Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

reverentia

  • 1 reverentia

    rĕvĕrentĭa, ae, f. [revereor], timidity arising from high respect or (more rarely) from fear, respect, regard, fear, awe, reverence (not freq. till after the post-Aug. per.):

    adhibenda est quaedam reverentia adversus homines, et optimi cujusque et reliquorum: nam neglegere, quid de se quisque sentiat, non solum arrogantis est, sed omnino dissoluti,

    Cic. Off. 1, 28, 99:

    personae,

    Quint. 9, 2, 76:

    judicum,

    id. 11, 1, 29:

    senatus,

    Plin. Pan. 69, 4:

    nulla superiorum,

    Tac. Or. 40:

    sacramenti,

    id. H. 1, 12:

    imperii,

    id. ib. 1, 55; id. G. 29:

    legum,

    Juv. 14, 177:

    famae,

    Ov. M. 9, 555:

    quorum reverentia movit Saepe deos,

    id. ib. 2, 510:

    veri,

    id. H. 5, 11:

    recti et aequi,

    Mart. 11, 5, 1:

    nulla poscendi, dandi,

    shyness, shame, Prop. 3, 13 (4, 12), 13:

    discendi,

    fear, Col. 11, 1, 10:

    ut cuique personae debetur reverentia,

    Quint. 11, 1, 66; cf. id. 6, 1, 50:

    maxima debetur puero reverentia,

    Juv. 14, 47;

    judex tacitus reverentiam postulat,

    Quint. 4, 1, 55:

    mihi reverentiā ut aequali habebatur,

    Plin. Ep. 4, 17, 6:

    quam illa reverentiam marito suo praestitit,

    id. ib. 8, 5, 1:

    mihi reverentiam praestat,

    id. ib. 10, 26 (11), 1.— Pass., deference, regard, etc.: ego reverentiae vestrae sic semper inserviam (for vestri), the deference or veneration due to you, your dignity, Plin. Pan. 95 fin. —Reverentia, as a deity, the mother of Majestas by Honor, Ov. F. 5, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > reverentia

  • 2 reverentia

    reverentia, ae, f. (revereor), die Scheu, I) die mit Furcht od. Scham verbundene Scheu, discendi, die Scheu vor dem Lernen, d.i. Furcht, Colum.: ebenso poscendi, Prop. – languoris, Rücksicht, Ps. Quint. decl. 5, 13. – II) prägn.: 1) die mit Achtung-, mit Ehrerbietung verbundene Scheu, die Achtung, Ehrfurcht, Ehrerbietung, achtungsvolle Rücksicht, adversus homines, Cic.: adversus maiores, Sen.: alci reverentiam praestare, Plin. ep.: reverentiam habere, Plin. ep.: oblivisci reverentiae, quae parentibus debetur, Quint.: legum, vor den Gesetzen, Iuven.: maxima debetur puero reverentia, Iuven.: ego reverentiae vestrae sic inserviam, ut etc., werde stets in dem Grade mit Ehrfurcht euch begegnen, Plin. pan. 95 extr. – personif., Reverentia, ae, f., als Göttin, Mutter der Maiestas von Honor, Ov. fast. 5, 23. – 2) die Verehrungswürdigkeit, Hoheit, Majestät, patris patriae, Vopisc. Prob. 12, 8: Romani imperii, Vulc. Gall. Avid. Cass. 4, 6: sacrati nominis, Capit. Macrin. 7, 7.

    lateinisch-deutsches > reverentia

  • 3 reverentia

    reverentia, ae, f. (revereor), die Scheu, I) die mit Furcht od. Scham verbundene Scheu, discendi, die Scheu vor dem Lernen, d.i. Furcht, Colum.: ebenso poscendi, Prop. – languoris, Rücksicht, Ps. Quint. decl. 5, 13. – II) prägn.: 1) die mit Achtung-, mit Ehrerbietung verbundene Scheu, die Achtung, Ehrfurcht, Ehrerbietung, achtungsvolle Rücksicht, adversus homines, Cic.: adversus maiores, Sen.: alci reverentiam praestare, Plin. ep.: reverentiam habere, Plin. ep.: oblivisci reverentiae, quae parentibus debetur, Quint.: legum, vor den Gesetzen, Iuven.: maxima debetur puero reverentia, Iuven.: ego reverentiae vestrae sic inserviam, ut etc., werde stets in dem Grade mit Ehrfurcht euch begegnen, Plin. pan. 95 extr. – personif., Reverentia, ae, f., als Göttin, Mutter der Maiestas von Honor, Ov. fast. 5, 23. – 2) die Verehrungswürdigkeit, Hoheit, Majestät, patris patriae, Vopisc. Prob. 12, 8: Romani imperii, Vulc. Gall. Avid. Cass. 4, 6: sacrati nominis, Capit. Macrin. 7, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reverentia

  • 4 reverentia

        reverentia ae, f    [revereor], timidity, respect, regard, fear, awe, reverence: adversus homines: imperi, Ta.: legum, Iu.: poscendi, Pr.: absit reverentia vero, O.: Maxima debetur puero reverentia, Iu.—Person., as a deity, O.
    * * *
    respect, deference, restraint; awe, reverence; shyness, felling of misgiving

    Latin-English dictionary > reverentia

  • 5 reverentia

    reverentia reverentia, ae f почтение

    Латинско-русский словарь > reverentia

  • 6 reverentia

    reverentia reverentia, ae f уважение

    Латинско-русский словарь > reverentia

  • 7 reverentia

    ae f. [ reverens ]
    1) робость, боязнь (alicujus rei Col, Q, Prp)
    2) почтение, уважение, благоговение (adversus aliquem C, Sen или alicujus, alicujus rei PJ, O, T; maxima debetur puero r. J)
    3) почтенность, величие ( patris patriae Vop)

    Латинско-русский словарь > reverentia

  • 8 reverentia

    ,ае f
    уважение

    Латинский для медиков > reverentia

  • 9 reverentia

    1) почтение, уважение (1. 13 D. 2, 4. 1. 10 § 3 eod. 1. 45 § 6 D. 23, 2. 1. 1 § 6 D. 44, 5. 1. 14 § 1 D. 24, 3);

    divina rever. (1. 49 § 1 C. Th. 12, 1. 1. 56 C. Th. 16, 5).

    2) право на честь (1. 16 C. Th. 6, 26).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > reverentia

  • 10 reverentia

    ,ае f
    уважение

    Latin-Russian dictionary > reverentia

  • 11 Máxima débetúr pueró reveréntia

    "К ребенку нужно относиться с величайшим уважением", т. е. взрослые всегда должны помнить о том, чтобы не показать детям дурного примера.
    Ювенал, "Сатиры", XIV, 47-49:
    Máxima débetúr pueró reveréntia: síquid
    Túrpe parás, ne tú puerí contémpseris ánnos.
    Séd peccáturó obstét tibi fílius ínfans.
    Мальчику нужно вниманье великое: если задумал
    Что-либо стыдное ты, - не забудь про возраст мальчишки:
    Пусть твой младенец-сын помешает тебе в преступленье.
    (Перевод Д. Недовича и Ф. Петровского)
    Имелось в виду и учащееся юношество, которому, говорит Ювенал, "maxima debetur reverentia" (Sat. XIV, 47), т. е. "в воспитании которого следует быть крайне осторожным". (И. Редников, Сборник замечательных изречений, цитат, поговорок и т. п. разных времен и народов с историческим и сравнительным объяснением (Предисловие к первому изданию).)
    Воспитательное значение - педагогических начал несомненно и даже незаменимо в те моменты жизни того или другого народа, когда он нуждается в нравственном перерождении. "Maxima debetur puero reverentia", заметил один из самых искренних и благородных писателей древности, говоря о дурном влиянии на юношу окружающей среды. (Русская старина, 1892, февр.)
    Хороша жизнь бандита! - воскликнул студент-богослов, съев несколько кусков. -Вы, милостивый государь, может быть, когда-нибудь изведаете ее, и тогда вы увидите, как отрадно не знать над собой иной власти, кроме своей прихоти. - Тут бандит, говоривший до сих пор по-итальянски, продолжал по-французски: - Корсика для молодого человека страна не очень веселая, но для бандита - совсем другое дело! Женщины от нас с ума сходят. У меня, например, три любовницы в разных кантонах! Я везде у себя дома. И одна из них - жена жандарма. - Вы хорошо знаете языки, милостивый государь, - серьезно сказал Орсо. - Если я заговорил по-французски, то это, видите ли, потому, что maxima debetur pueris reverentia. Мы с Брандолаччо хотим, чтобы девочка вела себя хорошо и шла прямой дорогой. (Проспер Мериме, Коломба.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Máxima débetúr pueró reveréntia

  • 12 in-reverentia (irr-)

        in-reverentia (irr-) ae, f    irreverence, disrespect: iuventutis, Ta.: adversus fas nefasque, Ta.

    Latin-English dictionary > in-reverentia (irr-)

  • 13 Major e longinquo reverentia

    Отдаленность увеличивает обаяние.
    Тацит, "Анналы", I, 47.
    ср. Minuit praesentia famam ср. тж. Нет пророка в отечестве своем

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Major e longinquo reverentia

  • 14 Maxima debetur puero reverentia

    Latin Quotes (Latin to English) > Maxima debetur puero reverentia

  • 15 máxim debátur puero reverentia

       débase al niño el mayor respeto
       ◘ Célebre verso de Juvenal ( Sátiras, XIV, 47) que indica la suma prudencia con que hay que tratar a los niños.

    Locuciones latinas > máxim debátur puero reverentia

  • 16 Уважение

    - reverentia; respectus, -us m; suspectus, -us m; aestimatio; honestas; majoritas; cultus, -us m; observantia (in aliquem; alicujus); pudor (patris); caritas (in caritate esse; uxoria); verecundia (parentis; rei publicae); veneratio;

    • достойным уважения образом - honeste;

    • я считаю достойными уважения все виды красноречия - venerabiles puto omnes partes eloquentiae;

    • уважение к законам - verecundia legum;

    • быть окружённым уважением - venerationem habere;

    • из уважения - officii causa;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Уважение

  • 17 Ehrfurcht

    Ehrfurcht, reverentia, gegen od. vor etc., alcis (Furcht u. Scheu aus Hochachtung). – verecundia, gegen od. vor etc., alcis (Furcht u. Scheu als Zartgefühl, aus Demut, z.B. vor dem Alter, aetatis). – admiratio, gegen od. vor etc., alcis (Bewunderung des hohen Wertes). – pietas, gegen etc., erga od. in mit Akk. (die Ehrfurcht aus Pflichtgefühl, z.B. gegen Eltern, Leh. rer). – religio (die heilige Scheu vor den Göttern und allem Göttlichen, Heiligen). – E. gegen jmd. od. etw. hegen, alqm od. alqd vereri: E. gegen jmd. od. etwas zeigen, an den Tag legen, alqm oder alqd revereri, admirari, suspicere (über adm. u. susp. s. ehren). – jmdm. seine E. bezeigen, beweisen, reverentiam adversus alqm (jmdm. gegenüber) adhibere; reverentiam alci habere oder praestare.ehrfurchtgebietend,- heischend, cui debetur reverentia. – admirabilis (Bewunderung erregend). – sanctus (hochheilig u. daher ehrwürdig). – ehrfurchtsvoll, reverens. verecundus (s. »Ehrfurcht« über rev. u. ver.). – pius (voll Ehrfurcht aus Pflichtgefühl, z.B. gegen Eltern u. Lehrer). – e. Andenken, memoria et reverentia.Adv.reverenter od. (stärker) reverentissime (z.B. alqm alloqui). – verecunde (z.B. alci gratulari). – pie (z.B. alqm colere). – religiose (mit frommer Scheu, z.B. alqm adire). – sancte (mit heiliger Scheu); verb. pie sancteque (z.B. alqm colere).

    deutsch-lateinisches > Ehrfurcht

  • 18 Scheu [2]

    Scheu, pavor (ängstliche Furcht, z.B. vor dem Wasser, aquae). – metus (die besorgte Furcht). – verecundia (die Scheu, etw. Anstößiges zu tun, z.B. negandi; od. jmdm. od. einer Sache zu nahe zu treten). – reverentia (die Scheu aus Hochachtung). – pudor, vor jmd., alcis (das Scham gefühl aus Respekt). – Sch. vor der [2022] Schande, verecundia turpitudinis: Sch. vor der Arbeit, fuga laboris: Sch. vor dem Gesetze, metus oder verecundia legum: Sch. vor den Göttern, metus od. verecundia deorum; religio: Sch. vor den Richtern, reverentia iudicum; metus iudiciorum (Furcht vor den Gerichten): Sch. vor der öffentlichen Meinung, existimationis pudor. – Sch. haben vor etw., pavere od. expavescere od. timere oder extimescere od. metuere alqd (vor etwas beben, sich vor etwas fürchten); vereri od. revereri alqd (eig. etw. befürchten, bedenklich finden; dann aus Achtung u. Ehrfurcht scheuen); verecundiam habere alcis rei (den gehörigen Respekt haben). – Sch. haben vor jmd., alqm vereri (im allg.); verecundiam habere alcis (aus Zartgefühl od. aus Achtung vor seiner Würde); alqm revereri. reverentiam adversus alqm adhibere (aus Hochachtung): die Sch. ablegen, reverentiam exuere. – ich trage Sch., zu etc., s. scheuen no. a. – ohne Sch., impavide. audacter (ohne Zittern und Zagen, kühm); oblitus pudoris et verecundiae (ohne Scheu und Scham); exhausto rubore (ohne noch schamrot zu werden): ohne Sch. vor et. was, non metuens alcis rei: alle Sch. und Scham verloren haben, pudorem posuisse; praemortui iam esse pudoris; omnem verecundiam effudisse.

    deutsch-lateinisches > Scheu [2]

  • 19 excedo

    excēdo, ĕre, cessi, cessum [st1]1 [-] intr. avec abl. sans prép. ou abl. avec ex.; intr. avec in + acc. a - s'en aller, se retirer, sortir, quitter, partir.    - proelio excedere ou ex proelio excedere: se retirer du combat.    - pueris excedere: sortir de l'enfance.    - finibus excedere ou e finibus excedere: sortir du territoire.    - excessis = excesseris - cave quoquam ex istoc excessis loco, Ter. Andr.: garde-toi de quitter d'un pas l'endroit où tu es.    - passif impers. - Crotone excessum est, Liv. 24: on quitta Crotone.    - ex his tenebris in lucem illam excedere, Cic. Tusc. 1: sortir de ces ténèbres pour gagner le séjour de la lumière.    - excedere ad deos, Vell. 1: passer au rang des dieux. b - quitter la vie, décéder, mourir.    - excedere ou e vitâ excedere ou vitâ excedere: quitter la vie, mourir. c - s'en aller, s'éclipser, disparaître, sortir de la mémoire.    - ubi reverentia excessit animis, Curt. 8: dès que le respect disparaît des âmes.    - excedere ou e memoriâ excedere: disparaître de la mémoire, sortir de la mémoire. d - s'écarter.    - excedere paululum ad enarrandum, Liv. 29, 29, 5: faire une digression pour raconter. e - s'avancer, passer à, arriver à, aller jusqu'à, parvenir à, aboutir à.    - eo laudis excedere, quo plerique ambitiosa morte inclaruerunt, Tac. Agr. 42: parvenir à ce degré de gloire où la plupart se sont illustrés par une mort ostentatoire.    - ad patres excessit res, Liv. 25, 1: l'affaire vint au sénat.    - excedere in + acc.: aboutir à.    - res studiis in magnum certamen excedit, Liv. 34, 1: en raison des passions, l'affaire aboutit à un violent débat. [st1]2 - tr. - dépasser, outrepasser, excéder, surpasser, être supérieur à; franchir, quitter, abandonner.    - nubes excedit Olympus, Luc. 2: l'Olympe dépasse les nuages.    - modum excedere: dépasser la mesure.    - urbem excedere: quitter la ville.    - praeturae gradum excedere, Suet. Oth. 1: dépasser le rang de préteur.    - praestantissimorum gloriam excedere, Suet.: surpasser la gloire des plus illustres.    - curiam excedere, Liv.: quitter le sénat.
    * * *
    excēdo, ĕre, cessi, cessum [st1]1 [-] intr. avec abl. sans prép. ou abl. avec ex.; intr. avec in + acc. a - s'en aller, se retirer, sortir, quitter, partir.    - proelio excedere ou ex proelio excedere: se retirer du combat.    - pueris excedere: sortir de l'enfance.    - finibus excedere ou e finibus excedere: sortir du territoire.    - excessis = excesseris - cave quoquam ex istoc excessis loco, Ter. Andr.: garde-toi de quitter d'un pas l'endroit où tu es.    - passif impers. - Crotone excessum est, Liv. 24: on quitta Crotone.    - ex his tenebris in lucem illam excedere, Cic. Tusc. 1: sortir de ces ténèbres pour gagner le séjour de la lumière.    - excedere ad deos, Vell. 1: passer au rang des dieux. b - quitter la vie, décéder, mourir.    - excedere ou e vitâ excedere ou vitâ excedere: quitter la vie, mourir. c - s'en aller, s'éclipser, disparaître, sortir de la mémoire.    - ubi reverentia excessit animis, Curt. 8: dès que le respect disparaît des âmes.    - excedere ou e memoriâ excedere: disparaître de la mémoire, sortir de la mémoire. d - s'écarter.    - excedere paululum ad enarrandum, Liv. 29, 29, 5: faire une digression pour raconter. e - s'avancer, passer à, arriver à, aller jusqu'à, parvenir à, aboutir à.    - eo laudis excedere, quo plerique ambitiosa morte inclaruerunt, Tac. Agr. 42: parvenir à ce degré de gloire où la plupart se sont illustrés par une mort ostentatoire.    - ad patres excessit res, Liv. 25, 1: l'affaire vint au sénat.    - excedere in + acc.: aboutir à.    - res studiis in magnum certamen excedit, Liv. 34, 1: en raison des passions, l'affaire aboutit à un violent débat. [st1]2 - tr. - dépasser, outrepasser, excéder, surpasser, être supérieur à; franchir, quitter, abandonner.    - nubes excedit Olympus, Luc. 2: l'Olympe dépasse les nuages.    - modum excedere: dépasser la mesure.    - urbem excedere: quitter la ville.    - praeturae gradum excedere, Suet. Oth. 1: dépasser le rang de préteur.    - praestantissimorum gloriam excedere, Suet.: surpasser la gloire des plus illustres.    - curiam excedere, Liv.: quitter le sénat.
    * * *
        Excedo, excedis, pen. prod. excessi, excessum, excedere. Se partir d'un lieu, Se desloger.
    \
        Excedere acie, praelio, vel e praelio, et ex acie. Liu. Caesar. Se retirer. \ Excedere de medio. Terent. Mourir.
    \
        Caue quoquam ex isthoc excessis loco. Terent. Garde bien de te bouger ou partir de ceste place.
    \
        Excedere, pro eo quod Gallice dicimus Sortir hors. Cels.
    \
        Excedere extra. Cic. Vt nulla pars huiusce generis excederet extra. Oultrepassast l'une l'autre.
    \
        In locum aliquem excedere. Cic. Se retirer en quelque lieu.
    \
        In magnum certamen res excessit. Liu. La chose est parvenue et montee en grand debat et different ou contention.
    \
        Caelo excedit Lucifer. Ouid. S'en est allé.
    \
        Foribus excedere. Ouid. Sortir hors des portes.
    \
        Excedere Roma, vel Italia. Liu. Se partir de Rome, Laisser la ville de Rome.
    \
        Excessit mihi aetas ex magisterio tuo. Plaut. Je ne suis plus en aage d'estre soubs ta maistrise, Je ne suis plus en ton chastiement.
    \
        Excedit e corpore animus. Cic. Sort hors et se part.
    \
        Excessit annos decem. Colum. Il ha dix ans passez.
    \
        Morbus qui quatuordecim dies excessit. Celsus. Qui a passé et duré plus de quatorze jours.
    \
        Insequentia excedunt in eum annum quo M. Seruilius, etc. Liu. Viennent et sont pour l'annee que, etc.
    \
        Excessit ex corde cura. Ter. Mon soulci s'en est allé de mon coeur.
    \
        Excedere ex ephebis. Terent. Cic. Sortir hors d'adolescence, Venir en l'aage de virilité.
    \
        Excedit fidem impudens cura qua, etc. Plin. On ne pourroit croire combien, etc.
    \
        Excedunt quadragenos denarios librae. Plin. Il coustent plus de, etc.
    \
        Non excedunt in modium vicenas libras. Plin. Ils n'excedent point, etc.
    \
        Excedit magnitudinem fabae. Plin. Il passe la grandeur d'une febve, Il est plus grand qu'une febve.
    \
        Iam e memoria excessit quo tempore a pop. Romano defecerimus? Liu. Avons nous desja oublié, etc.
    \
        Metum excessere mea bona. Ouid. Mes biens sont en seureté et hors de tout danger.
    \
        Excedere modum. Liu. Passer mesure, Exceder.
    \
        Olympus excedit nubes. Lucan. Oultrepasse, Surpasse.
    \
        Excedere officium. Plin. iunior. Passer les fins de sa puissance, Exceder.
    \
        Notae excessere. Ouid. Les marques sont effacees.
    \
        Excedere ex pueris. Cic. Sortir hors d'enfance.
    \
        Excessit res ad publicam querimoniam. Liu. La chose parveint si avant, que le peuple mesme se print à s'en plaindre.
    \
        Excedit aurium sensum. Plinius. Les oreilles ne le peuvent ouir mouvoir.
    \
        Excedere, absolute. Cic. Mourir.

    Dictionarium latinogallicum > excedo

  • 20 adversus

    I a, um [ adverto ]
    1) находящийся впереди, противолежащий, обращённый (к кому-л.) лицом или передней стороной
    a. et aversus C — спереди и сзади, т. е. отовсюду, перен. во всех отношениях
    lectus a. Prp — кровать, находящаяся против входной двери
    intueri aliquem adversum C — смотреть кому-л. прямо в лицо
    adversa manus C — рука, обращённая в нашу сторону
    in adversum V, L, Prpнавстречу или в противоположную сторону
    2) неблагоприятный, бедственный, несчастливый
    fortuna adversa V, res adversae C и casūs adversi Nep — бедствия, невзгоды, несчастье
    annus frugibus a. Lнеурожайный год
    si quid adversi acciderit C, Nep — если случится какая-л. беда
    4) противный, ненавистный (gentes, quis — = quibus — omnia regna adversa sunt Sl)
    5) лог. (= contrarius) противоположный, обратный ( opinio PM)
    II 1. adversus и adversum [ adverto ]
    adv.
    1) против, напротив ( sedens Ctl)
    a. resistere (arma ferre) Nep — сопротивляться, бороться
    alicui a. ire Pl — идти кому-л. навстречу
    2) напрямик, прямо в лицо (clare a. fabulari Pl)
    2. praep. cum acc.
    1) пространство: против, напротив (porta a. castra Romana L)
    2) противодействие: против (remedia a. venena CC)
    a. aliquem copias ducere Cs — повести войска против кого-л.
    3) в противоречии с, вопреки (a. leges C)
    4) с, к, в отношении (reverentia a. aliquem C; ingratus a. beneficium Sen)
    quemadmodum a. homines se gerere Cотношение к людям
    5) по сравнению с, сравнительно с
    comparare aliquem a. aliquem L — сравнивать кого-л. с кем-л.
    6) прямо, в присутствии, лицом к лицу
    a. aliquem mentiri Pl — лгать кому-л. прямо в глаза

    Латинско-русский словарь > adversus

См. также в других словарях:

  • Reverentia — (lat.), 1) Scheu, Furcht, Ehrfurcht, Achtung, Respect; 2) (Kirchw.), so v.w. Eminenz; R. canonica, so v.w. Obedientia canonica …   Pierer's Universal-Lexikon

  • REVERENTIA — titulus honorarius, apud Anselmum, l. 2. Ep. 12. alibique, etiamnum inter Viros Ecclesiasticos receprus. Reverentiae vero apud Odonem de Diogilo, salutationis sunt impensa officia, Gall. reverences. Ita enim is de Praefect Ludovici VII. in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Major e longinquo reverentia. — См. Издали и так и сяк, а вблизи ни то, ни се …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Cum res trepidae, reverentia divum nascitur. — См. Нужда научит Богу молиться …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Maxima debetur puero reverentia. — См. Один из малых сих …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Magna fuit quondam capitis reverentia cani… — См. Чин чина почитай, меньшой садись на край …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • révérence — [ reverɑ̃s ] n. f. • 1155; lat. reverentia 1 ♦ Littér. Grand respect mêlé de retenue et même de crainte. ⇒ déférence, respect, vénération. De cette expérience « j ai du moins retiré grande révérence pour toute personne qui sait faire quelque… …   Encyclopédie Universelle

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • РЕВЕРАНС — (фр., от лат. reverentia почтение). Почтительный дамский поклон, с отступлением назад и приседанием; то же, что книксен. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. РЕВЕРАНС [фр. reverence] почтительный женский …   Словарь иностранных слов русского языка

  • reverencia — (Del lat. reverentia.) ► sustantivo femenino 1 Inclinación del cuerpo en señal de respeto o veneración: ■ al llegar ante el rey, hizo una reverencia. 2 Respeto que se tiene a una persona o a ciertas cosas, en particular a las sagradas: ■… …   Enciclopedia Universal

  • Reverenz — Re|ve|rẹnz 〈[ və ] f. 20〉 1. Ehrerbietung 2. Ehrenbezeigung ● jmdm. seine Reverenz erweisen; seine Reverenz machen [<lat. reverentia „Ehrfurcht“; zu revereri „verehren“] * * * Re|ve|rẹnz, die; , en [lat. reverentia = Ehrfurcht, zu revereri …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»