-
1 sēminō
sēminō —, —, āre [semen], to sow, bring forth, produce: agricolae cultu seminari: viscum quod non sua seminat arbos, V.* * *seminare, seminavi, seminatus Vplant, sow -
2 semino
I.Lit.:B.adoreum, triticum, hordeum, etc.,
Col. 2, 8, 1; 2, 8, 3; 2, 9, 15;2, 9, 16: agrum,
id. 2, 4 fin. —Transf.1.To beget, engender, procreate:* 2. II.alter decumo post mense nascetur puer quam seminatus est,
Plaut. Am. 1, 2, 20:armenta,
Col. 6, 24, 1; 6, 24, 3; 6, 37, 4 sq.—Trop.:cultum dei per terram,
to plant, propagate, disseminate, Lact. 4, 10, 3; 1, 22, 26; 4, 25, 2. -
3 dis-sēminō
dis-sēminō āvī, ātus, āre, to spread abroad, disseminate: omnia in memoriam sempiternam: malum. -
4 prō-sēminō
prō-sēminō —, ātus, āre, to sow, scatter, plant: ostreas.—Fig., to continue, propagate: proseminatae sunt familiae. -
5 re-sēminō
re-sēminō —, —, āre, to sow again, produce again, reproduce: se (phoenix), O. -
6 sēminātor
sēminātor ōris, m [semino], an originator, producer, author: omnium rerum (mundus).— Fig.: malorum. -
7 dissemino
dis-sēmĭno, āvi, ātum, 1, v. a.— Lit., to scatter seed, to sow; hence, trop., to spread abroad, disseminate (rare, but good prose);coupled with spargere,
Cic. Arch. 12, 30; cf. id. Planc. 23, 56:malum latius opinione,
id. Cat. 4, 3 fin.:causam morbi,
Just. 12, 13 fin.:cupidines populis,
App. M. 5 fin.:rumorem,
Amm. 29, 6 al.:scientiam,
Vulg. Prov. 15, 7. -
8 insemino
in-sēmĭno, 1, v. a., to sow or plant in, to implant (post-Aug.):tabem et morbos visceribus,
Gell. 19, 5, 3:terra ex caelestium imbrium conceptionibus inseminata,
impregnated, fertilized, Vitr. 8 praef. init.:ex conventu Jovis inseminati et nati sunt,
Arn. 2, 93; Macr. S. 1, 17, 35; 68. -
9 praesemino
I.Lit.:II.non nati sunt homines tamquam ex draconis dentibus praeseminati,
Lact. 6, 10: vis naturalis, et quasi praeseminata, Aug Gen. ad Lit. 3, 14.—Trop., to lay the foundation for, to prepare for, to undertake a thing: majora sibi praeseminans, Amm. 30, 2, 1; Ambros. Ep. 5, 3; Cassiod. Hist. Eccl. 6, 24. -
10 prosemino
I.Lit.: ostreas, Cic. Fragm. ap. Non. 216, 13:II.tamquam ex draconis alicujus dentibus proseminati,
Lact. 6, 10, 19.—Trop., to disseminate, propagate:proseminatae sunt familiae, i. e. ortae,
Cic. de Or. 3, 16, 61; id. Imp. Pomp. 1, 90. -
11 resemino
rĕ-sēmĭno, āre, v. a., to sow again; poet., to beget or produce again, reproduce:se (phoenix),
Ov. M. 15, 392. -
12 seminatio
sēmĭnātĭo, ōnis, f. [semino], a breeding, propagation, Varr. R. R. 2, 6, 3; Ambros. de Noë, 29, 107. -
13 seminiverbius
sēmĭnĭverbĭus, a, um [semino-verbum], scattering words, babbling (for Gr. spermologos), Vulg. Act. 17, 18. -
14 sero
1.sĕro, sēvi, sătum, 3, v. a. [for seso, root sa-; Gr. saô, sêthô, to sift], to sow, plant (freq. and class.; syn.: planto, semino, consero).I.Lit., with acc., either of the plant, seed, etc., sown, or of the land cultivated:B.ubi tempus erit, effodito seritoque recte... Quae diligentius seri voles, in calicibus seri oportet,
Cato, R. R. 133, 2: serendum viciam, lentem, cicerculam, etc., Varr. R. R. 1, 32, 2:oleam et vitem,
Cic. Rep. 3, 9, 16:frumenta,
Caes. B. G. 5, 14:ut tantum decumae sit, quantum severis: hoc est, ut quot jugera sint sata, totidem medimna decumae debeantur,
Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:agri molliti et oblimati ad serendum,
id. N. D. 2, 52, 130: serit arbores, quae alteri saeculo prosint, Caecil. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 7, 24; 17, 59:nullam sacrā vite prius severis arborem,
Hor. C. 1, 18, 1; cf. id. ib. 3, 10, 6:semina,
Verg. G. 1, 193: surculos, Auct. ap. Cic. de Or. 2, 69, 278:aliquid in inculto et derelicto solo,
Cic. Brut. 4, 16:iste serendus ager,
Ov. A. A. 2, 668:sulcos,
Tib. 2, 3, 70:vera ratio serendi,
Plin. 18, 25, 60, § 224.—Freq. in part. perf.:multa erant inter eum locum manu sata,
Caes. B. C. 3, 44:saepe satas alio vidi traducere messes,
Verg. E. 8, 99; id. G. 3, 176.—Hence, subst.: săta, ōrum, n., standing corn, crops, Verg. E. 3, 82; id. G. 1, 325; id. A. 2, 306; 12, 454; Ov. M. 1, 286; Plin. 16, 25, 39, § 94; Pall. 1, 43.—Prov.:mihi istic nec seritur nec metitur,
i. e. I have no benefit from it, it's nothing to me, Plaut. Ep. 2, 2, 80.—Transf., of persons, to beget, bring forth, produce; only in part. perf. in pass. sense, begotten, sprung forth, born, etc.:II.Tertullae nollem abortum: tam enim Cassii sunt jam quam Bruti serendi,
Cic. Att. 14, 20, 2; id. Leg. 1, 8, 24:non temere nec fortuito sati et creati sumus,
id. Tusc. 1, 49, 118; cf. id. ib. 1, 25, 60; id. Univ. 12, 35:hic satus ad pacem,
Prop. 3, 9, 19.—With ex: ex Tantalo ortus Pelops, ex Pelope autem satus Atreus, Poët. ap. Quint. 9, 3, 57.— With de:Ilia cum Lauso de Numitore sati,
Ov. F. 4, 54.—With ab:largo satos Curetas ab imbri,
Ov. M. 4, 282.—With simple abl. (so most freq.):Camertem Magnanimo Volscente satum,
Verg. A. 10, 562:sole satus Phaëthon,
Ov. M. 1, 751:sata Tiresiā Manto,
id. ib. 6, 157 et saep.:sate sanguine divum,
sprung from, Verg. A. 6, 125:non sanguine humano sed stirpe divinā satum se esse,
Liv. 38, 58, 7:o sate gente deum,
Verg. A. 8, 36:matre satos unā,
Ov. M. 5, 141; so,matre,
id. F. 3, 799;Nereide,
id. M. 12, 93; cf.:Bacchum vocant satumque iterum solumque bimatrem,
id. ib. 4, 12.— Hence, satus (sata) aliquo, for a son (or daughter) of any one:satus Anchisa,
i. e. Æneas, Verg. A. 5, 244; 5, 424; 6, 331;7, 152: Hammone satus,
i. e. Iarbas, id. ib. 4, 198:satae Peliā,
Ov. M. 7, 322:sati Curibus,
sprung from, natives of Cures, id. ib. 14, 778.—Trop., to sow the seeds of any thing, to found, establish, to scatter, disseminate, propagate, produce, to cause, occasion, excite, etc.:2.leges, instituta, rem publicam,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:diuturnam rem publicam,
to found, establish, id. Rep. 2, 3, 5:mores,
id. Leg. 1, 6, 20:aere vulnera vasta serebant,
scattered, Lucr. 5, 1290; so,vulnera pugnantis tergo,
Sil. 5, 235:lites,
Plaut. Poen. 3, 2, 10:negotium,
id. Most. 5, 1, 51; cf.:(Hamilcar) Romanum sevit puerili in pectore bellum,
Sil. 1, 80:civiles discordias,
Liv. 3, 40, 10:causam discordiarum,
Suet. Calig. 26:crimina in senatum apud infimae plebis homines,
Liv. 24, 23 fin.:invidiam in alios,
Tac. H. 2, 86:rumores,
Verg. A. 12, 228; Curt. 8, 9, 1:opinionem,
Just. 8, 3, 8:sibi causas sollicitudinum,
Sen. Ep. 104, 12.sĕro ( ui), tum, 3, v. a. [Sanscr. sarat, thread; Gr. seira, rope; cf.: eirô, herma, hormos; Lat. series, servus], to join or bind together, to plait, interweave, entwine, etc.I.Lit. (so only in part. perf.):B.accipiunt sertas nardo florente coronas,
Luc. 10, 164; Cypr. Ep. 4, 3:flores,
App. M. 4, p. 156, 4; 10, p. 254, 38:rosa,
id. ib. 2, p. 121, 131:loricae,
linked, Nep. Iph. 1 fin.; cf. Serv. Verg. A. 1, 421.—Subst.: serta, ōrum, n., wreaths of flowers, garlands (freq. and class.):II.arae sertis recentibus halant,
Verg. A. 1, 417:coronae, serta,
Plaut. As. 4, 1, 58; Lucr. 4, 1128; 4, 1174; Cic. Tusc. 3, 18, 43; id. Cat. 2, 5, 10; Cat. 6, 8; Verg. E. 6, 16; Tib. 1, 1, 12; 1, 2, 14; 1, 7, 52 et saep. al.—Rarely in sing.:roseo Venus aurea serto,
Aus. Idyll. 6, 88.—Collat. form serta, ae, f. (sc. corona):cum tua praependent demissae in pocula sertae,
Prop. 2, 33 (3, 31), 37; id. et Corn. Sev. ap. Charis. p. 83 P.—Trop., to join, connect, interweave; to combine, compose, contrive (class. but rare; syn.: jungo, cieo, instruo): seritote diem concorditer ambo, i. e. alternate according to the succession (in the government), Enn. ap. Charis. p. 177 P. (Ann. v. 110 Vahl.):3.ex aeternitate causa causam serens,
joining in order, following, Cic. Fat. 12, 27:cujus (fati) lege immobilis rerum humanarum ordo seritur,
is arranged, disposed, Liv. 25, 6:bella ex bellis serendo,
by joining war to war, Sall. H. 4, 61, 20 Dietsch:tumultum ex tumultu, bellum ex bello serunt,
id. ib. 1, 48, 7 ib.; cf. Liv. 21, 10; cf.:certamina cum Patribus,
to join, engage in, id. 2, 1; so,certamina,
id. 27, 12; 27, 41; 40, 48:crebra proelia,
Tac. H. 5, 11: quod mihi servus sermonem serat, joins speech, i. e. bandies words with me, Plaut. Curc. 1, 3, 37; cf. id. Mil. 3, 1, 106:multa inter sese vario sermone serebant,
Verg. A. 6, 160; Stat. Achill. 2, 38, id. Th. 6, 941:aliquid sermonibus occultis,
Liv. 3, 43; 7, 39; 33, 32:secreta colloquia cum eo,
id. 34, 61:populares orationes,
to put together, compose, id. 10, 19; cf.:(Livius) ab saturis ausus est primus argumento fabulam serere,
id. 7, 2, 8:quid seris fando moras?
why are you contriving? Sen. Med. 281:negotium,
to make, prepare, Plaut. Most. 5, 1, 51:crimina belli,
Verg. A. 7, 339.sēro, āvi, ātum, 1, v. a. [sera], to fasten with a bolt, to bar: praeda nullo obstaculo serata, Ven. Fort. Vit. S. Menard. 6; cf. Prisc. p. 837 P.4.sērō̆, adv., v. serus fin. -
15 supersemino
sŭper-sēmĭno, āvi, ātum, 1, v. a., to sow upon or over (eccl. Lat.), Tert. adv. Prax. 1 med.; Hier. Ep. 30, 14. -
16 ui
1.sĕro, sēvi, sătum, 3, v. a. [for seso, root sa-; Gr. saô, sêthô, to sift], to sow, plant (freq. and class.; syn.: planto, semino, consero).I.Lit., with acc., either of the plant, seed, etc., sown, or of the land cultivated:B.ubi tempus erit, effodito seritoque recte... Quae diligentius seri voles, in calicibus seri oportet,
Cato, R. R. 133, 2: serendum viciam, lentem, cicerculam, etc., Varr. R. R. 1, 32, 2:oleam et vitem,
Cic. Rep. 3, 9, 16:frumenta,
Caes. B. G. 5, 14:ut tantum decumae sit, quantum severis: hoc est, ut quot jugera sint sata, totidem medimna decumae debeantur,
Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:agri molliti et oblimati ad serendum,
id. N. D. 2, 52, 130: serit arbores, quae alteri saeculo prosint, Caecil. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 7, 24; 17, 59:nullam sacrā vite prius severis arborem,
Hor. C. 1, 18, 1; cf. id. ib. 3, 10, 6:semina,
Verg. G. 1, 193: surculos, Auct. ap. Cic. de Or. 2, 69, 278:aliquid in inculto et derelicto solo,
Cic. Brut. 4, 16:iste serendus ager,
Ov. A. A. 2, 668:sulcos,
Tib. 2, 3, 70:vera ratio serendi,
Plin. 18, 25, 60, § 224.—Freq. in part. perf.:multa erant inter eum locum manu sata,
Caes. B. C. 3, 44:saepe satas alio vidi traducere messes,
Verg. E. 8, 99; id. G. 3, 176.—Hence, subst.: săta, ōrum, n., standing corn, crops, Verg. E. 3, 82; id. G. 1, 325; id. A. 2, 306; 12, 454; Ov. M. 1, 286; Plin. 16, 25, 39, § 94; Pall. 1, 43.—Prov.:mihi istic nec seritur nec metitur,
i. e. I have no benefit from it, it's nothing to me, Plaut. Ep. 2, 2, 80.—Transf., of persons, to beget, bring forth, produce; only in part. perf. in pass. sense, begotten, sprung forth, born, etc.:II.Tertullae nollem abortum: tam enim Cassii sunt jam quam Bruti serendi,
Cic. Att. 14, 20, 2; id. Leg. 1, 8, 24:non temere nec fortuito sati et creati sumus,
id. Tusc. 1, 49, 118; cf. id. ib. 1, 25, 60; id. Univ. 12, 35:hic satus ad pacem,
Prop. 3, 9, 19.—With ex: ex Tantalo ortus Pelops, ex Pelope autem satus Atreus, Poët. ap. Quint. 9, 3, 57.— With de:Ilia cum Lauso de Numitore sati,
Ov. F. 4, 54.—With ab:largo satos Curetas ab imbri,
Ov. M. 4, 282.—With simple abl. (so most freq.):Camertem Magnanimo Volscente satum,
Verg. A. 10, 562:sole satus Phaëthon,
Ov. M. 1, 751:sata Tiresiā Manto,
id. ib. 6, 157 et saep.:sate sanguine divum,
sprung from, Verg. A. 6, 125:non sanguine humano sed stirpe divinā satum se esse,
Liv. 38, 58, 7:o sate gente deum,
Verg. A. 8, 36:matre satos unā,
Ov. M. 5, 141; so,matre,
id. F. 3, 799;Nereide,
id. M. 12, 93; cf.:Bacchum vocant satumque iterum solumque bimatrem,
id. ib. 4, 12.— Hence, satus (sata) aliquo, for a son (or daughter) of any one:satus Anchisa,
i. e. Æneas, Verg. A. 5, 244; 5, 424; 6, 331;7, 152: Hammone satus,
i. e. Iarbas, id. ib. 4, 198:satae Peliā,
Ov. M. 7, 322:sati Curibus,
sprung from, natives of Cures, id. ib. 14, 778.—Trop., to sow the seeds of any thing, to found, establish, to scatter, disseminate, propagate, produce, to cause, occasion, excite, etc.:2.leges, instituta, rem publicam,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:diuturnam rem publicam,
to found, establish, id. Rep. 2, 3, 5:mores,
id. Leg. 1, 6, 20:aere vulnera vasta serebant,
scattered, Lucr. 5, 1290; so,vulnera pugnantis tergo,
Sil. 5, 235:lites,
Plaut. Poen. 3, 2, 10:negotium,
id. Most. 5, 1, 51; cf.:(Hamilcar) Romanum sevit puerili in pectore bellum,
Sil. 1, 80:civiles discordias,
Liv. 3, 40, 10:causam discordiarum,
Suet. Calig. 26:crimina in senatum apud infimae plebis homines,
Liv. 24, 23 fin.:invidiam in alios,
Tac. H. 2, 86:rumores,
Verg. A. 12, 228; Curt. 8, 9, 1:opinionem,
Just. 8, 3, 8:sibi causas sollicitudinum,
Sen. Ep. 104, 12.sĕro ( ui), tum, 3, v. a. [Sanscr. sarat, thread; Gr. seira, rope; cf.: eirô, herma, hormos; Lat. series, servus], to join or bind together, to plait, interweave, entwine, etc.I.Lit. (so only in part. perf.):B.accipiunt sertas nardo florente coronas,
Luc. 10, 164; Cypr. Ep. 4, 3:flores,
App. M. 4, p. 156, 4; 10, p. 254, 38:rosa,
id. ib. 2, p. 121, 131:loricae,
linked, Nep. Iph. 1 fin.; cf. Serv. Verg. A. 1, 421.—Subst.: serta, ōrum, n., wreaths of flowers, garlands (freq. and class.):II.arae sertis recentibus halant,
Verg. A. 1, 417:coronae, serta,
Plaut. As. 4, 1, 58; Lucr. 4, 1128; 4, 1174; Cic. Tusc. 3, 18, 43; id. Cat. 2, 5, 10; Cat. 6, 8; Verg. E. 6, 16; Tib. 1, 1, 12; 1, 2, 14; 1, 7, 52 et saep. al.—Rarely in sing.:roseo Venus aurea serto,
Aus. Idyll. 6, 88.—Collat. form serta, ae, f. (sc. corona):cum tua praependent demissae in pocula sertae,
Prop. 2, 33 (3, 31), 37; id. et Corn. Sev. ap. Charis. p. 83 P.—Trop., to join, connect, interweave; to combine, compose, contrive (class. but rare; syn.: jungo, cieo, instruo): seritote diem concorditer ambo, i. e. alternate according to the succession (in the government), Enn. ap. Charis. p. 177 P. (Ann. v. 110 Vahl.):3.ex aeternitate causa causam serens,
joining in order, following, Cic. Fat. 12, 27:cujus (fati) lege immobilis rerum humanarum ordo seritur,
is arranged, disposed, Liv. 25, 6:bella ex bellis serendo,
by joining war to war, Sall. H. 4, 61, 20 Dietsch:tumultum ex tumultu, bellum ex bello serunt,
id. ib. 1, 48, 7 ib.; cf. Liv. 21, 10; cf.:certamina cum Patribus,
to join, engage in, id. 2, 1; so,certamina,
id. 27, 12; 27, 41; 40, 48:crebra proelia,
Tac. H. 5, 11: quod mihi servus sermonem serat, joins speech, i. e. bandies words with me, Plaut. Curc. 1, 3, 37; cf. id. Mil. 3, 1, 106:multa inter sese vario sermone serebant,
Verg. A. 6, 160; Stat. Achill. 2, 38, id. Th. 6, 941:aliquid sermonibus occultis,
Liv. 3, 43; 7, 39; 33, 32:secreta colloquia cum eo,
id. 34, 61:populares orationes,
to put together, compose, id. 10, 19; cf.:(Livius) ab saturis ausus est primus argumento fabulam serere,
id. 7, 2, 8:quid seris fando moras?
why are you contriving? Sen. Med. 281:negotium,
to make, prepare, Plaut. Most. 5, 1, 51:crimina belli,
Verg. A. 7, 339.sēro, āvi, ātum, 1, v. a. [sera], to fasten with a bolt, to bar: praeda nullo obstaculo serata, Ven. Fort. Vit. S. Menard. 6; cf. Prisc. p. 837 P.4.sērō̆, adv., v. serus fin.
См. также в других словарях:
Semino Rossi — (Amadeus Austrian Music Award 2010) Chartplatzierungen (vorläufig) Vorlage:Infobox Chartplatzierungen/Wartung/vorläufige Chartplatzierung Erk … Deutsch Wikipedia
Semino Rossi — (born May 29, 1962 at Rosario, Argentina) is an Argentine Austrian schlager singer.DicographyRossi had composed six albums: #Alles aus Liebe (February 2004) #Tausend Rosen für Dich (May 2005) #Du mein Gefühl (September 2005; different song:… … Wikipedia
semino — elem. semini . Trimis de raduborza, 09.11.2008. Sursa: MDN … Dicționar Român
semino — s. m. Cada uma das boias que sustêm certas redes de pesca … Dicionário da Língua Portuguesa
semino — se·mì·no s.m. 1. dim. → seme 2. CO spec. al pl., pastina per brodo che ha forma di piccolo seme di zucca 3. CO bruscolino 4. CO impropr., vinacciolo di acino d uva … Dizionario italiano
semino — pl.m. semini … Dizionario dei sinonimi e contrari
Gustavo Semino — Nombre Gustavo Adrián Semino Nacimiento 7 de julio de 1977 Vicente López, Argentina Nacionalidad … Wikipedia Español
Ottavio Semino — Ottavio Semini Coronnement de Marie,chapelle de la Misericorde,église de Sant Angelo, Milan Ottavio Semini ou Ottavio Semino (Gênes vers 1530 Milan,1604) est un … Wikipédia en Français
Andrea Semino — Andrea Semini Andrea Semini ou Andrea Semino (Gênes vers 1525 Milan, vers 1595) est un peintre italien de la fin de l ère maniériste, actif principalement à Gênes et Milan au XVIe siècle. Sommaire 1 Biographie 2 … Wikipédia en Français
Antonio Semino — Antonio Semini Antonio Semini ou Antonio Semino (Gênes, vers 1485 Milan, après 1547) est un peintre italien de la fin de la Renaissance, actif principalement à Gênes et Milan au XVIe siècle. Sommaire 1 Biographie 2 … Wikipédia en Français
Seminom — Semino̱m [zu ↑Semen] s; s, e: bösartige, großzellige, epitheliale Geschwulst des Hodens … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke