Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

răpĭdus

  • 1 rapidus

    răpĭdus, a, um [st2]1 [-] qui entraîne, qui emporte. [st2]2 [-] rapide, violent, impétueux.    - rapidus in consiliis, Liv. 22, 12: prompt à former des projets.
    * * *
    răpĭdus, a, um [st2]1 [-] qui entraîne, qui emporte. [st2]2 [-] rapide, violent, impétueux.    - rapidus in consiliis, Liv. 22, 12: prompt à former des projets.
    * * *
        Rapidus, pen. corr. Adiectiuum. Cic. Soubdain, Viste.
    \
        Celeritas rapida. Plin. Grande vistesse.
    \
        Amnis rapidus. Virgil. Impetueux.
    \
        Flamen rapidum. Virgil. Vent violent et impetueux.
    \
        Ignis rapidus. Virgil. Violent, Impetueux, Vehement.

    Dictionarium latinogallicum > rapidus

  • 2 rapidus

    rapidus, a, um (rapio), reißend, I) = hinraffend a) v. leb. Wesen = raubgierig, wild, ferae, Ov. her. 10, 96 u. 11, 111: agmen (canum), Ov. met. 3, 242: volucris rapidissima miluus, Ov. met. 2, 716. – Lucr. 4, 710 jetzt rabidi leones u. 5, 889 rabidi canes. – b) v. Lebl., von der Sonne, vom Feuer usw., verzehrend, versengend, sol, Verg. u. Ov.: sol rapidus et flagrans, Gell. 5, 14, 18: rap. Sirius, Verg.: flamma, Ov.: ignis, Ov. u. Verg.: aestus, Verg. – II) reißend = schnell sich fortbewegend, reißend schnell, ungestüm, rasch, flüchtig, 1) eig.: a) v. leb. Wesen: Achates, Verg. Aen. 1, 644; vgl. 5, 513: equus, Ov. her. 9, 28; fast. 5, 592: quadrupes (Roß), Sil. 1, 161: agmen, Tac. hist. 2, 30: accipiter avium rapidissimus, Gell. 10, 12, 2. – sprichw., incitare rapidum, Catull. 63, 85. – b) v. Lebl.: mare, Mela u. Tibull.: fluvius, Plaut. u. Vulg. amnis, Hor. u. Sen.: torrens, Verg. u. Sen.: rapidior unda, Curt.: flumen rapidissimum, Caes. – ventus, Verg.: currus, Verg.: passus, Verg.: orbis (caeli), Ov. – venenum, virus, schnell wirkend, Tac.: so auch venenum rapidum et velox, Gell.: mors, schnell eintretend, Tert. de anim. 53. – mit Genet., rapidum cretae veniemus Oaxen, Kreide mit sich führend, Verg. ecl. 1, 65. – 2) übtr.: oratio (im Vergleiche mit torrens), reißend schnell dahinflutende, Cic. de fin. 2, 3: v. Pers., rapidus in consiliis, übereilt, Liv. 22, 12. § 12: rapidus (mit Ungestüm, feurig) fera proelia miscet, Sil. 1, 266.

    lateinisch-deutsches > rapidus

  • 3 rapidus

    rapidus, a, um (rapio), reißend, I) = hinraffend a) v. leb. Wesen = raubgierig, wild, ferae, Ov. her. 10, 96 u. 11, 111: agmen (canum), Ov. met. 3, 242: volucris rapidissima miluus, Ov. met. 2, 716. – Lucr. 4, 710 jetzt rabidi leones u. 5, 889 rabidi canes. – b) v. Lebl., von der Sonne, vom Feuer usw., verzehrend, versengend, sol, Verg. u. Ov.: sol rapidus et flagrans, Gell. 5, 14, 18: rap. Sirius, Verg.: flamma, Ov.: ignis, Ov. u. Verg.: aestus, Verg. – II) reißend = schnell sich fortbewegend, reißend schnell, ungestüm, rasch, flüchtig, 1) eig.: a) v. leb. Wesen: Achates, Verg. Aen. 1, 644; vgl. 5, 513: equus, Ov. her. 9, 28; fast. 5, 592: quadrupes (Roß), Sil. 1, 161: agmen, Tac. hist. 2, 30: accipiter avium rapidissimus, Gell. 10, 12, 2. – sprichw., incitare rapidum, Catull. 63, 85. – b) v. Lebl.: mare, Mela u. Tibull.: fluvius, Plaut. u. Vulg. amnis, Hor. u. Sen.: torrens, Verg. u. Sen.: rapidior unda, Curt.: flumen rapidissimum, Caes. – ventus, Verg.: currus, Verg.: passus, Verg.: orbis (caeli), Ov. – venenum, virus, schnell wirkend, Tac.: so auch venenum rapidum et velox, Gell.: mors, schnell eintretend, Tert. de anim. 53. – mit Genet., rapidum cretae veniemus Oaxen, Kreide mit sich führend, Verg. ecl. 1, 65. – 2) übtr.: oratio (im Vergleiche mit torrens), reißend schnell dahinflutende, Cic. de fin. 2, 3: v. Pers., rapidus in consiliis, übereilt,
    ————
    Liv. 22, 12. § 12: rapidus (mit Ungestüm, feurig) fera proelia miscet, Sil. 1, 266.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rapidus

  • 4 rapidus

    răpĭdus, a, um, adj. [rapio], tearing away, seizing.
    I.
    Lit. (very rare, and only poet.):

    ferae,

    Ov. H. 10, 96; 11, 111 (but in Lucr. 4, 712, the correct read. is rabidi leones).—Of hunting-dogs:

    agmen,

    a tearing, fierce pack, Ov. M. 3, 242; cf. Lucr. 5, 890. —Of fierce, consuming heat:

    aestus,

    Verg. E. 2, 10:

    sol,

    id. G. 1, 92:

    Sirius,

    id. ib. 4, 425:

    flamma,

    Ov. M. 2, 123:

    ignis,

    Verg. G. 4, 263; Ov. M. 7, 326; 8, 225; 12, 274.— Of a consuming pyre, Ov. Tr. 1, 7, 20.—As epithet of the sea (qs. devouring), Tib. 1, 2, 40 (al. rabidus).—
    II.
    Transf., tearing or hurrying along, swift, quick, rapid (the predom. and class. signif.; esp. freq. in the [p. 1523] poets).
    1.
    Of waters:

    fluvius,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 52; id. Men. prol. 64 sq.:

    torrens,

    Verg. A. 2, 305:

    amnis,

    Hor. S. 1, 10, 62; Lucr. 1, 14:

    flumen,

    Caes. B. C. 1, 50; Hor. S. 2, 3, 242; Tib. 1, 2, 44 Huschk. N. cr.; Quint. 6, 2, 6 al.; cf.:

    lapsus fluminum (along with celeres venti),

    Hor. C. 1, 12, 9:

    Tigris,

    id. ib. 4, 14, 46:

    procellae,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 45:

    undae (as a mere epitheton ornans),

    Ov. M. 7, 6.— Sup.:

    flumen,

    Caes. B. C. 1, 50 fin.
    2.
    Of other hurrying, rapidly moving things:

    turbo,

    Lucr. 6, 668; cf.

    venti,

    Verg. A. 6, 75:

    Notus,

    Hor. C. 1, 28, 21:

    ignis Jovis,

    Verg. A. 1, 42:

    sol,

    Hor. C. 2, 9, 12; cf.:

    axis (solis),

    Ov. F. 3, 518:

    orbis,

    id. M. 2, 73; and:

    caelum,

    Stat. Th. 1, 197:

    equi,

    Ov. F. 5, 592; cf.:

    volucris rapidissima,

    id. M. 2, 716:

    manus,

    Verg. A. 8, 442:

    currus,

    id. ib. 12, 478; cf.

    cursus,

    id. ib. 12, 683:

    agmen,

    Tac. H. 2, 30; cf. Verg. A. 11, 906:

    bella,

    Claud. Cons. Stil. 1, 188:

    impetus,

    Flor. 4, 7, 12:

    venenum,

    i. e. quickworking, Tac. A. 12, 67; so,

    virus,

    id. ib. 13, 15 fin.:

    pestis,

    Sil. 7, 351:

    vires,

    id. 4, 678. —
    B.
    Trop., hurried, impetuous, vehement, hasty:

    oratio,

    Cic. Fin. 2, 1, 3:

    rapidus in consiliis,

    over-hasty, precipitate, Liv. 22, 12 fin.:

    rapidus proelia miscet,

    Sil. 1, 266:

    rapidus in urbem vectus,

    Tac. H. 2, 54.— Hence, adv.: răpĭdē, acc. to II., hurriedly, hastily, quickly, rapidly:

    dilapsus (fluvius),

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    iter confecit (along with festinanter),

    Suet. Calig. 43.— Comp.:

    eo rapidius... venit Rigodulum,

    Tac. H. 4, 71.— Trop.: quod (pathêtikon) cum rapide fertur, sustineri nullo pacto potest, Cic. Or. 37, 128.

    Lewis & Short latin dictionary > rapidus

  • 5 rapidus

        rapidus adj. with comp. and sup.    [RAP-], tearing away, seizing, fierce: ferae, O.: agmen, a fierce pack, O.: aestus, V.: flamma, O.: ignis, V.— Impetuous, hurrying, rushing, fleet, swift, quick, rapid: torrens, V.: amnis, H.: flumen, Cs.: Fluminum lapsūs, H.: rapidior unda, Cu.: ignis Iovis, V.: sol, H.: volucris rapidissima milvus, O.: manus, V.: agmen, V.—Fig., hurried, impetuous, vehement, hasty: oratio: rapidus consiliis, precipitate, L.
    * * *
    rapida -um, rapidior -or -us, rapidissimus -a -um ADJ
    rapid, swift

    Latin-English dictionary > rapidus

  • 6 rapidus

    a, um [ rapio ]
    1)
    а) стремительный, быстрый, скорый (fluvius Pl, equus O)
    r. ire Ap — быстрый на ходу, быстроходный
    б) быстро действующий ( venenum T); торопливый ( oratio C); поспешный, опрометчивый ( rapidus in consiliis L)
    2) поэт. хищный, дикий (agmen canum O; leo Lcr; ferae O)
    3) палящий, знойный (aestus V; flamma O)

    Латинско-русский словарь > rapidus

  • 7 rapidus

    быстрый (1. 1 § 15 D. 43, 12. 1. 1 § 3 D. 43, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > rapidus

  • 8 rapidus

    , rapida, rapidum (m,f,n)
      стремительный, быстрый, (собств.) похищающий

    Dictionary Latin-Russian new > rapidus

  • 9 prae-rapidus

        prae-rapidus adj.,    very swift, exceedingly rapid: gurges, L.: fluminum celeritas, Cu.

    Latin-English dictionary > prae-rapidus

  • 10 Adelphocoris rapidus

    2. RUS
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Adelphocoris rapidus

  • 11 Adelphocoris rapidus

    Энтомология: rapid plant bug

    Универсальный англо-русский словарь > Adelphocoris rapidus

  • 12 Adelphocoris rapidus

    Entomology: rapid plant bug (лат.)

    Универсальный русско-английский словарь > Adelphocoris rapidus

  • 13 Adelphocoris rapidus

    English-russian biological dictionary > Adelphocoris rapidus

  • 14 processus

    [st1]1 [-] prōcessus, a, um: part. passé de procedo. [st1]2 [-] prōcessŭs, ūs, m.: a - action de s'avancer, marche, progression, progrès, cours.    - in processu, Sen. Ben. 3, 29, 4: dans sa marche en avant, en suivant son cours progressif [fleuve].    - fig. processus efficere, Cic. Br. 272: faire des progrès. --- cf. Cic. Br. 232.    - rapidus turmarum processus, Amm. 19, 2, 6: l'attaque rapide des escadrons.    - processus, Treb. Pol. Gall. 17, 3: marche solennelle (de l'empereur). b - progrès heureux, succès.    - aversatio alienorum processuum, Sen. Tranq. 2, 11: dépit qu'excite le succès d'autrui. --- Sen. Polyb. 4, 28.    - via processūs, Juv. 1, 39: route qui mène au succès. c - marche (du temps).    - processu temporis, Amm. 14, 1, 2: dans le cours du temps, avec le temps. --- Prud. Cath. 7, 121; Firm. 3, 4; Amm. 31, 16, 6; Cod. 31, 2, 3. d - proéminence (des os). --- Cels. 8, 1.
    * * *
    [st1]1 [-] prōcessus, a, um: part. passé de procedo. [st1]2 [-] prōcessŭs, ūs, m.: a - action de s'avancer, marche, progression, progrès, cours.    - in processu, Sen. Ben. 3, 29, 4: dans sa marche en avant, en suivant son cours progressif [fleuve].    - fig. processus efficere, Cic. Br. 272: faire des progrès. --- cf. Cic. Br. 232.    - rapidus turmarum processus, Amm. 19, 2, 6: l'attaque rapide des escadrons.    - processus, Treb. Pol. Gall. 17, 3: marche solennelle (de l'empereur). b - progrès heureux, succès.    - aversatio alienorum processuum, Sen. Tranq. 2, 11: dépit qu'excite le succès d'autrui. --- Sen. Polyb. 4, 28.    - via processūs, Juv. 1, 39: route qui mène au succès. c - marche (du temps).    - processu temporis, Amm. 14, 1, 2: dans le cours du temps, avec le temps. --- Prud. Cath. 7, 121; Firm. 3, 4; Amm. 31, 16, 6; Cod. 31, 2, 3. d - proéminence (des os). --- Cels. 8, 1.
    * * *
        Processus, huius processus. Cic. Marchement plus oultre, Advancement.
    \
        Officiorum processus per officia. Seneca. Augmentation, Accroissement de, etc.
    \
        Scripsit se in Graecis literis magnum processum habere. Sueton. Qu'il avoit ja fort prouffité en Grec.

    Dictionarium latinogallicum > processus

  • 15 praerapidus

    prae-rapidus, a, um
    очень быстрый, стремительный (gurges L; celeritas Sen); весьма пылкий, порывистый (ira Sen; juvenis Sil)

    Латинско-русский словарь > praerapidus

  • 16 processus

    I 1. prōcessus, a, um
    part. pf. к procedo
    2. adj.
    processior in diebus suis Aug — состарившийся, постаревший
    II prōcessus, ūs m. [ procedo ]
    1) торжественный выход, шествие Treb, Dig
    2) движение вперёд, продвижение ( amnis Sen)
    3) анат. отросток, выступ CC
    4) процесс (p. dicendi C); течение, ход (p. temporis CTh, Amm etc.; morbi V)
    5) успех, удача ( in aliquā re Su); преуспеяние ( via processūs J)
    6) натиск, напор (rapidus turmarum p. Amm)

    Латинско-русский словарь > processus

  • 17 rapiditas

    rapiditās, ātis f. [ rapidus ]
    стремительность, быстрота ( fluminis Cs)

    Латинско-русский словарь > rapiditas

  • 18 torrens

    I 1. torrēns, entis
    part. praes. к torreo
    2. adj.
    1) сожжённый, обожжённый, опалённый ( meridiano sole L); раскалённый, нагретый ( aestu Col); пылающий ( flammae V)
    2) стремительный, клокочущий, бурливый (flumen V; aqua Sen)
    3) порывистый, страстный ( oratio Q)
    II torrēns, entis m.
    1) бурный поток (rapidus V, Sen)
    t. verborum Qпоток слов
    2) множество, изобилие ( armorum et virorum Sil)

    Латинско-русский словарь > torrens

  • 19 amnis

    amnis, is, m. (vgl. altind. abann »Fluß«, cymr. afon), eig. jedes Gewässer, insbes. ein größeres, der Strom, schiffbar u. unmittelbar ins Meer fließend (hingegen fluvius u. flumen = ein gewöhnl. Fluß), Oxus amnis, Lycus amnis, Curt.: ostium amnis, Liv.: ripa amnis, Vulg.: iusti cursus amnis, Liv.: amnis navium patiens, Liv.: oblivionis amnis (= Lethe), Lact.: amnis Alpinus, Liv.: amnis piscosus, Ov.: amnis perennis, Cic. u. Liv.: amnis inflatus aquis u. bl. inflatus, Liv.: amnis rapidus, Hor. u. Sen. rhet.: amnis placidus, Plin. ep.: violentus, Liv.: vastus, Sen.: verticosus, Liv.: non tenuis rivulus, sed abundantissimus amnis, Cic.: ut flumina in contrarias partes fluxerint atque in amnes mare influxerit, Cic. – poet., v. Sternbild des Eridanus als Stromgott, Caes. Germ. Arat. 648; vgl. Cic. Arat. 145 sq. – poet. wie flumen (abstr.) = die Strömung, der Strom, prono amni, Verg.: secundo amne, stromabwärts, Verg.: adverso amne, stromaufwärts, Curt. – poet. von den Strömungen des Ozeans, mit u. ohne Oceani ( wie Ὠκεανος ποταμός, Hom.), Verg. u. Tibull. (vgl. Broukh. Tibull. 3, 5, 62). – poet. vom Waldstrom, Gießbach, Wildbach, ruunt de montibus amnes, Verg.: sowie v. kleinern Flüssen, Nebenflüssen, Bächen, quietos irritat amnes, Hor.: Liris taciturnus amnis. Hor. – poet. »Wasserstrom« für »Wasser«, Verg. Aen. 7, 465 u. 12, 417: spätlat. für »Flüssigkeit« übh., amnis musti, Pallad. 11, 14, 18. – / a) Abl. Sing. gew. amne; doch auch (selbst bei Cic. u. Liv.) amni, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 335 u. 336. – b) vorklass. als fem., Plaut. merc. 859. (u.a. Altlateiner b. Non. 191 sq.). Varr. sat. Men. 415. Varr. r.r. 3, 5, 9. Vgl. Serv. Verg. Aen. 9, 124 u. 469. Paul. ex Fest. 61, 7.

    lateinisch-deutsches > amnis

  • 20 ardeo

    ārdeo, ārsī, ārsūrus, ēre (aridus, synk. ardus), in Brand (Feuer) sein od. stehen, brennen, I) v. intr.: A) eig.: funiculi ardentes, Varr. LL.: ardentes taedae, Enn. fr., faces, Cic.: vis lignorum ardens, Liv.: ardens lucerna, Val. Max.: iam lucernae mihi plures videbantur ardere, Petr.: largior arsit ignis, Hor.: omnia velut continenti incendio ardere visa, Curt.: quod rubus arderet et non combureretur, Vulg.: mare arsit eo anno (als Wunder), Liv. – v. verbrennbaren Stoffen, bes. von Gebäuden, brennen, im Feuer stehen, in Feuer ( Flammen) aufgehen, abbrennen, verbrennen, ardet domus, Cic. u.a.: ardet paries proximus, Hor.: ardet Carthago, Liv.: tecta ardebunt, Cic.: septem tabernae arsere, Liv.: quod castra arsissent, Curt.: meliora surrectura, quam arsissent, Sen.: XL milia librorum Alexandriae arserunt, Sen.: optime meruisti de Romanis studiis (Literatur), magna illorum pars arserat (war den Flammen übergeben), Sen. ad Marc. 1, 3: prägn., v. Pers., jmd. (= jmds. Haus, Habe) brennt ab, sedulus hospes paene arsit, Hor. sat. 1, 5, 72: iam proximus ardet Ucalegon, Verg. Aen. 2; 311: ultimus ardebit, Iuven. 3, 201: fulmine ictus cum domo sua arsit (verbrannte), Eutr. 1, 4. – v. Herd, Altar usw., auf dem Feuer brennt, brennen, ardet focus, Acc. praet. 7: ardent altaria (das Opfer auf dem Altare), Verg. georg. 3, 409: caput arsisse Servio Tullio dormienti, Cic. de div. 1, 121. – v. Ätna, in dem Feuer brennen, brennen, Cic. Scaur. 29. Ov. met. 2, 220. Lact. 3, 18, 5. – v. unverbrennbaren Stoffen, glühen, iam rapidus torrens sitientes Sirius Indos ardebat, Verg. georg. 4, 425: cum aliae terrae nimio fervore solis ardebant, Iustin. 2, 1, 6. Vgl. ardens no. I. – B) übtr.: 1) extensiv, a) von den Augen, brennen, glühen, funkeln, Plaut. u. Cic.; vgl. ardens (no. II, 1, a). – b) v. einer brennenden hellen Farbe, funkeln, glänzen, blitzen, ardebat murice laena, Verg. – 2) intensiv, von allem, was in heftiger, leidenschaftlicher Aufregung ist, brennen, glühen, verzehrt werden von usw., mit u. ohne folg. Abl. der Ursache: a) in bezug auf den Körper u. dessen Teile: podagrae doloribus, geplagt werden, Cic.: cum omnes artus ardere (sc. dolore) viderentur, Cic. – b) in bezug auf die Affekte in uns, mit Abl., amore, dolore, furore, Cic.: iracundiā, Ter.: odio vestri, Cic.: Neronis odio, Val. Max.: odio in illum, Cic.: cupiditate, Cic.: desiderio, Cic.: m. Abl. Gerund., cum et habendo et egendo et cupiendo ardeant, Gell. 13, 24 (23), 2: absol., nunc demum mihi animus ardet, nunc meum cor cumulatur irā, Caecil. com. fr.: omnium in illum odia civium ardebant desiderio mei, waren von Haß gegen ihn entbrannt aus S. nach mir, Cic.: v. Pers., ardet et iram non capit ipsa suam Progne, Pr. ergrimmt und usw., Ov. met. 6, 609 sq.: v. Redner, Feuer u. Flamme sein, Cic. de or. 2, 188: u. ardere ad od. in u. Akk., glühend-, heiß begehren, heftiges Verlangen tragen, auf etw. brennen, ad ulciscendum, Caes.: in arma, in proelia, Verg.: in caedem, Tac.: so auch ad reprehendenda aliena facta aut dicta ardet omnibus animus, Ps. Sall.: u. ardeo m. folg. Infin., ich brenne vor Begierde, Verg. Aen. 2, 105 u. 316; 4, 281; 11, 895. Ov. met. 5, 166. Val. Flacc. 6, 45: mederi fraternae invidiae animo ardebat, Sall. Iug. 39, 5. – Bes. aber (b. Dichtern) in liebender Aufregung sein, heiß lieben, ardebant ambo, Ov.: miserere ardentis, Ov.: u. ardere alqā od. in alqa od. in alqam, entbrannt sein in Liebe für usw., brennen für usw., Hor., Verg., Ov. u. Gell. 7, 8, 3. – c) in Beziehung auf die Affekte bei andern, die gegen uns gerichtet sind, stark belastet sein mit usw., invidiā, glühend gehaßt werden, Cic.: ardebat et crudelitatis et iniquitatis infamiā, die Schmach der Gr. u. Ung. lastete schwer auf ihm, Plin. ep. – d) v. Verschwörungen, Kriegen u. ähnlichen Dingen, wenn sie zum Ausbruch kommen, gleichsam in Flammen stehen (s. Weißenb. Liv. 26, 22, 8), cum arderet coniuratio, Cic.: Galliam ardere, sei in Gärung, Caes.: cum arderet Syria bello, als die Kriegsflamme in Syrien entbrannt war, Cic.: u. so cum omnia bello arderent, Liv.: u. ardebat omnis Hispania citerior, Sall. fr.: cetera ex licentia aut odio aut avaritia in tempus arsere, wurde infolge von Zügellosigkeit oder Haß oder Habsucht eine Zeitlang mit Leidenschaftlichkeit betrieben, Sall. fr. – II) v. tr. brennen, motu ardentur membra supremo, [Iuvenc.] in Ios. (23) 524. – / Perf. arduerint, Act. fr. Arv. 4 u. 15 (Corp. inscr. Lat. 6, 2107): Partiz. Fut. arsurus, Verg. Aen. 11, 77. Tibull. 1, 1, 61. Ov. met. 2, 245. Liv. 25, 24, 14 u. ö. Sen. nat. qu. 3, 29, 1: Partiz. Perf. Pass. arsus, Plin. Val. 2, 9, s. bes.

    lateinisch-deutsches > ardeo

См. также в других словарях:

  • rapidus — index rapid Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Siphlonurus rapidus — Siphlonurus ra …   Wikipédia en Français

  • Microphysogobio rapidus —   Microphysogobio rapidus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Romulus et Rapidus — Romus et Rapidus Romus et Rapidus, appelé précédemment La Descente du Styx, est une attraction aquatique se situant dans la zone romaine du Parc Astérix. L attraction a été fermée pendant toute l année 2007 à cause d un incident ayant entraîné la …   Wikipédia en Français

  • Romus et Rapidus — Ancien(s) nom(s) : La Descente du Styx Localisation Parc : Parc Astérix Zone : L empire romain Lieu : Plailly …   Wikipédia en Français

  • FONS Rapidus — Script. Hisp. Fuente rabia, Fonterabia, opp. cum arce firmissima adversus Gallos Hispaniae Tarraconensis, in ora Vardulorum, apud Olarsonem opp. excisum, a Gothis A. C. 625. conditum, inter Baionam urbem Aquitaniae, et Sebastionopolim opp. 5.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • rapide — [ rapid ] adj. et n. • 1500; lat. rapidus, de rapere « entraîner violemment » I ♦ Adj. 1 ♦ Qui coule avec une grande vitesse (cours d eau). « Le courant devient brusquement si rapide que tout l effort des pagayeurs a du mal à le remonter » (A.… …   Encyclopédie Universelle

  • La Descente du Styx — Romus et Rapidus Romus et Rapidus, appelé précédemment La Descente du Styx, est une attraction aquatique se situant dans la zone romaine du Parc Astérix. L attraction a été fermée pendant toute l année 2007 à cause d un incident ayant entraîné la …   Wikipédia en Français

  • L’Oxygénarium — Parc Astérix 49° 08′ 10″ N 2° 34′ 23″ E / 49.1359972222222, 2.57300277777778 …   Wikipédia en Français

  • Parc Asterix — Parc Astérix 49° 08′ 10″ N 2° 34′ 23″ E / 49.1359972222222, 2.57300277777778 …   Wikipédia en Français

  • Parc asterix — Parc Astérix 49° 08′ 10″ N 2° 34′ 23″ E / 49.1359972222222, 2.57300277777778 …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»