rozpisać

См. также в других словарях:

• rozpisać — dk IX, rozpisaćpiszę, rozpisaćpiszesz, rozpisaćpisz, rozpisaćał, rozpisaćany rozpisywać ndk VIIIa, rozpisaćsuję, rozpisaćsujesz, rozpisaćsuj, rozpisaćywał, rozpisaćywany 1. «ogłosić drukiem, podać do ogólnej wiadomości» Rozpisać konkurs. Rozpisać …   Słownik języka polskiego

• rozpisywać się – rozpisać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opisywać coś bardzo szczegółowo, dokładnie i wnikliwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gazety rozpisują się o ostatniej aferze finansowej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• porozpisywać — dk VIIIa, porozpisywaćsuję, porozpisywaćsujesz, porozpisywaćsuj, porozpisywaćywał, porozpisywaćywany 1. «rozpisać, rozdzielić coś między wiele osób; wiele czegoś rozpisać lub rozpisać coś na wiele części» Porozpisywać utwór wokalny na głosy.… …   Słownik języka polskiego

• rozkartkować — dk IV, rozkartkowaćkuję, rozkartkowaćkujesz, rozkartkowaćkuj, rozkartkowaćował, rozkartkowaćowany środ. «rozpisać po kawałku, na kartkach tekst jakiejś książki, pisma itp.» Rozkartkować słownik …   Słownik języka polskiego

• rozwlec — dk XI, rozwlecwlokę (rozwlecwlekę), rozwlecwleczesz, rozwlecwlecz, rozwlecwlókł (rozwlecwlekł), rozwlecwlokła (rozwlecwlekła), rozwlecwlekli, rozwlecwleczony, rozwlecwlókłszy (rozwlecwlekłszy) rozwlekać ndk I, rozwlecam, rozwlecasz, rozwlecają,… …   Słownik języka polskiego

• subskrypcja — ż I, DCMs. subskrypcjacji; lm D. subskrypcjacji (subskrypcjacyj) «pisemne zobowiązanie się do nabycia obligacji pożyczki państwowej, akcji lub innych papierów wartościowych albo do wykupienia określonego wydawnictwa, połączone często z… …   Słownik języka polskiego

• wybór — m IV, D. wyboru, Ms. wyborze; lm M. wybory 1. «wybranie, wybieranie spomiędzy pewnej liczby osób, rzeczy» Swobodny, trudny, trafny wybór. Wybór zawodu. Pochwalić czyjś wybór. Zrobić dobry, zły wybór. Omylić się w wyborze czegoś, kogoś. ◊ Bez… …   Słownik języka polskiego

• zinstrumentalizować — dk IV, zinstrumentalizowaćzuję, zinstrumentalizowaćzujesz, zinstrumentalizowaćzuj, zinstrumentalizowaćował, zinstrumentalizowaćowany muz. «rozpisać utwór muzyczny na zespół instrumentów; ułożyć partyturę; zinstrumentować» …   Słownik języka polskiego

• zinstrumentować — [wym. z instrumentować] dk IV, zinstrumentowaćtuję, zinstrumentowaćtujesz, zinstrumentowaćtuj, zinstrumentowaćował, zinstrumentowaćowany muz. «rozpisać utwór muzyczny na zespół instrumentów» Zinstrumentować fugę, sonatę, piosenkę …   Słownik języka polskiego

• głos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. głossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bodźce zewnętrzne odbierane zmysłem słuchu; brzmienie czegokolwiek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć mocny, donośny głos. Słyszeć czyjś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozkartkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, rozkartkowaćuję, rozkartkowaćuje, rozkartkowaćany, środ. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozpisać fragmentami na kartkach jakiś tekst : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozkartkować słownik. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień