-
1 przenośnie
adj. [użyć, rozumieć] metaphorically, figuratively- mówiąc przenośnie figuratively a. metaphorically speaking* * *adv.figuratively, metaphorically.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przenośnie
-
2 przenośnie
przenośnie adv im übertragenen Sinne -
3 przenośnie
przenośnie [pʃɛnɔɕɲɛ] advmetaphorisch, bildlich -
4 przenośnie
нареч.• образно -
5 przenośnie
métaphoriquement -
6 przenośnie
advbildlich, übertragen -
7 przenośnie
[пшеношьнє]adv -
8 przenośnie
переносно -
9 przen.
( = przenośnie) fig.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przen.
-
10 przen.
przen. [pʃɛn]Abk von przenośnie fig. -
11 bildlich
-
12 übertragen
übertragen * [y:bɐ'tra:gən]1. irrI. vtetw [auf jdn] \übertragen zarazić [kogoś] czymś4) ( übernehmen)etw auf eine neue Seite \übertragen przenosić [ perf przenieść] coś na następną stronę5) ( übergeben)jdm die Verantwortung \übertragen przekazać komuś odpowiedzialność6) jurII. vrsich \übertragen wywoływać [ perf wywołać] infekcjęsich auf jdn \übertragen przenosić [ perf przenieść] się na kogoś2) ( beeinflussen)sich auf jdn \übertragen Nervosität: udzielać [ perf udzielić] się komuś -
13 Objaśnienia skrótów
авіа. — авіація - lotnictwoавто. — автомобільний термін - termin samochodowyанат. — анатомія - anatomiaархеол. — археологія - archeologiaархіт. — архітектура - architekturaастр. — астрологія - astrologiaбіол.—біологія - biologiaбот. — ботаніка - botanikaбудів. — будівництво - budownictwoвет. — ветеринарія - weterynariaвійс. — військова справа - wojskowośćвульг. — вульгарне слово - wulgarnyгеогр. — географія - geografiaгеод. — геодезія - geodezjaгеол. — геологія - geologiaгірн. — гірництво - górnictwoграм. — граматика - gramatykaдив. — дивись - patrzекон. — економіка - ekonomiaелект. — електротехніка- elektrotechnikaж — жіночий рід - rodzaj żeńskiзал. — залізничний термін - kolejnictwoзаст.—застаріле слово - wyraz przestarzałyздр.—здрібнілий - zdrobniałyзменш. — зменшений - zdrobniałyзневаж. — зневажливе слово, вираз - wyraz pogardliwyзоол.—зоологія - zoologiaінформ. — інформатика - informatykaістор. — історія - historiaкарт.—термін гри у карти - wyrażenie karciane - Умовні скороченнякіно. — кінематографія - filmowyкнижн. — книжне слово, вираз - książkowyкул. — кулінарія - termin kulinarnyлінгв. — лінгвістика - lingwistykaлісн. — лісівництво - leśnictwoлітер. — літературознавство - literaturoznawstwoматем. — математика - matematykaмед. — медицина - medycynaмист. — мистецтво - sztukaмін. — мінералогія - mineralogiaміф. — міфологія - mitologiaмн. — множина - liczba mnogaмовоз. — мовознавство - językoznawstwoмор. — морська справа - termin morskiмуз. — музика - muzykaневід. — невідмінюване - nieodmiennyнуміз. — нумізматика - numizmatykaпалеон. — палеонтологія - paleontologiaпед. — педагогіка - pedagogikaперен. — переносне значення - przenośnieпестл. — пестливий - pieszczotliwyполігр. — поліграфія - poligrafiaполіт. — політологія - politologiaприйм. — прийменник - przyimekприс. — присудок - orzeczenieприсл. — прислівник - przysłówekпрост. — просторічний - pospolityпсих. — психологія - psychologiaрer.—регіоналізм - regionalizmреліг.—релігія - religiaрідк. — рідко вживаний - rzadko używanyрозм. — розмовне слово - wyraz potocznyс. — середній рід - rodzaj nijakiфіз. — фізика - fizykaс.гос. — сільське господарство - rolnictwoфізіол. — фізіологія - fizjologiaспец. — спеціальний термін - termin specjalistycznyфілол. — філологія - filologiaфілос. — філософія - filozofiaсполуч. — сполучник - spójnikфото. — фотографія - fotografiaспорт. — спортивний термін - termin sportowyфраз. — фразеологізм - frazeologizmхім. — хімія - chemiaтеатр. — театральний термін - termin teatralnyч. —чоловічий рід - rodzaj męskiцерк. — церковний термін - kościelny terminтекст. — текстильний термін - włókiennictwoтехн. — техніка - technikaшах. — шаховий термін - szachowy terminфарм. — фармація - farmacjaюрид. — юридичний термін — prawo
См. также в других словарях:
przenośnie — «w sposób przenośny; obrazowo, metaforycznie» Przenośnie użyty wyraz … Słownik języka polskiego
złoty — złoci 1. «zawierający złoto; zrobiony ze złota; taki jak ze złota (np. pozłacany)» Złoty pierścionek, łańcuszek. Złota obrączka. Złote monety. Złoty kielich. ∆ Złoty medal, złoty krzyż «medal, krzyż ze złota lub pozłacany, stanowiący najwyższe w… … Słownik języka polskiego
łoże — n I; lm D. łóż 1. «duże, wspaniałe łóżko, posłanie; dawniej w ogóle łóżko, posłanie z czegoś» Staroświeckie szerokie łoże. Łoże małżeńskie. ◊ Madejowe łoże «w bajkach: łóżko nabite ostrymi kolcami, przygotowane w piekle dla rozbójnika Madeja;… … Słownik języka polskiego
bogaty — bogatyaci, bogatytszy 1. «posiadający duży majątek, duże dochody; zamożny, majętny» Bogaci ludzie. Być bogatszym od niejednego magnata. Stać się bogatym dzięki własnej pracy. Byli najbogatsi w okolicy. 2. «świadczący o zamożności, dostatku;… … Słownik języka polskiego
cudzysłów — m IV, D. cudzysłówłowu, Ms. cudzysłówłowie; lm M. cudzysłówłowy «znak graficzny w postaci dwóch par przecinków lub klinów, w które ujmuje się wyrazy, powiedzenia lub zdania cytowane, a także wyrazy i zwroty użyte przenośnie lub ironicznie w celu… … Słownik języka polskiego
cygan — m IV, DB. a, Ms. cygannie; lm M. cygannie, DB. ów 1. Cygan «człowiek z koczowniczego plemienia indoeuropejskiego, rozproszonego w Europie i Azji» Obóz, tabor Cyganów. Czarny jak Cygan. □ Dla kompanii (dla towarzystwa) dał się Cygan powiesić. 2.… … Słownik języka polskiego
cyganeczka — ż III, CMs. cyganeczkaczce; lm D. cyganeczkaczek 1. Cyganeczka «mała Cyganka, dziewczynka cygańska» 2. «przenośnie o dziewczynce śniadej, ciemnowłosej; czarnulka» … Słownik języka polskiego
cyganiak — m III, DB. a, N. cyganiakkiem; lm M. i, DB. ów 1. Cyganiak, pot. «dziecko cygańskie» 2. «przenośnie o śniadym, ciemnowłosym dziecku» … Słownik języka polskiego
cyganiątko — n II, N. cyganiątkokiem; lm D. cyganiątkotek 1. Cyganiątko «dziecko cygańskie» 2. «przenośnie o śniadym, ciemnowłosym dziecku» … Słownik języka polskiego
cyganka — ż III, CMs. cygankance; lm D. cygankanek 1. Cyganka «kobieta z plemienia Cyganów» 2. «przenośnie o kobiecie śniadej, ciemnowłosej» 3. pot. «oszustka, krętaczka, kłamczucha» … Słownik języka polskiego
drzewo — n III, Ms. drzewowie 1. lm D. drzew «każda roślina wieloletnia dużych rozmiarów o wyraźnie wykształconym pniu, który w pewnej wysokości nad ziemią rozgałęzia się w koronę» Drzewo chlebowe, cynamonowe, cytrynowe, figowe, hebanowe, kakaowe,… … Słownik języka polskiego