-
1 recluso
reclusorecluso , -a [re'klu:zo]I aggettivoeingeschlossen; giurisprudenza inhaftiertII sostantivo maschile, femminileHäftling maschile, femminile, Inhaftierte(r) Feminin(Maskulin)Dizionario italiano-tedesco > recluso
2 recluso
reclūso, āre (Intens. v. recludo), wieder öffnen, surdorum auriculas, *Arnob. 1, 52 (nach Hugs u. Hertz' Vermutung; cod. P recusare; Reiff. mit Salmasius returare).
3 recluso
reclūso, āre (Intens. v. recludo), wieder öffnen, surdorum auriculas, *Arnob. 1, 52 (nach Hugs u. Hertz' Vermutung; cod. P recusare; Reiff. mit Salmasius returare).4 recluso
rrɛ'klusomInsasse m, Strafgefangener mreclusorecluso , -a [rre'kluso, -a]I adjetivo(preso) inhaftiert; la población reclusa vive en condiciones inhumanas Häftlinge leben unter unmenschlichen BedingungenII sustantivo masculino, femeninoHäftling masculino5 recludo
reclūdo, clūsī, clūsum, ere (re u. claudo), I) erschließen, eröffnen, A) eig. u. übtr.: 1) eig.: ostium, Plaut.: portas hosti, Ov. – 2) übtr.: a) = an das Licht bringen, hervorbringen, viam, Ov.: tellurem unco dente (= bidente), auflockern, aufreißen, Verg.: ensem, entblößen, aus der Scheide ziehen, Verg.: contecta vulnera, Tac.: fontes, Verg. – b) mit einer Waffe erschließen = durchbohren, pectus mucrone, Verg.: iugulum ense, Ov. – B) bildl.: iram omnem, den Z. erschließen, des Zornes Pforten auftun, Enn. fr. scen. 271: operta, die Geheimnisse erschließen, aufdecken, Hor.: si recludantur tyrannorum mentes, sich erschließen (sich ohne Rückhalt zu erkennen geben), Tac.: u. so ubi maxime recluduntur (principis iustitia, gravitas, comitas), Plin. ep. – fata, den Schicksalsschluß lösen, rückgängig machen, Hor. – II) verschließen, A) eig.: 1) eine Örtl. zuschließen, tamquam recluso Iani templo, Amm. 16, 10, 1. – 2) einen Ggstd. einschließen, singulas (paelices) separatim, Iustin.: matronas in carcerem, Iustin. – ficus a se separatas, Pallad. – B) bildl.: quod cognatis a praetore apertum est, hoc agnatis esse reclusum, Iustin. instit. 3, 2, 7. – / Partiz. Perf. Pass. ohne Umlaut reclausus, Ven. Fort. carm. 3, 2. p. 50, 10 Leo.
6 recludo
reclūdo, clūsī, clūsum, ere (re u. claudo), I) erschließen, eröffnen, A) eig. u. übtr.: 1) eig.: ostium, Plaut.: portas hosti, Ov. – 2) übtr.: a) = an das Licht bringen, hervorbringen, viam, Ov.: tellurem unco dente (= bidente), auflockern, aufreißen, Verg.: ensem, entblößen, aus der Scheide ziehen, Verg.: contecta vulnera, Tac.: fontes, Verg. – b) mit einer Waffe erschließen = durchbohren, pectus mucrone, Verg.: iugulum ense, Ov. – B) bildl.: iram omnem, den Z. erschließen, des Zornes Pforten auftun, Enn. fr. scen. 271: operta, die Geheimnisse erschließen, aufdecken, Hor.: si recludantur tyrannorum mentes, sich erschließen (sich ohne Rückhalt zu erkennen geben), Tac.: u. so ubi maxime recluduntur (principis iustitia, gravitas, comitas), Plin. ep. – fata, den Schicksalsschluß lösen, rückgängig machen, Hor. – II) verschließen, A) eig.: 1) eine Örtl. zuschließen, tamquam recluso Iani templo, Amm. 16, 10, 1. – 2) einen Ggstd. einschließen, singulas (paelices) separatim, Iustin.: matronas in carcerem, Iustin. – ficus a se separatas, Pallad. – B) bildl.: quod cognatis a praetore apertum est, hoc agnatis esse reclusum, Iustin. instit. 3, 2, 7. – ⇒ Partiz. Perf. Pass. ohne Umlaut reclausus, Ven. Fort. carm. 3, 2. p. 50, 10 Leo.См. также в других словарях:
recluso — recluso, sa sustantivo masculino,f. 1. Persona que cumple condena en una cárcel: Se ha escapado un recluso del penal. Sinónimo: preso … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
recluso — /re kluzo/ [part. pass. di recludere ]. ■ agg. [che vive in condizioni di segregazione, di prigionia] ▶◀ detenuto, prigioniero, rinchiuso, segregato. ■ s.m. (f. a ) [chi sta scontando una pena carceraria] ▶◀ carcerato, detenuto, galeotto,… … Enciclopedia Italiana
recluso — recluso, sa sustantivo penado*, presidiario*, forzado, encarcelado, preso, prisionero, cautivo. * * * Sinónimos: ■ presidiario, preso … Diccionario de sinónimos y antónimos
recluso — adj. 1. Encerrado em casa (sem sair nem receber visitas). 2. Preso, encarcerado. 3. Recolhido (em convento, recolhimento, etc.). • s. m. 4. Pessoa que vive reclusa ou está reclusa … Dicionário da Língua Portuguesa
recluso — recluso, sa (Del lat. reclūsus). adj. Dicho de una persona: encarcelada. U. m. c. s.) … Diccionario de la lengua española
recluso — ► sustantivo Persona recluida en un establecimiento penitenciario: ■ dos reclusos han intentado escaparse de la prisión . SINÓNIMO preso prisionero * * * recluso, a Participio adjetivo irregular de «recluir»: ‘La población reclusa’. ⊚ n. *Preso o … Enciclopedia Universal
recluso — {{#}}{{LM R33111}}{{〓}} {{SynR33922}} {{[}}recluso{{]}}, {{[}}reclusa{{]}} ‹re·clu·so, sa› {{《}}▍ adj./s.{{》}} Que está en la cárcel. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín reclusus. {{#}}{{LM SynR33922}}{{〓}} {{CLAVE… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
recluso — (m) (Intermedio) alguien que está encerrado en una cárcel Ejemplos: Cada recluso tiene derecho a la prestación del servicio médico. Aquí tiene el régimen de visitas para reclusos. Sinónimos: interno, detenido, preso, culpable, criminal, forzado,… … Español Extremo Basic and Intermediate
recluso — re·clù·so p.pass., agg., s.m. 1. p.pass. → recludere, recludersi 2. agg. CO che vive in condizioni di segregazione, di prigionia; anche s.m. Sinonimi: rinchiuso, segregato. 3. s.m. CO detenuto che sconta una pena di reclusione: addetto alla… … Dizionario italiano
recluso — {{hw}}{{recluso}}{{/hw}}A part. pass. di recludere ; anche agg. Rinchiuso. B s. m. (f. a ) (dir.) Chi sta scontando una reclusione … Enciclopedia di italiano
recluso — pl.m. reclusi sing.f. reclusa pl.f. recluse … Dizionario dei sinonimi e contrari
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Болгарский
- Галисийский
- Испанский
- Итальянский
- Немецкий
- Португальский
- Русский
- Французский
- Чешский