-
1 rujnować
rujnować finansowo finanziell ruinieren, zum finanziellen Ruin führen;rujnować się sich ruinieren -
2 rujnować
(-uję, -ujesz); perf; z-; vt* * *ipf.1. (= niszczyć) ruin, devastate, destroy.2. (= osłabiać) ruin, spoil.ipf.go bankrupt; musiałeś się zrujnować na ten prezent?! you must have spent lots of money on that gift?!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rujnować
-
3 rujnować
-
4 rujnować
глаг.• разорить• разорять• разрушать• разрушить* * *rujnowa|ć\rujnowaćny несов. разрушать; разорять* * *rujnowany несов.разруша́ть; разоря́ть -
5 rujnować
1. aberrer2. abîmer3. délabrer4. démolir5. détruire6. grugęr7. miner8. ruiner -
6 rujnować
scrios -
7 rujnować
shkatërroj -
8 rujnować
mahvetmek -
9 rujnować
[руйновачь]v.ndk -
10 rujnować
руйнувати -
11 rujnować
1 iguhô2 ipahamak3 pagkaguhô4 pagkapahamak -
12 rujnować
bozmak; zaýalamak -
13 rujnować
καταστρέφω -
14 rujnować się
несов.разоря́тьсяrujnować się się na kogoś, coś — тра́тить де́ньги на кого́-л., что́-л.; разоря́ться на что́-л.
-
15 rujnować\ się
несов. разоряться;\rujnować\ się się na kogoś, coś тратить деньги на кого-л., что-л.; разоряться на что-л. -
16 rujnować się
[руйновачь шіĕ]v.ndk -
17 rujnować kraj
разрушать крайOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rujnować kraj
-
18 rujnować się
руйнуватися -
19 zrujnować
rujnować finansowo finanziell ruinieren, zum finanziellen Ruin führen;rujnować się sich ruinieren -
20 zrujn|ować
pf Ⅰ vt 1. (zburzyć) [huragan, wojna] to devastate, to destroy [budynki, miasto] ⇒ rujnować 2. (finansowo) to ruin, to bankrupt [osobę, firmę] ⇒ rujnować 3. (zniszczyć) to wreck [życie, małżeństwo]; to destroy [szczęście]; to ruin [zdrowie, życie]- zrujnować czyjeś nerwy to shatter sb’s nerves ⇒ rujnowaćⅡ zrujnować się 1. (finansowo) to go bankrupt ⇒ rujnować się 2. żart. to splurge out pot. a. lash out GB pot. (na coś on sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrujn|ować
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rujnować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rujnowaćnuję, rujnowaćnuje, rujnowaćany {{/stl 8}}– zrujnować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać coś do ruiny, do stanu upadku, zniszczenia;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rujnować — komuś życie zob. życie 24 … Słownik frazeologiczny
rujnować — ndk IV, rujnowaćnuję, rujnowaćnujesz, rujnowaćnuj, rujnowaćował, rujnowaćowany 1. «doprowadzać do ruiny, zniszczenia, upadku, krachu finansowego; burzyć, niszczyć» Powódź rujnowała wsie. Życie nad stan rujnowało majątek. □ Zgoda buduje, niezgoda… … Słownik języka polskiego
rujnować się – zrujnować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doprowadzać się do zniszczenia, upadku, utraty czegoś; doprowadzać się do bankructwa przez niewłaściwą politykę finansową : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rujnował się na kosztowne stroje. Ratował zdrowie, rujnując się na leczenie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
dewastować — ndk IV, dewastowaćtuję, dewastowaćtujesz, dewastowaćtuj, dewastowaćował, dewastowaćowany «niszczyć pustoszyć, rujnować» Okupant dewastował kraj. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
gnoić — 1) Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize 2) Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
ujaić — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu
ujebać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu
upieprzać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu