-
1 rozbawiony
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbawiony
-
2 rozbawiony
rozbawiony osoba gut gelaunt; belustigt; spojrzenie, mina vergnügt, amüsiert -
3 rozbawiony
rozbawiony [rɔzbavjɔnɨ] adjbelustigt, heiter -
4 rozbawiony
-
5 podochocony
a.- eni1. (= rozbawiony, podniecony) merry, frisky, aroused, excited.2. (= podpity) merry, tipsy; Br. tiddly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podochocony
-
6 веселый
прил.• jasny• jowialny• kokieteryjny• krotochwilny• lekki• pogodny• radosny• rześki• swawolny• wesoły• widny• zabawny• żwawy• żywy* * *radosny, rozbawiony, wesoły, rozradowany -
7 rozbawić
глаг.• веселить• забавлять• заиграть• заиграться• позабавить• потешать• развеселить• развлекать• развлечь• разыграть• разыграться• тешить• увеселять* * *развеселить, потешитьrozcieńczyć, rozprowadzić, rozrzedzić, rozwodnić разбавить* * *rozbawi|ć\rozbawićony сов. развеселить* * *rozbawiony сов.развесели́ть -
8 aufgekratzt
-
9 aufgekratzt
-
10 ausgelassen
au sgelassen -
11 spielerisch
См. также в других словарях:
rozbawiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozbawionywieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma dobry nastrój, jest w dobrym humorze; rozweselony, radosny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozbawione towarzystwo. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbawiony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozbawić (p.) rozbawiony w użyciu przym. «będący w dobrym humorze, nastroju; wyrażający wesoły humor, nastrój; rozweselony, radosny» Rozbawione towarzystwo. Rozbawione głosy, śmiechy, spojrzenia … Słownik języka polskiego
chichot — m IV, Ms. chichotocie; lm M. y 1. D. u «cichy, tłumiony śmiech o wysokim tonie» Głośne chichoty uczennic. Wesoły, rozbawiony, histeryczny chichot. Dał się słyszeć, rozlegał się chichot. 2. DB. a; lm DB. ów pot. «człowiek skłonny do śmiechu,… … Słownik języka polskiego
między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… … Słownik języka polskiego