Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

recruiting

  • 1 conquīsītor

        conquīsītor ōris, m    [conquiro], a recruiting officer, press-captain, C.: retentis conquisitoribus, L.
    * * *
    inspector, one who searches; recruiting officer

    Latin-English dictionary > conquīsītor

  • 2 capitularius

    I
    capitularia, capitularium ADJ
    II
    tax gathers (pl.), revenue officers; recruiting officers

    Latin-English dictionary > capitularius

  • 3 delectus

    1.
    dēlectus, a, um, Part., from 1. deligo.
    2.
    dēlectus or dīlectus (so often in best MSS., and adopted by Halm in Quint. and Cic., Weissenb. in Liv., Dietsch in Sall., and by Brambach, etc.; but Bait. and Kay. in Cic., Dinter and Nipperdey in Caes., delectus), ūs, m. [1. deligo], a choosing or picking out, a selecting; a selection, choice, distinction (freq. and class.).
    I.
    In gen.:

    utrimque tibi nunc dilectum para,

    Plaut. Ps. 1, 3, 157:

    mihi quidem etiam lautius videtur, quod eligitur, et ad quod delectus adhibetur,

    Cic. Fin. 5, 30, 90: earum rerum hic tenetur a sapiente delectus, ut, etc. (shortly before: cum soluta nobis est eligendi optio), id. ib. 1, 10, 33:

    in hoc verborum genere propriorum delectus est quidam habendus,

    id. de Or. 3, 37, 150; so, verborum, Caes. ap. Cic. Brut. 72, 253; Quint. 12, 9, 6; cf.:

    rerum verborumque agendus,

    id. 10, 3, 5:

    verbis delectum adhibere,

    Tac. Or. 22: cujus (euphônias) in eo dilectus est, ut, etc., Quint. 1, 5, 4:

    judicum,

    Cic. Phil. 5, 5, 13:

    omnium rerum delectum atque discrimen pecunia sustulisset,

    id. Verr. 2, 2, 50;

    so with discrimen,

    id. Fin. 4, 25, 69:

    magnus hominum et dignitatum,

    id. Rep. 1, 34:

    dignitatis,

    id. Clu. 46; id. Off. 1, 14, 45:

    acceptorum beneficiorum sunt delectus habendi,

    id. ib. 1, 15, 49:

    non delectu aliquo aut sapientia ducitur ad judicandum,

    id. Planc. 4:

    sine ullo delectu, sine populi Rom. notione, sine judicio senatus,

    id. Agr. 2, 21 fin.; cf. Ov. M. 10, 325;

    and on the contrary, cum delectu,

    making a selection, Plin. 7, 53, 54, § 180; Plin. Ep. 2, 13, 18.—
    II.
    Milit. t. t., a levy, a recruiting:

    per legatos delectum habere,

    Caes. B. G. 6, 1; so, delectum habere, a standing phrase for recruiting, id. ib. 7, 1; id. B. C. 1, 2; 1, 6; Cic. Phil. 5, 12; Sall. C. 36, 3; Liv. 2, 28; Tac. A. 13, 35 al.; cf.

    the postAug. agere,

    Quint. 12, 3, 5; Plin. 7, 29, 30, § 107; Tac. H. 2, 16; Suet. Calig. 43 al.:

    conficere,

    Liv. 25, 5:

    quas (legiones) ex novo delectu confecerat,

    Caes. B. C. 1, 25:

    exercitus superbissimo delectu collectus,

    Cic. Prov. Cons. 2 fin.:

    provincialis,

    made in the province, provincial, id. Fam. 15, 1 fin.:

    in bella,

    Plin. 6, 19, 22, § 66.—
    B.
    Meton. (abstr. pro concreto), the men levied, a levy:

    e Britannico delectu octo milia sibi adjunxit,

    Tac. H. 2, 57.

    Lewis & Short latin dictionary > delectus

  • 4 dēlēctus

        dēlēctus adj.    [P. of 1 deligo], picked, choice, select, chosen: legio, Cs.: iuventus, V.: equites, S.: cum delectis tentare omnia, picked men, S.
    * * *
    I
    delecta, delectum ADJ
    picked, chosen, select; (for attaining high standard)
    II
    picked men (pl.), advisory staff; the pick (of w/GEN); the elite
    III
    levy/draft/conscription; enlistment, recruiting, mustering; levy/men enrolled; selection/choosing; choice (between posibilities), discrimination/distinction

    Latin-English dictionary > dēlēctus

  • 5 dēlēctus

        dēlēctus ūs, m     see dilectus.
    * * *
    I
    delecta, delectum ADJ
    picked, chosen, select; (for attaining high standard)
    II
    picked men (pl.), advisory staff; the pick (of w/GEN); the elite
    III
    levy/draft/conscription; enlistment, recruiting, mustering; levy/men enrolled; selection/choosing; choice (between posibilities), discrimination/distinction

    Latin-English dictionary > dēlēctus

  • 6 dīlēctus

        dīlēctus adj.    [P. of diligo], loved, beloved, dear: Maecenas, H.: Superis, O.: sorori, V.
    * * *
    I
    dilecta -um, dilectior -or -us, dilectissimus -a -um ADJ
    beloved, loved, dear
    II
    levy/draft/conscription; enlistment, recruiting, mustering; levy/men enrolled; selection/choosing; choice (between posibilities), discrimination/distinction

    Latin-English dictionary > dīlēctus

  • 7 dīlēctus or dēlēctus

        dīlēctus or dēlēctus ūs, m    [dis- or dē + 1 LEG-], a choosing, picking out, selecting, selection, choice, distinction: ad quod delectus adhibetur: iudicum: dignitatis: non dilectu aliquo ducitur ad iudicandum: sine ullo delectu: coire nullo dilectu, indiscriminately, O. — A levy, recruiting, enrollment, conscription, draft (of soldiers, etc.): per legatos delectum habere, Cs.: delectu totā Italiā habito: quam acerrimus, L.: missus ad dilectūs agendos, Ta.: perditissimorum civium.

    Latin-English dictionary > dīlēctus or dēlēctus

  • 8 triumvir or IIIvir

        triumvir or IIIvir virī, gen plur. ōrum or ūm, m    [tres+vir], one of three associates in office, a member of a board of three, one of three joint commissioners: Gracchum triumvirum coloniis deducundis necaverat, i. e. one of three commissioners to found a colony, S.: agrarius, L.: triumvir rei p., one of three dictators, to reconstitute the state, N.— Plur: triumviros agro dando creat, to distribute land, L.: capitales, superintendents of public prisons and of the police, L.: mensarii, commissioners of a public bank, L.: nocturni, fire-wardens, L.: senatus triumviros binos creari iussit, two recruiting boards, each of three members, L.: triumviri sacris conquirendis donisque persignandis, to solicit and register votive offerings, etc., L.: triumviri reficiendis aedibus, to rebuild the temples, L.

    Latin-English dictionary > triumvir or IIIvir

  • 9 conquaestor

    inspector, one who searches; recruiting officer

    Latin-English dictionary > conquaestor

  • 10 conquistor

    inspector, one who searches; recruiting officer; claqueur (theater) (L+S)

    Latin-English dictionary > conquistor

  • 11 capitularii

    căpĭtŭlārii, ōrum, m. [capitulare], tax-gatherers and revenue-officers, Cod. 12, 29, 2; Cassiod. Var. 10, 28.—
    II.
    Recruiting-officers, Cod. Th. 6, 35, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > capitularii

  • 12 capitularius

    căpĭtŭlārĭus, a, um [capitularii, II.], relating to the recruiting of soldiers: functio, Cod. Th. 11, 16, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > capitularius

  • 13 conquisitor

    conquīsītor (access. form in Plaut. conquistor; or, acc. to Lachm., con-quaestor), ōris, m. [id.].
    I.
    Milit. t. t., a recruiting officer, Cic. Mil. 25, 67; id. Att. 7, 21, 1; Liv. 21, 11, 13; 30, 7, 10; Plaut. Merc. 3, 4, 80.—
    II.
    In a theatre, a claqueur, Plaut. Am. prol. 65 and 82.

    Lewis & Short latin dictionary > conquisitor

  • 14 IIIviri

    triumvĭri (also written tresvĭri, and IIIvĭri), ōrum or ūm, m. [tres-vir], three men holding an office together or associated in public business, a board of three, three joint commissioners appointed for various purposes, a triumvirate. So,
    I.
    Triumviri coloniae deducendae or agro dando, for leading out a colony and distributing the land among its members, Liv. 3, 1, 6; 4, 11, 5; 6, 21, 4; 8, 16, 14 al.—In sing.:

    nobilitas... Gaium Gracchum... triumvirum coloniis deducundis ferro necaverat,

    Sall. J. 42, 1:

    triumvir agrarius,

    Liv. 27, 21, 10; Cic. Brut. 20, 79.—
    II.
    Triumviri capitales, superintendents of public prisons, who performed many of the duties of modern police magistrates, Plaut. Am. 1, 1, 3; Cic. Or. 46, 156:

    carceris lautumiarum,

    Liv. 32, 26, 27; Dig. 1, 2, 2, § 30; Liv. 25, 1, 10; 39, 14, 10.—In sing., Val. Max. 5, 4, 7.—
    III.
    Triumviri Epulones, v. epulo.—
    IV.
    Triumviri monetales, directors of the mint, Dig. 1, 2, 2, § 30.—
    V.
    Triumviri mensarii, three commissioners to regulate money, Liv. 23, 21, 6; 24, 18, 12; 26, 36, 8.—
    VI.
    Triumviri nocturni, fire-wardens, Liv. 9, 46, 3; Val. Max. 8, 1, 6; Dig. 1, 15, 1.—
    VII.
    Triumviri reipublicae constituendae;

    these were Antony, Octavianus, and Lepidus, appointed to regulate public affairs,

    Liv. Epit. 120; Suet. Aug. 96; id. Tib. 4; Flor. 4, 6.— In sing., Vell. 2, 88, 1; Suet. Aug. 9; 54; Gell. 3, 9, 4; Nep. Att. 12, 2.—
    VIII.
    Boards for recruiting troops:

    senatus triumviros binos creari jussit,

    Liv. 25, 5, 6.—
    IX.
    Triumviri sacris conquirendis donisque persignandis, to collect and register votive offerings, etc., Liv. 25, 7, 5.—
    X.
    Triumviri reficiendis aedibus Fortunae et matris Matutae et Spei, for the restoration of temples, Liv. 25, 7, 6.—
    XI.
    The three chief magistrates of a municipality:

    Q. Manlius, qui tum erat IIIvir,

    Cic. Clu. 13, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > IIIviri

  • 15 petitor

    pĕtītor, ōris, m. [peto].
    I.
    In gen., a seeker, striver after any thing ( poet.):

    famae,

    Luc. 1, 131.—
    II.
    In partic.
    A.
    Polit. t. t., an applicant or candidate for an office (very rare for candidatus; not in Cic.), Scip. Afric. ap. Macr. S. 2, 10:

    e petitoribus non alios adjuvare aut ad honorem pati pervenire,

    Suet. Caes. 23:

    hic generosior Descendat in campum petitor,

    Hor. C. 3, 1, 10.—
    B.
    Judicial t. t., a claimant, plaintiff, in private or civil suits (whereas he who prefers the complaint in a criminal case is termed accusator;

    class.): quis erat petitor? Fannius: quis reus? Flavius,

    Cic. Rosc. Com. 14, 42:

    petitoris personam capere, accusatoris deponere,

    id. Quint. 13, 45; Gai. Inst. 4, 94 et saep.—
    C.
    A suitor, wooer (post-class.), App M. 4, p. 309 Oud.; Sen. Fragm. § 39 Haas; Cod. Th. 3, 7, 1; Ambros. in Luc. 8, 70 fin.
    D.
    In late Lat.:

    MILITIAE,

    a recruiting officer, Inscr. Grut. 531, 10; ib. Murat. 788, 7; 794, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > petitor

  • 16 subplementum

    supplēmentum ( subpl-), i, n. [suppleo], that with which any thing is made full or whole; a filling up, supply, supplement.
    I.
    In gen. (so rare;

    perh. only post-Aug.): ex geminis singula capita in supplementum gregis reservantur,

    Col. 7, 6, 7:

    nec ullis juventutis supplementis frequentatae,

    id. 9, 13, 13:

    adjectum supplementum Campaniae coloniae,

    Vell. 2, 81, 2:

    quosdam bello captos in supplementum urbium dividit,

    Just. 8, 6, 1:

    digitum torpentem cornei circuli supplemento scripturae admovere,

    with the help, aid, Suet. Aug. 80:

    supplementum operi postulabant,

    App. M. p. 231, 12:

    sordentia supplementa et dapes gratuitas conquirere,

    broken victuals, id. ib. 4, p. 149, 5:

    artis magicae,

    apparatus, id. ib. 2, p. 124, 16.—
    II.
    In partic., in milit. lang., a making up, filling up a body of troops, recruiting; concr., supplies, reinforcements (the class. signif. of the word):

    supplementum legionibus scribere,

    Cic. Fam. 3, 3, 1; cf. Liv. 42, 10, 12:

    legiones veteres supplemento explere,

    id. 1, 30:

    per causam supplementi ab exercitu discedit,

    Caes. B. G. 7, 9:

    supplementi nomine,

    id. B. C. 3, 4:

    in supplementum classis juventus armaque data,

    Liv. 28, 37, 4:

    servos ad suplpementum remigum dedit,

    id. 26, 47, 3:

    in supplementum scribere,

    id. 37, 2, 2; 42, 1, 2:

    distribuere,

    Curt. 4, 5, 18:

    legere,

    id. 5, 1, 13:

    milites, qui in supplementum venerant,

    Just. 3, 4, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > subplementum

  • 17 supplementum

    supplēmentum ( subpl-), i, n. [suppleo], that with which any thing is made full or whole; a filling up, supply, supplement.
    I.
    In gen. (so rare;

    perh. only post-Aug.): ex geminis singula capita in supplementum gregis reservantur,

    Col. 7, 6, 7:

    nec ullis juventutis supplementis frequentatae,

    id. 9, 13, 13:

    adjectum supplementum Campaniae coloniae,

    Vell. 2, 81, 2:

    quosdam bello captos in supplementum urbium dividit,

    Just. 8, 6, 1:

    digitum torpentem cornei circuli supplemento scripturae admovere,

    with the help, aid, Suet. Aug. 80:

    supplementum operi postulabant,

    App. M. p. 231, 12:

    sordentia supplementa et dapes gratuitas conquirere,

    broken victuals, id. ib. 4, p. 149, 5:

    artis magicae,

    apparatus, id. ib. 2, p. 124, 16.—
    II.
    In partic., in milit. lang., a making up, filling up a body of troops, recruiting; concr., supplies, reinforcements (the class. signif. of the word):

    supplementum legionibus scribere,

    Cic. Fam. 3, 3, 1; cf. Liv. 42, 10, 12:

    legiones veteres supplemento explere,

    id. 1, 30:

    per causam supplementi ab exercitu discedit,

    Caes. B. G. 7, 9:

    supplementi nomine,

    id. B. C. 3, 4:

    in supplementum classis juventus armaque data,

    Liv. 28, 37, 4:

    servos ad suplpementum remigum dedit,

    id. 26, 47, 3:

    in supplementum scribere,

    id. 37, 2, 2; 42, 1, 2:

    distribuere,

    Curt. 4, 5, 18:

    legere,

    id. 5, 1, 13:

    milites, qui in supplementum venerant,

    Just. 3, 4, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > supplementum

  • 18 triumviri

    triumvĭri (also written tresvĭri, and IIIvĭri), ōrum or ūm, m. [tres-vir], three men holding an office together or associated in public business, a board of three, three joint commissioners appointed for various purposes, a triumvirate. So,
    I.
    Triumviri coloniae deducendae or agro dando, for leading out a colony and distributing the land among its members, Liv. 3, 1, 6; 4, 11, 5; 6, 21, 4; 8, 16, 14 al.—In sing.:

    nobilitas... Gaium Gracchum... triumvirum coloniis deducundis ferro necaverat,

    Sall. J. 42, 1:

    triumvir agrarius,

    Liv. 27, 21, 10; Cic. Brut. 20, 79.—
    II.
    Triumviri capitales, superintendents of public prisons, who performed many of the duties of modern police magistrates, Plaut. Am. 1, 1, 3; Cic. Or. 46, 156:

    carceris lautumiarum,

    Liv. 32, 26, 27; Dig. 1, 2, 2, § 30; Liv. 25, 1, 10; 39, 14, 10.—In sing., Val. Max. 5, 4, 7.—
    III.
    Triumviri Epulones, v. epulo.—
    IV.
    Triumviri monetales, directors of the mint, Dig. 1, 2, 2, § 30.—
    V.
    Triumviri mensarii, three commissioners to regulate money, Liv. 23, 21, 6; 24, 18, 12; 26, 36, 8.—
    VI.
    Triumviri nocturni, fire-wardens, Liv. 9, 46, 3; Val. Max. 8, 1, 6; Dig. 1, 15, 1.—
    VII.
    Triumviri reipublicae constituendae;

    these were Antony, Octavianus, and Lepidus, appointed to regulate public affairs,

    Liv. Epit. 120; Suet. Aug. 96; id. Tib. 4; Flor. 4, 6.— In sing., Vell. 2, 88, 1; Suet. Aug. 9; 54; Gell. 3, 9, 4; Nep. Att. 12, 2.—
    VIII.
    Boards for recruiting troops:

    senatus triumviros binos creari jussit,

    Liv. 25, 5, 6.—
    IX.
    Triumviri sacris conquirendis donisque persignandis, to collect and register votive offerings, etc., Liv. 25, 7, 5.—
    X.
    Triumviri reficiendis aedibus Fortunae et matris Matutae et Spei, for the restoration of temples, Liv. 25, 7, 6.—
    XI.
    The three chief magistrates of a municipality:

    Q. Manlius, qui tum erat IIIvir,

    Cic. Clu. 13, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > triumviri

  • 19 turmarii

    turmārĭi, ōrum, m. [id.], recruiting officers of cavalry, Cod. Th. 6, 35, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > turmarii

См. также в других словарях:

  • recruiting — UK US /rɪˈkruːtɪŋ/ noun [U] (also recruitment) HR ► the process of employing new people to work for a company or organization: »Areas in the Midlands and the North East of England were identified as having the worst problems in terms of… …   Financial and business terms

  • Recruiting — Die Personalbeschaffung (engl. Recruitment, Recruiting) ist Teil der Personalwirtschaft und befasst sich mit der Deckung eines zuvor definierten Personalbedarfs. Inhaltsverzeichnis 1 Methoden der Personalbeschaffung 1.1 Interne… …   Deutsch Wikipedia

  • recruiting — I. adjective Etymology: from present participle of recruit (II) : having military or personnel recruiting as a duty or purpose a recruiting officer we have encountered high powered recruiting programs R.S.Bogue the employment department is in a… …   Useful english dictionary

  • Recruiting — Recruit Re*cruit (r?*kr?t ), v. t. [imp. & p. p. {Recruited}; p. pr. & vb. n. {Recruiting}.] [F. recruter, corrupted (under influence of recrue recruiting, recruit, from recro[^i]/tre, p. p. recr[^u], to grow again) from an older recluter,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • recruiting — Obtaining persons to strengthen a force, particularly for the armed forces. Recruiting heretofore usually having been accomplished by getting volunteers, the word is apt to call up that method only in our minds. But recruiting is gaining fresh… …   Ballentine's law dictionary

  • recruiting — noun Recruiting is used before these nouns: ↑officer, ↑pool, ↑sergeant …   Collocations dictionary

  • Recruiting — Re|crui|ting* [ri kru:tiŋ] das; s <aus engl. recruiting »Anwerbung« zu to recruit »erneuern, ergänzen«, dies aus (alt)fr. recroître, vgl. ↑Rekrut> Ermittlung von Fachpersonal für Industrie u. Handel …   Das große Fremdwörterbuch

  • recruiting agency — UK US noun [C] (plural recruiting agencies) HR ► RECRUITMENT AGENCY(Cf. ↑recruitment agency) …   Financial and business terms

  • Recruiting Service Ribbon — Marine Corps Recruiting Ribbon Navy Recruiting Service Ribbon Air Force Recruiter Ribbon Coast Guard Recruiting Service Ribbon …   Wikipedia

  • Recruiting (college athletics) — In college athletics, recruiting is the term used for the process whereby college coaches add new players to their roster of student athletes each off season. In most instances, it involves a coach extending an athletic scholarship offer to a… …   Wikipedia

  • Recruiting sergeant — A recruiting sergeant is a British or American soldier of the rank of sergeant who is tasked to enlist recruits. The term originated in the British army of the eighteenth and nineteenth centuries. The playwright George Farquhar served as an… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»