-
1 przywłaszczać
глаг.• присваивать* * *przywłaszcza|ć\przywłaszczaćny несов. со присваивать что, самовольно завладевать чем* * *przywłaszczany несов. coприсва́ивать что, самово́льно завладева́ть чем -
2 kraść
глаг.• воровать• выкрадывать• выкрасть• красть• похищать• проскальзывать• своровать• уворовать• украсть* * *kra|ść\kraśćdnę, \kraśćdziony несов. красть, воровать;● \kraśćdzione nie tuczy посл. чужое добре) впрок нейдёт
+ przywłaszczać* * *kradnę, kradziony несов.красть, ворова́тьSyn: -
3 aneignen
aneignen (-e-): vr sich etwas aneignen Habe przywłaszczać <- czyć> sobie, zagarniać <- nąć> (A); Wissen, Kenntnisse przyswajać <- swoić>, zdoby(wa)ć -
4 bringen
bringen ( brachte, gebracht) vt ( herbringen) przynosić <- nieść> (a fig Nutzen, Glück usw); Person przyprowadzać <- dzić>; fahrend Sachen und Personen przywozić <- wieźć>; ( hinbringen) odnosić, zanosić <- nieść> (nach, zu do G, na A); ( jemanden begleiten) odprowadzać <- dzić>; fahrend Sachen und Personen odwozić, zawozić <- wieźć>; etwas im Radio usw poda(wa)ć; ( publizieren) <o>publikować; Unglück sprowadzać <- dzić> ( jemandem na A);fam. was bringt das? po co to (wszystko)?;fam. er bringt das nicht on nie potrafi, to mu nie wyjdzie;auf den Markt bringen wypuszczać <- puścić> na rynek;jemanden auf einen Gedanken, eine Spur bringen naprowadzać <- dzić> k-o na myśl, na ślad;etwas hinter sich bringen załatwi(a)ć (A);jemandem etwas in Erinnerung bringen przypomnieć k-u (A);(es) mit sich bringen <s>powodować, sprawi(a)ć (że);etwas nicht über sich bringen zu (+ inf) nie móc się przemóc, żeby (+ inf);zum Kochen bringen doprowadzać <- dzić> do wrzenia;es zu etwas bringen wyjść na ludzi;es weit bringen zajść daleko -
5 nehmen
nehmen vt ( nimmt, nahm, genommen) brać < wziąć> ( aus etwas z G; etwas auf sich na siebie A; sich [D] sobie); Tee usw wypić pf, napić się pf (G); Arznei zaży(wa)ć; ( wegnehmen) odbierać < odebrać> (a fig Schlaf, Hoffnung usw), zab(ie)rać; Festung zdoby(wa)ć;an sich nehmen Sache brać < wziąć>, zatrzym(yw)ać dla siebie, przywłaszczać <- czyć> sobie (A);den Zug nehmen <po>jechać pociągiem;zu sich nehmen Essen spoży(wa)ć;nimm es dir weź to sobie;das nimmt kein Ende to oder temu nie ma końca;du nimmst mir die Sicht zasaniasz mi sobą widok;fam. wie mans nimmt to zależy od punktu widzenia;streng genommen ściśle biorąc; -
6 unterschlagen
См. также в других словарях:
przywłaszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przywłaszczaćam, przywłaszczaća, przywłaszczaćają, przywłaszczaćany {{/stl 8}}– przywłaszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przywłaszczaćczę, przywłaszczaćczy, przywłaszczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} kraść,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przywłaszczać — → przywłaszczyć … Słownik języka polskiego
kieszeń — 1. Chować, brać pieniądze do (własnej) kieszeni «przywłaszczać sobie czyjeś pieniądze»: W Radomiu był swego czasu szefem żandarmerii rosyjskiej niejaki Wąsiacki, Rosjanin, którego ogólnie podejrzewano, iż fabrykował sztucznie konfidentów i… … Słownik frazeologiczny
sięgnąć — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
sięgać — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
defraudować — ndk IV, defraudowaćduję, defraudowaćdujesz, defraudowaćduj, defraudowaćował, defraudowaćowany «dopuszczać się defraudacji; przywłaszczać sobie coś powierzonego (zwłaszcza pieniądze); sprzeniewierzać» Defraudować mienie państwowe, pieniądze… … Słownik języka polskiego
kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… … Słownik języka polskiego
kraść — ndk Vc, kradnę, kradniesz, kradnij, kradł, kradziony «zabierać po kryjomu, przywłaszczać bezprawnie cudzą własność» Kradł matce pieniądze. Kraść cegłę na budowie. □ Kradzione nie tuczy.przen. Gęste firanki kradły światło … Słownik języka polskiego
przywłaszczyć — dk VIb, przywłaszczyćczę, przywłaszczyćczysz, przywłaszczyćwłaszcz, przywłaszczyćczył, przywłaszczyćczony przywłaszczać ndk I, przywłaszczyćam, przywłaszczyćasz, przywłaszczyćają, przywłaszczyćaj, przywłaszczyćał, przywłaszczyćany «ogólnie:… … Słownik języka polskiego
uzurpować — ndk a. dk IV, uzurpowaćpuję, uzurpowaćpujesz, uzurpowaćpuj, uzurpowaćował, uzurpowaćowany «bezprawnie zagarniać, zagarnąć władzę, przywłaszczać, przywłaszczyć sobie prawo do czegoś; rościć niesłuszne pretensje do czegoś» Uzurpować sobie prawo do… … Słownik języka polskiego
anektować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, anektowaćtuję, anektowaćtuje, anektowaćany {{/stl 8}}– zaanektować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zagarniać przemocą obce terytorium lub państwo w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień