Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

pudico

  • 1 pudico

    pudico
    pudico , -a [pu'di:ko]
      <-chi, -che> aggettivo
    (persona) schamhaft; (sguardo, bacio) verschämt

    Dizionario italiano-tedesco > pudico

  • 2 púdico

    'puđiko
    adj
    keusch, prüde, schamhaft
    ( femenino púdica) adjetivo
    1. [pudoroso] sittsam
    2. [vergonzoso] schamhaft
    púdico
    púdico , -a ['puðiko, -a]
    ver link=pudoroso pudoroso{

    Diccionario Español-Alemán > púdico

  • 3 depudico

    dē-pudīco, āvī, āre (de u. pudicus), schänden, Laber. inc. fab. XVII (bei Gell. 16, 7, 2).

    lateinisch-deutsches > depudico

  • 4 sigillum

    sigillum, ī, n. (Demin. v. signum), I) die kleine Figur, das kleine Bildnis, die kleine Statue (das Standbildchen), Vitr. 9, 8, 6 u. 7. Apul. apol. 62: sig. Volkani, Corp. inscr. Lat. 14, 3: im Plur., patella, in qua sigilla erant egregia, Cic. Verr. 4, 48: albaria sigilla aedificiorum, Gipsfiguren (als Stukkaturarbeit) an Häusern, Plin. 36, 183: quattuor certamina brevibus distincta sigillis, in ein Gewebe eingewirkt, Ov. met. 6, 86: ornatus circus sigillis, mit Standbildchen, Ov. art. am. 1, 407: Tyrrhena sigilla, Standbildchen, Götterbildchen, Hor. ep. 2, 2, 180: u. so von Standbildchen, Cic. de nat. deor. 1, 85: parva sigilla, Lact. 2, 4, 19: sigilla perparvula, Cic. Verr. 4, 95. – von Abdrücken des Siegelringes, das Siegel, ignoti anuli sigillo impresso, Curt. 3, 7 (18), 14: cum aperuisset sigillum secundum, tertium etc., Vulg. apoc. 5, 3 sqq.: Plur., si in eiusmodi cera centum sigilla hoc anulo impressero, Cic. Acad. 2, 86: odisti claves et grata sigilla pudico, Hor. ep. 1, 20, 3: liber signatus sigillis septem, Vulg. apoc. 5, 1. – II) das Zeichen, die Spur, Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 326.

    lateinisch-deutsches > sigillum

  • 5 depudico

    dē-pudīco, āvī, āre (de u. pudicus), schänden, Laber. inc. fab. XVII (bei Gell. 16, 7, 2).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > depudico

  • 6 sigillum

    sigillum, ī, n. (Demin. v. signum), I) die kleine Figur, das kleine Bildnis, die kleine Statue ( das Standbildchen), Vitr. 9, 8, 6 u. 7. Apul. apol. 62: sig. Volkani, Corp. inscr. Lat. 14, 3: im Plur., patella, in qua sigilla erant egregia, Cic. Verr. 4, 48: albaria sigilla aedificiorum, Gipsfiguren (als Stukkaturarbeit) an Häusern, Plin. 36, 183: quattuor certamina brevibus distincta sigillis, in ein Gewebe eingewirkt, Ov. met. 6, 86: ornatus circus sigillis, mit Standbildchen, Ov. art. am. 1, 407: Tyrrhena sigilla, Standbildchen, Götterbildchen, Hor. ep. 2, 2, 180: u. so von Standbildchen, Cic. de nat. deor. 1, 85: parva sigilla, Lact. 2, 4, 19: sigilla perparvula, Cic. Verr. 4, 95. – von Abdrücken des Siegelringes, das Siegel, ignoti anuli sigillo impresso, Curt. 3, 7 (18), 14: cum aperuisset sigillum secundum, tertium etc., Vulg. apoc. 5, 3 sqq.: Plur., si in eiusmodi cera centum sigilla hoc anulo impressero, Cic. Acad. 2, 86: odisti claves et grata sigilla pudico, Hor. ep. 1, 20, 3: liber signatus sigillis septem, Vulg. apoc. 5, 1. – II) das Zeichen, die Spur, Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 326.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sigillum

  • 7 modesto

    modesto
    modesto , -a [mo'dεsto]
      aggettivo
     1 (umile) bescheiden; (parsimonioso) anspruchslos, genügsam
     2 (privo di sfarzo) bescheiden, einfach; (prezzo) niedrig, reell
     3 (pudico, serio) sittsam, anständig

    Dizionario italiano-tedesco > modesto

См. также в других словарях:

  • púdico — púdico, ca adjetivo 1. Que tiene pudor o recato: La joven se sentó en el sofá con actitud púdica. Para ir a la iglesia deberías ponerte un vestido más púdico. El chico miraba con ojos púdicos. Sinónimo: pudoroso, honesto. Antónimo: impúdico …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • púdico — púdico, ca (Del lat. pudīcus). adj. Honesto, casto, pudoroso. ☛ V. mimosa púdico …   Diccionario de la lengua española

  • pudico — agg. [dal lat. pudīcus, der. di pudēre sentire vergogna ] (pl. m. chi ). 1. [che mostra pudore: donna p. ; sorriso p. ] ▶◀ castigato, casto, morigerato, (lett., scherz.) pudibondo, verecondo. ↑ casto, puro. ↓ ritroso. ◀▶ impudico, inverecondo.… …   Enciclopedia Italiana

  • púdico — púdico, ca adjetivo honesto, pudoroso, casto, recatado*. * * * Sinónimos: ■ casto, honesto, pudoroso, recatado Antónimos …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • pudico — |í| adj. Que tem pudor. = CASTO   ‣ Etimologia: latim pudicus, a, um, modesto, casto, virtuoso, puro …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • púdico — (Del lat. pudicus .) ► adjetivo Que tiene pudor: ■ siempre ha sido muy púdico para hablar de sus cosas íntimas; no usa las duchas del polideportivo porque es muy púdico . SINÓNIMO pudoroso recatado ANTÓNIMO impúdico * * * púdico, a (del lat.… …   Enciclopedia Universal

  • pudico — pu·dì·co agg. 1. CO che rivela pudore e composta verecondia, spec. con rif. alla sfera sessuale: un atteggiamento, un abito, un rossore pudico | che rispetta il comune senso del pudore e del decoro: uno spettacolo pudico, un immagine pudica… …   Dizionario italiano

  • púdico — {{#}}{{LM P32155}}{{〓}} {{SynP32929}} {{[}}púdico{{]}}, {{[}}púdica{{]}} ‹pú·di·co, ca› {{《}}▍ adj.{{》}} Que tiene o que muestra pudor o vergüenza, especialmente en lo relacionado con el sexo. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín pudicus.… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • pudico — {{hw}}{{pudico}}{{/hw}}agg.  (pl. m. chi ) 1 Che mostra di avere pudicizia, detto di persona: donna pudica | Che rivela pudicizia: sguardo –p; SIN. Verecondo; CONTR. Impudico. 2 (lett.) Modesto, timido, riservato …   Enciclopedia di italiano

  • pudico — pl.m. pudichi sing.f. pudica pl.f. pudiche …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • púdico — ca adj. Pudoroso …   Diccionario Castellano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»