-
1 rozłączyć
coś nas rozłączyło TEL die Verbindung wurde unterbrochen;rozłączać się sich trennen, sich lösen;proszę się nie rozłączać! TEL bleiben Sie bitte dran!, legen Sie nicht auf! -
2 rozłączyć
-
3 rozłączać
coś nas rozłączyło TEL die Verbindung wurde unterbrochen;rozłączać się sich trennen, sich lösen;proszę się nie rozłączać! TEL bleiben Sie bitte dran!, legen Sie nicht auf! -
4 przerwać
perf,I. vt\przerwać komuś jdn unterbrechen\przerwać ciążę die Schwangerschaft unterbrechen [ lub abbrechen]II. vi1) ( uciszyć)\przerwać komuś [w pół słowa] jdn [mitten im Wort] unterbrechen2) ( pracować nierówno)silnik przerywa der Motor stocktIII. vr -
5 rozłączać
II. vr1) ( rwać się) kable: sich +akk lösen, getrennt werdenproszę się nie \rozłączać bleiben Sie bitte drandlaczego się rozłączyłaś? wieso hast du aufgelegt?
См. также в других словарях:
rozłączyć — dk VIb, rozłączyćczę, rozłączyćczysz, rozłączyćłącz, rozłączyćczył, rozłączyćczony rozłączać ndk I, rozłączyćam, rozłączyćasz, rozłączyćają, rozłączyćaj, rozłączyćał, rozłączyćany «rozdzielić coś połączonego, oddzielić kogoś od kogoś; odłączyć,… … Słownik języka polskiego
rozłączyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozłączać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozłączać się – rozłączyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozstawać się z kimś; tracić łączność, np. telefoniczną, radiową : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podczas wojny rozłączył się z ojcem. – Uwaga! Za chwilę się rozłączamy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozłączać — → rozłączyć … Słownik języka polskiego
rozłączać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozłączaćam, rozłączaća, rozłączaćają, rozłączaćany {{/stl 8}}– rozłączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozłączaćczę, rozłączaćczy, rozłączaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś dotychczas połączonego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdzielić — dk VIa, rozdzielićlę, rozdzielićlisz, rozdzielićdziel, rozdzielićlił, rozdzielićlony rozdzielać ndk I, rozdzielićam, rozdzielićasz, rozdzielićają, rozdzielićaj, rozdzielićał, rozdzielićany 1. «podzielić, rozłożyć całość na części; pokawałkować,… … Słownik języka polskiego
rozłączalny — «taki, który można rozłączyć, dający się rozłączyć» Rozłączalne ogniwka łańcuszka. Rozłączalne części, człony … Słownik języka polskiego
Dobraczyński — [ tʃiĩski], Jan, polnischer Schriftsteller, * Warschau 20. 4. 1910, ✝ ebenda 5. 3. 1994; nahm am Warschauer Aufstand teil, danach Kriegsgefangener in Deutschland; 1952 57 und 1983 89 Sejm Abgeordneter der katholischen PAX Gruppe, 1983 89… … Universal-Lexikon
nierozdzielny — nierozdzielnyni «nie dający się oddzielić, rozłączyć, nieodłączny, nierozłączny» Nierozdzielni koledzy, przyjaciele … Słownik języka polskiego
nierozłączny — nierozłącznyni «nie dający się rozłączyć, niemożliwy do rozłączenia; nierozdzielny» Nierozłączni towarzysze broni, zabaw … Słownik języka polskiego
odpiąć — dk Xc, odepnę, odepniesz, odepnij, odpiąćpiął, odpiąćpięła, odpiąćpięli, odpiąćpięty, odpiąćpiąwszy odpinać ndk I, odpiąćam, odpiąćasz, odpiąćają, odpiąćaj, odpiąćał, odpiąćany 1. «rozłączyć coś spiętego, otworzyć zapięcie, zamek u jakiejś części … Słownik języka polskiego
