-
1 ruling
1) керування; рішення, видання норм (правил); винесення рішення ( суду тощо); рішення (постанова) суду, судова постанова2) правлячий; керівний; переважний; існуючий ( на даний момент)•- ruling circles
- ruling class
- ruling class crime
- ruling coalition
- ruling dynasty
- ruling elite
- ruling in a case
- ruling in smb.'s favor
- ruling in smb.'s favour
- ruling of the Supreme Court
- ruling oligarchy
- ruling on a case
- ruling precedent
- ruling price
- ruling triumvirate -
2 ruling
I n1. управління2. ухвала, рішення, постанова (голови зборів, суду)- Chairman's ruling рішення/ постанова голови (зборів тощо)- Chairman's tentative ruling попередня постанова/ рішення голови- challenged ruling опротестована постанова, опротестоване рішення- to accept the chairman's ruling погодитися з рішенням голови- to ask for a ruling просити голову прийняти рішення- to challenge the ruling of the chairman оспорювати рішення голови; заперечувати проти рішення голови- to give a ruling винести (постанову, рішення), прийняти рішення, постановити, вирішити (про голову)- to make a ruling винести (постанову, рішення), прийняти рішення, постановити, вирішити (про голову)- to request a ruling просити голову винести рішенняII adj правлячий, панівний- ruling class правлячий/ панівний клас- ruling clique правляча кліка- ruling party правляча партія -
3 ruling
1. n1) управління2) постанова, ухвала, рішення (суду, голови зборів)3) лініювання2. adj1) правлячий2) панівний, переважаючий3) поточний; існуючий* * *I [`ruːliç] n1) управління, керування2) постанова, рішення (суду, голови зборів)3) лініюванняII [`ruːliç] a1) правлячий2) панівний, переважний3) існуючий, поточнийruling prices — діючі /ринкові/ ціни
-
4 ruling
I [`ruːliç] n1) управління, керування2) постанова, рішення (суду, голови зборів)3) лініюванняII [`ruːliç] a1) правлячий2) панівний, переважний3) існуючий, поточнийruling prices — діючі /ринкові/ ціни
-
5 ruling
['ruːlɪŋ] 1. n1) управлі́ння2) постано́ва; ухва́ла; судове́ рі́шення, постано́ва судді́2. adjпанівни́й, пра́влячий; перева́жний -
6 ruling in smb.'s favor
= ruling in smb.'s favour рішення на користь ( когось) -
7 ruling in smb.'s favour
-
8 ruling body
-
9 ruling circles
-
10 ruling class
-
11 ruling class crime
-
12 ruling coalition
-
13 ruling dynasty
-
14 ruling elite
-
15 ruling in a case
-
16 ruling of the Supreme Court
English-Ukrainian law dictionary > ruling of the Supreme Court
-
17 ruling oligarchy
-
18 ruling on a case
-
19 ruling precedent
-
20 ruling price
См. также в других словарях:
ruling — rul·ing n: an official or authoritative determination, decree, statement, or interpretation (as by a judge on a question of law) followed a previous ruling on the same question see also revenue ruling compare decision, disposition … Law dictionary
Ruling — Rul ing, a. 1. Predominant; chief; reigning; controlling; as, a ruling passion; a ruling sovereign. [1913 Webster] 2. Used in marking or engraving lines; as, a ruling machine or pen. [1913 Webster] Syn: Predominant; chief; controlling; directing; … The Collaborative International Dictionary of English
Ruling — ist eine weiße Rebsorte. Die 1955 entstandene Neuzüchtung ist eine Kreuzung von Grauburgunder (auch Ruländer genannt; als Muttersorte, ♀) und Riesling (als Vatersorte, ♂) durch August Herold an der Staatlichen Lehr und Versuchsanstalt für Wein… … Deutsch Wikipedia
ruling — [adj1] dominant, governing cardinal, central, commanding, controlling, leading, overriding, overruling, pivotal, regnant, reigning, sovereign, supreme, upper; concept 574 Ant. inferior, subjective, submissive, yielding ruling [adj2] prevailing,… … New thesaurus
Ruling — Rul ing, n. 1. The act of one who rules; ruled lines. [1913 Webster] 2. (Law) A decision or rule of a judge or a court, especially an oral decision, as in excluding evidence. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
ruling — judicial decision, 1550s, from prp. of RULE (Cf. rule) (v.) … Etymology dictionary
ruling — ► NOUN ▪ an authoritative decision or pronouncement. ► ADJECTIVE ▪ exercising rule … English terms dictionary
ruling — [ro͞o′liŋ] adj. that rules; specif., a) governing b) predominating c) prevalent n. 1. the act of governing 2. an official decision, esp. one made by a court or judge 3 … English World dictionary
ruling — ▪ I. ruling rul‧ing 1 [ˈruːlɪŋ] noun [countable] LAW an official decision, especially one made by a court: ruling that • a district court ruling that the plaintiff s medical evidence was unreliable • The Commission must issue a final r … Financial and business terms
ruling — n. 1) to hand down (AE), make a ruling (the court handed down a ruling) 2) a fair, just; unfair, unjust ruling 3) a court ruling 4) a ruling about, on 5) a ruling that + clause (the court s ruling that the company had violated the law was… … Combinatory dictionary
ruling — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun ADJECTIVE ▪ authoritative (esp. BrE), definitive ▪ unanimous ▪ adverse ▪ favourable/favorable (esp. AmE) ▪ … Collocations dictionary