Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

puerīlis

  • 21 doctrina

    doctrīna, ae, f. (doceo), I) die (wissenschaftliche) Belehrung, der Unterricht, die Unterweisung, die Lehre, doctr. puerilis, Cic.: doctr. honestarum rerum (in den edlen Wissenschaften), Cic.: doctrinam alcis habere, jmdm. Unterricht erteilen, Iustin.: redolere doctrinam exercitationemque puerilem, Cic.: sine doctrina haec credere, Cic.: sine doctrina percipi posse, Cic.: ea autem adhibita doctrina est, quae etc., du hast solche Studien gemacht, die usw., Cic.: virtutem doctrina paret naturane donet, Hor.: ab aliis doctrina rerum, ab aliis verborum quaeritur, Sachunterricht, Wortunterricht, Cic. – der Tiere, rudes elephanti multorum annorum doctrinā usuque vetusto vix edocti, Auct. b. Afr. – II) meton.: a) objektiv, die Lehre, die Kunde, die Kunst, Wissenschast, Plur. Wissenschaften, Lehrgegenstände, Lehren, Babylonica Chaldaeûm doctr., Lucr.: doctr. Graeca, Cic.: doctr. quaedam subtilior, Cic.: doctrinae liberales, Augustin.: doctr. legalis, Gesetzkunde (als Wissenschaft), Spart.: elegans liberalium studiorum omnisque doctrinae auctor et admirator fuit, Vell.: nonnulli litteris ac studiis doctrinae dediti, Cic.: ingenia doctrinā omni exculta, Iustin.: animos nostros doctrinā excolere, Cic.: omnibus doctrinis filium erudire, quibus puerilis aetas impertiri solet, Nep.: Graecis doctrinis eruditum esse, Cic.: summe omnium doctrinarum studiosum esse, Cic.: numquam intermittere studia doctrinae, Cic.: malis studiis malisque doctrinis (schlimme Neigungen u. schlimme Lehren) totas civitates evertere, Cic. – b) subjektiv, die theoretische, wissenschaftliche (bes. auch philosophische) Bildung, die gelehrten, wissenschaftlichen Kenntnisse, die Gelehrsamkeit (Ggstz. natura, humanitas), homo disertissimus et omni virtute et doctrinā ornatissimus, Cic.: ut nullius ingenii minimaeque doctrinae, Suet.: in qua cum virtute nostri multi valuerunt, tum plus etiam doctrinā, Cic.: neque id fecit naturā solum, sed etiam doctrinā, Nep.: in quibus (libris) multa industria et diligentia, nulla doctrina comparet, Nep.

    lateinisch-deutsches > doctrina

  • 22 Jugenderziehung

    Jugenderziehung, educatio puerilis. – disciplina puerilis (als Zucht). – eine gute I. genossen haben, institutum esse liberaliter educatione doctrināque puerili: liberaliter educatum esse a primis pueritiae rudimentis.

    deutsch-lateinisches > Jugenderziehung

  • 23 Jugendunterricht

    Jugendunterricht, institutio puerilis od. adulescentiae (die Unterweisung in der Jugend). – disciplina puerilis (die Schule, die die Jugend durchmacht). – disciplinae pueritiae (die Unterrichtszweige, in denen man in der Jugend unterrichtet wird).

    deutsch-lateinisches > Jugendunterricht

  • 24 Knabe

    Knabe, puer. – virilis sexus. mas (als männliches Wesen). – eines Knaben, Knaben-, puerilis (z.B. Gestalt, species). – ein kleiner K., s. Knäbchen. – ein K. von zwei, drei Jahren; bimus, trimus. – mein alter K. (scherzh.)! mi vetule! – von ihr bekam er Knaben u. Mädchen, de hac liberos utriusque sexus tulit: wieder zum K. werden (wieder aufleben), repuerascere. – als K. von so u. so viel Jahren, bl. durch Angabe des Alters, z.B. er starb als K. von sieben Jahren, mortuus est septem annorum; mortuus est septem annos natus: als K. von neun Jahren bin ich von euch fortgezogen, novem annorum a vobis profectus sum. – / Knaben-, puerilis od. Genet. puerorum.

    deutsch-lateinisches > Knabe

  • 25 Knabenstimme

    Knabenstimme, vox puerilis. Knabenstreiche, *errata pueritiae. – K. begehen, *facere quae pueritia fert. Knabentracht, puerilis habitus. – K. anlegen, um sein Geschlecht zu verheimlichen (von einer Frauensperson), pro femina simulare puerum.

    deutsch-lateinisches > Knabenstimme

  • 26 prout

    prout (pro ut), conj. selon que, dans la mesure où, comme.    - prout cuique libido est, siccat inaequalis calices conviva, Hor. S. 2: chaque convive, selon son désir, vide des coupes d'inégale grandeur.    - prout cuique mos est, Col.: suivant la coutume de chacun.    - hic prout a nobis tractatus est, ita nos ipse tractat, Sen.: comme nous l'avons traité, il nous traite à son tour.    - hic, prout ipse amabat litteras, omnibus doctrinis, quibus puerilis aetas impertiri debet, filium erudivit, Nep.: selon qu’il les aimait lui-même, il fit instruire son fils dans toutes les connaissances qu’on doit donner au premier âge.
    * * *
    prout (pro ut), conj. selon que, dans la mesure où, comme.    - prout cuique libido est, siccat inaequalis calices conviva, Hor. S. 2: chaque convive, selon son désir, vide des coupes d'inégale grandeur.    - prout cuique mos est, Col.: suivant la coutume de chacun.    - hic prout a nobis tractatus est, ita nos ipse tractat, Sen.: comme nous l'avons traité, il nous traite à son tour.    - hic, prout ipse amabat litteras, omnibus doctrinis, quibus puerilis aetas impertiri debet, filium erudivit, Nep.: selon qu’il les aimait lui-même, il fit instruire son fils dans toutes les connaissances qu’on doit donner au premier âge.
    * * *
        Prout, Aduerbium. Plaut. Ainsi que, Selon que.
    \
        Prout cuique libido est. Horat. Selon qu'il plaist à un chascun.

    Dictionarium latinogallicum > prout

  • 27 puerilitas

    pŭĕrīlĭtās, ātis, f. [puerilis] [st2]1 [-] enfance. --- Varr. d. Non. 494, 18; V.-Max. 5, 4, 2. [st2]2 [-] puérilité, enfantillage. --- Sen. Ep. 4, 2.
    * * *
    pŭĕrīlĭtās, ātis, f. [puerilis] [st2]1 [-] enfance. --- Varr. d. Non. 494, 18; V.-Max. 5, 4, 2. [st2]2 [-] puérilité, enfantillage. --- Sen. Ep. 4, 2.
    * * *
        Puerilitas, pen. cor. puerilitatis, foe. gen. Seneca. Faict d'enfant, Puerilité. \ Puerilitas. Varro. Enfance.

    Dictionarium latinogallicum > puerilitas

  • 28 pueriliter

    pŭĕrīlĭtĕr, adv. [puerilis] [st2]1 [-] à la manière des enfants, naïvement. --- Liv. 21, 1, 4. [st2]2 [-] puérilement, inconsidérément, sans sérieuse réflexion. --- Cic. Fin. 1, 19 ; Ac. 2, 33; Tac. H. 4, 86.
    * * *
    pŭĕrīlĭtĕr, adv. [puerilis] [st2]1 [-] à la manière des enfants, naïvement. --- Liv. 21, 1, 4. [st2]2 [-] puérilement, inconsidérément, sans sérieuse réflexion. --- Cic. Fin. 1, 19 ; Ac. 2, 33; Tac. H. 4, 86.
    * * *
        Pueriliter, pen. cor. Aduerbium. Cic. A la maniere d'enfants, Puerilement.

    Dictionarium latinogallicum > pueriliter

  • 29 doctrina

    doctrīna, ae, f. (doceo), I) die (wissenschaftliche) Belehrung, der Unterricht, die Unterweisung, die Lehre, doctr. puerilis, Cic.: doctr. honestarum rerum (in den edlen Wissenschaften), Cic.: doctrinam alcis habere, jmdm. Unterricht erteilen, Iustin.: redolere doctrinam exercitationemque puerilem, Cic.: sine doctrina haec credere, Cic.: sine doctrina percipi posse, Cic.: ea autem adhibita doctrina est, quae etc., du hast solche Studien gemacht, die usw., Cic.: virtutem doctrina paret naturane donet, Hor.: ab aliis doctrina rerum, ab aliis verborum quaeritur, Sachunterricht, Wortunterricht, Cic. – der Tiere, rudes elephanti multorum annorum doctrinā usuque vetusto vix edocti, Auct. b. Afr. – II) meton.: a) objektiv, die Lehre, die Kunde, die Kunst, Wissenschast, Plur. Wissenschaften, Lehrgegenstände, Lehren, Babylonica Chaldaeûm doctr., Lucr.: doctr. Graeca, Cic.: doctr. quaedam subtilior, Cic.: doctrinae liberales, Augustin.: doctr. legalis, Gesetzkunde (als Wissenschaft), Spart.: elegans liberalium studiorum omnisque doctrinae auctor et admirator fuit, Vell.: nonnulli litteris ac studiis doctrinae dediti, Cic.: ingenia doctrinā omni exculta, Iustin.: animos nostros doctrinā excolere, Cic.: omnibus doctrinis filium erudire, quibus puerilis aetas impertiri solet, Nep.: Graecis doctrinis eruditum esse, Cic.: summe omnium doctrinarum studiosum
    ————
    esse, Cic.: numquam intermittere studia doctrinae, Cic.: malis studiis malisque doctrinis (schlimme Neigungen u. schlimme Lehren) totas civitates evertere, Cic. – b) subjektiv, die theoretische, wissenschaftliche (bes. auch philosophische) Bildung, die gelehrten, wissenschaftlichen Kenntnisse, die Gelehrsamkeit (Ggstz. natura, humanitas), homo disertissimus et omni virtute et doctrinā ornatissimus, Cic.: ut nullius ingenii minimaeque doctrinae, Suet.: in qua cum virtute nostri multi valuerunt, tum plus etiam doctrinā, Cic.: neque id fecit naturā solum, sed etiam doctrinā, Nep.: in quibus (libris) multa industria et diligentia, nulla doctrina comparet, Nep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > doctrina

  • 30 disciplina

    disciplīna, ae f. [ disco I ]
    1) учение, обучение, образование
    tradere aliquem alicui in disciplinam C — отдать кого-л. кому-л. в учение
    disciplinae causā concurrĕre Cs — съезжаться для того, чтобы учиться
    res, quarum d. est C — предметы, которые преподаются (предметы обучения)
    2) наставление, воспитание (d. pueritiae и puerīlis C)
    3) учение, теория, система или искусство (d. Stoicorum C); наука ( animum disciplinis meliorem fieri Q)
    d.bellica C (militaris Nep) — военная наука (военное дело)
    d. dicendi Cриторика
    4) строгий порядок, организация, дисциплина (d. domestica Su)
    5) обыкновения, навыки, тж. принципы, политические приёмы
    d. vivendi Cобраз жизни

    Латинско-русский словарь > disciplina

  • 31 exsultatio

    exsultātio, ōnis f. [ exsulto ]
    1) прыгание, подпрыгивание, скакание, прыжки (puerīlis Col; sc. simiarum PM)
    2) резвость, весёлость, ликование ( ex minimis causis Sen)

    Латинско-русский словарь > exsultatio

  • 32 facilitas

    facilitās, ātis f. [ facilis ]
    1) лёгкость, способность ( rei alicujus PM)
    2)
    б) мягкость, рыхлость ( soli PM)
    3) склонность, готовность, расположенность
    audendi f. Q — решительность, дерзание
    f. oris Q — беглость речи, ораторские навыки
    5) любезность, обходительность, ласковость (f. et humanitas C)
    6) легкомыслие, беспечность Su

    Латинско-русский словарь > facilitas

  • 33 passio

    ōnis f. [ patior ]
    p. epileptica (sacra или puerīlis) CAэпилепсия
    3) страсть, аффект ( animi passiones Aug)
    4) явление природы (passiones, quum impulsu frigidioris aĕris venti generantur Ap)
    5) грам. страдательность

    Латинско-русский словарь > passio

  • 34 praetexta

    ae f. (sc. toga)
    1) окаймленная пурпуром тога, которую носили магистраты и жрецы, а также мальчики свободных сословий (p. puerilis T) до 17-летнего возраста, т. е. до toga virilis C etc.
    2) (sc. fabula)см. praetexo 1.

    Латинско-русский словарь > praetexta

  • 35 puerilitas

    puerīlitās, ātis f. [ puerilis ]
    1) детство, младенчество, отрочество Vr, VM
    2) ребяческое поведение, ребячество (non pueritia, sed, quod gravius est, p. Sen)

    Латинско-русский словарь > puerilitas

  • 36 pueriliter

    puerīliter [ puerilis ]
    по-детски, ребячески C, L, T

    Латинско-русский словарь > pueriliter

  • 37 puerus

    I ī m. (редко) Caec, Pl = puer II puerus, a, um Eccl = puerilis

    Латинско-русский словарь > puerus

  • 38 simplicitas

    simplicitās, ātis f. [ simplex ]
    1) простота, несложность (sc. primordiorum Lcr)
    2) простота, нетребовательность ( antiquorum in cibo capiendo VM)
    3) естественность, безыскусственность ( puerilis L); прямодушие, прямота, честность ( priorum J)

    Латинско-русский словарь > simplicitas

  • 39 aetas

    aetās, ātis, f. (zsgz. aus dem alten aevitas, v. aevum), die Zeitlichkeit, I) der einer Person od. Sache ihrer innern Natur nach zufallende Zeitteil, 1) die Lebenszeit, das Dasein, das Leben in seiner Zeitdauer betrachtet (während vita = das Leben nach seiner Lebenskraft), a) übh.: omnis aetas, das ganze Leben, Plaut. (s. Spengel Plaut. truc. 1, 1, 1): breve tempus aetatis, Cic.: cum in aetate grandiuscula esse coepisset, Augustin.: in aetate hominum, Plaut.: aetatis spatio probati, durch eine lange Lebensdauer, Cic.: volat aetas, Cic.: aetatem agere nudam, Cic., od. regio cultu, Sall., od. desidiose, Lucr., od. in litteris, Cic., od. domi, Enn. fr., od. sub ipsis septentrionibus, Gell., od. procul a republica, Sall.: aetas pure et eleganter et quiete acta, Cic.: aetatem degere cum alqo, Komik., od. inter feras, Cic.: omnem aetatem degere in tranquillitate sine dolore, Cic.: degere omne tempus aetatis sine molestia, Cic.: gerere aetatem cum alqo, Sulpic. in Cic. ep.: aetatem conterere in alqa re, Cic.: aetatem consumere in alqa re, Cic.: se suamque aetatem curant, Plaut. – aetatem, das liebe lange Leben hindurch, zeitlebens, für immer, Komik. u. Lucil. fr. (vgl. Brix Plaut. Men. 717. Lorenz Plaut. Pseud. 493. Wagner Ter. heaut. 716). – in aetate (hominum), im (menschlichen) Leben, je zuweilen (s. Brix Plaut. trin. 24), Plaut.: verb. in vita atque in aetate, Plaut.: u. in aetate sua, Plaut. – dah. aetas mea, tua = ich, du (s. Brix Plaut. Men. 675. Lorenz Plaut. Pseud. 110), in te nunc omnes spes sunt aetati meae, Plaut.: vae aetati tuae, vae capiti atque aetati tuae, Plaut.: aliquid tulisse mali capiti atque aetati illorum, Ter. – b) ein Menschenalter (von 30, selten u. nur bei Dichtern von 100 Jahren), eine Generation, tertiam iam aetatem hominum vivebat (Nestor), Cic.: hominis aetatem durare, Liv.: vixi annos bis centum; nunc tertia vivitur aetas, Ov. – 2) die Lebenszeit, in der jmd. gerade steht, das Lebensalter, die Jahre, das Alter, u. die einzelne Altersstufe, a) eig.: α) ohne nähere Bestimmung: aetas succedit aetati, Cic.: amicitia incepta a parvis cum aetate (mit den Jahren) accrevit, Ter.: filius id aetatis, Cic.: sumus id aetatis, Cic.: u. so hoc, illuc, istuc aetatis, Komik. (s. Brix Plaut. trin. 787): aetate superiores (Ggstz. pueri), Varr. – auch (v. mehreren) im Plur., vincunt numero, vincunt aetatibus, Cic.: ambo florentes aetatibus, Verg.: homines omnium aetatium, Gell. – aetas ( wie tempus) est mit Infin., Verg.: aetas desinit, incipit mit final. Infin., Verg. – u. insbes. bald = Jugend, forma (Schönheit) atque aetas, Ter.: neque sciebat neque per aetatem (wegen der J.) potis erat, Ter.: u. so amici regis, qui propter aetatem eius in curatione erant regni, Caes.: dedecora, quae aetas ipsius (seine Jugend = er in seiner J.) pertulit, Cic.: aetatis maxime paenitebat, an seine J. stieß man sich am meisten, Liv.: qui aliquid formae, aetatis artificiique habebant (Ggstz. qui senes ac deformes erant), Cic.: carus eris Romae, donec te deseret aetas, Hor. – bald = höheres od. hohes Alter, aetatis vacatio, Nep.: aetatis excusatio, Curt.: morbo atque aetate confectus, Sall.: aetate gravis, Liv.: nusquam tantum tribuitur aetati, nusquam senectus est honoratior, Cic.: aetate (vor A.) non quis obtuerier, Plant. – bald = das gereiftere, mannbare (heiratsfähige) Alter, in aetatem venire, Liv. 42, 34, 3, pervenire, Corp. inscr. Lat. 10, 5056. – v. Lebl., aetas populorum et civitatum, Cic. de legg. 2, 9: aetates aedificiorum, Papin. dig. 30, 58: aetates tabularum, Petr. 88, 1: aetatem ferre (v. Wein), das hohe Alter vertragen, alt werden können (und doch nicht verderben), Cic. fr. bei Macr. sat. 2, 3, 2 (= Cic. fr. G. b 10 p. 344, 22 M.): so auch aetatem pati, Sen. ep. 36, 3. – β) mit näherer Bestimmung: iniens aetas, der Eintritt ins Leben (der Beginn der praktischen Wirksamkeit), Cic.: ab initio aetatis oder ab ineunte aetate, Cic.: a primo tempore oder a primis temporibus aetatis, Cic.: a prima aetate, Cic.: flos aetatis od. florens aetas, die Jugend, Cic.: bona aetas, die guten Jahre, Cic.: mala aetas, die bösen Jahre, Plaut. – ad petendum (magistratum) legitima aetas, Liv.: aetas militaris, das gesetzliche Jahr für den Kriegsdienst (das 17te), Sall.: quaestoria (das 31ste, unter Augustus das 25ste), Quint.: senatoria (das 25ste), Tac.: consularis (das 43ste), Cic. – aetas nova, die frische Jugend (Ggstz. aetas serior (das reifere Alter), Ov.: aetas integra, Afran, fr. u. Tac. (bes. aetate integrā, in der Blüte der Jugend, Pacuv. fr., Komik, u.a., s. Spengel Ter. Andr. 72): aetas iam constans, Cic., nondum constans, Suet.: media, Plaut. u. Cic. (s. Wagner Plaut. aul. 157): u. media aetas Falerni, Plin. 23, 34: firmata, Cic.: imbecilla, Sall., infirma, Cic.: pubes, Liv.: aetas iuvenilis, Augustin. ep. 36, 1: aetas virilis, s. virīlis: tenera, Liv.: adulta, Cic.: grandior, Cic.: ingravescens, Cic.: extrema, Cic.: fessa aetas, Altersschwäche, Tac.: aetate iam affectā, schon in die Jahre, Cic.: aetate exactā, im hohen Alter, Pacuv. fr., Cic. u.a.: ebenso actā aetate, Cic.: aetas decrepita, Cic.: aetas senecta, Plaut., Sall. fr. u.a.: aetas grandaeva, Aur. Vict. epit. 41, 25: longissima, Cic.: inferior, superior aetas, Cic.: aetas maior, Gell.: si iam satis aetatis ac roboris esset, Cic.: quid aetatis tibi videor? Plaut.: quibus aetas ad militandum gravior esset, schon zu alt zum Kriegsdienst, Liv.: aetatem habes opportunissimam, du stehst im besten Alter, Cic. – b) meton. = die Menschen einer Altersstufe, die Altersklasse (s. Ticher Cic. de sen. 46): vestra, Leute eueres Alters, Cic.: puerilis aetas, das Knabenalter = die Knaben, Cic.: senilis aetas, das Greisenalter = die Greise, Cael. Aur. acut. 2, 13, 90: aetas robustior, Liv.: haec aetas nostra iuris ignara est, Cic.: omnes aetates, ordines, die Leute jedes Alters, jung u. alt, Cic.: u. so omnis aetas, Liv.: puellis ut saltem parcerent, a qua aetate etiam hostes abstinerent, Liv. – II) der einer Person od. Sache nur äußerlich zufallende Anteil an der Zeit, a) im engern Sinne, das Zeitalter, die Zeit, Romuli aetas, Cic.: ab aetatis huius memoria, Cic.: clarissimus imperator suae aetatis, Liv.: nostrā aetate, Quint.: heroicis aetatibus, Cic.: illustrium hominum aetates et tempora, Cic. – meton., das Zeitalter, die Zeit = die Menschen eines Zeitalters, das Geschlecht, nostra aetas, Liv.: secuta aetas, Plin.: incuriosa suorum aetas, Tac.: quid nos dura refugimus aetas? Hor.: impia perdemus devoti sanguinis aetas, Hor.: disce tamen, veniens aetas, Ov. – poet. übtr., verborum vetus aetas, die alten Geschlechter der Wörter, die altgewordenen Wörter, Hor. de art. poët. 61. – b) im weitern Sinne, der Zeitabschnitt, die Zeit übh., aurea aetas, das goldene Zeitalter, Ov.: sempiternae saeculorum aetates, Cic. – omnia fert aetas, Verg.: quidquid sub terra est, in apricum proferet aetas, Hor.: longa aetas, die Länge der Zeit, Hor.: aetate tam longā, Flor.: aetate, durch die Länge der Zeit, infolge der Verjährung, Flor. 3, 13, 7. – / Genet. Plur. gew. aetatum; doch auch nicht selten aetatium, Liv. u.a.; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 409.

    lateinisch-deutsches > aetas

  • 40 alucinatio

    alūcinātio (halūcinātio), ōnis, f. (alucinor), gedankenloses Reden, Faselei, Träumerei, puerilis, Arnob. 6, 8: celerrima respiratio atque alucinatio, Cael. Aur. de sign. diaet. pass. 38 R.: Plur., vestrae alucinationes, Sen. de brev. vit. 26, 6: otiosae alucinationes, Arnob. 4, 36: delicatissimae mentis et corporis alucinationes, Auct. inc. bei Non. 121, 23 ( nach Non. im guten Sinne, etwa »Tändeleien«).

    lateinisch-deutsches > alucinatio

См. также в других словарях:

  • puerilis — index juvenile (adjective), juvenile (noun), puerile Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Nam quicunque senet, puerilis sensus in eo est. — См. Стар да мал дважды глуп …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • пуэрильный — (puerilis; от лат. puer ребенок) относящийся к ребенку, ребяческий, детский …   Большой медицинский словарь

  • Пуэри́льный — (puerilis; от лат. puer ребенок) относящийся к ребенку, ребяческий, детский …   Медицинская энциклопедия

  • puéril — puéril, ile [ pɥeril ] adj. • fin XVe; lat. puerilis 1 ♦ Vx Relatif à l enfant, à l enfance. « La civilité puérile et honnête », ancien manuel de politesse à l usage des enfants. ♢ Mod. Qui évoque l enfant, l enfance. ⇒ infantile. « ce je ne sais …   Encyclopédie Universelle

  • pueril — (Del lat. puerilis.) ► adjetivo 1 De los niños o de la puericia: ■ es una empresa especializada en alimentación pueril; a su edad sigue teniendo actitudes pueriles. SINÓNIMO infantil 2 Que es poco importante o infundado: ■ no vale la pena… …   Enciclopedia Universal

  • pueril — infantil; kindlich; albern; unreif; naiv; kindhaft; unentwickelt; kindisch * * * pu|e|ril 〈[ puə ] Adj.; geh.〉 (noch) kindlich, kindisch, zurückgeblieben [<lat. puerilis „kindlich, knabenhaft“; …   Universal-Lexikon

  • дыхание пуэрильное — (r. puerilis; лат. puerilis детский) везикулярное Д. у детей в возрасте от 1 года до 7 лет, отличающееся усиленным и удлиненным шумом выдоха …   Большой медицинский словарь

  • Greek Anthology — The Greek Anthology (also called Anthologia Graeca or, sometimes, the Palatine Anthology ) is a collection of poems, mostly epigrams, that span the classical and Byzantine periods of Greek literature.While papyri containing fragments of… …   Wikipedia

  • Straton of Sardis — (maybe better known under his Latin name Strato) was a Greek poet and anthologist from the Lydian city of Sardis. He is thought to have lived during the time of Hadrian, based on Straton authorship of a poem about the doctor Artemidorus Capito, a …   Wikipedia

  • Дыхание — I Дыхание (respiratio) совокупность процессов, обеспечивающих поступление из атмосферного воздуха в организм кислорода, использование его в биологическом окислении органических веществ и удаление из организма углекислого газа. В результате… …   Медицинская энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»