Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

przepisów

См. также в других словарях:

  • prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

  • przepis — m IV, D. u, Ms. przepissie; lm M. y 1. «wskazówka, zwykle pisana, określająca sposób wykonywania, robienia czegoś (zwłaszcza sposób przyrządzania jakiejś potrawy); recepta, zasada, prawidło, reguła» Przepis lekarski. Przepisy ortograficzne,… …   Słownik języka polskiego

  • karny — karnyni, karnyniejszy 1. «dotyczący kary, przewidujący zastosowanie kary; będący karą (za wykroczenia, przestępstwa); karzący» Mandat karny. Odpowiedzialność karna. Sankcje karne. ∆ praw. Kodeks karny «ustawa regulująca zasady odpowiedzialności… …   Słownik języka polskiego

  • rygor — m IV, D. u, Ms. rygororze; lm M. y 1. «ustalony porządek zmuszający do zachowania ściśle określonych przepisów; zespół przepisów, reguł ograniczający swobodę działania; także ścisłe podporządkowanie się przepisom; karność, dyscyplina» Żelazny… …   Słownik języka polskiego

  • obejść — prawo, przepisy itp. «wykorzystując luki lub niedoskonałości prawa lub przepisów, bezkarnie je naruszyć»: Ostatnio szczytem hipokryzji było bezkarne obchodzenie przepisów zakazujących reklamy trunków. Browary zachwalały piwo bez alkoholu, którego …   Słownik frazeologiczny

  • obchodzić — Obejść prawo, przepisy itp. «wykorzystując luki lub niedoskonałości prawa lub przepisów, bezkarnie je naruszyć»: Ostatnio szczytem hipokryzji było bezkarne obchodzenie przepisów zakazujących reklamy trunków. Browary zachwalały piwo bez alkoholu,… …   Słownik frazeologiczny

  • kodeks — m IV, D. u, Ms. kodekssie; lm M. y 1. «zbiór usystematyzowanych i opartych na wspólnych zasadach przepisów, dotyczących jednej gałęzi prawa, regulujący określoną dziedzinę stosunków społecznych, wydawany zwykle w formie ustawy» Kodeks cywilny,… …   Słownik języka polskiego

  • kodyfikacja — ż I, DCMs. kodyfikacjacji; lm D. kodyfikacjacji (kodyfikacjacyj) 1. «zebranie, usystematyzowanie, ujęcie czegoś w system pewnych norm» Kodyfikacja wiedzy o literaturze. Kodyfikacja dialektów w języku narodowym. 2. praw. «zebranie w jednolitą,… …   Słownik języka polskiego

  • kolizja — ż I, DCMs. kolizjazji; lm D. kolizjazji (kolizjazyj) 1. «zbieg niezgodnych lub sprzecznych ze sobą okoliczności, interesów, zasad, przepisów itp.; sprzeczność» Kolizja życiowa. Kolizja obowiązków. Kolizja uczucia i rozsądku. Kolizja uczucia z… …   Słownik języka polskiego

  • porządkowy — 1. «dotyczący porządku, ładu, przestrzegania regulaminu, zaleceń, przepisów, zakazów» Przepisy porządkowe. Prace porządkowe w parku miejskim. ∆ praw. Kara porządkowa «kara wymierzana za drobne przekroczenia przepisów dotyczących zachowania… …   Słownik języka polskiego

  • praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»