-
1 ramię
na \ramię broń! mil das Gewehr über!\ramię w \ramię [z kimś] Schulter an Schulter [ lub Seite an Seite] [mit jdm]wzruszyć ramionami mit den Achseln [ lub Schultern] zucken2) (pot: ręka)iść z kimś pod \ramię untergefasst [ lub untergehakt] gehenbrać kogoś w ramiona jdn umarmenrzucić się komuś w ramiona sich +akk jdm in die Arme werfen5) mat\ramię kąta Schenkel m des Winkels6) fiz\ramię siły Kraftarm mdziałać z czyjegoś ramienia in jds Namen [ lub Auftrag] handeln, von jdm beauftragt [ lub bevollmächtigt] werden -
2 ramię
ramię n (- enia; - ona) Arm m; (bark) Schulter f; cyrkla Schenkel m; dźwigu Ausleger m; świecznika, rzeki, krzyża Arm m;ramiona pl ośmiornicy (Fang)Arme pl;rzucić się pf k-u w ramiona sich jemandem in die Arme werfen;chwycić pf za ramię k-o jemanden am Arm packen;nieść na ramionach auf den Schultern tragen;przewiesić pf torbę przez ramię eine Tasche über der Schulter tragen;zarzucić pf chustę na ramiona ein Tuch über die Schulter legen;szerokie ramiona pl breite Schultern pl;poklepać pf po ramieniu k-o jemandem auf die Schulter klopfen;objął ją ramieniem er legte den Arm um ihre Schultern;sięgać do ramion k-u jemandem bis zur Schulter reichen;zarzuciła mu ramiona na szyję sie schlang ihre Arme um seinen Hals;zaglądać przez ramię über die Schulter gucken;z otwartymi ramionami mit offenen Armen;ramię w ramię Schulter an Schulter;z ramienia (G) im Namen, im Auftrag (von D);
См. также в других словарях:
ramię — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IVb, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce połączenia ręki z tułowiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chwycić kogoś za ramię. Nieść coś na ramionach. Okryć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
draga — ż III, CMs. dradze; lm D. drag 1. «urządzenie pływające do pogłębiania i oczyszczania koryta rzeki, kanału itp.; pogłębiarka» 2. «rodzaj włoku, zwykle w kształcie worka, sporządzonego z płótna sieciowego, rozpiętego na półkolistej lub… … Słownik języka polskiego
odnoga — ż III, CMs. odnogaodze; lm D. odnoganóg 1. «podłużna część biegnąca w bok od jakiejś całości (np. pnia, drogi, narządu, przewodu, rzeki, łańcucha górskiego); odgałęzienie, ramię» Odnoga korytarza, labiryntu. Boczna odnoga arterii komunikacyjnej.… … Słownik języka polskiego
