-
1 przenośnie
przenośnie adv im übertragenen Sinne -
2 przenośnie
przenośnie [pʃɛnɔɕɲɛ] advmetaphorisch, bildlich -
3 przenośnie
advbildlich, übertragen -
4 przen.
przen. [pʃɛn]Abk von przenośnie fig. -
5 bildlich
-
6 übertragen
übertragen * [y:bɐ'tra:gən]1. irrI. vtetw [auf jdn] \übertragen zarazić [kogoś] czymś4) ( übernehmen)etw auf eine neue Seite \übertragen przenosić [ perf przenieść] coś na następną stronę5) ( übergeben)jdm die Verantwortung \übertragen przekazać komuś odpowiedzialność6) jurII. vrsich \übertragen wywoływać [ perf wywołać] infekcjęsich auf jdn \übertragen przenosić [ perf przenieść] się na kogoś2) ( beeinflussen)sich auf jdn \übertragen Nervosität: udzielać [ perf udzielić] się komuś
См. также в других словарях:
przenośnie — «w sposób przenośny; obrazowo, metaforycznie» Przenośnie użyty wyraz … Słownik języka polskiego
złoty — złoci 1. «zawierający złoto; zrobiony ze złota; taki jak ze złota (np. pozłacany)» Złoty pierścionek, łańcuszek. Złota obrączka. Złote monety. Złoty kielich. ∆ Złoty medal, złoty krzyż «medal, krzyż ze złota lub pozłacany, stanowiący najwyższe w… … Słownik języka polskiego
łoże — n I; lm D. łóż 1. «duże, wspaniałe łóżko, posłanie; dawniej w ogóle łóżko, posłanie z czegoś» Staroświeckie szerokie łoże. Łoże małżeńskie. ◊ Madejowe łoże «w bajkach: łóżko nabite ostrymi kolcami, przygotowane w piekle dla rozbójnika Madeja;… … Słownik języka polskiego
bogaty — bogatyaci, bogatytszy 1. «posiadający duży majątek, duże dochody; zamożny, majętny» Bogaci ludzie. Być bogatszym od niejednego magnata. Stać się bogatym dzięki własnej pracy. Byli najbogatsi w okolicy. 2. «świadczący o zamożności, dostatku;… … Słownik języka polskiego
cudzysłów — m IV, D. cudzysłówłowu, Ms. cudzysłówłowie; lm M. cudzysłówłowy «znak graficzny w postaci dwóch par przecinków lub klinów, w które ujmuje się wyrazy, powiedzenia lub zdania cytowane, a także wyrazy i zwroty użyte przenośnie lub ironicznie w celu… … Słownik języka polskiego
cygan — m IV, DB. a, Ms. cygannie; lm M. cygannie, DB. ów 1. Cygan «człowiek z koczowniczego plemienia indoeuropejskiego, rozproszonego w Europie i Azji» Obóz, tabor Cyganów. Czarny jak Cygan. □ Dla kompanii (dla towarzystwa) dał się Cygan powiesić. 2.… … Słownik języka polskiego
cyganeczka — ż III, CMs. cyganeczkaczce; lm D. cyganeczkaczek 1. Cyganeczka «mała Cyganka, dziewczynka cygańska» 2. «przenośnie o dziewczynce śniadej, ciemnowłosej; czarnulka» … Słownik języka polskiego
cyganiak — m III, DB. a, N. cyganiakkiem; lm M. i, DB. ów 1. Cyganiak, pot. «dziecko cygańskie» 2. «przenośnie o śniadym, ciemnowłosym dziecku» … Słownik języka polskiego
cyganiątko — n II, N. cyganiątkokiem; lm D. cyganiątkotek 1. Cyganiątko «dziecko cygańskie» 2. «przenośnie o śniadym, ciemnowłosym dziecku» … Słownik języka polskiego
cyganka — ż III, CMs. cygankance; lm D. cygankanek 1. Cyganka «kobieta z plemienia Cyganów» 2. «przenośnie o kobiecie śniadej, ciemnowłosej» 3. pot. «oszustka, krętaczka, kłamczucha» … Słownik języka polskiego
drzewo — n III, Ms. drzewowie 1. lm D. drzew «każda roślina wieloletnia dużych rozmiarów o wyraźnie wykształconym pniu, który w pewnej wysokości nad ziemią rozgałęzia się w koronę» Drzewo chlebowe, cynamonowe, cytrynowe, figowe, hebanowe, kakaowe,… … Słownik języka polskiego