-
1 renégat
renégatrenegát modpadlík m -
2 renégat
-
3 renégat
renégat [rəneegaa],renégate [rəneegaat]〈m., v.〉 -
4 renégat
Renegado, da -
5 renégat
-
6 renégat
ʀənega(t)m (f - renégate)Renegat(in) m/f, Abtrünnige(r) m/f, Verräter(in) m/f -
7 renégat
1. odstępca2. renegat3. zaprzaniec -
8 renégat
noun mrenegatxxx mforræderskruebrækker -
9 renégat
-aten. murtad, xoin; o‘z dinidan, maslagidan qaytgan odam, renegat. -
10 renégat
-
11 renégat
-
12 renégat
جاحدمارقمرتد الدين -
13 renégat,e
m., f. (it. rinnegato, de rinnegare "renier") 1. вероотстъпник, ренегат; 2. прен. отстъпник, изменник. Ќ Ant. fidèle. -
14 renégat
-E m, f1. ренега́т, -ка ◄о►; отсту́пни|к, -ца; отщепе́н|ец, -ка ◄о► 2. relig. вероотсту́пни|к, -ца -
15 renégat
отступник -
16 renégat
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > renégat
-
17 ренегатский
-
18 traître
adjbedragerisknoun mangiverforræderoverløberrenegatsvindlerxxx mrenegatoverløberlandsforrædersvindler -
19 renégate
-
20 вероотступник
м. уст.apostat m, renégat m
- 1
- 2
См. также в других словарях:
renégat — renégat, ate [ rənega, at ] n. • 1575; a. provenç. renegat « apostat »; it. rinnegato, de rinnegare « renier » ♦ Personne qui a renié sa religion. ♢ Fig. Personne qui a abandonné, trahi ses opinions, son parti, sa patrie, etc. ⇒ traître. Les… … Encyclopédie Universelle
renegat — RENEGÁT, Ă, renegaţi, te, s.m. şi f. Persoană care s a înstrăinat, s a lepădat de patria, de credinţa sa. ♦ Persoană care a renunţat la convingerile sau la părerile anterioare, care a trădat grupul, asociaţia sau partidul căruia i a aparţinut. –… … Dicționar Român
renégat — renégat, ate (re né ga, ga t ) s. m. et f. 1° Celui, celle qui a renié la religion chrétienne pour embrasser une autre religion. • Amet, laissant tomber son cimeterre, se joignit à la renégate, et tous deux ensemble firent ce qu ils purent… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Renegat — Sm Abgefallener per. Wortschatz fach. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. renégat, dieses aus it. rinnegato zu it. rinnegare abschwören aus l. re und l. negāre verneinen, verleugnen . Zunächst Bezeichnung von Christen, die zum Islam… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
renegat — Renegat. s. m. Qui a renié la Religion Chrestienne. C est un Renegat. les Renegats sont plus meschants que les Turcs naturels. il s est fait Renegat … Dictionnaire de l'Académie française
renegat — renègāt m <G renegáta> DEFINICIJA onaj koji se odvojio od skupine kojoj je pripadao (pokretu, organizaciji i sl.); odmetnik, otpadnik ETIMOLOGIJA njem. Renegat ≃ nlat. renegatus … Hrvatski jezični portal
Renegat — »‹Glaubens›abtrünniger«: Das Fremdwort wurde im 16. Jh. aus frz. renégat »jemand, der seinem Glauben abschwört« entlehnt. Dies geht auf mlat. renegatus »Treubrüchiger« zurück (zu mlat. re negare »verleugnen«, vgl. ↑ re..., ↑ Re... und den Artikel … Das Herkunftswörterbuch
Renegat — Ren e*gat (r?n ? g?t), n. [See {Runegate}.] A renegade. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Renegāt — (v. lat.), 1) der etwas abläugnet; gewöhnlich 2) Religionsverläugner; bes. 3) ein von der Christlichen Kirche zum Islam Übergetretener … Pierer's Universal-Lexikon
Renegāt — (neulat., »Verleugner«), im allgemeinen jeder, der seiner Rel in ion abtrünnig wird, namentlich einer, der von der christlichen Religion zum Islam übergetreten ist … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Renegat — Renegāt (neulat.), Verleugner, Abtrünniger, bes. ein vom Christentum zum Islam Übergetretener; auch einer, der aus unlautern Motiven seine Partei wechselt … Kleines Konversations-Lexikon