rūstica

vox, vōcis, f. [voco], a voice, sound, tone, cry, call.

Lit.:

omnes voces hominis, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae, etc.,

Cic. de Or. 3, 57, 216:

exsurge praeco... Exerce vocem,

Plaut. Poen. prol. 13:

set comprimunda vox mihi atque oratio'st,

i. e. I must hold my peace, id. Ps. 1, 4, 16:

humana,

id. Bacch. 5, 2, 22:

ulceribus vocis via saepta coïbat,

Lucr. 6, 1148; cf.:

quarum (faucium) vitio et frangitur et obscuratur et exasperatur et scinditur vox,

Quint. 11, 3, 20:

mira est quaedam natura vocis,

Cic. Or. 17, 57:

cum (eloquentia) constet e voce atque motu,

id. ib. 17, 55:

vox inflexa ad miserabilem sonum,

id. de Or. 2, 46, 193:

inclinata ululantique voce canere,

id. ib. 8, 27:

legem Voconiam magnā voce et bonis lateribus suasi,

id. Sen. 5, 14; so,

magnā,

Hor. S. 1, 7, 31: 1, 9, 76: summa id. ib. 1, 3, 8: sedata et depressa. Auct. Her. S, 12, 21:

tremebunda,

id. ib. 3, 14, 25:

theatrum ita resonans, ut usque Romam significationes vocesque referantur,

Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42:

vocem late nemora alta remittunt,

echo, Verg. A. 12, 929:

ut nostrorum militum vocibus nonnihil carperetur,

cries, shouts, Caes. B. G. 3, 17; cf.:

enimvero voce'st opus: Nausistrata, exi,

I must exert my voice, must call out, Ter. Phorm. 5, 7, 92.— Of inanimate things ( poet.):

ad sonitum vocis (i. e. remorum) vestigia torsit,

Verg. A. 3, 669:

fractae voces (maris),

id. ib. 3, 556; cf. Serv. ad Verg. A. 7, 519; Lucr. 4, 524 sqq.—

Transf.

That which is uttered by the voice, i. e. a word, saying, speech, sentence, proverb, maxim (syn.: vocabulum, verbum); sing.:

dico, Epicurum non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis, id est, quae res huic voci subiciatur,

Cic. Fin. 2, 2, 6:

illa Platonis vera et tibi certe non inaudita vox,

id. de Or. 3, 6, 21:

hanc sententiam significare videtur Laconis illa vox,

id. Tusc. 1, 46, 111; so, noêma, quā voce omnis intellectus accipi potest, Quint. 8, 5, 12:

is verbi sensus, vis ea vocis erat,

Ov. F. 5, 484:

vocem pro aliquo mittere,

Cic. Sest. 19, 42; id. Fl. 3, 6:

vocem exprimere,

id. Att. 2, 21, 5; Caes. B. G. 1, 32; cf.:

vox populi Romani majestate indigna,

id. ib. 7, 17, 3:

quod est positum in voce simplice,

Quint. 1, 9, 4:

nescit vox missa reverti,

Hor. A. P. 390:

constitue, nihil esse opis in hac voce: civis Romanus sum,

Cic. Verr. 2, 5, 65, § 168; id. Lael. 15, 59; Caes. B. C. 1, 7; Plin. Ep. 4, 17, 9:

ego cum Graecos facerem... Versiculos, vetuit tali me voce Quirinus: In silvam non ligna feras, etc.,

Hor. S. 1, 10, 32:

siderā excantata voce Thessalā,

incantation, id. Epod. 5, 45:

consulum voci atque imperio non oboedire,

command, Cic. Rab. Perd. 8, 23; Val. Max. 2, 2, 4:

unā voce,

unanimously, Cic. de Or. 1, 11, 46.— Plur.:

cum illius nefarii gladiatoris voces percrebuissent,

Cic. Mur. 25, 50:

non igitur ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt,

sayings, id. Tusc. 5, 10, 31:

ex percunctatione nostrorum vocibusque Gallorum ac mercatorum, etc.,

Caes. B. G. 1, 39:

voces per vinum, somnum. etc.... emissae,

Quint. 5, 7, 36:

victus Veneris Vocibus,

Hor. C. 4, 6, 22:

contumeliosae,

abusive expressions, abuse, Caes. B. C. 1, 69:

sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis,

sayings, maxims, doctrines, Hor. Ep. 1, 1, 34; cf.:

populum falsis Dedocet uti Vocibus,

id. C. 2, 2, 21:

deripere lunam vocibus,

with charms, incantations, id. Epod. 17, 78; so,

sacrae,

id. ib. 17, 6:

Marsae,

id. ib. 5, 76.—

Speech, language, in gen., = sermo ( poet. and in post-Aug. prose):

cultus hominum recentum Voce formasti catus (Mercurius),

Hor. C. 1, 10, 3:

Graiā scierit sive Latinā Voce loqui,

Ov. Tr. 3, 12, 40:

cum civem ex voce cognovisset,

Just. 11, 15.—

Accent, tone:

ipsa natura... in omni verbo posuit acutam vocem,

Cic. Or. 18, 58; cf.:

rustica vox et agrestis quosdam delectat,

pronunciation, accent, id. de Or. 3, 11, 42.