-
21 accord
[ə'kɔːd] 1. nporozumienie nt, uzgodnienie nt2. vtto accord sb sth/sth to sb — obdarzać (obdarzyć perf) kogoś czymś, przyznawać (przyznać perf) komuś coś
* * *[ə'ko:d] 1. verb1) ((with with) to agree with: His story accords with what I saw happen.) zgadzać się2) (to grant or give to (a person): They accorded the president great respect.) okazać, udzielić2. noun(agreement: That is not in accord with your original statement.) zgoda, zgodność- accordingly
- according to
- of one's own accord
- with one accord -
22 agree
[ə'griː] 1. vtprice, date uzgadniać (uzgodnić perf)2. vizgadzać się (zgodzić się perf); ( LING) zgadzać sięto agree with — person zgadzać się (zgodzić się perf) z +instr; food służyć +dat; statements etc pokrywać się (pokryć się perf) z +instr
to agree to sth/to do sth — zgadzać się (zgodzić się perf) na coś/zrobić coś
to agree that … — przyznawać (przyznać perf), że …
it was agreed that … — uzgodniono, że …
they agreed on going — uzgodnili, że pojadą
* * *[ə'ɡri:]past tense, past participle - agreed; verb1) ((often with with) to think or say the same (as): I agreed with them that we should try again; The newspaper report does not agree with what he told us.) zgadzać się2) (to say that one will do or allow something: He agreed to go; He agreed to our request.) zgadzać się3) ((with with) to be good for (usually one's health): Cheese does not agree with me.) służyć4) (to be happy and friendly together: John and his wife don't agree.) zgadzać się•- agreeably
- agreement -
23 allot
[ə'lɔt]vtto allot (to) — przyznawać (przyznać perf) or przydzielać (przydzielić perf) (na +acc)
* * *[ə'lot]past tense, past participle - allotted; verb(to give (each person) a fixed share of or place in (something): They have allotted all the money to the various people who applied.) przeznaczać, dzielić -
24 allow
[ə'lau]vtbehaviour pozwalać (pozwolić perf) na +acc; sum przeznaczać (przeznaczyć perf); claim, goal uznawać (uznać perf)to allow that … — przyznawać (przyznać perf), że …
to allow sb to do sth — pozwalać (pozwolić perf) komuś coś zrobić
he is allowed to … — wolno mu +infin
Phrasal Verbs:* * *1) (not to forbid or prevent: He allowed me to enter; Playing football in the street is not allowed.) pozwalać2) ((with for) to take into consideration when judging or deciding: These figures allow for price rises.) uwzględnać3) (to give, especially for a particular purpose or regularly: His father allows him too much money.) dawać•- make allowance for -
25 certify
['səːtɪfaɪ] 1. vtfact poświadczać (poświadczyć perf); ( award diploma to) przyznawać (przyznać perf) dyplom or patent +dat2. vito certify sb insane — orzekać (orzec perf) o czyjejś niepoczytalności
to certify that … — zaświadczać (zaświadczyć perf), że …
* * *1) (to declare formally (eg that something is true): I certify that I witnessed the signing of his will.) poświadczyć2) (to declare officially that (someone) is insane.) orzekać (niepoczytalność)• -
26 допустить
глаг.• dopuszczać• dopuścić• przyjmować• przyjąć• przypuszczać• przyznawać• przyznać• uznawać• wpuszczać• zakładać• zezwalać -
27 признать
глаг.• nadać• poznawać• poznać• przyjmować• przyjąć• przyznawać• przyznać• rozpoznawać• rozpoznać• uznawać• uznać• wyznawać• wyznać -
28 присудить
глаг.• nagradzać• przysądzać• przysądzić• przyznawać• przyznać• zasądzić -
29 konfesi
przyznawać się, przyznać się, wyznawać -
30 confess
[kən'fɛs] 1. vtsin, guilt wyznawać (wyznać perf); crime, ignorance, weakness przyznawać się (przyznać się perf) do +gen2. vito confess to — przyznawać się (przyznać się perf) do +gen
I must confess that I didn't enjoy it at all — muszę przyznać, że wcale mnie to nie bawiło
* * *[kən'fes](to make known that one is guilty, wrong etc; to admit: He confessed (to the crime); He confessed that he had broken the vase; It was stupid of me, I confess.) wyznawać- confessional
- confessor -
31 bekennen
bekennen *I. vtII. vr1) sich zu jdm \bekennen przyznawać się do kogośsich schuldig \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do winysich zu einer Tat \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do jakiegoś czynu2) ( sich zeigen als)\bekennender Christ/\bekennende Christin sein dawać [ perf dać] świadectwo swojej chrześcijańskiej wiarysich zum Deutschtum \bekennen czuć się Niemcem(-ką) -
32 przyzna|ć
pf — przyzna|wać impf (przyznam — przyznaję) Ⅰ vt 1. (uznać za słuszne) to admit, to acknowledge- przyznać komuś rację to admit that sb is right- sama przyznasz, że tak się nie robi you’ll admit that it’s not the thing to do- przyznał, że zawinił he acknowledged that he was at fault- przyznaję, że to wspaniały pomysł I admit it’s a great idea- „masz słuszność”, przyznał ‘you’re right,’ he admitted2. (udzielić) to grant, to award- przyznać komuś nagrodę/stypendium to award sb a prize/scholarship- przyznać komuś zasiłek to grant sb an allowance- pierwsza nagroda została przyznana drużynie z Gdańska the first prize went to the team from GdańskⅡ przyznać się — przyznawać się to admit, to own- przyznam się, że jestem głodny/zmęczony I admit (that) I’m hungry/tired- pisał wiersze, ale się do tego nie przyznawał he wrote poetry, but he never admitted (to) it- przyznać/nie przyznać się do winy Prawo to plead guilty/not guilty- przyznać się do popełnienia kradzieży/fałszerstwa to own up to the theft/forgery- jeśli włożysz ten kapelusz, nie przyznam się do ciebie żart. if you wear that hat, I’ll disown youThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyzna|ć
-
33 admit
[əd'mɪt]vt(confess, accept) przyznawać się (przyznać się perf) do +gen; ( permit to enter) wpuszczać (wpuścić perf); (to club, organization, hospital) przyjmować (przyjąć perf)"children not admitted" — "(wstęp) tylko dla dorosłych"
I must admit that … — muszę przyznać, że …
Phrasal Verbs:- admit of- admit to* * *[əd'mit]past tense, past participle - admitted; verb1) (to allow to enter: This ticket admits one person.) umożliwiać wstęp2) (to say that one accepts as true: He admitted (that) he was wrong.) przyznawać•- admission
- admittance
- admittedly -
34 guilty
['gɪltɪ]adj( to blame) winny; expression zmieszany; secret, conscience nieczystyto plead guilty/not guilty — przyznawać się (przyznać się perf)/nie przyznawać się (nie przyznać się perf) do winy
to feel guilty about doing sth — czuć się (poczuć się perf) winnym z powodu zrobienia czegoś
* * *adjective (having, feeling, or causing guilt: The jury found the prisoner guilty; a guilty conscience.) winny -
35 claim
[kleɪm] 1. vtrights, compensation żądać (zażądać perf) +gen, domagać się +gen; credit przypisywać (przypisać perf) sobie; expenses żądać (zażądać perf) zwrotu +gen; ( assert)2. nhe claims (that)/to be … — twierdzi, że/że jest +instr
( assertion) twierdzenie nt; (for pension, wage rise) roszczenie nt; ( to inheritance etc) prawo nt, pretensje plshe claimed innocence — twierdziła, że jest niewinna
to put in a claim for — ( expenses) przedstawiać (przedstawić perf) rachunek na +acc
to claim on the insurance — składać (złożyć perf) wniosek o odszkodowanie ( z tytułu polisy ubezpieczeniowej)
the airline faced millions of dollars in claims — linie lotnicze stanęły w obliczu wielomilionowych roszczeń o odszkodowania
* * *[kleim] 1. verb1) (to say that something is a fact: He claims to be the best runner in the class.) twierdzić2) (to demand as a right: You must claim your money back if the goods are damaged.) upomnieć się o, żądać zwrotu3) (to state that one is the owner of: Does anyone claim this book?) przyznawać się (do)2. noun1) (a statement (that something is a fact): Her claim that she was the millionaire's daughter was disproved.) stwierdzenie2) ((a demand for) a payment of compensation etc: a claim for damages against her employer.) żądanie3) (a demand for something which (one says) one owns or has a right to: a rightful claim to the money.) roszczenie•- claimant -
36 own
[əun] 1. vt 2. vi ( BRIT)( fml)to own to sth — przyznawać się (przyznać się perf) do czegoś
Phrasal Verbs:- own up3. adja room of my/his (etc) own — (swój) własny pokój
to make one's own bed — słać (posłać perf) sobie łóżko
to get one's own back on sb — odpłacić się ( perf) komuś
to do sth on one's own — robić (zrobić perf) coś samemu
from now on, you're on your own — od tej chwili jesteś zdany na własne siły
he'll come into his own — pokaże, na co go stać
* * *[əun] 1. verb1) (to have as a possession: I own a car.) posiadać2) (to admit that something is true: I own that I have not been working very hard.) przyznać (się)2. adjective, pronoun(belonging to (the person stated): The house is my own; I saw it with my own eyes.) własny- owner- ownership
- get one's own back
- own up -
37 clean
[kliːn] 1. adj ( lit, fig) 2. vtto clean one's teeth ( BRIT) — czyścić (wyczyścić perf) zęby
Phrasal Verbs:- clean up3. advto have a clean driving licence or (US) record — ≈ nie mieć punktów karnych w ewidencji policji drogowej
* * *[kli:n] 1. adjective1) (free from dirt, smoke etc: a clean window; a clean dress.) czysty2) (neat and tidy in one's habits: Cats are very clean animals.) czysty3) (unused: a clean sheet of paper.) czysty4) (free from evil or indecency: a clean life; keep your language clean!) przyzwoity5) (neat and even: a clean cut.) gładki2. adverb(completely: He got clean away.) zupełnie3. verb(to (cause to) become free from dirt etc: Will you clean the windows?) czyścić, myć['klenli]
(clean in personal habits.)
schludny- cleaner- cleanly- clean up
- a clean bill of health
- a clean slate
- come clean
- make a clean sweep -
38 plead
[pliːd] 1. vt 2. vi ( JUR)to plead with sb to do sth — błagać kogoś, żeby coś (z)robił
* * *[pli:d]past tense, past participles - pleaded; verb1) ((of a prisoner) to answer a charge, saying whether one is guilty or not: `How does the prisoner plead?' `He pleads guilty.') odpowiadać na zarzut2) (to present a case in court: My lawyer will plead my case; My lawyer will plead for me.) prowadzić sprawę3) ((often with with) to make an urgent request: He pleaded with me not to go; He pleaded to be allowed to go.) błagać -
39 admit to
vt fus( murder etc) przyznawać się (przyznać się perf) do +gen -
40 allouer
1. przydzielić2. przyznawać3. przyznać4. wyznaczyć
См. также в других словарях:
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się – przyznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szczerze o swoich myślach, zamiarach, ujawniać coś o sobie; potwierdzać czyjeś zarzuty, swoją winę; mówić prawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznawać się do winy, do błędu, do morderstwa. Przyznać się szczerze, otwarcie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się — Przyznać się (do czegoś) bez bicia zob. bicie … Słownik frazeologiczny
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
uderzać się – uderzyć się [bić się] w piersi — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażać skruchę, przyznawać się do winy, także w formie gestu uderzania pięścią w swoją pierś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę się uderzyć w piersi i przyznać, że stało się to z mojej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień