-
1 revoco
revoco revoco, avi, atum, are отзывать -
2 revoco
revoco revoco, avi, atum, are восстанавливать -
3 revoco
revoco revoco, avi, atum, are возобновлять -
4 revoco
revoco revoco, avi, atum, are возвращать -
5 revoco
re-voco, āvī, ātum, āre, I) wieder rufen, d.i. A) wieder rufen, nochmals rufen, -aufrufen, a) übh.: in suffragium, Liv.: rursus ad bibendum, Petron. – b) als gerichtl. t. t., jmd. von neuem vor Gericht laden, auf erneute Anklage jmds. dringen, hominem populus revocat, Cic. ad Q. fr. 2, 4 (6), 6. – c) als szenischer t. t., jmd. von neuem zum Vortrage einer Stelle auffordern, jmdm. da capo zurufen, cum saepius revocatus vocem obtudisset, v. Schauspieler, Cic.: revocatus eandem rem dicit, vom vortragenden Dichter, Cic.: praeco revocatus, Liv. – m. Acc. der Sache, primos tres versus, dacapo rufen bei usw., Cic. – absol., cur revocabas, Plin. ep. – impers., milies revocatum est, Cic. – d) als milit. t. t., beurlaubte Soldaten ( wieder) einberufen, milites, Cic. Verr. 5, 80: veteranos, Tac. hist. 2, 82: inter ceteros conveteranos suos revocatus, Corp. inscr. Lat. 13, 1837. – B) wieder-, dagegen rufen, a) übh.: unde tu me ex iure manum consertum vocasti, inde ego te revoco, rufe ich dich dagegen (rufe ich dich meinerseits), Cic. Mur. 26. – b) wieder-, dagegen einladen, istum non fere quisquam vocabat, nec mirum, qui non revocaturus esset, der nicht wieder Gäste einladen konnte, Cic.: r. vulpem, Phaedr. – II) zurückrufen, A) im engeren Sinne: 1) eig.: a) übh.: alqm intro, Plaut.: inde, Cic.: alqm domum (nach H., in die Heimat), Iustin.: alqm de suo cursu, Cic.: alqm de exsilio, Liv., ab exsilio, Tac. u. Iustin.: alqm ab exercitu, Iustin.: alqm a morte, Verg.: alqm ex itinere, Cic.: alqm de legatione (vom Legatenposten), Cic.: qui me revocastis (aus der Verbannung), Cic. – v. lebl. Subjj., spes Samnites ad Caudium rursus revocavit, Liv. – mit sächl. Objj., zurückziehen, -wenden, pedem ab alto, Verg.: gradum, Verg.: lumina, oculos suos, Ov.: deficientem capillum a vertice, zurückstreichen, Suet.: proscissam terram in liram, zurückbringen, -schaffen, Plin.: ad superficiem rheumatismum, hinleiten, Th. Prisc.: poet., artus gelidos in vivum calorem, die Lebenswärme in die k. Gl. zurückrufen, Ov. – b) insbes., als milit. t. t., zurück-, abrufen, equites, copias, Caes.: legiones ab opere, Caes.: hos certo signo, Caes.: vigiliae finitis horis a cornicine revocantur, abgerufen, abgelöst, Veget. mil. – poet. übtr., flumina signo dato, Ov. – 2) übtr.: a) zurückrufen, wieder hervorbringen, wiederherstellen, erneuern, vires, Cic.: animos, Verg.: priscos mores, Liv. – studia longo tempore intermissa, wieder aufnehmen, Cic.: antiquam militiam, Tac. – b) zurückrufen, -ziehen, -setzen, -bringen, -führen, -holen, praetermissa, wieder einbringen, nachholen, Plin.: periuria, wiederholen, Prop.: se ad industriam, wieder anfangen, tätig zu sein, Cic.: hominum mentes ab hisce isdem permotionibus ad lenitatem misericordiamque, Cic.: mentes hominum ad sanitatem, zur Vernunft bringen Lact.: u. so exulceratas mentes ad sanitatem, Petron.: u. cives suos ad sanitatem, Auct. b. Alex.: revocare alqm ad servitutem, wieder versetzen, Suet.: non numquam animum incitatum ad ulciscendam orationem tuam revoco ipse et reflecto, Cic.: se ad ea revocat, e quibus etc., ruft sich Dinge ins Gedächtnis zurück, bei denen er usw., Cic.: se ad se revocare u. bl. se revocare, sich besinnen, Cic.: u. so revocato rursus impetu, nachdem der erste Sturm sich gelegt hatte, Suet.: revocari in memoriam somnii, oraculi, sich des Tr., des Or. wieder erinnern, Iustin. 1, 5, 3 u. 7, 1, 8: so rursus in memoriam revocatus iniuriae, sich aufs neue wieder erinnernd, Petron. 10, 3: spätlat. auch revocare alci alqd in memoriam, jmdm. etw. ins G. zurückrufen, Augustin. de civ. dei 16, 38, 2 u. c. Acad. 2, 25; serm. 280, 1. – dah. α) ab-, zurückhalten, alqm a turpissimo consilio, Cic.: alqm a tanto scelere, Cic.: animum ab ira, Ov. Vgl. Bünem. Lact. 1, 1, 21. – β) in einen engeren Raum zurückziehen, einschränken, vitem, beschneiden, Cic.: comitia in unam domum, Cic.: revocare se non poterat, konnte sich seinem Umgange nicht ganz entziehen, Cic.: Phoebus revocaverat umbras, hatte verkürzt, Val. Flacc. – γ) zurückziehen = widerrufen, promissum suum, Sen.: facta, Ov.: libertatem, wieder zum Sklaven machen, Tac. – δ) zurückziehen = zurückfor dern, praemia coronarum, Suet.: ut pecuniae, quas creditoribus solverat, revocarentur, Plin. ep. Vgl. Lagergren de vit. et eloc. Plin. Sec. p. 141. – c) als jurist. t. t., r. domum, domum suam, sich auf den heimischen Richter berufen (s. revocātioa. E.), ICt. – B) im weiteren Sinne, zurück-, d.i. zu sich berufen, herbeirufen, hinrufen, 1) eig.: abi, quo blandae iuvenum te revocant preces, Hor. carm. 4, 1, 8. – 2) übtr.: a) wohin beziehen, anwenden, alqd ad suas res (Verhältnisse), Cic.: ostenta ad coniecturam aliquam interpretatione, durch Deutung eine mutmaßliche Beziehung geben, Cic.: haec ratione (Gründe) explicari et ad naturam revocari possunt, kann ihnen eine natürliche Beziehung gegeben werden, Cic.: nonnulli autem illam rem ad illam rationem coniecturamque revocabant, bezogen jenen Vorfall auf den Grund und die wahrscheinliche Berechnung der Umstände. Cic. – b) wohin ziehen, bringen, in dubium, in Zweifel ziehen, Cic.: ad rationem, wieder zur Rechenschaft ziehen, Cato: omnia ad suam potentiam, benutzen, Cic.: rem ad manus, Cic.: rem ad sortem, es aufs Los ankommen lassen, Liv.: spem consulatus in partem, teilen, Liv.: revocare ad se maximi facinoris crimen, die Beschuldigung auf sich ziehen, -laden, Cic.: memoriam ad referendam gratiam admonitione, das G. durch Mahnung dazu bringen, den Dank abzustatten, Sen. de ben. 5, 25, 6. – c) wohin ziehen, verweisen, an me ad M. Antonii aestumationem frumenti exactionemque pecuniae revocaturus es? Cic. Verr. 3, 213: revocata res ad populum est, Liv. 10, 24, 4. – d) auf etw. richten, rationem ad veritatem (auf die Wirklichkeit), Cic. – e) auf etw. verwenden, quod temporis hortorum aut villarum curae seponitur, in animum revocabo, werde ich auf geistige Beschäftigung verwenden, Tac. ann. 14, 54. – f) nach etw. einrichten od. beurteilen, reliquas res ad lucrum praedamque, es bei den übrigen Dingen auf G. u. B. absehen, Cic.: omnia ad gloriam, Cic.: consilia ad naturam, Cic. – / Vulg. auch reboco, Inscr. bei Rossi Bullett Christ. a. 1863. p. 25. – vulg. Partiz. Perf. revocitus = revocatus, Exc. Vales. (Amm.) 14, 85 codd. optt. (Gardhausen revocatus); vgl. vocitus unter voco.
-
6 revoco
re-voco, āvī, ātum, āre, I) wieder rufen, d.i. A) wieder rufen, nochmals rufen, -aufrufen, a) übh.: in suffragium, Liv.: rursus ad bibendum, Petron. – b) als gerichtl. t. t., jmd. von neuem vor Gericht laden, auf erneute Anklage jmds. dringen, hominem populus revocat, Cic. ad Q. fr. 2, 4 (6), 6. – c) als szenischer t. t., jmd. von neuem zum Vortrage einer Stelle auffordern, jmdm. da capo zurufen, cum saepius revocatus vocem obtudisset, v. Schauspieler, Cic.: revocatus eandem rem dicit, vom vortragenden Dichter, Cic.: praeco revocatus, Liv. – m. Acc. der Sache, primos tres versus, dacapo rufen bei usw., Cic. – absol., cur revocabas, Plin. ep. – impers., milies revocatum est, Cic. – d) als milit. t. t., beurlaubte Soldaten ( wieder) einberufen, milites, Cic. Verr. 5, 80: veteranos, Tac. hist. 2, 82: inter ceteros conveteranos suos revocatus, Corp. inscr. Lat. 13, 1837. – B) wieder-, dagegen rufen, a) übh.: unde tu me ex iure manum consertum vocasti, inde ego te revoco, rufe ich dich dagegen (rufe ich dich meinerseits), Cic. Mur. 26. – b) wieder-, dagegen einladen, istum non fere quisquam vocabat, nec mirum, qui non revocaturus esset, der nicht wieder Gäste einladen konnte, Cic.: r. vulpem, Phaedr. – II) zurückrufen, A) im engeren Sinne: 1) eig.: a) übh.: alqm intro, Plaut.: inde, Cic.: alqm domum (nach H., in die Heimat), Iustin.:————alqm de suo cursu, Cic.: alqm de exsilio, Liv., ab exsilio, Tac. u. Iustin.: alqm ab exercitu, Iustin.: alqm a morte, Verg.: alqm ex itinere, Cic.: alqm de legatione (vom Legatenposten), Cic.: qui me revocastis (aus der Verbannung), Cic. – v. lebl. Subjj., spes Samnites ad Caudium rursus revocavit, Liv. – mit sächl. Objj., zurückziehen, -wenden, pedem ab alto, Verg.: gradum, Verg.: lumina, oculos suos, Ov.: deficientem capillum a vertice, zurückstreichen, Suet.: proscissam terram in liram, zurückbringen, -schaffen, Plin.: ad superficiem rheumatismum, hinleiten, Th. Prisc.: poet., artus gelidos in vivum calorem, die Lebenswärme in die k. Gl. zurückrufen, Ov. – b) insbes., als milit. t. t., zurück-, abrufen, equites, copias, Caes.: legiones ab opere, Caes.: hos certo signo, Caes.: vigiliae finitis horis a cornicine revocantur, abgerufen, abgelöst, Veget. mil. – poet. übtr., flumina signo dato, Ov. – 2) übtr.: a) zurückrufen, wieder hervorbringen, wiederherstellen, erneuern, vires, Cic.: animos, Verg.: priscos mores, Liv. – studia longo tempore intermissa, wieder aufnehmen, Cic.: antiquam militiam, Tac. – b) zurückrufen, -ziehen, -setzen, -bringen, -führen, -holen, praetermissa, wieder einbringen, nachholen, Plin.: periuria, wiederholen, Prop.: se ad industriam, wieder anfangen, tätig zu sein, Cic.: hominum mentes ab hisce isdem permotionibus ad lenitatem misericordiamque, Cic.: mentes————hominum ad sanitatem, zur Vernunft bringen Lact.: u. so exulceratas mentes ad sanitatem, Petron.: u. cives suos ad sanitatem, Auct. b. Alex.: revocare alqm ad servitutem, wieder versetzen, Suet.: non numquam animum incitatum ad ulciscendam orationem tuam revoco ipse et reflecto, Cic.: se ad ea revocat, e quibus etc., ruft sich Dinge ins Gedächtnis zurück, bei denen er usw., Cic.: se ad se revocare u. bl. se revocare, sich besinnen, Cic.: u. so revocato rursus impetu, nachdem der erste Sturm sich gelegt hatte, Suet.: revocari in memoriam somnii, oraculi, sich des Tr., des Or. wieder erinnern, Iustin. 1, 5, 3 u. 7, 1, 8: so rursus in memoriam revocatus iniuriae, sich aufs neue wieder erinnernd, Petron. 10, 3: spätlat. auch revocare alci alqd in memoriam, jmdm. etw. ins G. zurückrufen, Augustin. de civ. dei 16, 38, 2 u. c. Acad. 2, 25; serm. 280, 1. – dah. α) ab-, zurückhalten, alqm a turpissimo consilio, Cic.: alqm a tanto scelere, Cic.: animum ab ira, Ov. Vgl. Bünem. Lact. 1, 1, 21. – β) in einen engeren Raum zurückziehen, einschränken, vitem, beschneiden, Cic.: comitia in unam domum, Cic.: revocare se non poterat, konnte sich seinem Umgange nicht ganz entziehen, Cic.: Phoebus revocaverat umbras, hatte verkürzt, Val. Flacc. – γ) zurückziehen = widerrufen, promissum suum, Sen.: facta, Ov.: libertatem, wieder zum Sklaven machen, Tac. – δ) zurückziehen = zurückfor-————dern, praemia coronarum, Suet.: ut pecuniae, quas creditoribus solverat, revocarentur, Plin. ep. Vgl. Lagergren de vit. et eloc. Plin. Sec. p. 141. – c) als jurist. t. t., r. domum, domum suam, sich auf den heimischen Richter berufen (s. revocatio a. E.), ICt. – B) im weiteren Sinne, zurück-, d.i. zu sich berufen, herbeirufen, hinrufen, 1) eig.: abi, quo blandae iuvenum te revocant preces, Hor. carm. 4, 1, 8. – 2) übtr.: a) wohin beziehen, anwenden, alqd ad suas res (Verhältnisse), Cic.: ostenta ad coniecturam aliquam interpretatione, durch Deutung eine mutmaßliche Beziehung geben, Cic.: haec ratione (Gründe) explicari et ad naturam revocari possunt, kann ihnen eine natürliche Beziehung gegeben werden, Cic.: nonnulli autem illam rem ad illam rationem coniecturamque revocabant, bezogen jenen Vorfall auf den Grund und die wahrscheinliche Berechnung der Umstände. Cic. – b) wohin ziehen, bringen, in dubium, in Zweifel ziehen, Cic.: ad rationem, wieder zur Rechenschaft ziehen, Cato: omnia ad suam potentiam, benutzen, Cic.: rem ad manus, Cic.: rem ad sortem, es aufs Los ankommen lassen, Liv.: spem consulatus in partem, teilen, Liv.: revocare ad se maximi facinoris crimen, die Beschuldigung auf sich ziehen, -laden, Cic.: memoriam ad referendam gratiam admonitione, das G. durch Mahnung dazu bringen, den Dank abzustatten, Sen. de ben. 5, 25, 6. – c) wohin ziehen,————verweisen, an me ad M. Antonii aestumationem frumenti exactionemque pecuniae revocaturus es? Cic. Verr. 3, 213: revocata res ad populum est, Liv. 10, 24, 4. – d) auf etw. richten, rationem ad veritatem (auf die Wirklichkeit), Cic. – e) auf etw. verwenden, quod temporis hortorum aut villarum curae seponitur, in animum revocabo, werde ich auf geistige Beschäftigung verwenden, Tac. ann. 14, 54. – f) nach etw. einrichten od. beurteilen, reliquas res ad lucrum praedamque, es bei den übrigen Dingen auf G. u. B. absehen, Cic.: omnia ad gloriam, Cic.: consilia ad naturam, Cic. – ⇒ Vulg. auch reboco, Inscr. bei Rossi Bullett Christ. a. 1863. p. 25. – vulg. Partiz. Perf. revocitus = revocatus, Exc. Vales. (Amm.) 14, 85 codd. optt. (Gardhausen revocatus); vgl. vocitus unter voco. -
7 revoco
rĕ-vŏco, āvi, ātum, 1, v. a.I.To call back, recall (class. and freq., esp. in the trop. sense).A.Lit.1.In gen.:b.quotiens foras ire volo, me retines, revocas,
Plaut. Men. 1, 2, 5; cf. Suet. Claud. 15 fin.:de meo cursu rei publicae sum voce revocatus,
Cic. Fam. 10, 1, 1:aliquem ex itinere,
id. Div. 2, 8, 20; Suet. Aug. 98; id. Tib. 21:revocatus de exsilio Camillus,
Liv. 5, 46:revocatum ex provinciā,
Suet. Claud. 1:Caesar in Italiam revocabatur,
Caes. B. C. 2, 18 fin.:spes Campanae defectionis Samnites rursus ad Caudium revocavit,
Liv. 9, 27:quid me intro revocas?
Plaut. Rud. 5, 2, 12.— Absol.:heus abiit: quin revocas?
Plaut. Ps. 1, 3, 12; id. Ep. 2, 2, 17; id. Truc. 1, 2, 19: exclusit; revocat;redeam?
Ter. Eun. 1, 1, 4; Hor. S. 2, 3, 264; Ter. Ad. 3, 2, 22; Liv. 30, 20: abeo;et revocas nono post mense,
Hor. S. 1, 6, 61; Ov. M. 1, 503.—Transf., of things, to draw or fetch back, to withdraw, turn back, etc.:2.lumina revocata,
Ov. M. 7, 789:oculos meos,
id. H. 16, 232:cupidas manus,
id. A. A. 1, 452:pedem ab alto,
Verg. A. 9, 125; cf.gradum,
id. ib. 6, 128:deficientem capillum a vertice,
to stroke back, Suet. Caes. 45:habenas,
Sil. 16, 344:manus post terga,
to bind, Sen. Thyest. 685:proscissam terram in liram,
to bring back, restore, Col. 2, 10, 5; cf.:in vitibus revocantur ea, quae, etc.,
are pruned, Cic. de Or. 2, 21, 88; v. infra, B. 1. — Poet.:gelidos artus in vivum calorem,
Ov. M. 4, 248.—In partic.a.Milit. t. t.(α).To call back, recall; to call off, withdraw soldiers from a march or from any enterprise:(β).his rebus cognitis Caesar legiones equitatumque revocari atque itinere desistere jubet,
Caes. B. G. 5, 11:insequentes nostros, ne longius prosequerentur, Sulla revocavit,
id. B. C. 3, 51; Liv. 25, 14:quae receptui canunt, ut eos etiam revocent,
Cic. Rep. 1, 2, 3:tardius revocati proelio excesserant,
Sall. C. 9, 4; cf. Verg. A. 5, 167:equites,
Caes. B. C. 1, 80:reliquas copias,
id. B. G. 7, 35:naves omnes,
id. B. C. 3, 14:hos certo signo,
id. ib. 1, 27 fin.;1, 28: milites ab opere,
id. B. G. 2, 20:legiones ab opere,
id. B. C. 1, 82:aestus crescens revocaverat fatigatos,
Amm. 24, 4, 17.—To recall to duty soldiers from a furlough:(γ).milites,
Cic. Verr. 2, 5, 31, § 89:veteranos,
Tac. H. 2, 82:inter ceteros conveteranos suos revocatus,
Inscr. Orell. 3580.—In gen., to call back, recall:b.(Neptunus Tritona) jubet fluctus et flumina signo Jam revocare dato,
Ov. M. 1, 335.—A theatrical t. t., to call for the repetition of a speech, a vocal performance, etc., to call back a player; to encore:c.Livius (Andronicus), cum saepius revocatus vocem obtudisset, etc.,
Liv. 7, 2:Diphilus tragoedus revocatus aliquoties a populo,
Val. Max. 6, 2, 9:quoties ego hunc (sc. Archiam) vidi magnum numerum versuum dicere ex tempore! quoties revocatum eandem rem dicere commutatis verbis atque sententiis,
Cic. Arch. 8, 18:revocatus praeco, iterum pronunciavit eadem,
Liv. 33, 32.—Also with an inanim. object:cum Orestem fabulam doceret Euripides, primos tres versus revocasse dicitur Socrates,
to have encored, Cic. Tusc. 4, 29, 63. — Absol.:revocasse et repeti coëgisse,
Plin. Ep. 3, 5, 12.— Impers. pass.:nominatim sum appellatus in Bruto Tullius qui libertatem civibus stabiliverat. Milies revocatum est,
Cic. Sest. 58, 123.—To recall from death, bring back to life:B.quā servetis revocatum a morte Dareta,
Verg. A. 5, 476; cf.:Paeoniis revocatum herbis et amore Dianae,
id. ib. 7, 769:dysentericos a morte revocari,
Plin. 23, 6, 60, § 113.—Trop.1.In gen., to call back, recall, resume; to withdraw, retire; to regain, recover; to draw back, draw off or away; to withhold, restrain, etc.:2.facilius sicut in vitibus revocantur ea, quae sese nimium profuderunt,
are checked, pruned, Cic. de Or. 2, 21, 88: et vires et corpus amisi: sed si morbum depulero, facile illa revocabo, will regain, recover, id. Fam. 7, 26, 2:quae (studia) remissa temporibus, longo intervallo intermissa revocavi,
id. Tusc. 1, 1, 1; cf.:quod, utcunque praetermissum, revocari non posset,
Liv. 44, 40:praetermissa,
Plin. 18, 6, 8, § 44:quae (philosophia) nunc prope dimissa revocatur,
Cic. Ac. 2, 4, 11:veteres artes,
Hor. C. 4, 15, 12:priscos mores,
Liv. 39, 41:antiquam duramque militiam,
Tac. A. 1, 20 fin.:quaedam exoleta,
Suet. Claud. 22:omissa,
id. Vesp. 16; id. Dom. 4 et saep.:nonnumquam animum incitatum revoco ipse et reflecto,
Cic. Sull. 16, 46; cf. id. Att. 13, 1:vinolenti dubitant, haesitant, revocant se interdum,
recover themselves, bethink themselves, id. Ac. 2, 17, 52:ut quaedam contra naturam depravata restituerentur et corrigerentur ab naturā, cum se ipsa revocasset aut arte atque medicinā,
had recovered herself, id. Div. 2, 46, 96:revocare se non poterat familiaritate implicatus,
could not withdraw, id. Pis. 29, 70:primae revocabo exordia pugnae,
Verg. A. 7, 40; cf. Sen. Ben. 7, 25, 2 al.:revocari in memoriam somnii,
Just. 1, 5, 3; 7, 1, 8.— Poet., with inf.: nec tamen illa suae revocatur parcere famae, nor can she be induced, persuaded, etc., Prop. 1, 16, 11:memoriam ad referendam gratiam admonitione revocare,
to bring, induce, Sen. Ben. 5, 25, 6: scalam nobis in memoriam revocare, Aug. Civ. Dei, 16, 38, 2; id. Serm. 280, 1:in memoriam rursus revocatus,
Petr. 10:revocat tua forma parentem (with recordor),
Sil. 16, 193:magni est ingenii revocare mentem a sensibus,
Cic. Tusc. 1, 16, 38; cf.:eos ab illā consuetudine,
id. Rep. 2, 13, 25:quos (homines) spes praedandi studiumque bellandi ab agriculturā et cottidiano labore revocabat,
Caes. B. G. 3, 17:aliquam a cupiditate,
Cic. Clu. 5, 12:aliquem a turpissimo consilio,
id. Att. 3, 15, 4:aliquem a tanto scelere,
id. Cat. 3, 5, 10; cf. id. ib. 1, 9, 22:animum ab irā,
Ov. Tr. 2, 557:jam lapsos ab errore,
Quint. 2, 6, 2:perterritos animos a metu,
id. 2, 16, 8 et saep.:ab errore ad rectiorem viam,
Lact. 1, 1, 21: cum ex saevis et perditis rebus ad meliorem statum fortuna revocatur, Cic. ap. Amm. 15, 5, 23:disceptationem ab rege ad Romanos revocabant,
Liv. 41, 20:rebus institutis ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
Cic. Rep. 2, 14, 27:ad quam eos quasi formulam dicendi revocent,
id. Opt. Gen. 5, 15:ad quae me exempla revocas,
id. Verr. 2, 3, 90, § 210; Quint. 10, 7, 32:rem paene ad manus,
Cic. Clu. 49, 136:me ad pristina studia revocavi,
id. Brut. 3, 11:me ad meum munus pensumque revocabo,
id. de Or. 3, 30, 119:se ad industriam,
id. Brut. 94, 323:se rursus ad moestitiam,
id. Tusc. 3, 27, 64:se ad se,
id. Ac. 2, 16, 51:vilicum ad rationem,
compel to an account, Cato, R. R. 2, 2:libertinos ingratos revocavit in servitutem,
Suet. Claud. 25:fortunae possessionesque omnium in dubium incertumque revocabuntur,
Cic. Caecin. 27, 76:ad spem consulatūs in partem revocandam aspirare non auderet,
to bring over to his side, Liv. 4, 35:quod temporis hortorum aut villarum curae seponitur, in animum revocabo,
will transfer to my mind, Tac. A. 14, 54:abi, Quo blandae juvenum te revocant preces (= a me ad se vocant, Orell.),
Hor. C. 4, 1, 7.—In partic.a.Pregn.: ad aliquid, to apply, reduce, refer a thing to something as a standard (syn. referre) (Ciceron.):b.impuri cujusdam et ambitiosi et omnia ad suam potentiam revocantis esse sententiam,
Cic. Lael. 16, 59:misericordiā movetur, si is, qui audit, adduci potest, ut illa, quae de altero deplorentur, ad suas res revocet,
id. de Or. 2, 52, 211:omnia ad artem et ad praecepta,
id. ib. 2, 11, 44:omnia ad scientiam,
id. Fin. 2, 13, 43:illa de urbis situ ad rationem,
id. Rep. 2, 11, 22:rationem ad veritatem,
id. Off. 3, 21, 84:rem ad illam rationem conjecturamque,
id. Dom. 6, 15.—To recall, revoke, retract, cancel (not so till after the Aug. per.): si facta mihi revocare liceret. Ov. M. 9, 617:c.promissum suum,
Sen. Ben. 4, 39, 2:sententiam suam,
Dig. 48, 18, 1 fin.:libertatem (shortly after: in servitutem retrahi),
Tac. A. 13, 26:litteras,
Suet. Vesp. 8:legatum ad quingenta,
id. Galb. 5.—As law t. t.: domum, domum suam revocare, to appeal to a judge of one ' s own country or city: (legatis) revocandi domum suam jus datur, Dig. 5, 1, 2, §§ 3, 4, and 5.—II.To ask back again, to invite in return: mutuo vocare, Non. (rare): domum suam istum non fere quisquam vocabat. Nec mirum;III.qui neque in urbe viveret neque revocaturus esset,
Cic. Rosc. Am. 18, 52; Varr. ap. Non. 167, 14:cum vulpem revocasset,
Phaedr. 1, 25, 7; Lact. 6, 12, 3.—Hence, transf.:tribuni plebis quoniam adhuc praesens certamen contentionemque fugerunt: nunc in meam contionem prodeant, et, quo provocati ad me venire noluerunt, revocati saltem revertantur,
i. e. now that they are invited to come back, Cic. Agr. 3, 1, 1.—To call again, summon anew (rare):itaque hominem populus revocat, et retrahatur necesse est,
i. e. to answer a renewed accusation, Cic. Q. Fr. 2, 4 (6), 6:tribuni de integro agere coeperunt revocaturosque se easdem tribus renuntiarunt,
Liv. 45, 36 fin.; cf. id. 40, 46:refectum est convivium et rursus Quartilla ad bibendum revocavit,
challenged us again, Petr. 23:convivam in diem posterum,
Suet. Claud. 32. -
8 revoco
-
9 revoco
re-voco, āvī, ātum, āre1)а) звать назад, вызывать обратно (aliquem ab exsilio T, Just и ex exsilio L; revocari ad cenam Pt); отзывать ( in Italiam Cs); призывать ( ad misericordiam C); отводить ( fluctūs O)r. animum ab irā O — смягчить свой гневб) отворачивать ( oculos O)2) отклонять, отговаривать (aliquem ab aliquā re C, O etc.); удерживать, предохранять ( aliquem a peccato Aug)3)а) вновь призывать, приглашать (in suffragium L; ad bibendum Pt); вновь созывать ( veteranos T)revocari in memoriam alicujus rei Just, Pt etc., — вновь вспоминать о чём-лaliquem ad rationem r. Cato — требовать от кого л, отчёта4)а) восстанавливать (vires C; priscos mores L)umbram alicujus r. in florem Pt — воскресить кого-л. в виде цветка(in) spirĭtum r. Pt — приводить в чувствоr. memoriam alicujus rei Sen, Just — вспомнить о чём-л.se r. — возвращаться ( ad pristĭna studia C) или C (тж. se ad se r. C) приходить в себя, опомниться5) отменять, уничтожать ( libertatem T); брать назад (r. promissum suum Sen); обрезывать ( multa in vitibus C)6) стеснять, уплотнять. втискивать (r. in unam domum C): укорачивать ( Phoebus revocaverat umbras VF)7) доводить, сводить, приводить ( aliquid ad meliorem statum C)rem ad manūs r. C — доводить дело до рукопашного бояaliquid ad sortem r. C — бросить жребий о чём-л.aliquid in dubium (или ad incertum) r. C — подвергать что-либо сомнению, ставить что-л. под вопросomnia ad aliquid r. C — использовать всё для чего-л.8) относить ( crimen ad se C); отсылать, направлять ( rem ad populum L); сообразовать, подчинять (rationem ad veritatem C; consilia ad naturam C)aliquid in crimen r. C — вменять что-л. в вину9) театр. вызывать, требовать повторения -
10 revoco
rrɛ'bokomVerputz m -
11 revoco
-
12 revoco
-are/avi/atum v 1 trappeler, évoquer -
13 revoco
сущ.общ. отговаривание, отсоветование, штукатурка -
14 revoco
revocare, revocavi, revocatus Vcall back, recall; revive; regain -
15 revoco
m• anulace• odvolání• zrušení* * *m• omítka (zdí)• omítnutí (zdí) -
16 revoco
m 1) раздумване, разубеждаване; 2) мазане, измазване. -
17 revoco
-
18 revoco
to call back, recover, refer, revoke. -
19 revoco
, revocavi, revocatum, revocare 1отзывать, вызывать, звать назад; pass. возвращаться -
20 revoco fino
• štuk
См. также в других словарях:
Revoco — se denomina al revestimiento exterior de mortero de agua, arena y cal o cemento, que se aplica, en una o más capas, a un paramento enfoscado previamente. El cemento proporciona dureza al acabado y la cal flexibilidad, y, en función de la… … Wikipedia Español
revoco — sustantivo masculino 1. Área: pintura Revoque, acción y resultado de revocar las casas y las paredes … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
revoco — 1. m. Acción y efecto de revocar o retroceder. 2. Revoque de las fachadas y paredes de las casas. 3. Cubierta de retama que suele ponerse en las seras del carbón … Diccionario de la lengua española
revoco — ► sustantivo masculino 1 Acción y resultado de revocar o invalidar una cosa. SINÓNIMO anulación 2 CONSTRUCCIÓN Acción y resultado de volver a pintar o enlucir las paredes exteriores de un edificio. 3 Cubierta de retama que se pone en las… … Enciclopedia Universal
revoco — {{#}}{{LM R34269}}{{〓}} {{SynR35120}} {{[}}revoco{{]}} ‹re·vo·co› {{《}}▍ s.m.{{》}} → {{↑}}revoque{{↓}}. {{#}}{{LM SynR35120}}{{〓}} {{CLAVE R34269}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}revoco{{]}} {{《}}▍ s.m.{{》}} =… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
revoco — sustantivo masculino revoque, revocadura, guarnecido, enfoscado … Diccionario de sinónimos y antónimos
Vuelo 3142 de LAPA — Boeing 737 200 sinies … Wikipedia Español
El aquelarre — Saltar a navegación, búsqueda El Aquelarre o El gran Cabrón Francisco de Goya, 1819–1823 Óleo sobre revoco trasladado a lienzo Romanticismo 140 cm … Wikipedia Español
Hamdi vs Rumsfeld — Este artículo o sección sobre política necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puesto el 25 de noviembre de 2007. También puedes… … Wikipedia Español
Homosexualidad en los Estados Unidos — Autorretrato del pintor Thomas Eakins, conocido por s … Wikipedia Español
Iglesia de Santa María (Guecho) — La iglesia de Santa María representa el núcleo fundacional del municipio de Guecho (Vizcaya, España) y posee un valor histórico radicado en la antigüedad de su origen, siglo XII, y en haber formado parte de la historia religiosa, social y humana… … Wikipedia Español