rozbawiony

См. также в других словарях:

• rozbawiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozbawionywieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma dobry nastrój, jest w dobrym humorze; rozweselony, radosny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozbawione towarzystwo. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozbawiony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozbawić (p.) rozbawiony w użyciu przym. «będący w dobrym humorze, nastroju; wyrażający wesoły humor, nastrój; rozweselony, radosny» Rozbawione towarzystwo. Rozbawione głosy, śmiechy, spojrzenia …   Słownik języka polskiego

• chichot — m IV, Ms. chichotocie; lm M. y 1. D. u «cichy, tłumiony śmiech o wysokim tonie» Głośne chichoty uczennic. Wesoły, rozbawiony, histeryczny chichot. Dał się słyszeć, rozlegał się chichot. 2. DB. a; lm DB. ów pot. «człowiek skłonny do śmiechu,… …   Słownik języka polskiego

• między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… …   Słownik języka polskiego