-
1 rozmnażać
глаг.• воспроизвести• воспроизводить• воссоздавать• восстанавливать• множить• повторять• помножить• размножать• размножаться• умножать• умножить* * *rozmnaża|ć\rozmnażaćny несов. размножать; разводить* * *rozmnażany несов.размножа́ть; разводи́ть -
2 rozmnażać się
-
3 rozmnażać\ się
несов. размножаться; разводиться -
4 mnożyć
глаг.• возрастать• множить• помножить• приумножать• приумножить• размножать• размножаться• расти• увеличивать• умножать• умножить• усиливать• усугубить• усугублять* * *mnoż|yćmnóż, \mnożyćony несов. 1. множить; умножать;\mnożyć dwa przez trzy множить два на три; \mnożyć w myśli умножать в уме; \mnożyć przeszkody умножать препятствия;
2. разводить, размножать;\mnożyć rośliny размножать растения+2. rozmnażać, rozpleniać
* * *mnóż, mnożony несов.1) мно́жить; умножа́тьmnożyć dwa przez trzy — мно́жить два на́ три
mnożyć w myśli — умножа́ть в уме́
mnożyć przeszkody — умножа́ть препя́тствия
2) разводи́ть, размножа́тьmnożyć rośliny — размножа́ть расте́ния
Syn:rozmnażać, rozpleniać 2) -
5 mnożyć się
несов.1) мно́житься; умножа́ться2) размножа́ться, плоди́ться, разводи́тьсяSyn: -
6 plenić się
-
7 rozpleniać się
-
8 rozwieść
глаг.• развести* * *развести(расторгнуть брак)hodować, rozmnażać, rozpleniać развести(вырастить, дать расплодиться)założyć развести(основать)rozprowadzić, rozstawić развести(по местам)odprowadzić, poodprowadzać, rozprowadzić развести(проводить)rozcieńczyć развести(разбавить)rozewrzeć, rozsunąć развести(раздвинуть)rozniecić, rozpalić развести(разжечь)rozłączyć, rozsunąć развести(разнять)oddalić od siebie развести(разъединить)rozpuścić развести(растворить)wywołać, wzbudzić, wzniecić разг. развести(вызвать)dać się rozplenić, pozwolić się rozplenić разг. развести(дать размножиться)oszukać, pot. nabrać, naciąć, wystawić сл. развести(обмануть)* * *rozwi|eść\rozwieśćodę, \rozwieśćedzie, \rozwieśćedź, \rozwieśćódł, \rozwieśćodła, \rozwieśćedli, \rozwieśćedziony сов. развести;\rozwieść małżeństwo развести супругов
* * *rozwiodę, rozwiedzie, rozwiedź, rozwiódł, rozwiodła, rozwiedli, rozwiedziony сов.развести́rozwieść małżeństwo — развести́ супру́гов
-
9 rozwodzić
глаг.• отделять• разводить• разъединять* * *разводи ть (расторгать брак)hodować, rozmnażać, rozpleniać разводить (выращивать, давать расплодиться)zakładać разводить (основывать)rozprowadzać, rozstawiać разводить (по местам)odprowadzać, rozprowadzać разводить (провожать)rozcieńczać разводить (разбавлять)rozsuwać, rozwierać разводить (раздвигать)rozniecać, rozpalać разводить (разжигать)rozłączać, rozsuwać разводить (разнимать)oddalać od siebie разводить (разъединять)rozpuszczać разводить (растворять)wywoływać, wzbudzać, wzniecać разг. разводить (вызывать)dawać się rozpleniać, pozwalać się rozpleniać разг. разводить (давать размножиться)oszukiwać, pot. nabierać, nacinać, wystawiać сл. разводить (обманывать)* * *rozwodz|ić\rozwodzićę, rozwódź, \rozwodzićony несов. разводить* * *rozwodzę, rozwódź, rozwodzony несов.разводи́ть -
10 rozwodzić się
(długo opowiadać) распространяться (долго говорить)rozwodzić się (o małżeństwie) разводиться (расторгать брак)być hodowanym, rozmnażać się, rozpleniać się разводиться (выращиваться, плодиться)* * *несов.1) разводи́ться, расходи́ться2) распространя́тьсяrozwodzić się się nad czymś, o czymś — распространя́ться о чём-л.
-
11 mnożyć\ się
несов. 1. множиться; умножаться;2. размножаться, плодиться, разводиться+2. rozmnażać się, pienić się
-
12 plenić\ się
несов. 1. плодиться, размножаться;2. (о roślinach) разрастаться, буйно расти+1. mnożyć się, rozmnażać się 2. rozrastać się, krzewić się
-
13 rozpleniać\ się
несов. плодиться, размножаться -
14 fortpflanzen
fortpflanzen: v/r sich fortpflanzen BIOL rozmnażać się; FIZ, fig rozchodzić < rozejść> się, rozprzestrzeni(a)ć się -
15 vermehren
См. также в других словарях:
rozmnażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozmnażaćam, rozmnażaća, rozmnażaćają, rozmnażaćany {{/stl 8}}– rozmnożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozmnażaćżę, rozmnażaćży, rozmnażaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmnażać się – rozmnożyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o żywych organizmach: wydawać młode, potomstwo; stawać się liczniejszym w swoim gatunku; rozpleniać się, rozradzać się, mnożyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozmnażać się przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmnażać — → rozmnożyć … Słownik języka polskiego
rozmnożyć — dk VIb, rozmnożyćżę, rozmnożyćżysz, rozmnożyćmnóż, rozmnożyćżył, rozmnożyćżony rozmnażać ndk I, rozmnożyćam, rozmnożyćasz, rozmnożyćają, rozmnożyćaj, rozmnożyćał, rozmnożyćany 1. «stworzyć odpowiednie warunki do rozradzania się, rozpleniania… … Słownik języka polskiego
mnożyć — ndk VIb, mnożyćżę, mnożyćżysz, mnóż, mnożyćżył, mnożyćżony 1. «powiększać coś, przysparzać czegoś; pomnażać» Mnożyć pieniądze, kapitały. Mnożyć obowiązki, trudności. 2. «rozmnażać, rozpleniać coś» Mnożyć rośliny z nasion. Mnożyć ryby w stawie. 3 … Słownik języka polskiego
bezpłciowo — przysłów. od bezpłciowy Stułbia może się rozmnażać płciowo i bezpłciowo przez pączkowanie … Słownik języka polskiego
królik — I m III, DB. a, N. królikkiem; lm M. owie a. i, DB. ów «władca plemienia lub małego państwa» Królik murzyński. II m III, DB. a, N. królikkiem; lm M. i 1. «Oryctolagus cuniculus, gryzoń z rodziny zajęcy, o ubarwieniu brunatnoszarym, żyje gromadnie … Słownik języka polskiego
odkładać — ndk I, odkładaćam, odkładaćasz, odkładaćają, odkładaćaj, odkładaćał, odkładaćany 1. forma ndk czas. odłożyć (p.) 2. ogr. «rozmnażać rośliny za pomocą odkładów» … Słownik języka polskiego
pączkować — ndk IV, pączkowaćkuje, pączkowaćkują, pączkowaćował 1. «wypuszczać pączki» Wiosną pączkują drzewa i krzewy. 2. «rozmnażać się wegetatywnie przez oddzielanie komórek potomnych od organizmu macierzystego» Drożdże pączkują … Słownik języka polskiego
plenić się — ndk VIa, plenić sięni się, plenić sięnił się 1. «rozmnażać się, mnożyć się» W brudnej, wilgotnej izbie pleniło się robactwo. 2. «o roślinach: bujnie rosnąć, krzewić się; szybko się rozrastać» Na ugorze pleniły się łopuchy … Słownik języka polskiego
rozmnażanie — n I rzecz. od rozmnażać ∆ Rozmnażanie bezpłciowe a. wegetatywne «rozmnażanie odbywające się bez udziału komórek rozrodczych, np. przez podział, pączkowanie lub za pomocą zarodników, powszechne u niższych zwierząt i roślin» ∆ Rozmnażanie płciowe a … Słownik języka polskiego