puchną

См. также в других словарях:

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

• puchnąć — ndk Vc, puchnąćnę, puchnąćniesz, puchnąćnij, puchł a. puchnąćnął, puchnąćchła, puchnąćchli 1. «stawać się obrzękniętym, nabrzmiewać; brzęknąć, obrzmiewać» Puchnąć od ukąszenia komarów. Oczy, powieki puchną od płaczu, z płaczu. Puchnący palec. ◊… …   Słownik języka polskiego

• uszy bolą [i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{od czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś już nie może czegoś dłużej słuchać; ma dosyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uszy komuś puchną, bolą, pękają od czegoś. Grają tak głośno, że uszy bolą. Ciszej, bo mi uszy puchną! Uszy bolą od… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• пухнуть — пухну, укр. пухнути, др. русск. пухнути, цслав. пухати дуть , болг. пуша курю , сербохорв. пухати, пу̑ха̑м дуть , словен. puhati, рuhаm фыркать, дуть , puhniti, чеш. puchati, puchnouti пухнуть, набухать , слвц. рuсhnut᾽ – то же, польск. puchnąc… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• puchnąć — żart. Bić i patrzeć, czy równo puchnie «zwrot wyrażający oburzenie z powodu czyjegoś zachowania»: Za taki bałagan to tylko bić i patrzeć, czy równo puchnie... Roz bezp 1998. Puchnie komuś głowa, łeb (od czegoś) zob. głowa 46. Uszy puchną od… …   Słownik frazeologiczny

• aż — 1. «spójnik zestawiający zdania współrzędne z uwydatnieniem treści jednego z nich, nagłej zmiany sytuacji itp.» Długo prosił, aż nagle krzyknął. Rozmawiali cicho, aż tu jak nie huknie. 2. «spójnik w zdaniach wyrażających skutek albo stopień… …   Słownik języka polskiego

• przeklinać — ndk I, przeklinaćam, przeklinaćasz, przeklinaćają, przeklinaćaj, przeklinaćał, przeklinaćany 1. forma ndk czas. przekląć (p.) 2. «używać przekleństw, wymysłów; kląć» Przeklinać w zdenerwowaniu. ◊ Przeklinać na czym świat stoi «używać najgorszych …   Słownik języka polskiego

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• chichotka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. chichotkatce, lm D. chichotkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta, dziewczyna skora do śmiechu, lubiąca się śmiać, łatwo dająca się sprowokować do długiego, zaraźliwego śmiechu; śmieszka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uszy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• puchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, puchnąćnę, puchnąćnie, puchnąćnij, puchnąćchłem, puchnąćpuchł || puchnąćnął, puchnąćchła, puchnąćchli {{/stl 8}}– spuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień