Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ripa+o

  • 1 ripa

    rīpa, ae, f. [etym. dub.; cf. rivus], the bank of a stream (while litus is the coast, shore of the sea; v. Döderl. Syn. Part. 3, p. 208; freq. and class. in sing. and plur.), Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 41 Vahl.):

    ripas radentia flumina rodunt,

    Lucr. 5, 256:

    ex utrāque parte ripae fluminis,

    Caes. B. G. 1, 38, 5:

    Romulus urbem perennis amnis posuit in ripā,

    Cic. Rep. 2, 5, 10; Hor. C. 1, 2, 19:

    viridissima gramine ripa,

    Verg. G. 3, 144:

    turba ad ripas effusa ruebat,

    id. A. 6, 305:

    umbrosa,

    Hor. C. 3, 1, 23:

    declivis,

    Ov. M. 5, 591; Liv. 1, 37.—

    Comically: ripis superat mihi atque abundat pectus laetitiā meum,

    Plaut. Stich. 2, 2, 6:

    vos mihi amnes estis, vestrā ripā vos sequar,

    id. Poen. 3, 3, 18.—
    II.
    Transf., the shore of the sea: villa semper mare recte conspicit... numquam ex ripā, sed haud paulum submota a litore (sc. respergitur), never ( immediately) from the bank, but ( rather) a good way back from the shore, Col. 1, 5, 5: sentiant... Aequoris nigri fremitum, et trementes Verbere ripas, Hor. C. 3, 27, 22:

    maris ripa,

    App. M. 11, p. 264, 29; Plin. 9, 15, 20, § 50.

    Lewis & Short latin dictionary > ripa

  • 2 rīpa

        rīpa ae, f    [RIC-], a bank, margin (of a river): fluminis, Cs.: amnis: vagus Labitur ripā amnis, H.: viridissima gramine ripa, V.: umbrosa, H.: declivis, O.: dum cunctantur in ripis, i. e. at various parts of the bank, L.— The shore of the sea: Aequoris ripae, H.
    * * *

    Latin-English dictionary > rīpa

  • 3 Hora

    1.
    ōra, ae, f. [kindred with Sanscr. avāra, ripa citerior fluminis], the extremity of a thing; the border, brim, edge, margin, end, boundary.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.; syn.: limbus, fimbria, instita, margo): omnes avidi spectant ad carceris oras, at the barriers, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 88 Vahl.):

    oras pocula circum,

    Lucr. 4, 12:

    (clipei),

    Verg. A. 10, 243:

    vestimentorum,

    Fest. p. 182 Müll.; Vulg. Exod. 26, 10; id. Hag. 2, 13:

    gemmae,

    Plin. 37, 10, 66, § 180:

    vulneris,

    Cels. 5, 26, 23:

    aether, extrema ora et determinatio mundi,

    Cic. N. D. 2, 40, 101. cf.:

    regio nes, quarum nulla esset ora, nulla extremitas,

    id. Fin. 2, 31, 102.—
    B.
    In partic., the coast, sea-coast (syn.:

    litus, ripa): Graeciae,

    Cic. Fam. 12, 5, 1:

    Asiae,

    Nep. Alc. 5, 6:

    maritima,

    Caes. B. G. 3, 8:

    Jordanis,

    Vulg. 1 Macc. 9, 43;

    but transf.: ora maritima,

    the inhabitants of the coast, people of the maritime districts, Cic. Imp. Pomp. 23, 67. So, jam Misenensem classem et pulcherrimam Campaniam oram descivisse, Tac. H. 3, 60.—
    C.
    Transf.
    1.
    A region, clime, country:

    quacumque in orā ac parte terrarum,

    Cic. N. D. 2, 66, 164:

    gelida, Hor C. 1, 26, 4: conexa arbustorum ratio est, quas in oras debeant spectare,

    Plin. 17, 2, 2, 19 (al. horas):

    Trojae qui primus ab oris Italiam... venit,

    Verg. A. 1, 1; cf. id. ib. 3, 97; 10, 706.—
    2.
    Poet.: luminis orae, the world, the earth, life, light: tu produxisti nos intra luminis oras, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41, 64 (Ann. v. 118 Vahl.); cf.: sum (i. e. eum) quae dederit in luminis oras, id. Fragm. ap. Fest. s. v. sum, p. 298 Müll. (Ann. v. 165 Vahl.); Lucr. 1, 22:

    inde enascitur atque oras in luminis exit,

    id. 1, 170; 1, 179; cf. id. 5, 224; 781:

    quem Rhea sacerdos Furtivum partu sub luminis edidit oras,

    Verg. A. 7, 660:

    sponte suā quae se tollunt in luminis oras,

    id. G. 2, 47: Acherontis orae, the lower regions:

    animas Acheruntis in oras Ducere,

    Lucr. 6, 763.—
    3.
    A zone:

    globum terrae duabus oris distantibus habitabilem,

    Cic. Tusc. 1, 28, 68.—
    4.
    A rope or cable by which a ship or boat is fastened to the shore; opp. ancoralia, the anchor-cables:

    cum alii resolutis oris in ancoras evecti tenentur, alii, ne quid teneat, ancoralia incidunt,

    Liv. 22, 19, 10 Weissenb. ad loc.:

    ne hostes cum suis simul inrumperent, trahunt scalas orasque et ancoras praecidunt,

    id. 28, 36, 11; cf.:

    sublatae sunt ancorae, solvimus oram, profecti sumus,

    Quint. 4, 2, 41; Ep. ad Tryph. 3.—
    II.
    Trop. (very rare, and only poet.): quis potis ingentes oras evolvere belli? qs. to unroll the edges of the picture of this war, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 178 Vahl.): imitated by Virgil:

    aspirate canenti... Et mecum ingentis oras evolvite belli,

    Verg. A. 9, 528; cf.

    Serv. ad loc.: in luminis oras eruere,

    to bring to light, Lucr. 5, 1455.
    2.
    Ŏra ( Hŏra), ae, f., the name of Hersilia, as a goddess, Ov. M. 14, 851.

    Lewis & Short latin dictionary > Hora

  • 4 Ora

    1.
    ōra, ae, f. [kindred with Sanscr. avāra, ripa citerior fluminis], the extremity of a thing; the border, brim, edge, margin, end, boundary.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.; syn.: limbus, fimbria, instita, margo): omnes avidi spectant ad carceris oras, at the barriers, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 88 Vahl.):

    oras pocula circum,

    Lucr. 4, 12:

    (clipei),

    Verg. A. 10, 243:

    vestimentorum,

    Fest. p. 182 Müll.; Vulg. Exod. 26, 10; id. Hag. 2, 13:

    gemmae,

    Plin. 37, 10, 66, § 180:

    vulneris,

    Cels. 5, 26, 23:

    aether, extrema ora et determinatio mundi,

    Cic. N. D. 2, 40, 101. cf.:

    regio nes, quarum nulla esset ora, nulla extremitas,

    id. Fin. 2, 31, 102.—
    B.
    In partic., the coast, sea-coast (syn.:

    litus, ripa): Graeciae,

    Cic. Fam. 12, 5, 1:

    Asiae,

    Nep. Alc. 5, 6:

    maritima,

    Caes. B. G. 3, 8:

    Jordanis,

    Vulg. 1 Macc. 9, 43;

    but transf.: ora maritima,

    the inhabitants of the coast, people of the maritime districts, Cic. Imp. Pomp. 23, 67. So, jam Misenensem classem et pulcherrimam Campaniam oram descivisse, Tac. H. 3, 60.—
    C.
    Transf.
    1.
    A region, clime, country:

    quacumque in orā ac parte terrarum,

    Cic. N. D. 2, 66, 164:

    gelida, Hor C. 1, 26, 4: conexa arbustorum ratio est, quas in oras debeant spectare,

    Plin. 17, 2, 2, 19 (al. horas):

    Trojae qui primus ab oris Italiam... venit,

    Verg. A. 1, 1; cf. id. ib. 3, 97; 10, 706.—
    2.
    Poet.: luminis orae, the world, the earth, life, light: tu produxisti nos intra luminis oras, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41, 64 (Ann. v. 118 Vahl.); cf.: sum (i. e. eum) quae dederit in luminis oras, id. Fragm. ap. Fest. s. v. sum, p. 298 Müll. (Ann. v. 165 Vahl.); Lucr. 1, 22:

    inde enascitur atque oras in luminis exit,

    id. 1, 170; 1, 179; cf. id. 5, 224; 781:

    quem Rhea sacerdos Furtivum partu sub luminis edidit oras,

    Verg. A. 7, 660:

    sponte suā quae se tollunt in luminis oras,

    id. G. 2, 47: Acherontis orae, the lower regions:

    animas Acheruntis in oras Ducere,

    Lucr. 6, 763.—
    3.
    A zone:

    globum terrae duabus oris distantibus habitabilem,

    Cic. Tusc. 1, 28, 68.—
    4.
    A rope or cable by which a ship or boat is fastened to the shore; opp. ancoralia, the anchor-cables:

    cum alii resolutis oris in ancoras evecti tenentur, alii, ne quid teneat, ancoralia incidunt,

    Liv. 22, 19, 10 Weissenb. ad loc.:

    ne hostes cum suis simul inrumperent, trahunt scalas orasque et ancoras praecidunt,

    id. 28, 36, 11; cf.:

    sublatae sunt ancorae, solvimus oram, profecti sumus,

    Quint. 4, 2, 41; Ep. ad Tryph. 3.—
    II.
    Trop. (very rare, and only poet.): quis potis ingentes oras evolvere belli? qs. to unroll the edges of the picture of this war, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 178 Vahl.): imitated by Virgil:

    aspirate canenti... Et mecum ingentis oras evolvite belli,

    Verg. A. 9, 528; cf.

    Serv. ad loc.: in luminis oras eruere,

    to bring to light, Lucr. 5, 1455.
    2.
    Ŏra ( Hŏra), ae, f., the name of Hersilia, as a goddess, Ov. M. 14, 851.

    Lewis & Short latin dictionary > Ora

  • 5 ora

    1.
    ōra, ae, f. [kindred with Sanscr. avāra, ripa citerior fluminis], the extremity of a thing; the border, brim, edge, margin, end, boundary.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.; syn.: limbus, fimbria, instita, margo): omnes avidi spectant ad carceris oras, at the barriers, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 88 Vahl.):

    oras pocula circum,

    Lucr. 4, 12:

    (clipei),

    Verg. A. 10, 243:

    vestimentorum,

    Fest. p. 182 Müll.; Vulg. Exod. 26, 10; id. Hag. 2, 13:

    gemmae,

    Plin. 37, 10, 66, § 180:

    vulneris,

    Cels. 5, 26, 23:

    aether, extrema ora et determinatio mundi,

    Cic. N. D. 2, 40, 101. cf.:

    regio nes, quarum nulla esset ora, nulla extremitas,

    id. Fin. 2, 31, 102.—
    B.
    In partic., the coast, sea-coast (syn.:

    litus, ripa): Graeciae,

    Cic. Fam. 12, 5, 1:

    Asiae,

    Nep. Alc. 5, 6:

    maritima,

    Caes. B. G. 3, 8:

    Jordanis,

    Vulg. 1 Macc. 9, 43;

    but transf.: ora maritima,

    the inhabitants of the coast, people of the maritime districts, Cic. Imp. Pomp. 23, 67. So, jam Misenensem classem et pulcherrimam Campaniam oram descivisse, Tac. H. 3, 60.—
    C.
    Transf.
    1.
    A region, clime, country:

    quacumque in orā ac parte terrarum,

    Cic. N. D. 2, 66, 164:

    gelida, Hor C. 1, 26, 4: conexa arbustorum ratio est, quas in oras debeant spectare,

    Plin. 17, 2, 2, 19 (al. horas):

    Trojae qui primus ab oris Italiam... venit,

    Verg. A. 1, 1; cf. id. ib. 3, 97; 10, 706.—
    2.
    Poet.: luminis orae, the world, the earth, life, light: tu produxisti nos intra luminis oras, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41, 64 (Ann. v. 118 Vahl.); cf.: sum (i. e. eum) quae dederit in luminis oras, id. Fragm. ap. Fest. s. v. sum, p. 298 Müll. (Ann. v. 165 Vahl.); Lucr. 1, 22:

    inde enascitur atque oras in luminis exit,

    id. 1, 170; 1, 179; cf. id. 5, 224; 781:

    quem Rhea sacerdos Furtivum partu sub luminis edidit oras,

    Verg. A. 7, 660:

    sponte suā quae se tollunt in luminis oras,

    id. G. 2, 47: Acherontis orae, the lower regions:

    animas Acheruntis in oras Ducere,

    Lucr. 6, 763.—
    3.
    A zone:

    globum terrae duabus oris distantibus habitabilem,

    Cic. Tusc. 1, 28, 68.—
    4.
    A rope or cable by which a ship or boat is fastened to the shore; opp. ancoralia, the anchor-cables:

    cum alii resolutis oris in ancoras evecti tenentur, alii, ne quid teneat, ancoralia incidunt,

    Liv. 22, 19, 10 Weissenb. ad loc.:

    ne hostes cum suis simul inrumperent, trahunt scalas orasque et ancoras praecidunt,

    id. 28, 36, 11; cf.:

    sublatae sunt ancorae, solvimus oram, profecti sumus,

    Quint. 4, 2, 41; Ep. ad Tryph. 3.—
    II.
    Trop. (very rare, and only poet.): quis potis ingentes oras evolvere belli? qs. to unroll the edges of the picture of this war, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 178 Vahl.): imitated by Virgil:

    aspirate canenti... Et mecum ingentis oras evolvite belli,

    Verg. A. 9, 528; cf.

    Serv. ad loc.: in luminis oras eruere,

    to bring to light, Lucr. 5, 1455.
    2.
    Ŏra ( Hŏra), ae, f., the name of Hersilia, as a goddess, Ov. M. 14, 851.

    Lewis & Short latin dictionary > ora

  • 6 continēns

        continēns entis, adj. with comp. and sup.    [P. of contineo], bounding, limiting, enclosing: litas, i. e. of the continent, L.: parum locuples continente ripā, H.—Bordering, neighboring, contiguous, near, adjacent: silvae, Cs.: fundus fundo eius: aër mari: ripae collis, Cs.: cum Ciliciā.— Holding together, cohering, connected, continuous, uninterrupted: silvae, Cs.: grex, L.: agmen, L.: ruinae, L.: terra, N.—Fig., in time, following, next, consequent upon: continentibus diebus, Cs.: motus sensui iunctus et continens: timori perpetuo ipsum malum continens fuit, L.—Continual, consecutive, uninterrupted: continenti labore omnia superare, Cs.: imber per noctem totam, L.: e continenti genere, in unbroken descent: continenti impetu, without a pause, Cs.—In character, continent, moderate, temperate: hoc nemo fuit magis continens, T.: continentior in vitā quam in pecuniā, Cs.: Epaminondas, N.: continentissimi homines.
    * * *
    I
    mainland; continent; forming part of a continuous mass
    II
    essential point, central argument, hinge, basis; suburbs (pl.), (outside walls)
    III
    continentis (gen.), continentior -or -us, continentissimus -a -um ADJ
    bordering, adjacent, contiguous, next; immediately, without delay (w/in/ex); temperate, moderate, n0t indulging in excess; restrained, exhibiting restraint; close (in time); linked; continuous, unbroken, uninterrupted; homogeneous

    Latin-English dictionary > continēns

  • 7 contrārius

        contrārius adj.    [contra].—Of position, lying over against, opposite: ripa: collis huic, Cs.: Phrygiae tellus, O.: contrario ictu transfixus, by a blow from the opposite direction, L.: volnera, in front, Ta. — Opposite, contrary, opposed, conflicting: defendere contrariam partem: inter se pugnantia studia: disputare in contrarias partīs, on both sides: huius virtutis vitiositas: iura omnibus aliis: aestus vento, O.: ex orationibus capita alterna inter se contraria: contrario motu atque caelum, opposite to that of the sky.—As subst n., the opposite, contrary, reverse: contrarium est.. ut frigus calori, the antithesis: lex imperans honesta, prohibens contraria: si ea volt... sin autem contraria, etc., N.: vocant animum in contraria, in opposite directions, V.: in contraria versus, transformed: vitia quae sunt virtutum contraria, the opposites: ex contrario, on the contrary, on the other hand, Cs.: hoc ex contrario contendo: e contrario, N. — Hostile, inimical, antagonistic: Tibi, Ph.: litora litoribus, V.: undis ignis, O.
    * * *
    I
    contraria, contrarium ADJ
    opposite, contrary, in contradiction; antithetical; opposed, hostile, adverse; incompatible; reversed, inverted; reciprocal, mutual; counterbalancing
    II
    opponent, adversary; antagonist

    Latin-English dictionary > contrārius

  • 8 dē-fugiō

        dē-fugiō fūgī, —, ere,    to run off, flee away, make an escape: ripa, quo sinistrum cornu defugit, L.: iniurias fortunae defugiendo relinquas, i. e. by death.—Fig., to flee from, shun, avoid, escape from: proelium, Cs.: contentiones: iudicia. —To decline, shrink from, shun: auctoritatem consulatūs mei: sin timore defugiant, Cs.

    Latin-English dictionary > dē-fugiō

  • 9 et

       et adv.    and conj.    I. adv., adding to a fact or thought, also, too, besides, moreover, likewise, as well, even: Ph. vale. Pa. et tu bene vale, T.: ‘tu tuom negotium gessisti bene.’ Gere et tu tuom bene: et Caelius profectus... pervenit, Cs.: et alia acies fundit Sabinos, L.: nam et testimonium saepe dicendum est: qui bellum gesserint, quom et regis inimici essent: id te et nunc rogo: Romulus et ipse arma tollens, L.: amisso et ipse Pacoro, Ta.: spatium non tenent tantum, sed et implent, Ta.—    II. As conj, and, as the simplest connective of words or clauses: cum constemus ex animo et corpore: dixerat et conripiunt spatium, V.: Xerxes et duo Artaxerxes, Macrochir et Mnemon, N.—After a negat., but: portūs capere non potuerunt, et infra delatae sunt, Cs.—After an emphatic word: hoc et erit simile, etc. (i. e. et hoc): Danaūm et... Ut caderem meruisse manu (i. e. et meruisse ut Danaūm manu cederem), V.: vagus et sinistrā Labitur ripā, H. — Regularly, either et introduces the second and each following word or clause, or no connective is used: Alco et Melampus et Tmolus, Alco, Melampus and Tmolus: et ipse bonus vir fuit, et multi Epicurei et fuerunt et hodie sunt et in amicitiis fideles et in omni vitā constantes et graves: Signini fuere et Norbani Saticulanique et Fregellani et Lucerini et, etc. (sixteen times), L.: sequebantur C. Carbo, C. Cato, et minime tum quidem Gaius frater, etc. —But the rule is often violated: consulibus, praetoribus, tribunis pl. et nobis... negotium dederat: fuere autem C. Duellius P. Decius Mus M. Papirius Q. Publilius et T. Aemilius, L.: abi, quaere et refer, H.: It, redit et narrat, H.—After multi, plurimi, tot (where no conj. is used in English): multae et magnae Cogitationes, many great thoughts: plurima et flagitiosissuma facinora, S.: tot et tantae et tam graves civitates.—Repeated, both... and, as well... as, on the one hand... on the other, not only... but also: et haec et alia: et in circo et in foro: Iovis Et soror et coniunx, V.: et publice et privatim: et est et semper fuit: et oratio et voluntas et auctoritas, as well... as... and.—The second or last et often introduces a climax, both... and in particular: homo et in aliis causis versatus et in hac multum versatus.— Corresponding with neque, both... and not, both not... and: via et certa neque longa: nec sapienter et me invito facit, both unwisely and against my protest: quia et consul aberat nec facile erat, etc., L.—Corresponding with -que, deinde, tum, instead of another et: et Epaminondas cecinisse dicitur, Themistoclesque, etc.: uti seque et oppidum tradat, S.: tela hastaque et gladius, L.: et in ceteris... tum maxime in celeritate: et publicani... deinde ex ceteris ordinibus homines.—After a negative, uniting two words or phrases: non errantem et vagam, sed stabilem sententiam: Nec pietate fuit nec bello maior et armis, V.—Uniting two words which form one conception: habere ad Catilinam mandata et litteras: pateris libamus et auro, V.: cernes urbem et promissa Moenia, V.: omnium artium ratio et disciplina, systematic cultivation: quam (medicinam) adfert longinquitas et dies, time: crescit oratio et facultas (i. e. dicendi facultas): a similitudine et inertiā Gallorum separari, from resembling their lack of enterprise, Ta.—Et non, and not, instead of neque: patior, iudices, et non moleste fero: exempla quaerimus et ea non antiqua: uti opus intermitteretur et milites contineri non possent, Cs.: pro decore tantum et non pro salute, L.: tantummodo in urbe et non per totam Italiam, S.: me ista curasse et non inrisisse potius, etc.; cf. otioso vero et nihil agenti privato: temere et nullo consilio: heredes sui cuique liberi, et nullum testamentum, Ta. — Adding a general to a special term, or a whole to one or more parts, and the rest, and all: Chrysippus et Stoici, and the Stoics in general: ad victum et ad vitam: procul ab Syracusis Siciliāque, L.—Adding a special to a general term, or a part to a whole, and in particular, and especially: si te et tuas cogitationes et studia perspexeris: tris (navīs) In brevia et Syrtīs urguet, V.: regnum et diadema, H. — Adding an explanation or enlargement of the thought, and indeed, and in fact, and moreover, and that, and besides: errabas, Verres, et vehementer errabas: hostis et hostis nimis ferus: cum hostis in Italiā esset, et Hannibal hostis, L.: te enim iam appello, et eā voce, ut, etc.: id, et facile, effici posse, N.: et domi quidem causam amoris habuisti: pictores, et vero etiam poëtae.—Introducing a parenthesis: ad praetorem— et ipse ita iubebat—est deductus, L.—Adding a result after an imper, and then, and so: Dic quibus in terris, et eris mihi magnus Apollo, V.—Introducing a strongly contrasted thought, and yet, and in spite of this, and... possibly, but still, but: et dubitas, quin sensus in morte nullus sit?: animo non deficiam et id perferam: in amicitiā nihil fictum (est), et quicquid est, id est verum.—After an expression of time, introducing a contemporaneous fact, and, and then, when, as: haec eodem tempore referebantur, et legati veniebant, Cs.: eādem horā Interamnae fuerat et Romae: simul consul de hostium adventu cognovit, et hostes aderant, S.—Introducing an immediate sequence in time, and then, when: Tantum effatus et in verbo vestigia torsit, V.: vixdum ad se pervenisse et audisse, etc., L.—Introducing the second term of a comparison, as, than, and: Nunc mihi germanu's pariter animo et corpore, T.: quod aeque promptum est mihi et adversario meo: haudquaquam par gloria sequitur scriptorem et actorem, S.: aliter docti et indocti.—Adversative, but, yet: gravis, severus, et saepius misericors, Ta.: magna corpora et tantum ad impetum valida, Ta.
    * * *
    and, and even; also, even; (et... et = both... and)

    Latin-English dictionary > et

  • 10 ex or (only before consonants) ē

        ex or (only before consonants) ē    praep. with abl, out of, from within (opp. in).    I. In space, out of, from: signa ex urbe tollere: solem e mundo tollere: ex hoc fonticulo tantumdem sumere, H.: ex Aethiopiā Ancillula, T.: ex urbe sicarii: eius ex Africā reditus: ex Hispaniā quidam, Cs.: puer ex aulā, H.—From, down from, from off: ex speluncā saxum in crura eius incidisse: equestribus proeliis saepe ex equis desiliunt, from horseback, Cs.: cecidisse ex equo dicitur.—Up from, above, out of: collis paululum ex planitie editus, Cs.: globum terrae eminentem e mari.—In gen., from, down from, at, in, upon: ex cruce Italiam cernere: ex equo pugnare: ex loco superiore conspicatus, etc., Cs.: ex hoc loco verba fecisti: ex vinculis causam dicere, L.— Esp., in adverbial phrases: ex itinere, on the march, without halting, S.: ex fugā, during the flight, Cs.: portus ex adverso urbi positus, opposite, L.: erat e regione oppidi collis, over against, Cs.: ex omni parte perfectum, entirely: aliquā ex parte incommodis mederi, in some measure: impetūs ex maximā parte servorum: e vestigio, suddenly.—    II. In time, of succession, from, immediately after, directly after, after, following: Cotta ex consulatu est profectus in Galliam: tanta vilitas annonae ex inopiā consecuta est: ex magnis rupibus nactus planitem, Cs.: Aliam rem ex aliā cogitare, T.: alia ex aliis iniquiora postulando, L.: diem ex die exspectabam, day after day.—Of duration, from... onward, from, since, beginning at: ex eā die ad hanc diem: ex eo die, quo, etc.: ex certo tempore, after a fixed date: ex aeterno tempore: Motum ex Metello consule (bellum), H.: octavus annus est, ex quo, etc., since, Ta.: Romae vereor ne ex Kal. Ian. magni tumultūs sint, after. —With the notion of escape or relief, from and after, from: se ex labore reficere, Cs.: ex illo metu mortis recreatus: animus ex miseriis requievit, S. — Esp., in phrases: ex tempore effutire, off hand, without reflection: ex meo tempore, for my convenience: in quibus (quaestionibus) ex tempore officium quaeritur, according to circumstances: ex intervallo consequi, after a while: ex tempore aliquo.—    III. Fig., of the point of departure, away from, from, out of, of: amicitiam e vitā tollunt: e fundo eiectus, dispossessed of: agro ex hoste capto, L.: ex populo R. bona accipere, S. —Partitive uses, of a whole or class, of, out of, from among, among: alia ex hoc quaestu, i. e. trade, T.: non orator unus e multis, i. e. no common: acerrimus ex omnibus sensibus: ex primo hastato (ordine) legionis, one of the first division, Cs.: multum ex ripā colere, Ta.: altitudo puppium ex navibus, Cs. — Of the means, out of, by means of, with: ex incommodis Alterius sua ut conparent commoda, T.: ex caede vivunt: largiri ex alieno, L.; cf. ex iure hesterno panem vorent, dipped in, T.—Of the origin or source, from, out of, born of, arising from: bellorum causae ex rei p. contentione natae: ex pertinaciā oritur seditio: ex animo amicus, heartily.—Esp. with verbs of sense, intelligence, etc.: quā re negent, ex me non audies: ut ex amicis acceperam: ex quo intellegere posset: ut ex iis quaeratur: video ex litteris.—Of the material, of, out of: statua ex aere facta: (homo) qui ex animo constet et corpore: milites mixti ex conluvione gentium, L. — Of a condition or nature which is changed, from, out of: di ex hominibus facti: ex exsule consul: duas ex unā civitate discordia fecerat, L. — Of the cause, from, through, by, in consequence of, by reason of, on account of: gravida e Pamphilo, T.: infirmus ex morbo: e viā languere: ex gravitate loci volgari morbos, L.: ex illā ipsā re, for that very reason: e quo efficitur, non ut, etc.: ex hac clade atrox ira, L.: ex legato timor, Ta.—From, after, on account of: cui postea Africano cognomen ex virtute fuit, S.: nomen ex vitio positum, O.: urbem e suo nomine Romam iussit nominari. —Of measure or rule, according to, after, in conformity with, in pursuance of, by: ex aliarum ingeniis me iudicet, T.: dies ex praeceptis tuis actus: ex consuetudine suā, Cs.: e virtute vivere: ex senatūs sententiā: ex sententiā, satisfactorily, T.: illum ex artificio comico aestimabat.—Esp., in the phrases, ex re, according to the fact, to the advantage, to profit: oratio ex re et ex causā habita: Non ex re istius, for his good, T.: garrit Ex re fabellas, apt, H.: quid tam e re p. fuit? for the public benefit: ex usu, advantageous: ex usu quod est, id persequar, T.: rem ex usu Galliae accidisse, Cs.: e re natā, according to circumstances, T.—Of manner, mostly in adverb. phrases: res ex libidine magis quam ex vero celebrare, arbitrarily... justly, S.: dicam ex animo, outright: ex composito, by agreement, L.: ex facili, with ease, Ta.—    IV. In compounds, ex stands before vowels and h, and before c, p (except epoto, epotus), q, s (except escendere, escensio), t; ef (sometimes ec) before f; ē before b, d, g, i consonant, l (except exlex), m, n, v. For exs-, ex- alone is often written (exanguis for exsanguis, etc.).

    Latin-English dictionary > ex or (only before consonants) ē

  • 11 faciō

        faciō fēcī (old fut perf. faxo; subj. faxim), factus, ere; imper. fac (old, face); pass. fīō, fierī; pass imper. fī    [2 FAC-], to make, construct, fashion, frame, build, erect, produce, compose: Lectulos faciundos dedit, T.: navīs: candelabrum factum e gemmis: de marmore signum, O.: pontem in Arare, Cs.: (fanum) a civitatibus factum, founded, L.: duumviri ad aedem faciendam, L.: statuam faciendam locare: (valvae) ad cludendum factae: comoedias, T.: sermonem: epigramma: verbum, speak: carmina, Iu.: scutis ex cortice factis, Cs.: auri pondera facti, wrought, V.—Of actions, to do, perform, make, carry on, execute: Opus, T.: officium, T.: Si tibi quid feci quod placeat, T.: proelium, join, Cs.: iter, Cs.: clamores: clamor fit: eruptiones ex oppido, Cs.: gradum: imperata, Cs.: promissum, fulfil: iudicium: deditionem, S.: fac periclum in litteris, put (him) to the test, T.: me advorsum omnia, oppose me in everything, T.: omnia amici causā: multa crudeliter, N.: initium, begin: praeter aetatem Facere, work too hard for your years, T.: perfacile factu esse, conata perficere, Cs.— To make, produce, cause, occasion, bring about, bring to pass: turbam, T.: ignem ex lignis: iniuriam, Cs.: causas morae, S.: ducis admirationem, excite, L.: luxuriae modum, impose, S.: fugam ex ripā fecit (i. e. fugavit), L.: somnum, induce, Iu.: metum insidiarum, excite, L.: silentio facto, L.: ne qua eius adventūs significatio fiat, become known, Cs.: faciam ut intellegatis: facito, ut sciam: putasne te posse facere, ut, etc.?: fieri potest, ut recte quis sentiat, it may happen: ita fit, ut adsint, it happens: faciendum mihi est, ut exponam, is incumbent: me Facit ut te moneam, compels, T.: facere non possum, quin mittam, etc., I cannot forbear: di faxint ne sit alter (cui, etc.): fac ne quid aliud cures, take care: domi adsitis, facite, T.: ita fac cupidus sis, ut, etc., be sure: iam faxo scies, T.: nulla res magis talīs oratores videri facit, quales, etc. (i. e. ut viderentur): hoc me Flere facit, O.— To make, acquire, obtain, gather, accumulate, gain, take, receive, incur, suffer: rem, T.: praedam, Cs.: pecuniam: stipendia, earn, S.: corhortīs, form, Cs.: corpus, grow fat, Ph.: viam sibi, force, L.: alqm suum, win as a friend, T.: terram suam, i. e. conquer, Cs.: vitae iacturam, Cs.: naufragium: damnum.— To make, render, grant, give, impart, confer: arbitria, H.: potestatem dicendi: sibi iure iurando fidem, give assurance, Cs.: Romanis animum, inspire, L.: copiam pugnandi militibus, L.: audientiam orationi: cui si libido Fecerit auspicium, i. e. if the whim seize him, H.: cognomen colli, L.: mihi medicinam, administer: nobis otia, V.: alcui dolorem: desiderium decemviros creandi, L.— To celebrate, conduct, give, perform, represent: cenas: res divinas: sacra pro civibus: cui (Iunoni), make offerings: vitulā pro frugibus, make sacrifice, V.: cum pro populo fieret: ut fieret, edere, L. — To practise, follow: naviculariam: mercaturas.— To make, depict, represent, assert, say, pretend: in libro se exeuntem e senatu: pugnam ex auro, V.: me unum ex iis feci, qui, etc., pretended to be: ex industriā factus ad imitationem stultitiae, L.: inpendere apud inferos saxum Tantalo: Fecerat et fetam Procubuisse lupam, V.: facio me alias res agere, make as if.—To suppose, assume, grant, admit (only imper. with obj clause): fac audisse (Glauciam): fac ita esse: fac (me) velle, V.— To make, constitute, choose, appoint, render: senatum firmiorem vestrā auctoritate: heredem filiam: exercitum sibi fidum, S.: iter factum conruptius imbri, H.: hi consules facti sunt: ex coriis utres fierent, S.: Candida de nigris, O.: si ille factus esset, had been chosen (consul): alqm certiorem facere, inform ; see certus: ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut, etc., does not leave himself so much character.—Pass., to become, be turned into, be made: fit Aurum ingens coluber, V.: sua cuique deus fit dira cupido? V.— To put in possession of, subject to, refer to: omnia quae mulieris fuerunt, viri fiunt: omnem oram Romanae dicionis fecit, L.: dicionis alienae facti, L.— To value, esteem, regard, appraise, prize: parum id facio, S.: te maxumi, T.: quos plurimi faciunt: voluptatem minimi: dolorem nihili: istuc Aequi bonique facio, am content with, T.— To do (resuming the meaning of another verb): cessas ire ac facere, i. e. do as I say, T.: oppidani bellum parare: idem nostri facere, S.: ‘evolve eius librum’—‘Feci mehercule:’ bestiae simile quiddam faciunt (i. e. patiuntur): aut facere aut non promisse, Ct.: Sicuti fieri consuevit, to happen, S.— To do, act, deal, conduct oneself: Facere contra huic aegre, T.: tuis dignum factis feceris, will act like yourself, T.: bene: adroganter, Cs.: per malitiam, with malice: aliter, S.: facere quam dicere malle, act, S.: mature facto opus est, prompt action, S. — To act, take part, take sides: idem plebes facit, S.: idem sentire et secum facere Sullam: cum veritas cum hoc faciat, is on his side: nihilo magis ab adversariis quam a nobis: eae res contra nos faciunt: adversus quos fecerint, N.— To arrange, adjust, set: Vela, spread, V.: pedem, brace, V.— To be fit, be useful, make, serve, answer, do: Ad talem formam non facit iste locus, O.: ad scelus omne, O.: Stemmata quid faciunt? avail, Iu.
    * * *
    I
    facere, additional forms V
    do, make; create; acquire; cause, bring about, fashion; compose; accomplish
    II
    facere, feci, factus V
    do, make; create; acquire; cause, bring about, fashion; compose; accomplish

    Latin-English dictionary > faciō

  • 12 fuga

        fuga ae, f    [2 FVG-], a fleeing, flight, running away: adornare fugam, T.: ab urbe turpissima: desperata: exercitūs foeda, S.: dant sese in fugam milites: fugam capere, Cs.: parare: hostīs dare in fugam, put to flight, Cs.: in fugam conicere, Cs.: impellere in fugam: cum terrorem fugamque fecisset, caused a panic, L.: fugam ex ripā fecit, drove (the foe), L.: fugam faciunt, take flight, S.: neque hostium fugam reprimi posse, be checked, Cs.: opportunior fugae collis, S.: naves eius fugā se Adrumetum receperunt, after his flight, Cs.: quantae in periculis fugae proximorum: celeres fugae, H.— Expatriation, exile, banishment: se in fugam coniecisse: Aristidi: exsilia et fugae, Ta.— A flying, swift course, rapid motion, speed: Harpalyce volucrem fugā praevertitur Hebrum, V.: facilis, a swift voyage, V.: (Neptunus) fugam dedit, a swift passage, V.: fugam dant nubila caelo, flee away, V.: temporum, flight, H.: (equus) Clara ante alios, Iu.— A place of banishment, refuge: toto quaeret in orbe fugam, O.— A means of removal, remedy: morbi, H.—Fig., a fleeing, avoiding, avoidance, shunning, escape: laborum: turpitudinis: alia honoris, honorable way of escape, L.: leti, H.
    * * *
    flight, fleeing, escape; avoidance; exile; fugue (music)

    Latin-English dictionary > fuga

  • 13 in-exsuperābilis (inexup-)

        in-exsuperābilis (inexup-) e, adj.    with comp, not to be crossed, insurmountable: Alpes, L.: ripa, L.: inexsuperabilior saltus, L.—Fig.: vis fati, invincible, L.— Plur n. as subst: inexsuperabilibus vim adferre, overcome impossibilities, L.

    Latin-English dictionary > in-exsuperābilis (inexup-)

  • 14 invītō

        invītō āvī, ātus, āre    [for * invocito, freq. of invoco], to invite, treat, feast, entertain: hominem, T.: suos in castra invitandi causā adducunt, for entertainment, Cs.: te domum suam: alius alium domos suas invitant, S.: senatorem tecto ac domo: moenibus hostem, V.: aliquem ad prandium: ad consulem, L.: utrumque in hospitium, L.: eum, ut apud me diversetur.—To invite, summon, challenge: a Caesare liberaliter invitor in legationem illam: praemiis.—To ask, request, urge: Germanos, uti, etc., Cs.: eum per litteras, ut, etc.—Fig., to incite, allure, attract: quibus rebus invitati, Cs.: ad te improbos: invitat hiemps curasque resolvit, V.: ipsam (adsentationem), encourage flattery: somnos, court, O.: culpam, allure to transgression, O.: pretiis animos, arouse, V.: cum te fortuna ad dignitatem invitet: Vicina invitet decedere ripa calori, V.
    * * *
    invitare, invitavi, invitatus V
    invite, summon; challenge, incite; encourage; attract, allure, entice

    Latin-English dictionary > invītō

  • 15 occursō

        occursō āvī, ātus, āre, freq.    [occurro], to run to meet, throng before: alios occursantes interficere, S.: occursare capro caveto, beware of meeting, V.—To rush against, attack, charge, strive against, oppose: inter occursantes, factiosos, opposing, S.: in ripā, L.
    * * *
    occursare, occursavi, occursatus V
    run repeatedly or in large numbers; mob; obstruct

    Latin-English dictionary > occursō

  • 16 opācus

        opācus adj.,    in the shade, shaded, shady: ripa: frigus, cool shade, V.: vallis, H.— Plur n. as subst: per opaca locorum, shady places, V.—Darkened, dark, obscure: domus Cyclopis, V.: mater, i. e. earth, O.: crepuscula, of the lower regions, O.— Casting a shade, shady: nemus, V.: Arctos, H.: barba, thick, Ct.
    * * *
    opaca, opacum ADJ
    dark, shaded; opaque

    Latin-English dictionary > opācus

  • 17 pēs

        pēs pedis, m    [PED-], a foot: nudus, T.: pedibus aeger, S.: si pes condoluit: pede tellurem pulsare, i. e. dance, H.: cycnum pedibus uncis Sustulit, talons, V.: pedum digiti, toes, O.: numquam huc tetulissem pedem, would have come hither, T.: Nusquam pedem (sc. feram), I won't stir a step, T.: pedem ferre, go, V.: si in fundo pedem posuisses, set foot: profugum referre pedem, return, O.: magis pedem conferre, come to closer quarters: ut prope conlato pede gereretur res, almost hand to hand, L.: votis malignum Opponit nostris pedem, sets her foot against (of Fortune), O.: retrahitque pedem simul unda relabens, V.: ego me in pedes (dedi), took to my heels, T.— Abl plur. (rarely sing.), of motion, afoot, on foot, marching, walking: pedibus vincere, in running, O.: cum ingressus iter pedibus sit: pedibus compensari pecuniam, i. e. the long walk to the property makes up for its cheapness: ut omnes pedibus mererent, serve as infantry, L.: cum illud iter pedibus confici soleat, by land: quod flumen pedibus transiri potest, be forded, Cs.: in quam sententiam cum pedibus iretur, i. e. when a division was taken on this question, L.: cum omnes in sententiam eius pedibus irent, voted for his resolution, L.: Quo bene coepisti, sic pede semper eas, O.: tua dexter adi pede sacra secundo, expressive of favor, V.: Ripa felici tacta sit pede, propitious, O.: quid tam dextro pede concipis, etc., auspiciously (the right foot being associated with good omens), Iu.— Acc plur. with ad: ad pedes descensum ab Romanis est, the Romans dismounted, L.: magnā ex parte ad pedes pugna venerat, mainly an infantry fight, L.: ad pedes omnium singillatim accidente Clodio, supplicating each: vos ad pedes lenonis proiecistis: cui cum se maesta turba ad pedes provolvisset, L.— In expression of subjection or inferiority: servus a pedibus, footman: Omnia sub pedibus vertique regique, under their sway, V.: duas urbīs sub pedibus tuis relinquemus, L.: Sub pedibus timor est, is spurned, O.—In the phrase, pedibus trahi, to be dragged by the heels, go to the dogs: trahantur per me pedibus omnes rei.—In the phrase, ante pedes, before the feet, in plain view, evident: quod ante pedes est, Videre, T.: eos ante pedes suos iugulari coëgit.—In phrases with caput: tuas res ita contractas, ut nec caput nec pedes (habeant), i. e. neither beginning nor end: ut nec pes nec caput uni Reddatur formae, i. e. the several parts, H.—In the phrase, manibus pedibus, with might and main: Conari manibus pedibus noctīsque et dies, T.—Meton., of a couch or table, a foot, leg, prop: Lectuli pedes, T.: mensae, O.: grabati, a handle, Ct.—In navigation, a sheet, sail-rope: pede labitur aequo, i. e. before the wind, O.: pedibus aequis: unā omnes fecere pedem, i. e. let out the sheet, V.—In verse, a foot: herous: pedibus claudere verba, to make verses, H.: Musa per undenos emodulanda pedes, in hexameters and pentameters, O.: extremum seu trahat pedem, i. e. limps (of the choliambus), O.— A kind of verse, measure: Et pede, quo debent acria bella geri, O.: Lesbius, H. —As a measure, a foot: intervallum pedum duorum, Cs.: pedem discessisse: pede suo se metiri, by his own foot-rule, i. e. by his own abilities, H.
    * * *

    Latin-English dictionary > pēs

  • 18 prae-fīgō

        prae-fīgō fīxī, fīxus, ere,    to fasten before, set up in front, affix: ripa sudibus praefixis munita, Cs.: arma puppibus, V.—To tip, head, point: asseres cuspidibus praefixi, Cs.: iacula praefixa ferro, L.: ferro praefixae hastae, Cu.: ora capistris, muzzle, V.—To pierce, transfix: latus praefixa veru, Tb.

    Latin-English dictionary > prae-fīgō

  • 19 rīpula

        rīpula ae, f dim.    [ripa], a little bank.
    * * *

    Latin-English dictionary > rīpula

  • 20 sinister

        sinister tra, trum, adj., with comp.    [a double comp. of uncertain origin], left, on the left, on the left hand, at the left side: in sinistro cornu, on the left wing, Cs.: angulus castrorum, Cs.: ripa, H.: tibia, Ph.: manus, N.—As subst f. (sc. manus): sinistrā inpeditā, Cs.: natae ad furta sinistrae, O.: a sinistrā, on the left: miles dextrā ac sinistrā muro tectus, Cs.— Plur m. as subst. (sc. ordines): sinistris additae vires (opp. dextra pars), L.: sinisterior rota, O.—In augury (because the Roman augurs faced south, with the propitious East on the left), favorable, auspicious, fortunate, lucky: ita nobis sinistra videntur, Graiis et barbaris dextra, meliora: cornix, V.: tonitrūs, O.—(As in Greek augury, where the face was northward), unlucky, unfavorable, inauspicious: Di, precor, a nobis omen removete sinistrum, O.: avibus sinistris, O.: sinistrum fulmen nuntiare.—Fig., wrong, perverse, improper: mores, V.: natura, Cu.— Unlucky, injurious, adverse, unfavorable, bad: Notus pecori sinister, V.: interpretatio, Ta.—As subst n.: (matrona) studiosa sinistri, of evil, O.
    * * *
    I
    sinistera -um, sinisterior -or -us, sinistimus -a -um ADJ
    left, improper,adverse; inauspicious
    II
    sinistra -um, sinistrior -or -us, sinistimus -a -um ADJ
    left, improper,adverse; inauspicious

    Latin-English dictionary > sinister

См. также в других словарях:

  • Ripa — is a Latin word, meaning the bank of a river. The word is part of the name of a number of places, mainly in Italy.Ripa may refer to: *Ripa (rione of Rome), a rione of the city of Rome *Alberto da Ripa (c.1500 ndash;1551), Italian lutenist and… …   Wikipedia

  • RIPA (C.) — RIPA CESARE (1560 env. 1623) Attaché à la cour du cardinal A. M. Salviati en qualité de majordome, Ripa (de son vrai nom Giovanni Campani) est l’auteur d’un unique ouvrage, l’Iconologia , publié en 1593, dont l’influence sera profonde sur la… …   Encyclopédie Universelle

  • ripa — RIPÁ, ripez, vb. 1. tranz. (constr.) A deplasa transversal pe distanţe foarte scurte o porţiune dintr o linie de cale ferată, tablierul unui pod etc. – Din fr. riper. Trimis de IoanSoleriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  ripá vb., ind. prez. 1 …   Dicționar Român

  • Ripa — steht für: Ripa (Rione), ein Stadtteil Roms Die Abkürzung RIPA steht für: Regulation of Investigatory Powers Act 2000, ein Gesetz zur Telekommunikationsüberwachung im Vereinigten Königreich Diese Seite ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • ripa — s.f. [dal lat. ripa ]. 1. (region.) [zona di terra che delimita una distesa di acque o un corso d acqua] ▶◀ riva, sponda, [se delimita il mare] costa, [se delimita il mare o un lago] lido. 2. (lett.) [costa o parete a picco, luogo dirupato e… …   Enciclopedia Italiana

  • Ripa — (lat.), Ufer …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ripa — Ripa, lat., Ufer; Ripuarium, Fahrgeld, Wasserzoll. Ripuarische Franken, s. Franken …   Herders Conversations-Lexikon

  • ripa — 1 (Ar.) f. Ribazo alto. ⇒ *Pendiente. 2 (Ar.) Conjunto de cosas puestas en *pila ordenada. 3 (Nav.) *Orilla …   Enciclopedia Universal

  • ripă — RÍPĂ s. v. sfeclă furajeră. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime …   Dicționar Român

  • ripa — s. f. 1. Pedaço de madeira comprido e estreito; sarrafo. 2. Ato de ripar (linho). 3. Riba, ribanceira. 4.  [Brasil: Norte] Cacete …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • ripa — ripà sf. (2) NdŽ, (4) K 1. BzF164, G106, BŽ115 ritinis. 2. Dr staklių skridinėlis nytims kabinti: Par ketverias nytis auda su ripoms, o aštuonnytį – su sprudukliais Bdr. Tos rìpos nusitrynė, kad nė nytys nebstova Ms. ◊ rìpą mùšti K, Pgg; N… …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»