-
1 rozgłos
сущ.• знаменитость• известность• огласка• популярность• слава* * *♂, Р. \rozgłosu известность ž, популярность ž;zdobyć (zyskać) \rozgłos получить известность, снискать популярность; nabrać \rozgłosu получить (широкую) огласку; ● bez \rozgłosu без огласки, без шума
+ popularność, sława* * *м, P rozgłosuизве́стность ż, популя́рность żnabrać rozgłosu — получи́ть (широ́кую) огла́ску
Syn:popularność, sława -
2 zyskać rozgłos
нашуме́ть -
3 duży rozgłos
большая известностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > duży rozgłos
-
4 nadać rozgłos
признать известностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nadać rozgłos
-
5 nieuchronny rozgłos
неизбежная известностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieuchronny rozgłos
-
6 poważny rozgłos
серьёзная известностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > poważny rozgłos
-
7 tani rozgłos
дешёвая известностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > tani rozgłos
-
8 wielki rozgłos
страстная известностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wielki rozgłos
-
9 zyskać rozgłos
приобрести известностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zyskać rozgłos
-
10 fama
сущ.• слух* * *♀ молва, слухи lm;stugębna \fama стоустая молва; \fama niesie говорят; ходят слухи
+ wieść, rozgłos* * *жмолва́, слу́хи lmstugębna fama — стоу́стая молва́
fama niesie — говоря́т; хо́дят слу́хи
Syn: -
11 osiągnąć
osiągn|ąć\osiągnąćięty сов. со достичь, достигнуть чего; добиться чего;\osiągnąć cel достигнуть цели; \osiągnąć rozgłos получить известность; \osiągnąć najlepszy czas спорт. показать лучшее время; \osiągnąć remis добиться ничьей
* * *osiągnięty сов. coдости́чь, дости́гнуть чего; доби́ться чегоosiągnąć cel — дости́гнуть це́ли
osiągnąć rozgłos — получи́ть изве́стность
osiągnąć najlepszy czas — спорт. показа́ть лу́чшее вре́мя
osiągnąć remis — доби́ться ничье́й
-
12 uzyskać
глаг.• выиграть• выигрывать• зарабатывать• получать• получить• приобрести• приобретать* * *uzyska|ć\uzyskaćny сов. со получить что, добиться чего;\uzyskać autonomię получить автономию; \uzyskać dobry rezultat добиться хорошего результата; \uzyskać zezwolenie получить разрешение; \uzyskać rozgłos а) получить известность (огласку);
б) (о kimś) приобрести (завоевать) популярность+* * *uzyskany сов. сополучи́ть что, доби́ться чегоuzyskać autonomię — получи́ть автоно́мию
uzyskać dobry rezultat — доби́ться хоро́шего результа́та
uzyskać zezwolenie — получи́ть разреше́ние
uzyskać rozgłos — 1) получи́ть изве́стность (огла́ску); 2) ( o kimś) приобрести́ (завоева́ть) популя́рность
Syn: -
13 zyskać
глаг.• выиграть• выигрывать• добывать• достигать• достичь• зарабатывать• заработать• заслуживать• заслужить• наживать• обрести• подзаработать• получать• получить• приобрести• приобретать* * *сов. 1. выиграть; извлечь пользу;\zyskać па obniżce cen выиграть от снижения цен;
\zyskać w czyichś oczach (w czyjejś opinii) выиграть в чьйх-л. глазах (в чьём-л. мнении);\zyskać na czasie выиграть (оттянуть) время; \zyskać na wadze прибавить в весе; \zyskać na wyglądzie похорошеть, стать красивее; \zyskać na zdrowiu поздороветь;
2. со добиться чего, получить что; снискать, приобрести что;\zyskać powodzenie (sukces) добиться успеха; \zyskać zaufanie завоевать доверие; ● \zyskać rozgłos нашуметь
* * *сов.1) вы́играть; извле́чь по́льзуzyskać na obniżce cen — вы́играть от сниже́ния цен
zyskać w czyichś oczach — ( w czyjejś opinii) вы́играть в чьи́х-л. глаза́х (в чьём-л. мне́нии)
zyskać na czasie — вы́играть (оттяну́ть) вре́мя
zyskać na wadze — приба́вить в ве́се
zyskać na wyglądzie — похороше́ть, стать краси́вее
zyskać na zdrowiu — поздорове́ть
zyskać powodzenie — ( sukces) доби́ться успе́ха
zyskać zaufanie — завоева́ть дове́рие
• -
14 Berühmtheit
Berühmtheit erlangen zyskać pf sławę oder rozgłos -
15 hervortun
sich mit etwas hervortun wyróżni(a)ć się (I) -
16 Weltgeltung
Weltgeltung f rozgłos światowy
См. также в других словарях:
rozgłos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozgłossie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} popularność wśród ludzi, sława : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cieszył się światowym rozgłosem. Zdobył rozgłos tą książką. Gonił za rozgłosem. Prasa nadała tej sprawie rozgłos.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgłos — m IV, D. u, Ms. rozgłossie, blm 1. «powszechne uznanie, sława, popularność» Mieć, zyskać rozgłos. Cieszyć się rozgłosem. 2. przestarz. «rozgłaszanie, rozpowszechnianie czegoś, szerzenie się wieści o kimś, o czymś; pogłoska» dziś żywe we fraz. Bez … Słownik języka polskiego
Sorbischer Rundfunk — Logo der MDR Ausgabe Lo … Deutsch Wikipedia
achy — i ochy; ochy i achy «słowa wyrażające zachwyt, zwykle nienaturalny, któremu chce się nadać rozgłos»: Sala pełna ludzi, wszędzie słychać ochy i achy. Cosm 7/1998 … Słownik frazeologiczny
halo — Wielkie halo «lekceważąco o czymś błahym, czemu niepotrzebnie nadano rozgłos»: (...) dlaczego robi się z tej wizyty takie wielkie halo? K. Siesicka, Fotoplastykon … Słownik frazeologiczny
igielny — książk. Przejść, przecisnąć się przez ucho igielne «spełnić niezwykle trudne warunki, sprostać niezwykle trudnym wymogom, poddać się trudnej próbie»: O przyjęciu decyduje komitet, przez głosowanie. Jeśli ktoś przeciśnie się już przez to ucho… … Słownik frazeologiczny
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
arena — ż IV, CMs. arenanie; lm D. arenaen 1. «koliste, centralne miejsce w cyrku, odgrodzone niską barierą od amfiteatralnej widowni, na którym odbywają się pokazy sztuki cyrkowej; także: obszerny, kolisty plac w odkrytym amfiteatrze, ogrodzony dwoma… … Słownik języka polskiego
fama — ż IV, CMs. famamie, blm książk. «wieść, pogłoska, rozgłos» Rozeszła się fama o czymś. Fama głosi, niesie, doniosła. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
głośny — głośnyni, głośnyniejszy 1. «wypowiadany w sposób słyszalny, na głos, nie szeptem; mający dość duże natężenie, odczuwany jako donośny» Głośne artykulacje. Głośne czytanie. Głośna rozmowa, muzyka. Zbyt głośny śmiech. Coraz głośniejsze szczekanie… … Słownik języka polskiego
halo — I «wykrzyknik używany dla przywołania kogoś lub zwrócenia na siebie czyjejś uwagi, zwłaszcza w rozmowach telefonicznych i w radiu, rzadziej jako poufała forma powitania» Halo! proszę poczekać. Halo, kto mówi? Halo, halo! tu Polskie Radio Warszawa … Słownik języka polskiego