-
41 inremisse
irrĕmissē ( inr-), adv. [2. in-remisse], unpardonably, inexorably (post-class.), Amm. 29, 2, 10. -
42 irremisse
irrĕmissē ( inr-), adv. [2. in-remisse], unpardonably, inexorably (post-class.), Amm. 29, 2, 10. -
43 lenis
1.lēnis, e, adj. [cf. lentus], soft, smooth, mild, gentle, easy, calm.I.Lit.:II.sensus judicat dulce, amarum: lene, asperum,
Cic. Fin. 2, 12, 36; id. N. D. 2, 58, 146:vehemens fricatio spissat, lenis mollit,
Plin. 28, 4, 14, § 53:vinum hoc asperum est: aliud lenius, sodes, vide,
Ter. Heaut. 3, 1, 48:lenibus venenis uti,
Cic. Att. 2, 21, 1:lenissimus ventus,
id. ib. 7, 2, 1:motus laterum,
moderate, gentle, Quint. 11, 3, 92; 161:leni igni sucus coquitur,
Plin. 21, 18, 73, § 122.—Of the Nile:postea lenis,
Plin. 5, 9, 10, § 54:tormentum,
Hor. C. 3, 21, 13:volatus,
Ov. M. 12, 527:somnus,
Hor. C. 3, 1, 21.—Of heights, gently or gradually rising:clivus,
Liv. 6, 24; cf. id. 29, 33.— Comp.:jugum paulo leniore fastigio ab ea parte quae, etc.,
Caes. B. C. 2, 24;so fastigium,
Plin. 16, 36, 64, § 158.—Trop., gentle, moderate, mild, lenient, calm.A.In gen.:(β).servitutem lenem reddere,
Plaut. Capt. 2, 1, 5:Ecce me. Opusne (erit tibi) leni? leniorem dices quam mutumst mare,
id. Mil. 3, 1, 70:homo lenis et facilis,
Cic. Fam. 5, 2, 9:populus Romanus in hostes lenissimus,
id. Rosc. Am. 53, 154:lenissima verba,
id. Fam. 5, 15, 1:lenissimum ingenium,
id. Brut. 56, 204: lenior sententia, Caes. B. C. 1, 2: lene consilium dare, Hor C. 3, 4, 41.—With inf.:B.non lenis precibus fata recludere Mercurius,
Hor. C. 1, 24, 17.—In partic.1.Of speech, mild, gentle:2.oratio placida, submissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183:lenis et fluens contextus orationis,
Quint. 9, 4, 127:leniores epilogi,
id. 6, 1, 50.—In gram.: spiritus, the spiritus lenis, the smooth or soft breathing (opp. the spiritus asper), Prisc. p. 572 P.— Hence, adv. in two forms.A.lēne (only poet.), softly, mildly, gently:B.sectus humum rivo, lene sonantis aquae,
Ov. F. 2, 704:clivi lene jacentes,
gently rising, Calp. Ecl. 7, 25:lene fluens fons,
Nemes. Ecl. 4, 47:lene Notus spirat,
Avien. Descript. Orb. 857.—lēnĭter (class.), softly, mildly, gently.1.Lit.:2.leniter arridens,
Cic. Rep. 6, 12, 12:leniter atterens Caudam,
Hor. C. 2, 19, 30:ventus leniter pluvius,
Plin. 18, 34, 77, § 337:leniter ire per excubias custodum,
Ov. Am. 1, 6, 7: collis leniter acclivis, gradually or gently rising, Caes. B. G. 7, 19; so,editus collis,
Liv. 2, 50.— Comp.:torrens lenius decurrit,
Ov. M. 3, 568.—Trop., quietly, calmly, gently, moderately, leniently.a.In gen.:b.tentem leniter an minaciter?
Plaut. Stich. 1, 2, 20:petere quippiam ab aliquo dictis bonis,
id. Am. prol. 25:ferre aliquid,
Ov. H. 5, 7:traducere aevum,
Hor. Ep. 1, 18, 97:nimis leniter latam suam injuriam ratus,
Liv. 29, 9 (al. leviter).— Sup.:lenissime sentire,
Cic. Fam. 5, 2, 9.—In partic.(α).Of speech:(β).multa leniter, multa aspere dicta sunt,
Cic. Brut. 44, 164:agit versum Roscius quam leniter, quam remisse, quam non actuose,
id. de Or. 3, 26, 102.— Comp.:qui jamdiu multo dicis remissius et lenius quam solebas,
Cic. de Or. 1, 60, 255.—Moderately, i. e. very little, not at all:(γ). 2.hoc leniter laudabitis,
Plaut. Poen. 5, 3, 40; 3, 3, 9:leniter qui saeviunt sapiunt magis,
id. Bacch. 3, 3, 4.—lenis, is, m., a kind of vessel, Afran. and Laber. ap. Non. 544, 31. -
44 prisci
1.priscus, a, um, adj. [for prius-cus, like pris-tinus for prius-tinus, and magis for magius, a comparative form], of or belonging to former times, of many years ago, old, olden, ancient, primitive, antique. Like the Greek archaios, it denotes that which existed before our time, while pristinus is applied also to those things which have existed in our day (class.; cf.: vetus, antiquus).I.Lit.:II.credendum est veteribus et priscis viris,
Cic. Univ. 11:prisca illa et antiqua rei publicae forma,
Vell. 2, 89, 3:illud erat insitum priscis illis, quos cascos appellat Ennius,
Cic. Tusc. 1, 12, 27:nam Joves pluris in priscis Graecorum litteris invenimus,
id. N. D. 3, 16, 42:severitas,
id. Har. Resp. 13, 27:et illud quod loquitur priscum visum iri putat,
id. de Or. 3, 11, 42:priscae sanctimoniae virgo,
Tac. A. 3, 69: prisci Latini proprie appellati sunt ii, qui prius quam conderetur Roma, fuerunt, Paul. ex Fest. p. 226 Müll.: priscae Latinae coloniae appellatae sunt, ut distinguerent a novis, quae postea a populo dabantur, Fest. p. 241 Müll.:tempus,
Ov. F. 1, 197.— Priscus has the accessory idea of venerable, and from the Augustan period is frequently applied to whatever dates from the earliest times, the golden age of Rome:prisca gens mortalium,
Hor. Epod. 2, 2:priscus Inachus,
id. C. 2, 3, 21:Pudor,
id. C. S. 57:prisco more,
Ov. F. 2, 282:prisco ritu,
Plin. 12, 1, 2, § 3:priscum illud acumen, Brute, tuum,
Juv. 4, 102:fides,
Verg. A. 9, 79; Mart. 1, 40, 2.— Subst.: prisci, ōrum, m., the ancients:cum colerent prisci studiosius agros,
Ov. F. 3, 779.—Transf.A.Former, previous ( poet.):B.quid si prisca redit Venus?
Hor. C. 3, 9, 17:nomen,
Ov. M. 14, 850; Spart. Hadr. 5.—Old-fashioned, i. e. strict, severe ( poet.):2. I.prisci praecepta parentis,
Cat. 64, 159: Cato, Hor. C. 3, 21, 11:prisca supercilia,
Verg. Cop. 34.—Hence, adv.: priscē, in the old-fashioned manner, strictly, severely (class. but rare):utrum me secum severe, et graviter, et prisce agere malit, an remisse, ac leniter, et urbane,
Cic. Cael. 14, 33.Of the first Tarquin: Priscus Tarquinius est dictus, quia prius fuit quam Superbus Tarquinius, Paul. ex Fest. p. 226 Müll.; Liv. 1, 34.—II.Tarquinius Numicius Priscus, Liv. 2, 63.—III.Helvidius Priscus, Suet. Vesp. 15.—IV.Two Latin poets:Priscus uterque,
Ov. P. 4, 16, 10 Burm. ad loc. -
45 Priscus
1.priscus, a, um, adj. [for prius-cus, like pris-tinus for prius-tinus, and magis for magius, a comparative form], of or belonging to former times, of many years ago, old, olden, ancient, primitive, antique. Like the Greek archaios, it denotes that which existed before our time, while pristinus is applied also to those things which have existed in our day (class.; cf.: vetus, antiquus).I.Lit.:II.credendum est veteribus et priscis viris,
Cic. Univ. 11:prisca illa et antiqua rei publicae forma,
Vell. 2, 89, 3:illud erat insitum priscis illis, quos cascos appellat Ennius,
Cic. Tusc. 1, 12, 27:nam Joves pluris in priscis Graecorum litteris invenimus,
id. N. D. 3, 16, 42:severitas,
id. Har. Resp. 13, 27:et illud quod loquitur priscum visum iri putat,
id. de Or. 3, 11, 42:priscae sanctimoniae virgo,
Tac. A. 3, 69: prisci Latini proprie appellati sunt ii, qui prius quam conderetur Roma, fuerunt, Paul. ex Fest. p. 226 Müll.: priscae Latinae coloniae appellatae sunt, ut distinguerent a novis, quae postea a populo dabantur, Fest. p. 241 Müll.:tempus,
Ov. F. 1, 197.— Priscus has the accessory idea of venerable, and from the Augustan period is frequently applied to whatever dates from the earliest times, the golden age of Rome:prisca gens mortalium,
Hor. Epod. 2, 2:priscus Inachus,
id. C. 2, 3, 21:Pudor,
id. C. S. 57:prisco more,
Ov. F. 2, 282:prisco ritu,
Plin. 12, 1, 2, § 3:priscum illud acumen, Brute, tuum,
Juv. 4, 102:fides,
Verg. A. 9, 79; Mart. 1, 40, 2.— Subst.: prisci, ōrum, m., the ancients:cum colerent prisci studiosius agros,
Ov. F. 3, 779.—Transf.A.Former, previous ( poet.):B.quid si prisca redit Venus?
Hor. C. 3, 9, 17:nomen,
Ov. M. 14, 850; Spart. Hadr. 5.—Old-fashioned, i. e. strict, severe ( poet.):2. I.prisci praecepta parentis,
Cat. 64, 159: Cato, Hor. C. 3, 21, 11:prisca supercilia,
Verg. Cop. 34.—Hence, adv.: priscē, in the old-fashioned manner, strictly, severely (class. but rare):utrum me secum severe, et graviter, et prisce agere malit, an remisse, ac leniter, et urbane,
Cic. Cael. 14, 33.Of the first Tarquin: Priscus Tarquinius est dictus, quia prius fuit quam Superbus Tarquinius, Paul. ex Fest. p. 226 Müll.; Liv. 1, 34.—II.Tarquinius Numicius Priscus, Liv. 2, 63.—III.Helvidius Priscus, Suet. Vesp. 15.—IV.Two Latin poets:Priscus uterque,
Ov. P. 4, 16, 10 Burm. ad loc. -
46 priscus
1.priscus, a, um, adj. [for prius-cus, like pris-tinus for prius-tinus, and magis for magius, a comparative form], of or belonging to former times, of many years ago, old, olden, ancient, primitive, antique. Like the Greek archaios, it denotes that which existed before our time, while pristinus is applied also to those things which have existed in our day (class.; cf.: vetus, antiquus).I.Lit.:II.credendum est veteribus et priscis viris,
Cic. Univ. 11:prisca illa et antiqua rei publicae forma,
Vell. 2, 89, 3:illud erat insitum priscis illis, quos cascos appellat Ennius,
Cic. Tusc. 1, 12, 27:nam Joves pluris in priscis Graecorum litteris invenimus,
id. N. D. 3, 16, 42:severitas,
id. Har. Resp. 13, 27:et illud quod loquitur priscum visum iri putat,
id. de Or. 3, 11, 42:priscae sanctimoniae virgo,
Tac. A. 3, 69: prisci Latini proprie appellati sunt ii, qui prius quam conderetur Roma, fuerunt, Paul. ex Fest. p. 226 Müll.: priscae Latinae coloniae appellatae sunt, ut distinguerent a novis, quae postea a populo dabantur, Fest. p. 241 Müll.:tempus,
Ov. F. 1, 197.— Priscus has the accessory idea of venerable, and from the Augustan period is frequently applied to whatever dates from the earliest times, the golden age of Rome:prisca gens mortalium,
Hor. Epod. 2, 2:priscus Inachus,
id. C. 2, 3, 21:Pudor,
id. C. S. 57:prisco more,
Ov. F. 2, 282:prisco ritu,
Plin. 12, 1, 2, § 3:priscum illud acumen, Brute, tuum,
Juv. 4, 102:fides,
Verg. A. 9, 79; Mart. 1, 40, 2.— Subst.: prisci, ōrum, m., the ancients:cum colerent prisci studiosius agros,
Ov. F. 3, 779.—Transf.A.Former, previous ( poet.):B.quid si prisca redit Venus?
Hor. C. 3, 9, 17:nomen,
Ov. M. 14, 850; Spart. Hadr. 5.—Old-fashioned, i. e. strict, severe ( poet.):2. I.prisci praecepta parentis,
Cat. 64, 159: Cato, Hor. C. 3, 21, 11:prisca supercilia,
Verg. Cop. 34.—Hence, adv.: priscē, in the old-fashioned manner, strictly, severely (class. but rare):utrum me secum severe, et graviter, et prisce agere malit, an remisse, ac leniter, et urbane,
Cic. Cael. 14, 33.Of the first Tarquin: Priscus Tarquinius est dictus, quia prius fuit quam Superbus Tarquinius, Paul. ex Fest. p. 226 Müll.; Liv. 1, 34.—II.Tarquinius Numicius Priscus, Liv. 2, 63.—III.Helvidius Priscus, Suet. Vesp. 15.—IV.Two Latin poets:Priscus uterque,
Ov. P. 4, 16, 10 Burm. ad loc. -
47 tragicus
I.Lit.A.Adj.:B.carmen,
i. e. tragedy, Hor. A. P. 220:Camena,
id. ib. 275:cothurni,
id. S. 1, 5, 64:versus,
id. A. P. 89:ars,
id. Ep. 1, 3, 14:genus scaenarum,
Vitr. 5, 8:actor,
a tragic actor, tragedian, Liv. 24, 24, 2:Orestes aut Athamas,
represented in tragedy, Cic. Pis. 20, 47; cf.cerva,
i. e. in the tragedy of Iphigenia, Juv. 12, 120: tragicum illud subinde jactabat:oderint dum metuant,
Suet. Calig. 30.—Subst.: trăgĭcus, i, m., a tragic poet, writer of tragedy, Cic. Opt. Gen. 1, 2; Quint. 8, 6, 26; 9, 3, 14; Petr. 132 med. —2.A tragedian, tragic actor; plur., Plaut. Pers. 4, 2, 4.—II.Transf.A.In the tragic style, tragic, lofty, grand, sublime:B.fuit Sulpicius vel maxime omnium grandis et, ut ita dicam, tragicus orator,
Cic. Brut. 55, 203:sed haec tragica atque divina,
id. de Or. 2, 56, 227:color,
Hor. A. P. 236:tumor,
Gell. 2, 23, 21:ore,
Mart. 8, 18, 8:nam spirat tragicum satis,
Hor. Ep. 2, 1, 166.—Of a tragic nature, tragic, horrible, fearful, terrible:res tragicas paene comice, tristes remisse tractavit,
Cic. de Or. 3, 8, 30:tulit et Romana regia sceleris tragici exemplum,
Liv. 1, 46, 3:concubitus,
Juv. 2, 29:ignes (i. e. amores),
Ov. Tr. 2, 407:Erinnyes,
Prop. 2, 20 (3, 13), 29:asperitas,
Val. Max. 5, 8, 1.— Adv.: trăgĭcē, in a tragic manner, tragically:mortem rhetorice et tragice ornare,
Cic. Brut. 11, 43; Sen. Ep. 100, 10. -
48 urbanus
urbānus, a, um, adj. [urbs], of or belonging to the city or town, city-, town- (opp. rusticus; cf.: urbicus, oppidanus).I.Lit.A.Adj.:2.nostri majores non sine causā praeponebant rusticos Romanos urbanis,
Varr. R. R. 2, praef. §1: rustica et urbana vita,
id. ib. 3, 1, 1:vita (opp. rustica),
Quint. 2, 4, 24; cf. Ter. Ad. 1, 1, 17:urbani assidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 165:scurra,
id. Most. 1, 1, 14:leges,
id. Rud. 4, 3, 85:tribus,
Cic. de Or. 1, 9, 38:praetor,
Caes. B. C. 3, 20:plebes,
Sall. C. 37, 4:servitia,
id. ib. 24, 4:exercitus,
Liv. 27, 3, 9:administratio rei publicae (opp. provincialis),
Cic. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43:res,
Plaut. Cas. 1, 13; Caes. B. G. 7, 6:motus,
id. ib. 7, 1:luxus,
Tac. A. 2, 44: praedia, land and houses, all land covered by buildings (v. praedium), Dig. 50, 16, 198; 8, 1, 1; cf. ib. 8, tit. 2:fundus,
Cato, R. R. 8, 2:rus,
Just. 31, 2:cohortes,
Dig. 25, 1, 8, § 9.—Subst.: urbā-nus, i, m., an inhabitant of a city, a city man, citizen:B.urbani fiunt rustici,
Plaut. Merc. 4, 3, 15 sq.:omnes urbani, rustici,
Cic. Fin. 2, 23, 77:sermo omnis non modo urbanorum, sed etiam rusticorum,
id. Or. 24, 81:otiosi,
Liv. 5, 20, 6:obrepere urbanis,
Plin. Ep. 9, 20, 2.—Esp., devoted to the city, fond of city life:II. A.diligere secessum, quem tu nimis urbanus es, nisi concupiscis,
Plin. Ep. 2, 17, 29.—In a good sense.1.Polished, refined, cultivated, courteous, affable, urbane (syn.:b.comis, humanus): hominem non solum sapientem, verum etiam, ut nunc loquimur urbanum,
Cic. Fam. 3, 8, 3; cf. Quint. 8, 3, 34 sq.; so Cic. Verr. 2, 1, 6, § 17.—Transf., of plants, improved, cultivated, ornamental: sunt arborum quaedam urbaniores, quas his placet nominibus distinguere. Hae mites, quae fructu atque aliqua dote umbrarumve officio humaniusjuvant, non improbe dicantur urbanae. Plin. 16, 19, 32, § 78:2.acanthi topiariae et urbanae herbae,
id. 22, 22, 34, § 76.—Of speech.a.In gen., refined, polished, elegant. nice, choice:b.in vocibus nostrorum oratorum recinit quiddam et resonat urbanius,
Cic. Brut. 46, 171:genus dicendi,
Quint. 2, 8, 4:os facile, explanatum, jucundum, urbanum, id est, in quo nulla neque rusticitas neque peregrinitas resonet,
id. 11, 3, 30:distinctior et urbanior et altior Cicero,
Tac. Or. 18.—In [p. 1935] partic., of wit, witty, humorous, facetious: urbanus homo erit, cujus multa bene dicta responsaque erunt: et qui in sermonibus, circulis, conviviis, item in contionibus, omni denique loco ridicule commodeque dicet, Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:B.dictum per se urbanum,
id. 6, 3, 54:circumfertur Marcii Philippi velut urbanissimum factum atque dictum,
Col. 8, 16, 3:qui est in isto genere urbanissimus,
Cic. Cael. 15, 36:Romani veteres atque urbani sales,
id. Fam. 9, 15, 2:homines lauti et urbani,
id. Verr. 2, 1, 6, § 17:hic tibi comis et urbanus liberque videtur,
witty, clever, Hor. S. 1, 4, 90:urbanus coepit haberi,
id. Ep. 1, 15, 27:in senatu dicax et urbanus et bellus,
Plin. Ep. 4, 25, 3:urbanos qui illa censuerunt dicam an miseros? Dicerem urbanos, si senatum deceret urbanitas,
id. ib. 8, 6, 3.—In a bad sense, bold, forward, impudent:1.frontis ad urbanae descendi praemia,
Hor. Ep. 1, 9, 11:audacia,
Cic. Prov. Cons. 4, 8.— Adv.: urbānē (acc. to II. A.).Courteously, civilly, affably, politely, urbanely:2.severe et graviter et prisce agere, an remisse ac leniter et urbane,
Cic. Cael. 14, 33:urbanius agere,
id. ib. 15, 36: urbanissime et prudentissime adjuvit, Treb. Gallien. 14.—More freq., -
49 remissa
substantiv1. remisse, pengeforsendelse, betaling -
50 GENTLY
[ADV]LENITERLENECLEMENTERPLACIDEMANSUETEMOLLITERREMISSESUBMISSESUMMISSESUBMISSUMSUMMISSUMLEVITERLAEVITERSENSIMPAULATIMPAULLATIMPEDETEMPTIMPEDETEMTIM -
51 MELLOWLY
[A]LEVIS (-E)LAEVIS (-E)[ADV]LENITERLENELEVITERLAEVITERREMISSE -
52 MILDLY
[ADV]LENITERLENELEVITERLAEVITERMANSUETEMOLLITERREMISSE -
53 PLIABLY
[ADV]LENITERLENEMOLLITERLEVITERLAEVITERREMISSE -
54 PLIANTLY
[ADV]LENITERLENEMOLLITERREMISSELEVITERLAEVITER -
55 SOFT
[A]DELICATUS (-A -UM)FLUIDUS (-A -UM)FLUVIDUS (-A -UM)INSOLIDUS (-A -UM)LANEUS (-A -UM)MALACUS (-A -UM)MANSUES (-IS)MANSUES (-ETIS)MITIS (-E)REMISSUS (-A -UM)TENER (-ERA -ERUM)TENELLUS (-A -UM)UDUS (-A -UM)LEVIS (-E)LAEVIS (-E)MOLLIS (-E)LENIS (-E)MANSUETUS (-A -UM)[ADV]LENITERLENELEVITERLAEVITERMOLLITERREMISSE- BECOME SOFT- GROW SOFT- MAKE SOFT- VERY SOFT -
56 SOFTLY
[ADV]DELICATELENITERLENEMOLLITERREMISSESUBMISSESUMMISSESUBMISSUMSUMMISSUMLEVITERLAEVITERTENERESUSURRATIM -
57 TENDERLY
[ADV]TENEREMOLLITERLENITERLENEMISERICORDITERHUMANITERHUMANEHUMANITUSLEVITERLAEVITERREMISSEPRAEDULCE -
58 envoi d'argent
noun mremisse -
59 remise
nounrabatnoun fhytterabatoverdragelseforlængelseremissefin., bus., econ. leverance -
60 versement
noun mfin., bus., econ. afbetalingrateremisseafbetaling
См. также в других словарях:
remisse — [ʀəmis] n. m. ÉTYM. 1904; « fils réunis par une lisière », 1765; du p. p. de remettre. ❖ ♦ Techn. Ensemble des lames montées sur un métier à tisser en vue de fabriquer un tissu … Encyclopédie Universelle
rémisse — [ʀemis] adj. f. ÉTYM. 1767; « (voyelle) affaiblie », XVIe; remis, adj. m., « affaibli », v. 1240; du p. p. de remettre. ❖ ♦ Vx. (En parlant d une voix). Faible, peu audible … Encyclopédie Universelle
remisse — 2. (entrée créée par le supplément) (re mi s ) s. m. Sorte de trame de fils réunis par une lisière, et qui sert, lorsqu on monte le métier, à distribuer les lisses suivant le dessin qu on veut obtenir … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
rémisse — (ré mi s ) adj. f. S est dit, en termes de musique, d une voix qui se relâche, se détend. • Une voix rémisse et lente est une expression naturelle de tristesse, J. J. ROUSS. Exam. de deux princ. sur la mus.. ÉTYMOLOGIE Lat. remissus, relâché … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
remisse — 1 p.s. Impar. subj. remettre … French Morphology and Phonetics
Remisse — Oversendelse af penge eller værdipapirer … Danske encyklopædi
remisse — v. remís … Argentino-Español diccionario
remisse — re|mis|se (el. rimesse) sb., n, r, rne (pengeoverførsel) … Dansk ordbog
Liste der Baudenkmäler in Brilon — Die Liste der Baudenkmäler in Brilon enthält die denkmalgeschützten Bauwerke auf dem Gebiet der Stadt Brilon im Hochsauerlandkreis in Nordrhein Westfalen. Diese Baudenkmäler sind in Teil A der Denkmalliste der Stadt Brilon eingetragen; Grund … Deutsch Wikipedia
FF Issy (Football Féminin Issy-les-Moulineaux) — Football féminin Issy les Moulineaux FF Issy Logo Club fondé en 199 … Wikipédia en Français
Football féminin Issy-les-Moulineaux — Infobox club sportif FF Issy Pas de logo ? Importez le logo de ce club. Généralités Autre(s) nom(s) … Wikipédia en Français