-
21 Fuscus
1.fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:B.pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,
Cic. Sest. 8, 19:cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,
Tib. 2, 3, 55; cf.Andromede,
Ov. H. 15, 36:Hydaspes,
Hor. S. 2, 8, 14;also transf.: Syene,
Mart. 9, 36, 7:nubila,
Ov. M. 5, 286; cf.:alae noctis,
Verg. A. 8, 369;and transf.: amictus (somni),
Tib. 3, 4, 55:Falerna,
Mart. 2, 40, 6.— Comp.:altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,
Plin. 16, 13, 24, § 63:laterna,
i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:fuscis avibus Larissam accessi,
App. M. 2, 124.—Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):2.et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,
Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,
Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,
Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,1.Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—2.Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—II. -
22 fuscus
1.fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:B.pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,
Cic. Sest. 8, 19:cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,
Tib. 2, 3, 55; cf.Andromede,
Ov. H. 15, 36:Hydaspes,
Hor. S. 2, 8, 14;also transf.: Syene,
Mart. 9, 36, 7:nubila,
Ov. M. 5, 286; cf.:alae noctis,
Verg. A. 8, 369;and transf.: amictus (somni),
Tib. 3, 4, 55:Falerna,
Mart. 2, 40, 6.— Comp.:altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,
Plin. 16, 13, 24, § 63:laterna,
i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:fuscis avibus Larissam accessi,
App. M. 2, 124.—Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):2.et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,
Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,
Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,
Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,1.Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—2.Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—II. -
23 insiciatus
insĭcĭātus or isĭcĭātus, a, um, adj. [id.], stuffed with force-meat:pullus,
Apic. 8, 7. -
24 insignis
insignis, e, adj. [in-signum], distinguished by a mark; remarkable, noted, eminent, distinguished, prominent, extraordinary (class.): insignes appellantur boves, qui in femine et in pede album habent, quasi insigniti, Paul. ex Fest. p. 114 Müll.:maculis insignis et albo, i. e. maculis albis,
Verg. G. 3, 56:insigni eum veste adornavit,
Liv. 1, 20, 2:officinae,
Plin. 35, 12, 46, § 161:virtus,
Cic. Lael. 27, 102:vis,
id. N. D. 2, 31, 80; id. de Or. 2, 22, 90:ad deformitatem puer,
id. Leg. 3, 8, 19:homo omnibus insignis notis turpitudinis,
id. Rab. Perd. 9, 24:vir,
illustrious, Tac. A. 11, 19:totā cantabitur urbe,
i. e. notorious, Hor. S. 2, 1, 46:debilitate aliqua corporis,
remarkable, Suet. Calig. 26:indignus genere et praeclaro nomine tantum Insignis,
Juv. 8, 32:cujus studium insigne fuit erga me,
Cic. Fin. 2, 22, 72:odium in aliquem,
id. Att. 14, 13, B, 3:improbitas,
id. de Or. 2, 58, 237:temeritas,
id. Ac. 1, 12, 45:impudentia,
id. Verr. 2, 4, 29, § 66:honorum pagina,
glorious. Juv. 10, 57:magnificentia,
Tac. A. 11, 1: jamdiu causam quaerebat senex, quamobrem insigne aliquid faceret his, i. e. of punishing them severely, Ter. Eun. 5, 5, 31.—With gen.:libidinum,
Tert. Pall. 4.—With inf.:insignis ventos anteire lacerto,
Sil. 16, 561.— Sup.:spectaculum,
Tert. Spect. 12:religio,
id. Apol. 21.— Adv.: insignĭter, remarkably, extraordinarily, notably:amicos diligere,
Cic. Part. 23, 80:pullus insigniter cristatus,
Suet. Tib. 14:dimicare,
Just. 33, 2:facere unum aliquid,
Plin. Ep. 9, 29, 1:verba nove et insigniter dicta,
Gell. 19, 7, 2.— Comp.:ornari,
Nep. Ages. 3, 2. -
25 isiciatus
insĭcĭātus or isĭcĭātus, a, um, adj. [id.], stuffed with force-meat:pullus,
Apic. 8, 7. -
26 jejunus
jējūnus, a, um, adj. [kindr. to Sanscr. yam, refrenare, cohibere; intens. yanyam, Bopp. Gloss. p. 276, a], fasting, hungry, abstinent, not partaking of food.I.Lit.:2.in scenam qui jejunus venerit,
Plaut. Ps. prol. 12:sic expletur jejuna cupido,
hunger, Lucr. 4, 876; so,jejuna aviditas,
Plin. 10, 3, 3, § 8:misera ac jejuna plebecula,
Cic. Att. 1, 16, 11:cum quidem biduum ita jejunus fuissem, ut, etc.,
id. Fam. 7, 26, 1:canis,
Hor. Epod. 5, 23:jejuna fessaque corpora,
Liv. 21, 55.—Of inanimate things:lupus jejunis dentibus acer,
Hor. Ep. 2, 2, 29:Cerberus jejuno sono,
with hungry howlings, Prop. 4 (5), 5, 4:tam jejuna fames?
so extreme, Juv. 5, 10:pullus ad quem volat mater jejuna,
id. 10, 232:odium,
i. e. on an empty stomach, id. 15, 51:saliva,
fasting spittle, Plin. 28, 4, 7, § 35.—Thirsty:B.vilem jejunae saepe negavit aquam,
Prop. 3, 13 (4, 14), 18.—Transf.1.Dry, barren, unproductive:2.corpora suco jejuna,
Lucr. 2, 845:ager,
Cic. Verr. 2, 3, 37, § 84:glarea,
Verg. G. 2, 212:pars jejunior humi,
Col. 2, 4, 7.—Scanty, insignificant in quantity:II.summaque jejunā sanie infuscatur arena,
Verg. G. 3, 493.—Trop.A.Poor, barren, powerless:B.ut quosdam nimis jejuno animo et angusto monerem uti, etc.,
Cic. Phil. 14, 6, 17:pusillus animus atque ipsā malevolentiā jejunus atque inanis,
id. Fam. 2, 17, 7.—Insignificant, trifling, contemptible, mean, low:C.solivaga cognitio et jejuna,
Cic. Off. 1, 44, 157:frigida et jejuna calumnia,
id. Caecin. 21, 61:jejunum hoc nescio quid et contemnendum,
id. Fam. 15, 17:aliquid humile et jejunum,
id. ib. 3, 10, 7.—Of speech, meagre, dry, feeble, spiritless:D.si quis aut Antonium jejuniorem, aut Crassum fuisse pleniorem putet,
Cic. de Or. 3, 4, 16:Theodorus, in arte subtilior, in orationibus jejunior,
id. Brut. 12, 48.—With gen., Cic. Or. 40:concertatio verborum,
id. de Or. 2, 16, 68; Quint. 1, 4, 5; 10, 2, 17 al.—Destitute of, without, deprived of:divitiarum avidi ac jejuni,
Just. 38, 6, 8:pecunia,
Val. Max. 4, 4, 9.— Adv.: jējūnē, meagrely, dryly, jejunely, without ornament or spirit:jejune et exiliter disputare,
Cic. de Or. 1, 11, 50; Plin. Ep. 1, 20, 20; Gell. 19, 3:agere,
Cic. Ac. 2, 35, 112.— Comp.:dicere jejunius,
Cic. Fin. 3, 5, 17; id. Att. 12, 21, 1. -
27 lepus
lĕpus, ŏris, m. (com., Varr. R. R. 3, 12; Plin. 8, 55, 81, § 217; v. infra) [cf. Aeol. and Sicil. leporis, collat. form of lagôs, Varr. L. L. 5, § 101 Müll.; id. R. R. 3, 12; but Curt. compares lepor, lepidus, root in Gr. lampô], a hare, Varr. R. R. 3, 12; Plin. 8, 55, 81, § 217: lepus multum somni affert, qui illum edit, Cato ap. Diomed. p. 358 P.; Plaut. Pers. 3, 3, 31:II.auritosque sequi lepores,
Verg. G. 1, 308:pavidus,
Hor. Epod. 2, 35; id. C. 1, 37, 18:dare semesum leporem,
Juv. 5, 167.—Of the she-hare:lepus cum praegnans sit,
Varr. R. R. 3, 12; Plin. 8, 55, 81, § 219; cf.:fecundae leporis,
Hor. S. 2, 4, 44 (fecundi, Keller).—Prov.: aliis leporem exagitare, to hunt the hare for others, i. e. to do something of which others reap the advantage, Petr. 131; cf. Ov. A. A. 3, 661: lepus tute es et pulpamentum quaeris? What! you a hare, and hunting for game? —In mal. part., Liv. Andron. ap. Ter. Eun. 3, 1, 36; cf. Don. ad h. l. and Vop. Num. 13. —As a term of endearment:mens pullus passer, mea columba, mi lepus,
Plaut. Cas. 1, 50.—Transf.A.A poisonous seafish, of the color of a hare, the Aplysia depilans, Linn.; Plin. 9, 48, 72, § 155; 32, 1, 3, § 8.—B.The constellation Lepus, Cic. Arat. 365; id. N. D. 2, 44, 114; Hyg. Astr. 3, 22; Manil. 5, 159. -
28 leucozomus
leucŏzōmus, a, um, adj., = leukozômos, with white sauce:pullus,
Apic. 6, 9, § 254. -
29 liveo
līvĕo, ēre, v. n. [for pliveo; Gr. pelios, pellos, dark-blue; cf.: pullus, pallidus], to be of a bluish color, black and blue, livid:II.livent rubigine dentes,
Ov. M. 2, 776:livere catenis,
Prop. 4 (5), 7, 65.—Trop., to be envious, to envy (mostly poet. for invideo).(α).Absol.:(β).livet Carinus, rumpitur, furit, plorat,
Mart. 8, 61, 1; Stat. Th. 11, 211.—With dat., to envy:A.livere iis, qui eloquentiam exercent,
Tac. A. 13, 42:qui mihi livet,
Mart. 6, 86, 6; 11, 94, 1.—Hence, lī-vens, entis, P. a.Bluish, lead-colored, black and blue, livid:B.plumbum,
Verg. A. 7, 687:pruna,
Ov. M. 13, 817:crura compedibus,
id. Am. 2, 2, 47:oculi in morte,
Stat. Th. 1, 617:venenum,
Sil. 2, 707.— -
30 luror
lūror, ōris, m. [etym. dub.; cf.: pullus, lividus], a yellowish color, sallowness, paleness, Lucr. 4, 308:luror permanat in herbas,
Claud. Rapt. Pros. 3, 238:lurore buxeo foedatus,
App. M. 9, p. 222, 31. -
31 mater
māter, tris, f. [root ma-; Sanscr. and Zend, to make, measure, like Gr. mêtêr, the maker, akin with Dor. matêr; Germ. Mutter; Engl. mother; cf.: materies, manus], a mother ( dat. sing. matre, Corp. Inscr. Lat. 177; dat. plur. matris, Inscr. Grut. 90:I.matrabus,
Inscr. Orell. 2089).Lit.:B.si quidem istius regis (sc. Anci Martii) matrem habemus, ignoramus patrem,
Cic. Rep. 2, 18, 33:cur non sit heres matri suae?
id. ib. 3, 10, 17:de pietate in matrem,
id. Lael. 3, 11:Sassia mater hujus Aviti,
id. Clu. 5, 12:Hecate, quae matre Asteria est,
who has Asteria for her mother, id. N. D. 3, 18, 46:musa, matre nati,
id. ib. 3, 18, 45: mater esse de aliquo, to be a mother, i. e. to be pregnant by any one, Ov. H. 9, 48:facere aliquam matrem,
id. M. 9, 491: mater familias or familiae, the mistress of a house, matron (v. familia).—Transf., a nurse:II.mater sua... quae mammam dabat, neque adeo mater ipsa, quae illos pepererat,
Plaut. Men. prol. 19:puero opust cibo, opus est autem matri quae puerum lavit,
id. Truc. 5 10:lambere matrem,
Verg. A. 8, 632.—As a title of honor, mother, applied to priestesses: jubemus te salvere, mater. Sa. Salvete puellae, Plaut. Rud. 1, 5, 5:amice benigneque honorem, mater, nostrum habes,
id. ib. 1, 5, 30.—To goddesses:Vesta mater,
Sen. Excerpt. Contr. 4, 2; Verg. G. 1, 498:mater Matuta, v. h. v.: Flora mater,
Lucr. 5, 739;the same: florum,
Ov. F. 5, 183: mater magna, or absol.: Mater, i. e. Cybele, the mother of all the gods:matris magnae sacerdos,
Cic. Sest. 26; cf. absol.: matris quate cymbala circum, Verg. G. 4, 64; id. A. 9, 108:secreta palatia Matris,
Juv. 9, 23:matres... cives Romanae, ut jus liberorum consecutae videantur,
Paul. Sent. 4, 9, 1:matris condicionem sequi,
Gai. Inst. 1, 81; cf. §§ 67, 86.—Also, in gen., a woman, a lady; usu. in plur., women, ladies:pilentis matres in mollibus,
Verg. A. 8, 666:matres atque viri,
id. ib. 6, 306; cf. Ov. F. 1, 619.—Of the earth, as the mother of all:exercitum Dis Manibus matrique Terrae deberi,
Liv. 8, 6; cf. Cic. Leg. 2, 22, 56.—Of a country:haec terra, quam matrem appellamus,
Liv. 5, 54, 2:amorum,
i. e. Venus, Ov. H. 16, 201:cupidinum,
i. e. Venus, Hor. C. 1, 19, 1.—Of animals:porci cum matribus,
Varr. R. R. 2, 4:excretos prohibent a matribus haedos,
Verg. G. 3, 398:ova assunt ipsis cum matribus, i. e. cum gallinis,
Juv. 11, 70:mater simia,
id. 10, 195:pullus hirundinis ad quem volat mater,
id. 10, 232.—Of the trunks of trees, etc.:plantas tenero abscindens de corpore matrum,
Verg. G. 2, 23; Plin. 12, 5, 11, § 23.—Of a fountain, as the source of waters:ex grandi palude oritur (fluvius), quam matrem ejus accolae appellant,
Mel. 2, 1, 7.—Of a chief or capital city:mater Italiae Roma,
Flor. 3, 18, 5:ut Graeci dicere solent, urbium mater, Cydona,
id. 3, 7, 4:(Cilicia) matrem urbium habet Tarsum,
Sol. 38; cf. Metropolis.—Trop.A.The mother, i. e. maternal love:B.simul matrem labare sensit,
Ov. M. 6, 629: mater redit, Sen. ap. Med. 928.—Motherhood, maternity, Sen. Herc. Oet. 389.—C.A producing cause, origin, source, etc. (freq. and class.):D.apes mellis matres,
Varr. R. R. 2, 5:mater omnium bonarum artium sapientia est,
Cic. Leg. 1, 22, 58:philosophia mater omnium bene factorum,
id. Brut. 93, 322:avaritiae mater, luxuries,
id. de Or. 2, 40, 171:voluptas, malorum mater omnium,
id. Leg. 1, 17, 47; 1, 22, 58; id. Tusc. 1, 26, 64; id. Planc. 33, 80; Auct. Her. 2, 22, 34; Plin. 37, 6, 21, § 80; Quint. 9, 3, 89:juris et religionis,
Cic. Rep. 5, 2, 3:justitiae imbecillitas mater est,
id. ib. 3, 14, 23:intemperantia omnium perturbationum mater,
id. Ac. 1, 10, 39:similitudo est satietatis mater,
id. Inv. 1, 41, 76:utilitas justi prope mater et aequi,
Hor. S. 1, 3, 98; Lact. 3, 8, 32; Aug. in Psa. 83, 1.—Comically:eam (sc. hirneam) ego vini ut matre fuerat natum, eduxi meri,
i. e. as it came from the cask, without the addition of water, Plaut. Am. 1, 1, 274.—The protector, shelter, home:urbs Roma, virtutum omnium mater, Mos. et Rom. Leg. Coll. 5, 3, 1: illa Jerusalem quae est mater nostra,
Vulg. Gal. 4, 26. -
32 miluina
milŭīnus (also milvīnus), a, um, adj. [id.], of or belonging to the kite (class.):B.plumae,
Plin. 37, 10, 60, § 167.—Transf., resembling a kite, kite-like, i. e. rapacious:II. * A.ungulae,
i. e. a thief's clutches, Plaut. Ps. 3, 2, 63. pullus, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6: miluinus pes, kite's foot, an herb so called from its resemblance to the foot of a kite, Col. 12, 7, § 1; cf. Plin. 27, 8, 35, § 57.—(Sc. fames.) A kite's, i. e. a ravenous, appetite, voracity, Plaut. Men. 1, 3, 29 (dub.; Ritschl, bulimam).—B.(Sc. tibia.) A kind of flute of a very clear tone: miluina genus tibiae acutissimi soni, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.; Sol. 5, 19. -
33 miluinus
milŭīnus (also milvīnus), a, um, adj. [id.], of or belonging to the kite (class.):B.plumae,
Plin. 37, 10, 60, § 167.—Transf., resembling a kite, kite-like, i. e. rapacious:II. * A.ungulae,
i. e. a thief's clutches, Plaut. Ps. 3, 2, 63. pullus, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6: miluinus pes, kite's foot, an herb so called from its resemblance to the foot of a kite, Col. 12, 7, § 1; cf. Plin. 27, 8, 35, § 57.—(Sc. fames.) A kite's, i. e. a ravenous, appetite, voracity, Plaut. Men. 1, 3, 29 (dub.; Ritschl, bulimam).—B.(Sc. tibia.) A kind of flute of a very clear tone: miluina genus tibiae acutissimi soni, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.; Sol. 5, 19. -
34 milvina
milŭīnus (also milvīnus), a, um, adj. [id.], of or belonging to the kite (class.):B.plumae,
Plin. 37, 10, 60, § 167.—Transf., resembling a kite, kite-like, i. e. rapacious:II. * A.ungulae,
i. e. a thief's clutches, Plaut. Ps. 3, 2, 63. pullus, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6: miluinus pes, kite's foot, an herb so called from its resemblance to the foot of a kite, Col. 12, 7, § 1; cf. Plin. 27, 8, 35, § 57.—(Sc. fames.) A kite's, i. e. a ravenous, appetite, voracity, Plaut. Men. 1, 3, 29 (dub.; Ritschl, bulimam).—B.(Sc. tibia.) A kind of flute of a very clear tone: miluina genus tibiae acutissimi soni, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.; Sol. 5, 19. -
35 milvinus
milŭīnus (also milvīnus), a, um, adj. [id.], of or belonging to the kite (class.):B.plumae,
Plin. 37, 10, 60, § 167.—Transf., resembling a kite, kite-like, i. e. rapacious:II. * A.ungulae,
i. e. a thief's clutches, Plaut. Ps. 3, 2, 63. pullus, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6: miluinus pes, kite's foot, an herb so called from its resemblance to the foot of a kite, Col. 12, 7, § 1; cf. Plin. 27, 8, 35, § 57.—(Sc. fames.) A kite's, i. e. a ravenous, appetite, voracity, Plaut. Men. 1, 3, 29 (dub.; Ritschl, bulimam).—B.(Sc. tibia.) A kind of flute of a very clear tone: miluina genus tibiae acutissimi soni, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.; Sol. 5, 19. -
36 natis
nătis, is, more freq. in the plur., nă-tes, ium, f. [akin to Gr. nôton, back; cf. nosphi], the rump, the buttocks.(α).Sing.:(β).diffissā nate,
Hor. S. 1, 8, 46; Auct. Priap. 77, 11; 83, 23: quod ejus natis fulmine icta erat, Paul. ex Fest. s. v. pullus, p. 244 and 245 Müll.—Plur.:nates pervellit,
Plaut. Pers. 5, 2, 66:soleā pulsare nates,
Juv. 6, 611; Mart. 14, 18, 2;with clunes,
id. 3, 53, 3.—Of the rump of animals:nates turturum donare alicui,
Mart. 3, 82, 21. -
37 niger
1.nĭger, gra, grum ( gen. fem. nigraï, Lucr. 4, 537; comp. nigrior, Ov. H. 18, 7), adj., black, sable, dark, dusky (cf.: ater, pullus).I.Lit.:II.quae alba sint, quae nigra, dicere,
Cic. Div. 2, 3, 9:quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses,
Verg. E. 2, 16:hederae nigrae,
id. G. 2, 258:silvae (= umbrosae),
Hor. C. 1, 21, 7:frons,
id. ib. 4, 4, 58:collis,
id. ib. 4, 12, 11:lucus,
Ov. F. 3, 295 (for which atrum nemus, Verg. A. 1, 165):caelum pice nigrius,
Ov. H. 18, 7:nigerrimus Auster,
i. e. causing darkness, Verg. G. 3, 278; so,venti,
Hor. C. 1, 5, 7:Eurus,
id. Epod. 10, 5:nigros efferre maritos,
i. e. killed by poison, Juv. 1, 71; cf.:pocula nigra,
poisoned, Prop. 2, 20, 68 (3, 23, 10).—Prov.: facere candida de nigris;nigra in candida vertere,
to turn black into white, Juv. 3, 29; cf. Ov. M. 11, 315.— Subst.: nĭgrum, i, n., a black spot, Ov. A. A. 1, 291.—Trop.A.Of or pertaining to death:B.nigrorumque memor, dum licet, ignium (= lugubris rogi),
of the funeral pile, Hor. C. 4, 12, 26:hora,
Tib. 3, 5, 5:dies,
the day of death, Prop. 2 (3), 19, 19:Juppiter niger,
i. e. Pluto, Sen. Herc. Oet. 1705.—Sad, mournful:C.domus,
Stat. S. 5, 1, 18; Val. Fl. 3, 404.—Unlucky, ill-omened: huncine solem Tam nigrum surrexe mihi? Hor. S. 1, 9, 72; Prop. 2, 21, 38 (3, 25, 4): lapis, the spot in the Comitium where Romulus or one of his adherents was slain, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—D.Of character, black, bad, wicked:2. 3.Phormio, nec minus niger, nec minus confidens, quam ille Terentianus est Phormio,
Cic. Caecin. 10, 27:hic niger est, hunc tu, Romane, caveto,
Hor. S. 1, 4, 85.Nĭger, gris, m., a river in Africa, Mart. Cap. 6, § 673; v. Nigris. -
38 nigrum
1.nĭger, gra, grum ( gen. fem. nigraï, Lucr. 4, 537; comp. nigrior, Ov. H. 18, 7), adj., black, sable, dark, dusky (cf.: ater, pullus).I.Lit.:II.quae alba sint, quae nigra, dicere,
Cic. Div. 2, 3, 9:quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses,
Verg. E. 2, 16:hederae nigrae,
id. G. 2, 258:silvae (= umbrosae),
Hor. C. 1, 21, 7:frons,
id. ib. 4, 4, 58:collis,
id. ib. 4, 12, 11:lucus,
Ov. F. 3, 295 (for which atrum nemus, Verg. A. 1, 165):caelum pice nigrius,
Ov. H. 18, 7:nigerrimus Auster,
i. e. causing darkness, Verg. G. 3, 278; so,venti,
Hor. C. 1, 5, 7:Eurus,
id. Epod. 10, 5:nigros efferre maritos,
i. e. killed by poison, Juv. 1, 71; cf.:pocula nigra,
poisoned, Prop. 2, 20, 68 (3, 23, 10).—Prov.: facere candida de nigris;nigra in candida vertere,
to turn black into white, Juv. 3, 29; cf. Ov. M. 11, 315.— Subst.: nĭgrum, i, n., a black spot, Ov. A. A. 1, 291.—Trop.A.Of or pertaining to death:B.nigrorumque memor, dum licet, ignium (= lugubris rogi),
of the funeral pile, Hor. C. 4, 12, 26:hora,
Tib. 3, 5, 5:dies,
the day of death, Prop. 2 (3), 19, 19:Juppiter niger,
i. e. Pluto, Sen. Herc. Oet. 1705.—Sad, mournful:C.domus,
Stat. S. 5, 1, 18; Val. Fl. 3, 404.—Unlucky, ill-omened: huncine solem Tam nigrum surrexe mihi? Hor. S. 1, 9, 72; Prop. 2, 21, 38 (3, 25, 4): lapis, the spot in the Comitium where Romulus or one of his adherents was slain, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—D.Of character, black, bad, wicked:2. 3.Phormio, nec minus niger, nec minus confidens, quam ille Terentianus est Phormio,
Cic. Caecin. 10, 27:hic niger est, hunc tu, Romane, caveto,
Hor. S. 1, 4, 85.Nĭger, gris, m., a river in Africa, Mart. Cap. 6, § 673; v. Nigris. -
39 numerosus
nŭmĕrōsus, a, um, adj. [numerus].I.Consisting of a great number, numerous, manifold (post-Aug.):II.numerosa pubes,
Val. Fl. 5, 40:partus,
Plin. 11, 40, 95, § 233:numerosā caede futuram ultus mortem,
Sil. 10, 172:herba radice magnā, numerosa,
Plin. 21, 24, 95, § 167:civitas, numerosissima provinciae totius,
the most populous, Tac. Agr. 17:numerosissima florum varietas, Plin, 35, 11, 40, § 125: numerosissima suffragia,
id. 7, 28, 29, § 101:classis,
Juv. 7, 151:excelsae turris tabulata,
id. 10, 106:copiosa et numerosa domus,
Plin. Ep. 4, 15, 4:debitor arcae,
Mart. 3, 31, 3; id. 4, 1, 3:pullus equinus lato et musculorum toris numeroso pectore,
Col. 6, 29, 2; so,feminibus torosis ac numerosis,
id. ib.:pictor diligentior quam numerosior,
who is more accurate than prolific, Plin. 35, 11, 40, § 130:gymnasium longe numerosius laxiusque,
more extensive, with more wings, Plin. Ep. 10, 48, 4:numerosa tabula,
a painting with many figures, Plin. 35, 11, 40, § 138:numerosum opus,
of various contents, Quint. 5, 10, 10:sermo,
id. 8, 6, 64:pectus,
Col. 6, 9, 2: numerosa res means variously accomplished, having a knowledge of many things:RES NVMEROSA FVI,
Inscr. Grut. 655, 3.—Full of rhythm or harmony, according to rhythm, measured, rhythmical, harmonious, melodious (class.):1. A.numerosaque bracchia ducit,
Ov. Am. 2, 4, 29:numerosos ponere gressus (al. gestus),
id. P. 4, 2, 33: numerosa oratio, rhythmical, melodious: si numerosum est id in omnibus sonis atque vocibus, quod habet quasdam impressiones et quod metiri possumus intervallis aequalibus;recte, etc.,
Cic. de Or. 3, 48, 185:apta et numerosa oratio,
id. Or. 50; 52:numerosus Horatius,
Ov. Tr. 4, 10, 49:Myron numerosior in arte, quam Polycletus,
more harmonious, Plin. 34, 8, 19, § 58. —Hence, adv., in two forms.Numerously, multifariously (not in Cic.):B.numerosius onerare,
Col. 4, 21, 2:numerosius dividere,
Plin. 33, 3, 19, § 61. — Sup.:familias numerosissime comparant,
App. de Deo Socr. p. 54, 14:sententias versare quam numerosissime,
Quint. 10, 5, 9:numerose loqui,
to speak in the plural number, Tert. adv. Prax. 12.—Rhythmically, harmoniously, melodiously (class.):2.fidiculae numerose sonantes?
Cic. N. D. 2, 8, 22:(sententia) cadit numerose,
id. Brut. 8, 34:numerose dicere,
id. Or. 66, 221; 65, 219; 62, 210:numerosius dicere,
Gell. 7, 3, 53.—nŭmĕrōsĭter, rhythmically, harmoniously, melodiously, Arn. 2, 73. -
40 Numitorius
Nŭmĭtōrĭus, a, the name of a Roman gens.1.C. Numitorious, Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163.—2.L. Numitorius, a tribune of the people, Liv. 2, 58.—3.P. Numitorius, Liv. 3, 45; 54.—4.Q. Numitorius Pullus, a leader of Fragellæ in the contest of that city with the Romans, Cic. Inv. 2, 34, 105; id. Fin. 5, 22, 62.— His daughter was named Numitoria, Cic. Phil. 3, 6, 17.
См. также в других словарях:
Pullus — Научная классификация промежуточные ранги Царство: Животные … Википедия
Pullus — Pul lus, n.; pl. {Pulli}. [L.] (Zo[ o]l.) A chick; a young bird in the downy stage. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
PULLUS — I. PULLUS puer effeminatus antiquis, quem Catamitum alias dixêre. Festus, Antiqui puerum, quem quis amabat, pullum eius dicebant. Graecis eôdem sensu πῶλος, ut et de meretrice. Hesych. πῶλος, ἐταῖρα. Πώλους γὰρ αύτὰς ἔλεγον, οἷον ἀφροδίτης πώλους … Hofmann J. Lexicon universale
Pullus — Ein Dunenjunges oder Pullus (lateinisch, Plural Pulli) ist ein eben geschlüpfter Vogel oder ein Nestling. Der Name Dunenjunges beschreibt einen Jungvogel mit dem ersten Federkleid. Dieses besteht aus den sogenannten weichen Dunenfedern, welche… … Deutsch Wikipedia
Pullus, Robert — • Twelfth century Cardinal, English philosopher and theologian Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006 … Catholic encyclopedia
PULLUS Robertus — vide Robertus … Hofmann J. Lexicon universale
pullus — /pul euhs/, n., pl. pulli /pul uy/. a young bird; a chick. [1765 75; < NL, L: a young animal (see PULLET)] * * * … Universalium
Pullus — ♦ A colt or foal. (Davis, R.H.C. The Medieval Warhorse: Origin, Development and Redevelopment, 137) … Medieval glossary
pullus — pul·lus … English syllables
pullus — … Useful english dictionary
Nassarius pullus — Scientific classification Kingdom: Animalia … Wikipedia