-
1 rōdō
-
2 rodo
I.Lit.: rutabulum, Novat. ap. Fest. p. 262 Müll. (Com. Rel. p. 226 Rib.):B.clipeos, etc. (mures),
Cic. Div. 2, 27, 59: praetextam, Poët. ap. Quint. 8, 3, 19:dente pollicem,
Hor. Epod. 5, 48:vivos ungues,
id. S. 1, 10, 71:vitem (caper),
Ov. F. 1, 357:saxa capellae,
id. M. 13, 691:reliquias (mures),
Phaedr. 1, 22, 6:rosus tineis,
Stat. S. 4, 9, 10. —Transf., to eat away, waste away, corrode, consume:II.ripas (flumina),
Lucr. 5, 256:ferrum (robigo),
Ov. P. 1, 1, 71:tophum (calx),
Plin. 36, 22, 48, § 166. —Trop., to backbite, slander, disparage, etc. (syn. vellico):in conviviis rodunt,
Cic. Balb. 26, 57:absentem amicum,
Hor. S. 1, 4, 81:libertino patre natum,
id. ib. 1, 6, 46:cuncta robiginosis dentibus,
Mart. 5, 28, 7; cf.:dentem dente,
i. e. to speak ill of each other, id. 13, 2, 6: murmura secum et rabiosa silentia rodunt, i. e. to mutter to one ' s self, Pers. 3, 81. -
3 ad-rōdō (arr-)
ad-rōdō (arr-) sī, sus, ere, to nibble at, gnaw: mures coronam adrosere, L.: rem p. -
4 circum-rōdō
circum-rōdō —, —, ere, to gnaw around.— Fig.: dudum enim circumrodo, quod, etc., i. e. have long hesitated to utter: Dente Theonino circumroditur, i. e. is slandered, H. -
5 prae-rōdō
prae-rōdō —, sus, ere, to gnaw off, nibble: praeroso hamo, i. e. the bait, H. -
6 corrōdō (conr-)
corrōdō (conr-) sī, sus, ere [com- + rodo], to gnaw, gnaw to pieces: scuta: ossa, Iu.— To wear away (of a file): ferrum, Ph. -
7 rōstrum
rōstrum ī, n [rodo], a beak, bill, snout, muzzle, mouth: cibum adripere aduncitate rostrorum: sus rostro si humi A litteram inpresserit: (canis) extento rostro, O.— The curved end of a ship's prow, ship's beak: neque his (navibus) nostrae rostro nocere poterant, Cs.: rostro petere hostium navem, L.: Convolsum remis rostrisque tridentibus aequor, i. e. triple beak, V.— Plur, the Rostra, a platform for speakers in the Forum (adorned with the beaks of ships taken from the Antians B.C. 338), L.— A stage, orator's pulpit, platform: in rostris curiam defendere: ut in rostris prius quam in senatu litterae recitarentur, L.: descendere de rostris: Frigidus a rostris manat per compita rumor, H.* * *beak, curved bow (of a ship); speaker's platform (in Rome's Forum) (pl.) -
8 rōsus
rōsus P. of rodo. -
9 abrodo
ab-rōdo, si, sum, 3, v. a., to gnaw off, Varr. R. R. 2, 9, 13; Plin. 10, 62, 82, § 169; 37, 6, 21, § 82. -
10 adrodo
ar-rōdo ( adr-, Kayser, Jan), rōsi, rōsum, 3, v. a., to gnaw or nibble at, to gnaw (cf.: aduro, accendo, accīdo, adedo al.).I.Lit.:II.spartum, quod asellus adrodit,
Plin. 35, 11, 40, § 137:mures adrosis clipeis, etc.,
id. 8, 57, 82, § 221:semina adrosa,
id. 11, 30, 36, § 109:sues spirantes a muribus adrosas,
id. 11, 37, 85, § 213.—Trop.: ut illa ex vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur adrodere, * Cic. Sest. 33, 72:ecclesiasticas caulas,
Sid. Ep. 7, 6. -
11 arrodo
ar-rōdo ( adr-, Kayser, Jan), rōsi, rōsum, 3, v. a., to gnaw or nibble at, to gnaw (cf.: aduro, accendo, accīdo, adedo al.).I.Lit.:II.spartum, quod asellus adrodit,
Plin. 35, 11, 40, § 137:mures adrosis clipeis, etc.,
id. 8, 57, 82, § 221:semina adrosa,
id. 11, 30, 36, § 109:sues spirantes a muribus adrosas,
id. 11, 37, 85, § 213.—Trop.: ut illa ex vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur adrodere, * Cic. Sest. 33, 72:ecclesiasticas caulas,
Sid. Ep. 7, 6. -
12 circumrodo
I.Prop.:II.escam,
Plin. 32, 2, 5, § 12.—Trop.: dudum enim circumrodo, quod devorandum est, i. e. I have long hesitated to speak out, * Cic. Att. 4, 5, 1: qui Dente Theonino cum circumroditur, i. e. is slandered, calumniated, * Hor. Ep. 1, 18, 82. -
13 conrodo
-
14 corrodo
-
15 derodo
dē-rōdo, ĕre, v. derosus. -
16 erodo
I.Prop.:II.vites (animalia),
Plin. 30, 15, 52, § 146; cf. frondes, Col. poet. 10, 323.—Transf.A.In gen., to eat away, corrode:B.aes, ferrum (aqua),
Plin. 31, 2, 19, § 28:arbores sale,
id. 12, 9, 20, § 37.—Esp. in medic. lang., of erosive remedies, Cels. 5, 28; Plin. 24, 11, 52, § 89; 34, 15, 46, § 176. -
17 obrodo
ob-rōdo, ĕre, v. a., to gnaw (ante- and post-class. for mordeo).I.Lit.:II.vermis te semper obrodit,
Ambros. Tob. 7, § 26:ut quod obrodat sit,
Plaut. Am. 2, 2, 92.—Trop., to gnaw over, chew upon; to backbite, depreciate:haec sunt argumentationis ossa, quae obroditis,
Tert. adv. Marc. 2, 5 init.:sacrilego morsu pretiosum fidei velamen obrodunt,
Ambros. Spir. Sanct. 1, 16, 164:frequenter obrodi a maledicis obtrectatoribus,
id. in Psa. 118, Serm. 8, 36. -
18 perrodo
per-rōdo, rōsi, rōsum, 3, v. a., to gnaw or eat through:non plures sinus perroserint,
Cels. 5, 28, 12; Plin. 30, 16, 53, § 149. -
19 praerodo
prae-rōdo, no perf., sum, 3, v. a.I.To gnaw in front, to gnaw at the end or tip ( poet. and in post-Aug. prose):II.digitos suos,
Plaut. Ps. 3, 2, 93:teneros pampinos,
Col. Arbor. 15.—To gnaw, bite, or nibble off:praeroso hamo,
Hor. S. 2, 5, 25:praerosa dentibus lingua,
Plin. 7, 23, 23, § 87:conger et muraena caudas inter se praerodentes,
id. 9, 62, 88, § 185. -
20 rosio
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Rodo — Saltar a navegación, búsqueda En la mitología griega Rodo, Roda o Rode (en griego Ροδη Rhodê, «señora de Rodas») era una ninfa marina que habitaba en la isla de Rodas, recién emergida sobre las aguas. Era hija de Poseidón y Halia o Anfítrite, o… … Wikipedia Español
rodo — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia roză , trandafir , rozaceu , roz . [< fr. rhodo , it. rodo , cf. gr. rhodon – roză]. Trimis de LauraGellner, 24.08.2005. Sursa: DN RODO elem. roză , trandafir , roz . (< fr. rhodo , cf. gr … Dicționar Român
rodo- — Prefijo que significa rosa. Medical Dictionary. 2011 … Diccionario médico
rodo — rodo·mont; rodo·mon·tade; … English syllables
Rodo — Rodo, schweizerischer Bildhauer, Niederhäusern, Auguste de … Universal-Lexikon
Rodó — Rodọ́, José Enrique, uruguayischer Schriftsteller, * Montevideo 15. 7. 1871, ✝ Palermo 1. 5. 1917; war Professor für Literatur und Direktor der Nationalbibliothek in Montevideo. Als glänzender Essayist einer der Hauptvertreter des Modernismus.… … Universal-Lexikon
rodo- — [dal gr. rhódon rosa , in composizione rhodo ]. Primo elemento di parole composte nelle quali ha il sign. di rosa o allude a colorazione rossa o rosea … Enciclopedia Italiana
rodo — |ô| s. m. 1. Instrumento de madeira, metal ou outro material, que serve para juntar os cereais nas eiras, o sal nas marinhas, puxar a cinza no forno, etc. 2. Utensílio com que se junta e recolhe o dinheiro nas mesas de jogo. 3. Utensílio de… … Dicionário da Língua Portuguesa
rodo- — elem. de comp. Exprime a noção de rosa (ex.: rodografia). ‣ Etimologia: grego rhódon, ou, rosa … Dicionário da Língua Portuguesa
rōdō — *rōdō germ., stark. Femininum (ō): nhd. Rute, Stange, Balken; ne. rod, pole; Rekontruktionsbasis: an., ae., afries., as., ahd.; Etymologie: idg. * … Germanisches Wörterbuch
Rodó — José Enrique Rodó José Enrique Rodó Piñeyro (* 15. Juli 1872 in Montevideo; † 1. Mai 1917 in Palermo, Italien) war ein uruguayischer Essayist. Leben José Enrique Rodó warnt in seinem Werk Ariel auf lyrische Weise vor dem aufsteigen … Deutsch Wikipedia