Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

rising

  • 121 Sperchios

    Sperchēos ( - ēus) or Sperchīus ( - īos, v. Neue, Formenl. 1, 127 sq.), i, m., = Spercheios, a river of Thessaly, rising on Mount Pindus, now the Ellada; form -eos, Verg. G. 2, 487; Rib., Forb. (al. Sperchius);

    form -eus,

    Liv. 36, 14, 15 Weissenb.; 37, 4, 10;

    form -ios,

    Mel. 2, 3, 6; Plin. 4, 7, 23, § 28 (v. C. infra), Ov. M. 1, 579;

    form -ius,

    Stat. Th. 4, 838.—Hence,
    A.
    Sperchēïs, ĭdis, adj. f., of or belonging to the Spercheos:

    undae,

    Ov. M. 7, 230:

    ripae,

    id. ib. 2, 250.—
    B.
    Sperchīŏnĭdes, ae, m., a dweller by the Spercheos, Ov. M. 5, 86. [p. 1740] —
    C.
    Sperchiae, ārum f. ( Sperchios, Plin. 4, 7, 13, § 28 dub.;

    Jahn, Sparthos),

    a town of Thessaly, on the Spercheos, Liv. 32, 13, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > Sperchios

  • 122 Sperchius

    Sperchēos ( - ēus) or Sperchīus ( - īos, v. Neue, Formenl. 1, 127 sq.), i, m., = Spercheios, a river of Thessaly, rising on Mount Pindus, now the Ellada; form -eos, Verg. G. 2, 487; Rib., Forb. (al. Sperchius);

    form -eus,

    Liv. 36, 14, 15 Weissenb.; 37, 4, 10;

    form -ios,

    Mel. 2, 3, 6; Plin. 4, 7, 23, § 28 (v. C. infra), Ov. M. 1, 579;

    form -ius,

    Stat. Th. 4, 838.—Hence,
    A.
    Sperchēïs, ĭdis, adj. f., of or belonging to the Spercheos:

    undae,

    Ov. M. 7, 230:

    ripae,

    id. ib. 2, 250.—
    B.
    Sperchīŏnĭdes, ae, m., a dweller by the Spercheos, Ov. M. 5, 86. [p. 1740] —
    C.
    Sperchiae, ārum f. ( Sperchios, Plin. 4, 7, 13, § 28 dub.;

    Jahn, Sparthos),

    a town of Thessaly, on the Spercheos, Liv. 32, 13, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > Sperchius

  • 123 subortus

    sŭbortus, ūs, m. [suborior], a rising or springing up, Lucr. 5, 303.

    Lewis & Short latin dictionary > subortus

  • 124 subrectio

    surrectĭo ( subr-), ōnis, f. [surrigo, surgo].
    I.
    A raising up, erection:

    phallorum fascinorumque,

    Arn. 5, 184.—
    * II.
    A rising again, resurrection: Christi, Arat 1, 314.

    Lewis & Short latin dictionary > subrectio

  • 125 supereminens

    sŭpĕr-ēmĭnĕo, ēre, v. a. and n., to overtop, to appear or be above, to rise above ( poet. and in post-Aug. prose).
    (α).
    Act.:

    victor viros supereminet omnes,

    Verg. A. 6, 857:

    umero undas,

    id. ib. 10, 765:

    fluctus omnes,

    Ov. Tr. 1, 2, 49:

    quas omnes aspis supereminens,

    Amm. 22, 15, 27.—
    (β).
    Neutr.:

    ut olivae premantur et jus superemineat,

    Col. 12, 49, 1; Sen. Q. N. 5, 15, 1:

    herba paulum supereminens extra aquam,

    Plin. 26, 8, 33, § 50 (al. semper eminens).—Hence, sŭpĕrēmĭnens, entis, P. a., rising above, prominent; comp., Fulg. Cont. Virg. p. 146. — Sup., Aug. Spir. et Lit. 65.

    Lewis & Short latin dictionary > supereminens

  • 126 superemineo

    sŭpĕr-ēmĭnĕo, ēre, v. a. and n., to overtop, to appear or be above, to rise above ( poet. and in post-Aug. prose).
    (α).
    Act.:

    victor viros supereminet omnes,

    Verg. A. 6, 857:

    umero undas,

    id. ib. 10, 765:

    fluctus omnes,

    Ov. Tr. 1, 2, 49:

    quas omnes aspis supereminens,

    Amm. 22, 15, 27.—
    (β).
    Neutr.:

    ut olivae premantur et jus superemineat,

    Col. 12, 49, 1; Sen. Q. N. 5, 15, 1:

    herba paulum supereminens extra aquam,

    Plin. 26, 8, 33, § 50 (al. semper eminens).—Hence, sŭpĕrēmĭnens, entis, P. a., rising above, prominent; comp., Fulg. Cont. Virg. p. 146. — Sup., Aug. Spir. et Lit. 65.

    Lewis & Short latin dictionary > superemineo

  • 127 supero

    sŭpĕro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [id.].
    I.
    Neutr., to go over, to rise above, overtop, surmount.
    A.
    Lit. (very rare; syn. transcendo): maximo saltu superabit gravidus armatis equus, surmounted, leaped the wall, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 97 Vahl.):

    sol superabat ex mari,

    Plaut. Stich. 2, 2, 41:

    ripis superat mihi atque abundat pectus laetitia meum,

    id. ib. 2, 1, 6:

    jugo superans,

    passing over the summit, Verg. A. 11, 514:

    superat agger ad auras,

    Stat. Th. 4, 458:

    (angues) superant capite et cervicibus altis,

    Verg. A. 2, 219. —
    B.
    Trop. (freq. and class.).
    1.
    To have the upper hand or superiority, to be superior, to overcome, surpass (syn. vinco):

    denique nostra superat manus,

    Plaut. Am. 1, 1, 80:

    quā (sc. virtute) nostri milites facile superabant,

    Caes. B. G. 3, 14; 1, 40:

    numero militum,

    Liv. 29, 30, 8; cf.:

    numero hostis, virtute Romanus superat,

    id. 9, 32, 7:

    tantum superantibus malis,

    id. 3, 16, 4:

    sorte,

    id. 38, 36, 10:

    victor, superans animis,

    Verg. A. 5, 473:

    hostes equitatu superare,

    Nep. Ages. 3, 6:

    unde salo superant venti,

    Prop. 3, 5 (4, 4), 29:

    superat sententia Sabini,

    Caes. B. G. 5, 31:

    si superaverit morbus,

    Plin. Ep. 7, 1, 3.—
    2.
    To exceed, be in excess, be superfluous; to be abundant, to abound (syn. supersum):

    in quo et deesse aliquam partem et superare mendosum est,

    Cic. de Or. 2, 19, 83:

    pecunia superabat? at egebas,

    id. Or. 67, 224:

    uter igitur est divitior? cui deest an cui superat?

    id. Par. 6, 3, 49:

    quis tolerare potest, illis divitias superare, nobis rem familiarem etiam ad necessaria deesse?

    Sall. C. 20, 11:

    cui quamquam virtus, gloria... superabant,

    id. J. 64, 1:

    quae Jugurthae fesso superaverant,

    had been too much for, id. ib. 70, 2:

    de eo quod ipsis superat,

    Cic. Fin. 5, 15, 42:

    Quinto delegabo, si quid aeri meo alieno superabit et emptionibus,

    id. Att. 13, 46, 3:

    superabat umor in arvis,

    Lucr. 5, 804:

    superante multitudine,

    Liv. 3, 5:

    cum otium superat,

    id. 3, 17:

    num tibi superat superbia?

    Plaut. Am. 2, 2, 86:

    gentis superant tibi laudes,

    Tib. 4, 1, 28:

    dum superat gregibus juventas,

    Verg. G. 3, 63:

    si superant fetus,

    id. ib. 1, 189: quam facile tunc sit omnia impedire et quam hoc Caesari superet, non te fallit, perh. how exceedingly easy it would have been, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3 dub.—
    3.
    To be left over, to remain, survive (syn. supersum):

    quae superaverint animalia capta, immolant,

    Caes. B. G. 6, 17:

    quod superaret pecuniae,

    Cic. Verr. 2, 3, 84, § 195: quae arma superabunt, Pompon. ap. Cic. Att. 8, 12, A, § 4; Plaut. Truc. 5, 49:

    nihil ex raptis commeatibus superabat,

    Liv. 22, 40, 8:

    pepulerunt jam paucos superantes,

    id. 22, 49, 5:

    si de quincunce remota est Uncia, quid superat?

    Hor. A. P. 328:

    sex superant versus,

    Prop. 4 (5), 2, 57:

    pars quae sola mei superabit corporis, ossa,

    Tib. 3, 2, 17; Plaut. Truc. prol. 20:

    superet modo Mantua nobis,

    Verg. E. 9, 27: uter eorum vitā superarit, whichever survives, Caes. B. G. 6, 19:

    quae superaverint animalia,

    id. ib. 6, 17:

    quid puer Ascanius? superatne et vescitur aurā?

    Verg. A. 3, 339:

    captae superavimus urbi,

    id. ib. 2, 643; Liv. 29, 7, 7:

    quid igitur superat, quod purgemus?

    id. 45, 24, 1.—
    II.
    Act., to go or pass over, rise above; to mount, ascend; to surmount, overtop.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.: in altisono Caeli clipeo temo superat Stellas, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 73 Müll. (Vahl. Enn. p. 119, om. stellas):

    tempestas summas ripas fluminis superavit,

    Caes. B. C. 1, 48:

    ventosum aequor,

    Ov. Ib. 591:

    fluvium,

    Luc. 4, 150:

    mare,

    Sen. Oet. 128:

    pedibus salsas lacunas,

    Lucr. 3, 1031:

    munitiones,

    Liv. 5, 8, 10:

    quas (Alpes) nullā dum viā superatas,

    id. 5, 34, 6; 21, 26, 4; 21, 30, 5; 21, 38, 1;

    23, 45, 3: Tauro monte superato,

    id. 35, 13, 4:

    montes,

    Verg. G. 3, 270:

    Alpes cursu,

    Luc. 1, 183:

    immensa montium juga,

    Plin. Pan. 81, 1:

    Caucasum,

    Curt. 7, 3, 22:

    hoc jugum,

    Verg. A. 6, 676:

    fossas,

    id. ib. 9, 314:

    summi fastigia tecti Ascensu,

    id. ib. 2, 303; cf.:

    caprae gravido superant vix ubere limen,

    id. G. 3, 317:

    retia saltu (vulpes),

    Ov. M. 7, 767:

    tantum itineris,

    to traverse, pass over, Tac. Agr. 33: regionem castrorum, to go past or beyond, Caes. B. C. 1, 69; cf. Cic. Tusc. 1, 19, 43:

    insidias circa ipsum iter locatas,

    Liv. 2, 50, 6:

    collocatur in eo turris tabulatorum quae superaret fontis fastigium,

    but so as to overtop, command, Hirt. B. G. 8, 41:

    superat (Parnassus) cacumine nubes,

    Ov. M. 1, 317.—
    2.
    In partic.
    a.
    Naut. t. t., to sail by or past a place, a promontory, etc.; to double or weather a point, etc.; promontorium, Lucil. ap. Serv. Verg. A. 1, 244; Auct. B. Afr. 62, 3; Liv. 26, 26, 1; 30, 25, 6; 31, 23, 3; Tac. A. 15, 46 et saep.:

    Euboeam,

    Nep. Them. 3, 3:

    cursu Isthmon,

    Ov. Tr. 1, 11, 5:

    intima Regna Liburnorum et fontem Timavi,

    Verg. A. 1, 244 Serv.— Poet., transf.: musarum scopulos, Enn. ap. Cic. Brut. 19, 76 (Ann. v. 223 Vahl.).—
    b.
    To rise above, exceed in height:

    ut alibi umbilico tenus aqua esset, alibi genua vix superaret,

    Liv. 36, 45, 9; cf.: posterior partes superat mensura priores, i. e. exceeds in size, Ov. M. 15, 378.—
    B.
    Trop., to surpass, excel, exceed, outdo, outstrip in any quality, in value, etc.
    1.
    In gen.:

    non potest quaestus consistere, si eum sumptus superat,

    Plaut. Poen. 1, 2, 74:

    ne sumptus fructum superet,

    Varr. R. R. 1, 53:

    qui omnes homines supero atque antideo cruciabilitatibus animi,

    Plaut. Cist. 2, 1, 3:

    virtute, laude, dignitate,

    Cic. Planc. 2, 6 sq.:

    aut ingenio aut fortunā aut dignitate superari,

    id. Lael. 3, 11:

    omnes homines constantiā et gravitate,

    id. Fam. 1, 9, 16:

    doctrinā Graecia nos et omni litterarum genere superabat,

    id. Tusc. 1, 1, 3:

    auctoritatis pondere et utilitatis ubertate,

    id. de Or. 1, 44, 195; Hirt. B. G. 8, prooem. §

    4: aliquem nobilitate,

    Ov. P. 3, 2, 56:

    Phoebum superare canendo,

    Verg. E. 5, 9:

    omnes scelere,

    Liv. 29, 8:

    aliquem dignitate vitae,

    Nep. Alcib. 11, 2:

    aliquem ingenio, id. Dion, 4, 1: duritiā ferrum,

    Ov. H. 2, 137:

    vel cursu superare canem vel viribus aprum,

    Hor. Ep. 1, 18, 51:

    omnes in ceteris artibus,

    Nep. Epam. 2, 2:

    summam spem civium incredibili virtute,

    Cic. Lael. 3, 11:

    non dubitabam, quin hanc epistulam multi nuntii, fama denique esset ipsa tua celeritate superatura,

    will outstrip, id. Q. Fr. 1, 1, 1.—
    2.
    In partic., in milit. lang., to overcome, subdue, conquer, vanquish (syn. debello):

    victis hostibus, quos nemo posse superari ratu'st,

    Plaut. Am. 2, 2, 24:

    armatos ac victores,

    Caes. B. G. 1, 40:

    maximas nationes,

    id. ib. 3, 28;

    2, 24: quos integros superavissent,

    id. B. C. 2, 5:

    bello superatos esse Arvernos et Rutenos a Q. Fabio Maximo,

    id. B. G. 1, 45:

    si Helvetios superaverint Romani,

    id. ib. 1, 17:

    Massilienses bis proelio navali superati,

    id. B. C. 2, 22:

    clam ferro incautum superat,

    Verg. A. 1, 350:

    bello superatus,

    Ov. M. 12, 364:

    Asiam bello,

    Nep. Ages. 4, 3:

    tota insula in unā urbe superata est,

    Flor. 2, 6.—
    b.
    Transf., in gen.: quem (C. Curium) nemo ferro potuit superare nec auro, Enn. ap. Cic. Rep. 3, 3, 6 (Ann. v. 220 Vahl.):

    in quo (genere officii) etiam si multi mecum contendent, omnes facile superabo,

    Cic. Fam. 5, 8, 4:

    si erum videt superare amorem,

    Plaut. Aul. 4, 1, 7:

    hanc (orationem) assidua ac diligens scriptura superabit,

    Cic. de Or. 1, 33, 150: si meam spem vis improborum fefellerit atque superaverit, id. Cat. 4, 11, 23:

    injurias fortunae facile veterum philosophorum praeceptis superabat,

    id. Fin. 4, 7, 17:

    pareatur necessitati, quam ne dii quidem superant,

    which even the gods are not above, not superior to, Liv. 9, 4, 16:

    casus omnes,

    Verg. A. 11, 244:

    superanda omnis fortuna ferendo est,

    id. ib. 5, 710:

    labores,

    id. ib. 3, 368:

    difficultates omnes,

    Vell. 2, 120, 4:

    cum incedendi nimietate jam superarer,

    Amm. 19, 8, 6.—Hence, sŭpĕrans, antis, P. a.
    * A.
    Rising high, prominent, high, lofty:

    mons superantissimus,

    Sol. 2 med.
    * B.
    Prevailing, predominant:

    superantior ignis,

    Lucr. 5, 394.

    Lewis & Short latin dictionary > supero

  • 128 surrectio

    surrectĭo ( subr-), ōnis, f. [surrigo, surgo].
    I.
    A raising up, erection:

    phallorum fascinorumque,

    Arn. 5, 184.—
    * II.
    A rising again, resurrection: Christi, Arat 1, 314.

    Lewis & Short latin dictionary > surrectio

См. также в других словарях:

  • Rising — may refer to:* Rising (novel), the last novel of R. C. Hutchinson *The following albums: ** Rising (Rainbow album) ** Rising (Donovan album) ** Rising (Yoko Ono album) ** Rising (Stuck Mojo album) * Rising ( Stargate Atlantis ), the series… …   Wikipedia

  • Rising — Ris ing, a. 1. Attaining a higher place; taking, or moving in, an upward direction; appearing above the horizon; ascending; as, the rising moon. [1913 Webster] 2. Increasing in wealth, power, or distinction; as, a rising state; a rising character …   The Collaborative International Dictionary of English

  • rising — [rī′ziŋ] adj. 1. that rises; going up, ascending, mounting, advancing, sloping upward, etc. 2. advancing to adult years; growing; maturing [the rising generation] 3. Astrol. ASCENDANT (sense 3) ☆ 4. [Informal or Dial.] 5 …   English World dictionary

  • Rising — Ris ing, prep. More than; exceeding; upwards of; as, a horse rising six years of age. [Colloq. & Low, U.S.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rising — Ris ing, n. 1. The act of one who, or that which, rises (in any sense). [1913 Webster] 2. That which rises; a tumor; a boil. Lev. xiii. 10. [1913 Webster] {Rising main} (Waterworks), the pipe through which water from an engine is delivered to an… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • rising — index insurrection, outbreak, outburst, progressive (going forward), prominent, prosperous, rebellion, revolt …   Law dictionary

  • rising — ► ADJECTIVE ▪ approaching a specified age. ► NOUN ▪ a revolt …   English terms dictionary

  • Rising — Rainbow Rising Студийный альбом Rainbow …   Википедия

  • Rising — Recorded in several forms including Rising, Risen and Risson, this is an English surname. It is locational from the village called Rising Castle or Wood Rising, both in the county of Norfolk, and both recorded as Risinga in the famous Domesday… …   Surnames reference

  • Rising — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Rising est un album de Rainbow sorti en 1976. Rising est un album de Donovan sorti en 1990. Rising est un album de Yoko Ono sorti en 1995. Rising est un… …   Wikipédia en Français

  • rising — adj. & n. adj. 1 going up; getting higher. 2 increasing (rising costs). 3 advancing to maturity or high standing (the rising generation; a rising young lawyer). 4 approaching a specified age (the rising fives). 5 (of ground) sloping upwards. n. a …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»