-
1 rozpoczynać
rozpoczynać (-am) < rozpocząć> (-nę) (A) beginnen (mit D); grę eröffnen; negocjacje aufnehmen; rozmowę einleiten;rozpoczynać się v/i beginnen -
2 zaczynać
I. vt1) ( rozpoczynać) anfangen, beginnen\zaczynać od nowa/początku neu/von vorn anfangen2) ( napoczynać) anbrechen, aufmachen3) ( przejawiać pierwsze symptomy) anfangen, beginnenzaczyna padać es fängt an [ lub beginnt] zu regnen, der Regen setzt ein4) \zaczynać od zera bei Null [ lub von vorn] anfangen -
3 anfangen
an|fangenI. vt\anfangen mit rozpoczynać [ perf rozpocząć] coś3) ( angehen)etw richtig/anders \anfangen właściwie/inaczej zabierać [ perf zabrać] się do czegośnichts mit sich anzufangen wissen nie wiedzieć, co ze sobą począćII. vimit seinem Vortrag \anfangen zaczynać [ perf zacząć] wykład2) ( ins Berufsleben gehen)[als Vertreter] \anfangen podjąć pracę [jako przedstawiciel] -
4 beginnen
beginnen <begann, begonnen>wieder \beginnen zacząć się od nowa -
5 starten
-
6 zabierać
I. vt1) ( brać sobie)\zabierać coś komuś jdm etw [weg]nehmen [ lub fortnehmen]2) ( brać ze sobą) mitnehmen3) ( usuwać) wegnehmen5) \zabierać komuś czas jdn lange aufhalten, jdm die Zeit stehlen ( fam)zabrało mi to dużo czasu das hat mich viel Zeit gekostet\zabierać głos das Wort ergreifen [ lub nehmen]II. vr1) ( rozpoczynać coś)\zabierać się do czegoś etw in Angriff nehmen, sich +akk an etw +dat heranmachen ( fam)2) (pot: być wobec kogoś stanowczym)\zabierać się z kimś do miasta/kina mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen\zabierać się z kimś na wycieczkę mit jdm einen Ausflug machen [ lub unternehmen] -
7 rollen
-
8 angehen
an|gehengegen jdn \angehen zwalczać kogośgegen die Flammen \angehen walczyć z ogniemgegen den Drogenhandel \angehen zwalczać handel narkotykami4) ( vertretbar sein)es geht nicht an, dass... [to] nie uchodzi, żeby...II. vt1) haben o ( SDEUTSCH sein in Angriff nehmen) Problem podchodzić [ perf podejść] [do czegoś]; Verhandlungen rozpoczynać [ perf rozpocząć]das geht dich nichts an! to nie twoja sprawa!was geht dich das an? co cię to obchodzi?was mich angeht, ... jeśli chodzi o mnie... -
9 losgehen
-
10 odbierać
vt1) ( zabierać)\odbierać coś komuś jdm etw wegnehmen [ lub fortnehmen]3) ( zgłaszać się do kogoś)\odbierać coś od kogoś etw von jdm abholen4) ( rozpoczynać rozmowę)\odbierać telefon den Hörer abnehmen, rangehen ( fam)\odbierać komuś chęć do czegoś jdm die Lust an etw +dat verderben [ lub nehmen]odebrać komuś głos jdm das Wort entziehenodebrać sobie/komuś życie sich +dat jdm das Leben nehmen7) ( zabierać przemocą) [mit Gewalt] wegnehmen8) ( reagować) empfinden, empfangendobrze \odbierać czyjąś ofertę jds Angebot positiv bewertenjak odebrałaś ten film? was hältst du von dem Film? -
11 podejmować
podejmować [pɔdɛjmɔvaʨ̑] < perf podjąć>I. vt1) ( przedsiębrać) kroki, starania unternehmen; ryzyko eingehen; walkę, pracę aufnehmen; wyzwanie annehmen\podejmować trud sich +dat die Mühe machen\podejmować próbę zrobienia czegoś den Versuch unternehmen, etw zu tun4) ( przyjmować)5) ( decydować)\podejmować decyzję einen Entschluss fassen, eine Entscheidung treffen\podejmować uchwałę etw beschließen, einen Beschluss fassen\podejmować się czegoś etw übernehmen -
12 anlaufen
-
13 eröffnen
eröffnen *I. vt3) ( beginnen) Diskussion, Feuer otwierać [ perf otworzyć]; Schachpartie rozpoczynać [ perf rozpocząć]4) ( mitteilen)jdm etw \eröffnen oznajmiać [ perf oznajmić] komuś coś5) ( bieten)jdm gute Aussichten \eröffnen stwarzać [ perf stworzyć] komuś dobre perspektywyII. vrsich jdm [durch etw] \eröffnen Möglichkeiten, Wege: otwierać [ perf otworzyć] się przed kimś [dzięki czemuś]ruhig/hektisch \eröffnen Börse: mieć spokojne/nerwowe otwarcie
См. также в других словарях:
rozpoczynać się – rozpocząć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać, mieć początek w pewnym miejscu lub pewnym momencie; nastawać, zaczynać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co roku 1 września rozpoczyna się rok szkolny. Dalej rozpoczynał się las iglasty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrywać się – zerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odddzielać się, odłączać się od czegoś, przestawać być zamocowanym; urywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Balon zerwał się z uwięzi. Krowa zerwała się z łańcucha. Od wiatru zerwał się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaczynać się – zacząć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać początek, pojawiać się w jakimś momencie; rozpoczynać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zaczęły się już lekcje? Zaczęła się klasówka. Zaczęło się lato. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczynać się – począć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} w stylu książkowym: zaczynać się, rozpoczynać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieje miasta poczynają się w starożytności. Ludzie poczęli się upominać o swoje prawa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
datować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpoczynać się od pewnego czasu; mieć początek w danym okresie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nasza przyjaźń datuje się od liceum. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać się – wziąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać rękami samego siebie, jakąś część swojego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z bólu aż brał się za głowę. Wziąć się pod boki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ruszać się – ruszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozpoczynać drogę, jazdę, marsz itp.; wyruszać, wybierać się, ruszać, wychodzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ruszyć się z miasta, z domu. Ruszać się często do centrum, do Warszawy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać się – zabrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępować do robienia czegoś; zaczynać, rozpoczynać robienie czegoś; brać się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabierać się do pracy. Nie mogę zabrać się do pisania pracy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać się – wziąć się do rzeczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpoczynać zajmowanie się czymś ze zwiększoną energią, zaczynać działać intensywnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bierzmy się do rzeczy, bo czas ucieka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpocząć — dk Xc, rozpocząćcznę, rozpocząćczniesz, rozpocząćcznij, rozpocząćczął, rozpocząćczęła, rozpocząćczęli, rozpocząćczęty, rozpocząćcząwszy rozpoczynać ndk I, rozpocząćam, rozpocząćasz, rozpocząćają, rozpocząćaj, rozpocząćał, rozpocząćany «dać… … Słownik języka polskiego
wszczynać — ndk I, wszczynaćam, wszczynaćasz, wszczynaćają, wszczynaćaj, wszczynaćał, wszczynaćany wszcząć dk Xc, wszczął, wszczęła, wszczęli, wszczęty, wszcząwszy «zaczynać jakąś akcję, działalność, dawać czemuś początek; rozpoczynać, wzniecać» Wszcząć… … Słownik języka polskiego