Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

przykrej

См. также в других словарях:

  • siano — Wykręcić się sianem «znaleźć wyjście z jakiejś przykrej sytuacji za pomocą wybiegu, wykrętu; wymigać się, wykpić się byle czym»: – Wiesz, Ewelinko, jutro z samego rana wybiorę się do Milanówka, do rządcy. Trzeba koniecznie załatać dach przed… …   Słownik frazeologiczny

  • smród — 1. posp. Jakaś sprawa ciągnie się, wlecze się jak smród po gaciach «jakaś sprawa trwa zbyt długo»: Sprawa tego odszkodowania ciągnie się jak smród po gaciach (...). Roz bezp 1996. 2. posp. Narobić komuś smrodu «skompromitować kogoś, postawić… …   Słownik frazeologiczny

  • brom — m IV, D. u, Ms. brommie, blm 1. chem. «(Br) pierwiastek chemiczny z grupy chlorowców, liczba atomowa 35, ciecz lotna, brunatnoczerwona o przykrej woni, działa drażniąco na błony śluzowe; w przyrodzie występuje w postaci bromków, stosowany w… …   Słownik języka polskiego

  • kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… …   Słownik języka polskiego

  • mina — I ż IV, CMs. minie; lm D. min «wyraz twarzy, układ rysów wyrażający czyjś chwilowy nastrój, odzwierciedlający czyjeś usposobienie lub nadający komuś jakiś wygląd, pozory kogoś, czegoś» Wesoła, figlarna, zadowolona, zuchowata, bohaterska,… …   Słownik języka polskiego

  • pigułka — ż III, CMs. pigułkałce; lm D. pigułkałek 1. «lek utarty na proszek i uformowany z różnymi domieszkami masy spoistej w twardą kulkę, zwykle bardzo małą» Pigułka homeopatyczna. Pigułka witaminowa. Pigułki od kaszlu, na sen. Wziąć, łyknąć, zażyć… …   Słownik języka polskiego

  • pyszny — pysznyni, pysznyniejszy 1. «pełen pychy, zarozumiały, wyniosły, dumny» Pyszny władca. 2. «bardzo dobry, doskonały, świetny, wspaniały, znakomity» Pyszne jedzenie. Pyszna pogoda, zabawa. Pyszny dowcip. Najpyszniejsze jabłka. z pyszna tylko we fraz …   Słownik języka polskiego

  • siano — n III, Ms. sianonie, blm «skoszone i wysuszone rośliny łąkowe i pastwiskowe, a także uprawne rośliny motylkowe i mieszanki pastewne, stanowiące wysokowartościową paszę objętościową» Pachnące, świeże siano. Wiązka, kopa, stóg siana. Kosić, grabić …   Słownik języka polskiego

  • stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

  • wobec — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w dopełniaczu» a) «oznaczający: w (czyjejś) obecności, przy (kimś)» Przeprosić kogoś wobec świadków. Przemówić wobec tłumu. ◊ Wszem wobec a. wszem wobec i każdemu… …   Słownik języka polskiego

  • wrobić — dk VIa, wrobićbię, wrobićbisz, wrób, wrobićbił, wrobićbiony wrabiać ndk I, wrobićam, wrobićasz, wrobićają, wrobićaj, wrobićał, wrobićany 1. «tkając, robiąc coś na drutach wpleść w tkaninę nitki innego rodzaju lub koloru» Sweter z wrabianymi… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»