-
1 pungo
pungo, ĕre, pupugi, punctum - tr. - [st2]1 [-] piquer, percer, trouer. [st2]2 [-] aiguillonner, exciter, faire souffrir, tourmenter, harceler. [st2]3 - intr. - piquer, être piquant, être blessant, donner du tourment. - autres parf.: pepugi, arch. - punxi, Diom. - pupungi, Not. Tir. - vulnus quod acu punctum videretur, Cic. Mil.: blessure qui ressemblait à une piqûre d'aiguille. - Psyche acu comatoria malas pungebat, Petr.: Psyché me piquait les joues avec une épingle à cheveux. - venam pungere, Amm. 30: ouvrir la veine. - epistula illa ita me pupugit, ut somnum mihi ademerit, Cic. Att. 2: cette lettre m'a tellement tourmenté qu'elle m'a ôté le sommeil. - pungit me, quod scribis, Cic. Fam. 7: ce que tu m'écris me contrarie. - solebat me pungere ne Sampsicerami merita in patriam majora viderentur quam nostra, Cit. Att. 2: j'étais habituellement tourmenté de la crainte que les services rendus à la patrie par un Sampsicéramus (= par Pompée) ne parussent plus grands que les miens. - nitrum adulteratum pungit, Plin. 31: le nitre falsifié est piquant.* * *pungo, ĕre, pupugi, punctum - tr. - [st2]1 [-] piquer, percer, trouer. [st2]2 [-] aiguillonner, exciter, faire souffrir, tourmenter, harceler. [st2]3 - intr. - piquer, être piquant, être blessant, donner du tourment. - autres parf.: pepugi, arch. - punxi, Diom. - pupungi, Not. Tir. - vulnus quod acu punctum videretur, Cic. Mil.: blessure qui ressemblait à une piqûre d'aiguille. - Psyche acu comatoria malas pungebat, Petr.: Psyché me piquait les joues avec une épingle à cheveux. - venam pungere, Amm. 30: ouvrir la veine. - epistula illa ita me pupugit, ut somnum mihi ademerit, Cic. Att. 2: cette lettre m'a tellement tourmenté qu'elle m'a ôté le sommeil. - pungit me, quod scribis, Cic. Fam. 7: ce que tu m'écris me contrarie. - solebat me pungere ne Sampsicerami merita in patriam majora viderentur quam nostra, Cit. Att. 2: j'étais habituellement tourmenté de la crainte que les services rendus à la patrie par un Sampsicéramus (= par Pompée) ne parussent plus grands que les miens. - nitrum adulteratum pungit, Plin. 31: le nitre falsifié est piquant.* * *Pungo, pungis, pupugi, pen. corr. punctum, pungere. Varro. Poindre de quelque chose que ce soit, Piquer. -
2 pungo
pungo pungo, pupugi, punctum, ere колоть -
3 pungo
pungo, pupugī, pūnctum, ere, stechen, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: a) übh.: neminem, Cic.: acu comatoriā malas, Petron.: stilo alci in manum, Naev. fr.: manu alqm, in die Seite stoßen, Petron.: v. Bienen u.a. Insekten, Plin.: v. Fichtennadeln u.a. Pflanzenstacheln, Plin. – b) prägn., durch einen Stich beibringen, vulnus quod acu punctum videretur, Cic. Mil. 65: vulnusculum, quod acu foratum, immo punctum, ut dicitur, Augustin. epist. 75, 13. – 2) übtr.: a) in etw. eindringen, corpus, Lucr. 2, 460. – b) empfindlich berühren, sensum, Lucr. 4, 623: nitrum pungit, sein Geschmack fällt auf, Plin. – c) gleichs. abpunktieren; dah. puncto tempore und puncto in tempore, im Augenblick, Lucr. – II) bildl., stechen, verletzen, beunruhigen, unangenehm berühren, kränken, scrupulus pungit me, Cic.: ita me pupugit, ut somnum mihi ademerit, Cic.: si paupertas momordit, si ignominia pupugit, Cic.: impers., pungit (es tut mir weh) rursus, quod scribis esse te illic libenter, Cic. ep. 7, 15, 1. – / Perf. auch punxi, Diom. 372, 12 (ohne Beleg): archaist. Fut. ex. pepugero, Atta com. 2: Plusqu.-Perf. pupūgerat gemessen b. Prud. perist. 9, 59.
-
4 pungo
pungo, pupugī, pūnctum, ere, stechen, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: a) übh.: neminem, Cic.: acu comatoriā malas, Petron.: stilo alci in manum, Naev. fr.: manu alqm, in die Seite stoßen, Petron.: v. Bienen u.a. Insekten, Plin.: v. Fichtennadeln u.a. Pflanzenstacheln, Plin. – b) prägn., durch einen Stich beibringen, vulnus quod acu punctum videretur, Cic. Mil. 65: vulnusculum, quod acu foratum, immo punctum, ut dicitur, Augustin. epist. 75, 13. – 2) übtr.: a) in etw. eindringen, corpus, Lucr. 2, 460. – b) empfindlich berühren, sensum, Lucr. 4, 623: nitrum pungit, sein Geschmack fällt auf, Plin. – c) gleichs. abpunktieren; dah. puncto tempore und puncto in tempore, im Augenblick, Lucr. – II) bildl., stechen, verletzen, beunruhigen, unangenehm berühren, kränken, scrupulus pungit me, Cic.: ita me pupugit, ut somnum mihi ademerit, Cic.: si paupertas momordit, si ignominia pupugit, Cic.: impers., pungit (es tut mir weh) rursus, quod scribis esse te illic libenter, Cic. ep. 7, 15, 1. – ⇒ Perf. auch punxi, Diom. 372, 12 (ohne Beleg): archaist. Fut. ex. pepugero, Atta com. 2: Plusqu.-Perf. pupūgerat gemessen b. Prud. perist. 9, 59. -
5 pungō
pungō pupugī, punctus, ere [PIC-], to prick, puncture: neminem.— To produce by pricking, make by a thrust: volnus acu punctum.—Fig., to prick, sting, vex, grieve, trouble, disturb, afflict, mortify, annoy: (scrupulus) se dies noctīsque pungit: si paupertas momordit, si ignominia pupugit: quos tamen pungit aliquid: pungit me, quod scribis, etc., I am annoyed by, etc.* * *Ipungere, pepugi, punctus V TRANSprick, puncture; sting (insect); jab/poke; mark with points/pricks; vex/troubleIIpungere, pupugi, punctus V TRANSprick, puncture; sting (insect); jab/poke; mark with points/pricks; vex/trouble -
6 pungo
pungo, pŭpŭgi, punctum, 3 (old fut. perf. pepugero, Att. ap. Gell. 7, 9, 10; perf. punxi, acc. to Diom. p. 369 P.:I.pupungi, in pungit, punxit, pupungit,
Not. Tir. p. 131; scanned pŭpūgi, Prud. steph. 9, 59), v. a. [root pug-, to thrust, strike, whence also pugil, pugnus; Gr. pux, etc.], to prick, puncture (class.).Lit.:B.aliquem,
Cic. Sest. 10, 24:acu comatoriā mihi malas pungebat,
Petr. 21:vulnus quod acu punctum videretur,
Cic. Mil. 24, 65.—Transf.* 1. 2.To affect sensibly, to sting, bite: ut pungat colubram: cum pupugerit, etc., Varr. ap. Prisc. p. 894 P.:3. II.pungunt sensum,
Lucr. 4, 625:aliquem manu,
to pinch, Petr. 87 fin.:nitrum adulteratum pungit,
has a pungent taste, Plin. 31, 10, 46, § 114.—Trop., to prick, sting, vex, grieve, trouble, disturb, afflict, mortify, annoy, etc.:I. A.scrupulus aliquem stimulat ac pungit,
Cic. Rosc. Am. 2, 6:epistula illa ita me pupugit, ut somnum mihi ademerit,
id. Att. 2, 16, 1:jamdudum meum ille pectus pungit aculeus,
Plaut. Trin. 4, 2, 158:pungit me, quod scribis, etc.,
Cic. Fam. 7, 15, 1:si paupertas momordit, si ignominia pupugit,
id. Tusc. 3, 34, 82:quos tamen pungit aliquid,
id. ib. 5, 35, 102:odi ego, quos numquam pungunt suspiria somnos,
Prop. 3, 8 (4, 7), 27. —Hence, punctus, a, um, P. a., pricked in, like a point; hence, of time: puncto tempore (cf.: puncto temporis; v. infra), in an instant, in a moment (only in Lucr.), Lucr. 2, 263; 456; 1006; 4, 216; 6, 230.—Hence, subst. in two forms.Lit. (very rare), Mart. 11, 45, 6.—B.Transf.1.A point, small spot (as if made by pricking):b.ova punctis distincta,
Plin. 10, 52, 74, § 144:gemma sanguineis punctis,
id. 37, 8, 34, § 113:puncta quae terebrantur acu,
Mart. 11, 46, 2:ferream frontem convulnerandam praebeant punctis,
i. e. with the marks of slavery, Plin. Pan. 35.—In partic.(α).A point made in writing, Aus. Epigr. 35, 1; 145, 5;(β).as a punctuation mark,
Diom. p. 432 P.—A mathematical point. Cic. Ac. 2, 36, 116.—(γ).A point or spot on dice: quadringenis in punctum sestertiis aleam lusit, Suet. Ner. [p. 1492] 30; Aus. Prof. 1, 29.—(δ).A point or dot as the sign of a vote, made in a waxen tablet, before the introduction of separate ballots;(ε).hence, transf.,
a vote, suffrage, ballot, Cic. Planc. 22, 53; id. Mur. 34, 72; id. Tusc. 2, 26, 62.—Hence, poet., applause, approbation:omne tulit punctum qui miscuit utile dulci,
Hor. A. P. 343:discedo Alcaeus puncto illius,
id. Ep. 2, 2, 99; Aus. Grat. Act. ad Grat. 5.—A point on the bar of a steelyard, indicating the weight:2.diluis helleborum, certo compescere puncto nescius examen,
Pers. 5, 100.—A small part of any thing divided or measured off, e.g.,a.A small weight, Pers. 5, 100.—b.A small liquid measure, Front. Aquaed. 25.—c.A small portion of time, an instant, a moment (cf. momentum):d.puncto temporis eodem,
in the same moment, Cic. Sest. 24, 53; cf.:ne punctum quidem temporis,
id. Phil. 8, 7, 20; Ter. Phorm. 1, 4, 7:nullo puncto temporis intermisso,
id. N. D. 1, 20, 52; Caes. B. C. 2, 14.—In plur.:omnibus minimis temporum punctis,
Cic. N. D. 1, 24, 67:animi discessus a corpore fit ad punctum temporis,
id. Tusc. 1, 34, 82:temporis puncto omnes Uticam relinquunt,
Caes. B. C. 2, 25 fin.; Plin. Pan. 56:horae,
Hor. Ep. 2, 2, 172:diei,
Lucr. 4, 201.—Rarely absol.:punctum est quod vivimus et adhuc puncto minus,
Sen. Ep. 49, 14, 3:puncto brevissimo dilapsa domus,
App. M. 9, p. 235, 30; cf.:quod momentum, quod immo temporis punctum, aut beneficio sterile aut vacuum laude,
Plin. Pan. 56, 2; Vulg. Isa. 54, 7.—In space, a point:e.ipsa terra ita mihi parva visa est, ut me imperii nostri, quo quasi punctum ejus attingimus, poeniteret,
Cic. Rep. 6, 16, 16.—In discourse, a small portion, brief clause, short section, Cic. Par. prooem. § 2; id. de Or. 2, 41, 177; Aus. Idyll. 12 prooem.—II. -
7 pungo
1) колоть ( acu Pt); жалить ( apes pungunt Pt); наносить уколом (vulnus acu punctum C)2) быть острым на вкус, жечь ( nitrum pungit PM)3) поражать ( sensum Lcr)4) проникать (p. corpus Lcr)5) щипать ( aliquem manu Pt)6) беспокоить, огорчать ( scrupulus aliquem stimulāt ac pungit C); тревожить ( suspiria pungunt somnos Prp) -
8 pungo
, pupugi, punctumto prick, puncture, stab / touch, move.to penetrate / sting, annoy, harrass. -
9 pungo
, pupugi, punctum, pungereколоть, жалить; быть острым на вкус, жечь; поражать, проникать -
10 com-pungō (conp-)
com-pungō (conp-) nxī, nctus, ere, to prick severely, sting, prod, puncture: collum dolone, Ph.: compunctus notis Threïciis, tattooed. — Fig., to prick, goad: se suis acuminibus. -
11 re-pungō
re-pungō —, —, ere, to goad in turn.—Fig.: illorum animos. -
12 punctim
[ pungo ]1) нанося удары колющим орудием, коля (p. et caesim petere hostem L)2) от удара колющим орудием (quid interest, caesim moriar an p. ? Sen) -
13 appungo
ap-pungo (ad-pungo), punctus, ere, 1) einen Stoß geben, anstoßen, maxime cum appunctus fuerit (infans) aut molliter digitis pressus, Soran. Lat. p. 28, 11. – 2) mit einem Punkt versehen, Serv. auct. Verg. Aen. 1, 21.
-
14 pugio
pŭgĭo, ōnis, m. [pungo] [st1]1 [-] poignard. - Cic. Phil. 2, 28 ; Tac. H. 4, 29. - fig. plumbeus pugio, Cic. Fin. 4, 48: poignard de plomb, pauvre argument. [st1]2 [-] signe du pouvoir des empereurs, droit de vie et de mort. - Suet. Galb. 11; Vit. 15 ; Tac. 3, 68 ; cf. Tac. H. 1, 43. - voir hors site pugio.* * *pŭgĭo, ōnis, m. [pungo] [st1]1 [-] poignard. - Cic. Phil. 2, 28 ; Tac. H. 4, 29. - fig. plumbeus pugio, Cic. Fin. 4, 48: poignard de plomb, pauvre argument. [st1]2 [-] signe du pouvoir des empereurs, droit de vie et de mort. - Suet. Galb. 11; Vit. 15 ; Tac. 3, 68 ; cf. Tac. H. 1, 43. - voir hors site pugio.* * *Pugio, pugionis, m. g. Martial. Un poignard.\Stillans pugio. Cic. Degouttant de sang. -
15 punctus
[st1]1 [-] punctus, a, um: part. passé de pungo. - puncto tempore: en un instant. [st1]2 [-] punctŭs, ūs, m.: piqûre; point.* * *[st1]1 [-] punctus, a, um: part. passé de pungo. - puncto tempore: en un instant. [st1]2 [-] punctŭs, ūs, m.: piqûre; point.* * *I.Punctus, masc. gen. et Punctum, neutro genere frequentius, Plin. Un poinct.\Punctum temporis, vel horae momentum. Cic. La moindre partie de temps qui soit.\Quum iste punctum temporis nullum vacuum peccato praeterire passus sit. Cic. Le moins du monde de temps.\Punctum. Horat. La voix qu'on donne à aucun en election.II.Punctus, Aliud participium: vt Vulnus punctum acu. Cic. Qui est poinct, Piqué.III.Punctus, huius punctus. Plin. Oculis punctu erutis. Par piqueure et creveure, Par poincture. -
16 appungo
ap-pungo (ad-pungo), punctus, ere, 1) einen Stoß geben, anstoßen, maxime cum appunctus fuerit (infans) aut molliter digitis pressus, Soran. Lat. p. 28, 11. – 2) mit einem Punkt versehen, Serv. auct. Verg. Aen. 1, 21. -
17 punctus
1.punctus, a, um, Part. and P. a., from pungo.2.punctus, ūs (form punctus, i, Isid. Orig. 3, 121), m. [pungo].I.A pricking, stinging; a prick, sting, puncture:II.oculis punctu erutis,
Plin. 29, 6, 38, § 131; App. M. 7, p. 196, 11; Scrib. Comp. 206, 208, 209. —A point:mundi,
Plin. 2, 68, 68, § 174; cf. Isid. Orig. 11, 1. -
18 compungo
com-pungo, pūnxī, pūnctum, ere1) колоть ( aliquid acu CC)aculeis urticae compuagi Col — обстрекаться крапивой; жалить ( collum dolone alicui Ph)se c. suis acuminibus перен. C — наколоться на собственные острия, т. е. запутаться в собственных тонкостях ( о философах)2) воздействовать, раздражать ( colores compungunt oculos Lcr)3) метить, обозначать, отмечать ( carmina notis Sen)4) pass. compungi терзаться угрызениями совести, раскаиваться Vlg, Eccl -
19 depungo
-
20 dispungo
dis-pungo, pūnxī, pūnctum, ere1) размечать точками, перен. разделять, перемежать ( intervalla negotiorum otio VP)2) разбирать, проверять (d. est conferre accepta et data Dig)d. rationes acceptorum et expensorum Sen — проверять приходы и расходы (составлять баланс)3) подвергать проверке, мысленно пробегать ( dies vitae suae Sen)4) заканчивать, завершать (ordinem coeptum Tert)
См. также в других словарях:
pungō — *pungō germ.?, stark. Femininum (ō): nhd. Beutel ( Maskulinum) (1); ne. purse (Neutrum); Rekontruktionsbasis: lat. ahd.; Etymologie: s. ing. *beu (2) … Germanisches Wörterbuch
Pungo, Virginia — Pungo is a rural community located in the southern portion of the independent city of Virginia Beach, Virginia, USA. Because the community is located in an independent city, there has been no individual census for the unincorporated town, which… … Wikipedia
Pungo River — The Pungo River is a river in eastern North Carolina, USA. It originally began in the Great Dismal Swamp in Washington County, North Carolina; the upper part of the river has since been supplanted by the Pungo River Canal, dug in the 1950s to… … Wikipedia
Pungo Andongo — The Black Rocks at Pungo Andongo (Pedras Negras de Pungo Andongo) are found some 116 km from the provincial capital of Malange in Angola. They are a series of mysterious rock formations, many incredibly and spectacular shaped in the form of… … Wikipedia
pungo — (pon go) s. m. Voy. pongo … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Grace Sherwood — (1660 ndash; 1740) is a local legend in the old Princess Anne County and Pungo, Virginia. She is known as the Witch of Pungo to historians and locals. She was accused of bewitching a neighbor s crop in 1698. Allegations grew over time until the… … Wikipedia
Virginia Beach Public Library System — Virginia Beach Public Library (VBPL), located in Virginia Beach, Virginia, provides free access to accurate and current information and materials to all individuals, and promotes reading as a critical life skill. The library supports the… … Wikipedia
Machapunga — Wohngebiet der Machapunga und benachbarter Stämme von 1657 bis 1795 Die Machapunga, auch Mattamuskeet genannt, waren ein Indianerstamm, dessen Stammesgebiet an der Ostküste des heutigen Bundesstaats North Carolina in den Vereinigten Staaten lag.… … Deutsch Wikipedia
SMS Möve (1914) — Deutsches Reich Deutsches Reich Baudaten … Deutsch Wikipedia
Virginia Beach, Virginia — Virginia Beach Virginia Beach Oceanfront … Wikipedia
Ferry Plantation House — This article is about the plantation home in Virginia Beach, Virginia. For George Washington s boyhood home, see Ferry Farm. Ferry Plantation House U.S. National Register of Historic Places … Wikipedia