-
1 przedsiębrać*
przedsiębrać środki ostrożności Vorsichtsmaßnahmen ergreifen oder treffen -
2 przedsiębrać
przedsiębrać [pʃɛtɕɛmbraʨ̑], <-biorę, -bierze> przedsięwziąć [pʃɛtɕɛw̃vʑɔɲʨ̑] <-wezmę, -weźmie; imp -weźmij>przedsięwziąć podróż eine Reise unternehmenprzedsięwziąć kroki Schritte unternehmen -
3 podejmować
podejmować [pɔdɛjmɔvaʨ̑] < perf podjąć>I. vt1) ( przedsiębrać) kroki, starania unternehmen; ryzyko eingehen; walkę, pracę aufnehmen; wyzwanie annehmen\podejmować trud sich +dat die Mühe machen\podejmować próbę zrobienia czegoś den Versuch unternehmen, etw zu tun4) ( przyjmować)5) ( decydować)\podejmować decyzję einen Entschluss fassen, eine Entscheidung treffen\podejmować uchwałę etw beschließen, einen Beschluss fassen\podejmować się czegoś etw übernehmen -
4 Vorkehrung
Vorkehrung <-, -en> fśrodek m zaradczy\Vorkehrungen treffen przedsiębrać [ perf przedsięwziąć] środki zaradcze -
5 vornehmen
vor|nehmenirr vt1) ( planen)2) ( sich beschäftigen mit)3) (fam: zur Rede stellen)4) ( erledigen)Kontrollen \vornehmen przeprowadzać [ perf przeprowadzić] kontrole -
6 Vorsichtsmaßnahme
als \Vorsichtsmaßnahme jako środek m ostrożności\Vorsichtsmaßnahmen treffen przedsiębrać [ perf przedsięwziąć] środki ostrożności
См. также в других словарях:
przedsiębrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIb, przedsiębraćbiorę, przedsiębraćbierze, przedsiębraćbierz, przedsiębraćbrany {{/stl 8}}– przedsięwziąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, przedsiębraćwezmę, przedsiębraćweźmie, przedsiębraćweź, przedsiębraćwziął,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imać — ndk I, imaćam, imaćasz, imaćają, imaćaj, imaćał przestarz. «chwytać, brać» imać się 1. forma wzmocniona czas. imać. ◊ książk. Coś się kogoś (czegoś) nie ima «coś nie działa na kogoś (na coś); ktoś (coś) nie ulega czemuś» 2. książk. «zaczynać coś… … Słownik języka polskiego
próbować — ndk IV, próbowaćbuję, próbowaćbujesz, próbowaćbuj, próbowaćował, próbowaćowany 1. «jeść lub pić coś w celu zbadania smaku; kosztować, smakować» Próbować potraw, sera, zupy, wina. 2. «sprawdzać wartość, jakość, stan czegoś, poddawać coś próbie;… … Słownik języka polskiego
przedsięwziąć — dk Xc, przedsięwziąćwezmę, przedsięwziąćweźmiesz, przedsięwziąćweźmij, przedsięwziąćwziął, przedsięwziąćwzięła, przedsięwziąćwzięli, przedsięwziąćwzięty, przedsięwziąćwziąwszy przedsiębrać ndk IX, przedsięwziąćbiorę, przedsięwziąćbierzesz,… … Słownik języka polskiego
sposób — m IV, D. sposóbsobu, Ms. sposóbsobie; lm M. sposóbsoby 1. «określona metoda, forma wykonania, ujęcia czegoś; maniera, styl» Sposób mówienia, czesania się. Sposób bycia. Sposób ubierania się. Pouczyć kogoś w grzeczny sposób. ∆ jęz. Okolicznik… … Słownik języka polskiego
