Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

rights

  • 21 commūne

        commūne is, n    [communis], that which is common: ut communibus pro communibus utatur: communia laudas, publicity, H.: sed ne communia solus occupet, the sole credit for common achievements, O.: ius statuere communi dividundo.—A community, state: Milyadum: gentis Pelasgae, O. —In the phrase in commune, for common use, for all, for a common object, for the general advantage: consulere, T.: conferre: vocare honores, equally upon patricians and plebeians, L.: quodcumque est lucri, halves! Ph.: haec in commune accepimus, in general, Ta.: in commune Suebi vocentur, i. e. all, Ta.—In rhet., plur, commonplaces: quae ad causam nihil pertinent.
    * * *
    joint/common/public property/rights; public; public places/interests (pl.); common feature, characteristic, general rule/terms; general; common lot/remedy

    Latin-English dictionary > commūne

  • 22 corpus

        corpus oris, n    [1 CER-], a body (living or lifeless): solidum et suci plenum, T.: requies animi et corporis: ingenium sine corpore exercere, S.: corpus sine pectore, H.: Corporis exigui, of small frame, H.: dedit pro corpore nummos, to escape flogging, H.: adverso corpore, in front: corpore toto intorquet, with all his might, V.: gravi salubris corpori, i. e. stomach, H.: volgatum, prostituted, L.—Plur., for sing. (poet.): cruciata corpora demittite nocti, O.: Sanguine in corpora summa vocato, the skin, O.— Flesh: ossa subiecta corpori: corpus amisi: fecisti tantum corporis, Ph.: pars versa est in corporis usum, to serve as flesh, O.— A lifeless body, corpse, trunk: per eorum corpora transire, Cs.: occisorum, S.: corpore ambusto: ne corpus eiciatur. — Substance, matter, reality (poet.): Spem sine corpore amat, O.: metuit sine corpore nomen, O.—A person, individual: tuum corpus domumque custodire: delecta virum corpora, V.: excepto corpore Turni, V.: corpora vestra, coniugum, etc., i. e. you and your wives, L.: liberum corpus habere, retain civil rights, S.: defuncta corpora vitā heroum, shades, V.—Of animals: corpora magna boum, heads, V.: septem ingentia (cervorum), V. — A mass, body, frame, system, structure, community, corporation: corpus navium viminibus contextum, framework, Cs.: totum corpus coronā militum cingere, structure, Cs.: rei p.: civitatis, political body, L.: sui corporis creari regem, L.: Romani iuris, L.—A part, particle, grain: quot haberet corpora pulvis, O.
    * * *
    body; person, self; virility; flesh; corpse; trunk; frame(work); collection/sum; substantial/material/concrete object/body; particle/atom; corporation, guild

    Latin-English dictionary > corpus

  • 23 dēminūtiō (dīm-)

        dēminūtiō (dīm-) ōnis, f    [deminuo], a diminution, decrease, lessening, abatement: luminis: civium: vectigalium: de bonis privatorum: provinciae, of the term of office.—In law: datio deminutio, the right of alienation, right to convey (all or part of an estate), L. — Fig.: libertatis vestrae, an encroachment upon: sui, a sacrifice of dignity, Ta.—Esp., in the phrase, capitis deminutio, the loss of civil rights, forfeiture of freedom, civil death, Cs.

    Latin-English dictionary > dēminūtiō (dīm-)

  • 24 familiāris

        familiāris e, adj. with comp. and sup.    [familia], of a house, of a household, belonging to a family, household, domestic, private: res familiares: suam rem familiarem auxisse, his estate, Cs.: copiae, L.: funus: parricidium, i. e. committed on a member of the same family: Lar.— Plur m. as subst: quidam familiarium, of the slaves, L.— Familiar, intimate, friendly: videmus Papum Luscino familiarem fuisse, etc.: amicitia, S.: voltus ille: conloquium, L.: iura, rights of intimacy, L.: familiarior nobis propter, etc.: homo amantissimus familiarissimus.—As subst m., a friend, intimate acquaintance, companion: est ex meis intimis familiaribus: familiarem suum conloquitur, Cs.: familiarissimi eius.—In augury, one's own (of those parts of the victim which related to the party offering): (haruspices) fissum familiare tractant: ostentum, L.
    * * *
    I
    member of household (family/servant/esp. slave); familiar acquaintance/friend
    II
    familiaris, familiare ADJ
    domestic; of family; intimate; (familiaris res = one's property or fortune)

    Latin-English dictionary > familiāris

  • 25 fingō

        fingō finxī, fictus, ere    [FIG-], to touch, handle, stroke, touch gently: corpora linguā, V.: manūs manibus, O.— To form, fashion, frame, shape, mould, model, make: hominem: ab aliquo deo <*>cti: alqd e cerā: homullus ex argillā fictus: pocula de humo, O.: fingendi ars, statuary: imagines marmore, Ta.— To set to rights, arrange, adorn, dress, trim: crinem, V.: fingi curā mulierum, Ph.: vitem putando, V.—Of the countenance, to alter, change, put on, feign: voltum, Cs.: voltūs hominum fingit scelus, i. e. makes men change countenance, T.—Fig., to form, fashion, make, mould, give character to, compose: animos: ex alquā re me, shape my course: ea (verba) sicut ceram ad nostrum arbitrium: voltum, compose, O.: lingua wocem fingit, forms: Carmina, H.: finxit te natura ad virtutes magnum hominem: me pusilli animi, H.: mea minora, i. e. disparage, H.— To form by instruction, instruct, teach, train: mire filium, i. e. cause to play his part, T.: voce paternā Fingeris ad rectum, H.: equum docilem Ire viam, H.— To form mentally, represent in thought, imagine, conceive, think, suppose, express, sketch out: animis imaginem condicionis meae: ex suā naturā ceteros, conceive: utilitatum causā amicitias: in summo oratore fingendo, depicting: ex suā naturā ceteros, judge: me astutiorem: ne finge, do not think it, V.: finge, aliquem nunc fieri sapientem, suppose: interfecti aliqui sunt, finge a nobis, assume, L.— To contrive, devise, invent, feign, pretend: fallacias, T.: causas ne det, T.: verba, i. e. talk deceitfully, S.: (crimina) in istum: non visa, H.: dolorem in hoc casu, Iu.: malum civem Roscium fuisse.
    * * *
    I
    fingere, finxi, fictus V TRANS
    mold, form, shape; create, invent; produce; imagine; compose; devise, contrive; adapt, transform into; modify (appearence/character/behavior); groom; make up (story/excuse); pretend, pose; forge, counterfeit; act insincerely
    II
    fingere, fixi, finctus V TRANS
    mold, form, shape; create, invent; produce; imagine; compose; devise, contrive; adapt, transform into; modify (appearence/character/behavior); groom; make up (story/excuse); pretend, pose; forge, counterfeit; act insincerely

    Latin-English dictionary > fingō

  • 26 in-dēbitus

        in-dēbitus adj.,    not owed, not due: non indebita posco, only my rights, V.: praemia, O.

    Latin-English dictionary > in-dēbitus

  • 27 iūs

        iūs iūris (dat. iūre, L.; plur. only nom. and acc.), n    [IV-], that which is binding, right, justice, duty: ius hominum situm est in societate, etc.: obtinere, maintain: de iure alicui respondere, lay down the law: clienti promere iura, H.: qui Romae ius dicit, sits as judge: iura populis dare, V.: publicum, common right, T.: iura communia, equal rights: gentium, universal law: si ab iure gentium sese (populus R.) prohibuerit, the law of nations, S.: civile, civil law: coniugialia, O.: iuris nodos solvere, Iu.: hoc iure molesti Quo fortes, i. e. on the same principle as, etc., H.— Abl adverb., by right, rightfully, with justice, justly: tibi iure irasci, T.: iure ac merito: optimo iure: iusto iure, L.: non agam summo iure tecum, i. e. with the utmost rigor: ‘summum ius, summa iniuria.’—A place where justice is administered, court of justice: in ius ambula, before a magistrate, T.: in ius ire, N.: ad praetorem in ius adire: in ius acres procurrent, H.: raptus in ius ad regem, L.: de controversiis iure disceptare, Cs.: Iura magistratūsque legunt, judges, V.—Justice, justness: causae, L.—Legal right, power, authority, permission, prerogative: omnia Pro meo iure agere, exert my authority in, T.: scio meum ius esse, ut te cogam, I have the right, T.: nullius earum rerum consuli ius est, S.: materiae caedendae, L.: civitatis, citizenship: capiendi, Iu.: testandi, Iu.: patrium, the power of life and death over one's children, L.: (homo) sui iuris, his own master, independent.—An oath: iuris peierati poena, H.

    Latin-English dictionary > iūs

  • 28 iūstus

        iūstus adj. with comp. and sup.    [2 ius], just, upright, righteous: iudex: in socios: qui omnium iustissimus fuisse traditur.—In accordance with law, right, equitable, just: lex: supplicia: bella, O.: iustissimos triumphos videre.—Lawful, rightful, true, proper: uxor: hymenaei, V.: iustā matre familiae ortus (opp. paelice), L.: iustissima (causa transeundi), Cs.: iustissimum imperium, Cs. — Plur n. as subst, rights, privileges: noscere Tua iusta, T.: servis iusta praebere.—Due ceremonies, formalities: omnia iusta in deditionem perfecta, L.: iustis omnibus hospitalibus fungi, L.—Funeral rites, obsequies: illi iusta magnifice facere, S.: iustis funebribus confectis, Cs.: omnia paterno funeri iusta solvere.—Proper, perfect, complete, reasonable, suitable, sufficient, right: excusatio: proelium, fair, L.: iter, a regular day's march, Cs.: duo iusti exercitūs, complete, L.: eloquentia, true: poëma, H.: querellae Haud iustae, unfounded, V.—Moderate, mild, gentle, easy: ut iustioribus utamur iis, qui, etc.: Apud me servitus, T.—As subst n., that which is right, the just, justice: sententia iusti ac veri legendi: plus iusto, more than is right, too much, H.: (tellus) iusto Laetior, too exultant, V.: gravius iusto dolere, O.: iustorum iniustorumque distinctio.

    Latin-English dictionary > iūstus

  • 29 Latīnitās

        Latīnitās ātis, f    [Latinus], pure Latin style, Latinity: auctor Latinitatis.—In law, the civil rights of Latins (i. e. ius Latii).
    * * *
    Latinity; pure Latin style; L:Latin Law

    Latin-English dictionary > Latīnitās

  • 30 plūsculus

        plūsculus adj. dim.    [plus], somewhat more, a little more: plusculā Supellectile opus est, T.—As subst n.: plusculum etiam, quam concedit veritas, amori nostro largiare, grant a little more influence: ut plusculum sibi iuris populus ascisceret, somewhat larger rights.
    * * *
    pluscula, plusculum ADJ
    somewhat more, rather more

    Latin-English dictionary > plūsculus

  • 31 Quiris

        Quiris ītis, gen plur. tium, m    [Cures].— Plur, the inhabitants of Cures, Quirites: prisci, V.—After the Sabines and the Romans were united, the people were called Quirites: ita geminatā urbe... Quirites a curibus appellati, L.; the term implied civilians, while Romani was regarded as the name of warriors and rulers. The two were united in various phrases designating the whole people: populus R. Quiritium, the Roman commonwealth of Quirite citizens, L.: exercitus populi R. Quiritium, L.: populus R. Quiritesque, L.: Quirites Romani, L.; orators often addressed the people as Quirites.—In the phrase, ius Quiritium, the civil rights of a citizen in Rome: iure Quiritium liber esse.— Sing, a Roman citizen, Quirite: dona Quiritis, H.: reddere iura Quiriti, O.: Quis te re donavit Quiritem Dis patriis? i. e. unharmed, H.—Of bees, citizens, commonalty: ipsae regem, parvosque Quirites Sufficiunt, V.
    * * *
    I II
    inhabitants (pl.) of the Sabine town Cures; Romans in their civil capacity

    Latin-English dictionary > Quiris

  • 32 re-lēgō

        re-lēgō āvī, ātus, āre,    to send away, send out of the way, despatch, remove, seclude: filium ab hominibus: (filium) rus supplici causā: relegati longe ab ceteris, Cs.: procul Europā in ultima orientis relegati senes, Cu.: civīs procul ab domo, L.: relegatum in aliā insulā exercitum detinere, Ta.: tauros in sola Pascua, V.: terris gens relegata ultimis: Hippolytum nemori, consign, V.— To send into exile, banish, exile, relegate (enforcing residence in a particular town or province, without loss of civil rights): ut equites a consule relegarentur: relegatus, non exsul, dicor in illo, O.: relegatus in exilium, L.: ultra Karthaginem, L.— Fig., to send back, send away, put aside, reject: a re p. relegatus, i. e. driven from public life: Samnitium dona: ambitione relegatā, apart, H.: mea verba, O.—To refer: studiosos ad illud volumen, N.: ornandi causas tibi, Tb.

    Latin-English dictionary > re-lēgō

  • 33 re-moveō

        re-moveō mōvī    (pluperf. remōrant, H.), mōtus, ēre, to move back, take away, set aside, put off, drive away, withdraw, remove: pecora, Cs.: ex conspectu remotis equis, Cs.: mensā remotā, O.: Postquam mensae remotae, V.: frena, H.: Aurora removerat ignīs, O.: remotis arbitris: tactu virilīs Virgineo manūs, O.: paulum ab legionibus nostros, Cs.: praesidia ex iis locis, quae, etc.: se in montīs ex urbe, H.: Ex oculis manūs, O.: castra sex milia ab oppido, L.: comas a fronte ad aurīs, O.: parvos natos ab se, H.: plura de medio: arcanis oculos profanos, O.—Fig., to take away, set aside, abolish, put out of view: sumptum: omnia removistis, avaritiam, etc., S.: remoto ioco, jesting aside: soporem, O.: poeta remotus iniuriā adversarium Ab studio, T.: Caelium ab re p., deprive of political rights, Cs.: remoto Catilinā, out of the way: Clodio remoto, dead: a negotiis publicis se, withdraw: ab amicitiā Pompei se: Vim procul hinc, O.: hos quidem ab hoc sermone removeamus, leave out of consideration: thalamis pudorem, O.—To take away, deduct, subtract: si de quincunce remota est Uncia, H.

    Latin-English dictionary > re-moveō

  • 34 servō

        servō āvī, ātus, āre    [3 SAL-], to make safe, save, keep unharmed, preserve, guard, keep, protect, deliver, rescue: ceteros servavi, ut nos periremus: pol me occidistis, Non servastis, H.: ita me servet Iuppiter, T.: Graeciae portūs per se servatos: impedimenta cohortīsque, Cs.: Rem tuam, H.: urbem et civīs integros incolumīsque: si res p. salva servata erit hisce duellis, L.: omnes Quattuor amissis servatae a peste carinae, V.: alquos ex eo periculo, Cs.: vita ex hostium telis servata. — To keep, lay up, preserve, reserve, retain, store: Caecuba centum clavibus, H.: ad quae (tempora) tu te ipse servaras: ad Herculeos servaberis arcūs, O.: esse quasdam res servatas iudicio multitudinis: in aliquod tempus quam integerrimas vires militi servare, L.: vosmet rebus servate secundis, V.—Of places, to keep, keep to, hold, remain in, dwell in, inhabit: Tu nidum servas, H.: nymphae sorores, Centum quae silvas servant, V.—Of abstract objects, to keep, keep to, preserve, maintain, observe: ordines, Cs.: ordinem laboris quietisque, L.: intervallum, Cs.: tenorem pugnae, L.: fidem, T.: de numero dierum fidem, Cs.: aequitatem: indutiarum iura, Cs.: legem: cum populus suum servaret, i. e. provided public rights were not violated: pretium servare, to maintain the price: Aequam mentem, H.: nati amorem, V.—Fig., to keep in view, give heed, pay attention, take care, watch, observe: solus Sannio servat domi, T.: Cetera (lumina) servabant, kept watch, O.: hic rupes maxima, serva! beware, H.: itinera nostra, Cs.: Palinurus dum sidera servat, V.: pomaria dederat servanda draconi, O.: Me infensus servat, ne quam faciam fallaciam, T.: cum ita decemviri servassent, ut unus fascīs haberet, L.—Of an omen, to observe: secundam avem, Enn. ap. C.: de caelo servare, to observe the lightning (as an omen).
    * * *
    I
    servare, additional forms V
    watch over; protect, store, keep, guard, preserve, save
    II
    servare, servavi, servatus V
    watch over; protect, store, keep, guard, preserve, save

    Latin-English dictionary > servō

  • 35 deminutio

    diminution/making smaller; decrease/depletion/attenuation; deduction/subtraction understatement; formation of diminutive

    Latin-English dictionary > deminutio

  • 36 derectus

    I
    derecta -um, derectior -or -us, derectissimus -a -um ADJ
    straight/not curved; moving straight foward/in straight line; direct/absolute; vertical, upright, perpendicular; sheer; forthright/undisguised; strict legal
    II

    Latin-English dictionary > derectus

  • 37 diminutio

    diminution, decrease

    capitis diminutio -- loss of civil rights, civil death

    Latin-English dictionary > diminutio

  • 38 directus

    I
    directa -um, directior -or -us, directissimus -a -um ADJ
    straight/not curved; moving straight foward/in straight line; direct/absolute; vertical, upright, perpendicular; sheer; forthright/undisguised; strict legal
    II
    directa, directum ADJ
    straight, vertical; steep; direct, simple; proper, helpful, guiding (Ecc)
    III

    Latin-English dictionary > directus

  • 39 capitale

    căpĭtālis, e, adj. [caput].
    I.
    Relating to or belonging to the head. In this signif. extant only in the subst. capital, a headdress of priests, Varr. L. L. 5, § 130 Müll.; but, capital linteum quoddam, quo in sacrificiis utebantur, Paul. ex Fest. p. 48 ib. —
    II.
    Transf.
    A.
    Relating to life, by which life is endangered, capital:

    periculum,

    peril of life, Plaut. Trin. 4, 3, 81; id. Rud. 2, 3, 19:

    caedis,

    id. Most. 2, 2, 44:

    morbus,

    endangering life, dangerous, Gell. 16, 13, 5.—
    2.
    Esp. freq. as jurid. t. t. of those crimes which are punishable by death or by the loss of civil rights, capital, v. Dig. 21, 1, 23, § 2; 48, 1, 2:

    accusare aliquem rei capitalis,

    of a capital crime, Cic. Verr. 2, 2, 28, § 68:

    qui in vinculis essent damnati rei capitalis,

    id. Sen. 12, 42:

    cui rei capitalis dies dicta sit,

    Liv. 3, 13, 4:

    reus rerum capitalium,

    Cic. Verr. 2, 2, 39, § 95:

    manifesti rerum capitalium,

    Sall. C. 52 fin.:

    rerum capitalium condemnati,

    id. ib. 36, 2:

    damnati,

    Tac. A. 1, 21 fin.:

    in rerum capitalium quaestionibus,

    Cic. Verr. 2, 2, 28, § 68:

    crimen,

    id. ib. 2, 5, 9, § 23; Tac. A. 3, 60: facinora, Cic. poët. N. D. 1, 6, 13; cf.

    flagitia,

    Ter. Ad. 4, 7, 5:

    maleficia,

    Dig. 48, 8, 18 pr.:

    judex rei capitalis,

    Quint. 7, 3, 33; Curt. 6, 8, 25; Cic. Dom. 30, 78:

    capitalium rerum vindices,

    Sall. C. 55 al.:

    fraudem admittere,

    Cic. Rab. Perd. 9, 26:

    causae,

    Quint. 8, 3, 14:

    judicia,

    id. 4, 1, 57:

    noxa,

    Liv. 3, 55, 5:

    poenā afficere aliquem,

    Suet. Caes. 48:

    condemnare,

    id. Dom. 14:

    animadversione punire,

    id. Aug. 24:

    supplicio incesta coërcere,

    id. Dom. 8:

    capitale nullum exemplum vindictae,

    Plin. 29, 1, 8, § 18:

    supplicium,

    Curt. 3, 2, 17:

    capitalis locus ubl si quid violatum. est, caput violatoris expiatur,

    Fest. p. 50:

    judicium trium virorum capitalium,

    who had charge of the prisons and of executions, Cic. Or. 46, 156; Liv. 39, 14, 10; 25, 1, 10; cf. id. 32, 26, 17; and the joke of Cic. Fam. 7, 13, 2.—Also subst.: căpĭtal (postAug. sometimes căpĭtāle, as also in poorer MSS. of earlier authors), plur. capitalia, a death ( real or civil), banishment, etc., in consequence of crime:

    capital = facinus quod capitis poenā luitur,

    Fest. p. 37: capital kephalikê timôria, Vet. Gloss.
    (α).
    Capital facere, Plaut. Men. 1, 1, 16; id. Merc. 3, 4, 26: scimus capital esse irascier, Lucil. ap. Non. p. 38, 17:

    quique non paruerit capital esto,

    Cic. Leg. 2, 8, 21; id. Inv. 2, 31, 96:

    praesidio decedere apud Romanos capital esse,

    Liv. 24, 37, 9 Gronov.; Mel. 1, 9, 7 Tzschuck; Curt. 8, 4, 17; 8, 9, 34; Quint. 9, 2, 67:

    degredi viā capital leges fecere,

    Plin. 12, 14, 32, § 63; 10, 23, 31, § 62; Just. 2, 7, 8; Suet. Calig. 24 Oud. and Wolf; Sil. 13, 155; cf. Front. 4, 6, 3 Oud.—
    (β).
    Capitale:

    capitale est obicere anteacta,

    Quint. 9, 2, 67; Tac. Agr. 2.—
    (γ).
    Plur.:

    capitalia: capitalia vindicanto,

    Cic. Leg. 3, 3, 6:

    capitalia ausi plerique,

    Liv. 26, 40, 17; Suet. Tib. 58.—
    b.
    Trop.:

    inimicus,

    a mortal enemy, Plaut. Poen. 4, 2, 57:

    hostis,

    a deadly enemy, Cic. Cat. 2, 2, 3:

    adversarius,

    id. Fin. 4, 12, 31:

    odium,

    id. Lael. 1, 2:

    ira,

    Hor. S. 1, 7, 13:

    inimicitiae,

    Dig. 17, 1, 23, § 25:

    minae, Cod. 2, 20, 7: oratio,

    very pernicious, dangerous, Cic. Off. 2, 21, 73:

    capitalis et pestifer Antonii reditus,

    id. Phil. 4, 1, 3:

    totius autem injustitiae nulla capitalior quam eorum, etc.,

    id. Off. 1, 13, 41:

    nulla capitalior pestis quam, etc.,

    id. Sen. 12, 39.—
    B.
    That is at the head, chief, first in something, pre-eminent, distinguished (rare): capitale vocamus Ingenium sollers (as we often use capital), Ov. F. 3, 839:

    Siculus ille (sc. Philistus) capitalis, creber, acutus, etc.,

    a writer of the first rank, Cic. Q. Fr. 2, 11 (13), 4: jocus, a capital joke, Treb. XXX. Tyrann. 10. — Comp.:

    hoc autem erat capitalior, quod, etc.,

    more important, Cic. Verr. 2, 2, 70, § 170.—Hence, adv.: căpĭtālĭter, mortally, capitally:

    lacessere,

    Plin. Ep. 1, 5, 4:

    odisse,

    mortally, Amm. 21, 16, 11.—Esp.,
    2.
    As judicial t. t., of punishments, capitally, so as to affect life or citizenship, Cod. Th. 3, 14, 1; Veg. Mil. 2, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > capitale

  • 40 capitalis

    căpĭtālis, e, adj. [caput].
    I.
    Relating to or belonging to the head. In this signif. extant only in the subst. capital, a headdress of priests, Varr. L. L. 5, § 130 Müll.; but, capital linteum quoddam, quo in sacrificiis utebantur, Paul. ex Fest. p. 48 ib. —
    II.
    Transf.
    A.
    Relating to life, by which life is endangered, capital:

    periculum,

    peril of life, Plaut. Trin. 4, 3, 81; id. Rud. 2, 3, 19:

    caedis,

    id. Most. 2, 2, 44:

    morbus,

    endangering life, dangerous, Gell. 16, 13, 5.—
    2.
    Esp. freq. as jurid. t. t. of those crimes which are punishable by death or by the loss of civil rights, capital, v. Dig. 21, 1, 23, § 2; 48, 1, 2:

    accusare aliquem rei capitalis,

    of a capital crime, Cic. Verr. 2, 2, 28, § 68:

    qui in vinculis essent damnati rei capitalis,

    id. Sen. 12, 42:

    cui rei capitalis dies dicta sit,

    Liv. 3, 13, 4:

    reus rerum capitalium,

    Cic. Verr. 2, 2, 39, § 95:

    manifesti rerum capitalium,

    Sall. C. 52 fin.:

    rerum capitalium condemnati,

    id. ib. 36, 2:

    damnati,

    Tac. A. 1, 21 fin.:

    in rerum capitalium quaestionibus,

    Cic. Verr. 2, 2, 28, § 68:

    crimen,

    id. ib. 2, 5, 9, § 23; Tac. A. 3, 60: facinora, Cic. poët. N. D. 1, 6, 13; cf.

    flagitia,

    Ter. Ad. 4, 7, 5:

    maleficia,

    Dig. 48, 8, 18 pr.:

    judex rei capitalis,

    Quint. 7, 3, 33; Curt. 6, 8, 25; Cic. Dom. 30, 78:

    capitalium rerum vindices,

    Sall. C. 55 al.:

    fraudem admittere,

    Cic. Rab. Perd. 9, 26:

    causae,

    Quint. 8, 3, 14:

    judicia,

    id. 4, 1, 57:

    noxa,

    Liv. 3, 55, 5:

    poenā afficere aliquem,

    Suet. Caes. 48:

    condemnare,

    id. Dom. 14:

    animadversione punire,

    id. Aug. 24:

    supplicio incesta coërcere,

    id. Dom. 8:

    capitale nullum exemplum vindictae,

    Plin. 29, 1, 8, § 18:

    supplicium,

    Curt. 3, 2, 17:

    capitalis locus ubl si quid violatum. est, caput violatoris expiatur,

    Fest. p. 50:

    judicium trium virorum capitalium,

    who had charge of the prisons and of executions, Cic. Or. 46, 156; Liv. 39, 14, 10; 25, 1, 10; cf. id. 32, 26, 17; and the joke of Cic. Fam. 7, 13, 2.—Also subst.: căpĭtal (postAug. sometimes căpĭtāle, as also in poorer MSS. of earlier authors), plur. capitalia, a death ( real or civil), banishment, etc., in consequence of crime:

    capital = facinus quod capitis poenā luitur,

    Fest. p. 37: capital kephalikê timôria, Vet. Gloss.
    (α).
    Capital facere, Plaut. Men. 1, 1, 16; id. Merc. 3, 4, 26: scimus capital esse irascier, Lucil. ap. Non. p. 38, 17:

    quique non paruerit capital esto,

    Cic. Leg. 2, 8, 21; id. Inv. 2, 31, 96:

    praesidio decedere apud Romanos capital esse,

    Liv. 24, 37, 9 Gronov.; Mel. 1, 9, 7 Tzschuck; Curt. 8, 4, 17; 8, 9, 34; Quint. 9, 2, 67:

    degredi viā capital leges fecere,

    Plin. 12, 14, 32, § 63; 10, 23, 31, § 62; Just. 2, 7, 8; Suet. Calig. 24 Oud. and Wolf; Sil. 13, 155; cf. Front. 4, 6, 3 Oud.—
    (β).
    Capitale:

    capitale est obicere anteacta,

    Quint. 9, 2, 67; Tac. Agr. 2.—
    (γ).
    Plur.:

    capitalia: capitalia vindicanto,

    Cic. Leg. 3, 3, 6:

    capitalia ausi plerique,

    Liv. 26, 40, 17; Suet. Tib. 58.—
    b.
    Trop.:

    inimicus,

    a mortal enemy, Plaut. Poen. 4, 2, 57:

    hostis,

    a deadly enemy, Cic. Cat. 2, 2, 3:

    adversarius,

    id. Fin. 4, 12, 31:

    odium,

    id. Lael. 1, 2:

    ira,

    Hor. S. 1, 7, 13:

    inimicitiae,

    Dig. 17, 1, 23, § 25:

    minae, Cod. 2, 20, 7: oratio,

    very pernicious, dangerous, Cic. Off. 2, 21, 73:

    capitalis et pestifer Antonii reditus,

    id. Phil. 4, 1, 3:

    totius autem injustitiae nulla capitalior quam eorum, etc.,

    id. Off. 1, 13, 41:

    nulla capitalior pestis quam, etc.,

    id. Sen. 12, 39.—
    B.
    That is at the head, chief, first in something, pre-eminent, distinguished (rare): capitale vocamus Ingenium sollers (as we often use capital), Ov. F. 3, 839:

    Siculus ille (sc. Philistus) capitalis, creber, acutus, etc.,

    a writer of the first rank, Cic. Q. Fr. 2, 11 (13), 4: jocus, a capital joke, Treb. XXX. Tyrann. 10. — Comp.:

    hoc autem erat capitalior, quod, etc.,

    more important, Cic. Verr. 2, 2, 70, § 170.—Hence, adv.: căpĭtālĭter, mortally, capitally:

    lacessere,

    Plin. Ep. 1, 5, 4:

    odisse,

    mortally, Amm. 21, 16, 11.—Esp.,
    2.
    As judicial t. t., of punishments, capitally, so as to affect life or citizenship, Cod. Th. 3, 14, 1; Veg. Mil. 2, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > capitalis

См. также в других словарях:

  • Rights — rights …   Dictionary of sociology

  • rights — 1) Plural of right. 2) Slang for the information which must be given by law enforcement officers to a person who is under arrest or otherwise not free to leave. (See also: Miranda warnings) Category: Criminal Law Category: Small Claims Court &… …   Law dictionary

  • -rights — rights, suffix an occasional ME. variant of right, as in anonrights, duvelrights, forthrights …   Useful english dictionary

  • rights — Legal rights exist in virtue of positive law ; moral rights are sufficiently independent of it to give a platform from which legal arrangements may be criticized. The basis for analysis is usually a fourfold distinction due to Wesley Hohfeld… …   Philosophy dictionary

  • rights — The idea of ‘rights’ has been championed in many different ways throughout history. However, the modern Western conception of rights may be traced through the English Magna Carta to the US Declaration of Independence and Constitution, and the… …   Dictionary of sociology

  • rights — Financial instruments providing the holder the privilege to subscribe to or to receive specific assets on terms specified. Euroclear Clearing and Settlement glossary See entitlement. Euroclear Clearing and Settlement glossary * * * Ⅰ. rights… …   Financial and business terms

  • rights —   Pono. See human rights.    ♦ Civil rights, pono kīwila.    ♦ Women s rights, nā pono o nā wāhine.    ♦ Equal rights, pono kaulike.    ♦ Bill of rights, palapala o nā pono pilikino o ke kanaka.    ♦ Private rights, pono pilikino.    ♦ To put to… …   English-Hawaiian dictionary

  • Rights — (as used in expressions) Bill of Rights (Declaración de derechos) GI Bill (of Rights) Equal Rights Amendment Equal Rights Amendment (ERA) …   Enciclopedia Universal

  • rights — /ruyts/, Informal. n. 1. (used with a pl. v.) See civil rights. adj. 2. civil rights: a rights worker. [1895 1900] * * * …   Universalium

  • Rights — A security giving stockholders entitlement to purchase new shares issued by the corporation at a predetermined price (normally less than the current market price) in proportion to the number of shares already owned. Rights are issued only for a… …   Investment dictionary

  • rights —    In a network or multiuser environment, the ability of a user to access certain system resources, including files and directories. Permissions are based on the rights given to user accounts by the system administrator.    See also inherited… …   Dictionary of networking

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»