Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

przenośnie

  • 1 przenośnie

    adj. [użyć, rozumieć] metaphorically, figuratively
    - mówiąc przenośnie figuratively a. metaphorically speaking
    * * *
    adv.
    figuratively, metaphorically.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przenośnie

  • 2 przenośnie

    przenośnie adv im übertragenen Sinne

    Słownik polsko-niemiecki > przenośnie

  • 3 przenośnie

    przenośnie [pʃɛnɔɕɲɛ] adv
    metaphorisch, bildlich

    Nowy słownik polsko-niemiecki > przenośnie

  • 4 przenośnie

    нареч.
    • образно

    Słownik polsko-rosyjski > przenośnie

  • 5 przenośnie

    métaphoriquement

    Słownik Polsko-Francuski > przenośnie

  • 6 przenośnie

    adv
    bildlich, übertragen

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch > przenośnie

  • 7 przenośnie

    [пшеношьнє]
    adv

    Słownik polsko-ukraiński > przenośnie

  • 8 przenośnie

     переносно

    Praktyczny słownik polsko-ukraiński > przenośnie

  • 9 przen.

    ( = przenośnie) fig.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przen.

  • 10 przen.

    przen. [pʃɛn]

    Nowy słownik polsko-niemiecki > przen.

  • 11 bildlich

    I. adj
    1) ( anschaulich) Darstellung obrazowy
    2) ( metaphorisch) Ausdruck, Vergleich przenośny, alegoryczny
    II. adv
    1) ( anschaulich) darstellen obrazowo
    2) ( metaphorisch) sprechen przenośnie, alegorycznie

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > bildlich

  • 12 übertragen

    übertragen * [y:bɐ'tra:gən]
    1. irr
    I. vt
    1) radio, tv ( senden) transmitować
    2) (geh: übersetzen) przełożyć; ( transkribieren) transkrybować [ perf prze-]
    etw [auf jdn] \übertragen zarazić [kogoś] czymś
    etw auf eine neue Seite \übertragen przenosić [ perf przenieść] coś na następną stronę
    5) ( übergeben)
    jdm die Verantwortung \übertragen przekazać komuś odpowiedzialność
    6) jur
    jdm etw \übertragen Rechte, Besitz przenosić [ perf przenieść] coś na kogoś
    7) ( anwenden) Maßstab, Methode stosować [ perf za-] [analogicznie]
    II. vr
    1) med ( befallen)
    sich \übertragen wywoływać [ perf wywołać] infekcję
    sich auf jdn \übertragen przenosić [ perf przenieść] się na kogoś
    sich auf jdn \übertragen Nervosität: udzielać [ perf udzielić] się komuś
    2. I. adj Bedeutung, Sinn przenośny, metaforyczny
    II. adv gebrauchen przenośnie, metaforycznie

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > übertragen

  • 13 Objaśnienia skrótów

     авіа. — авіація - lotnictwo
     авто. — автомобільний термін - termin samochodowy
     анат. — анатомія - anatomia
     археол. — археологія - archeologia
     архіт. — архітектура - architektura
     астр. — астрологія - astrologia
     біол.—біологія - biologia
     бот. — ботаніка - botanika
     будів. — будівництво - budownictwo
     вет. — ветеринарія - weterynaria
     війс. — військова справа - wojskowość
     вульг. — вульгарне слово - wulgarny
     геогр. — географія - geografia
     геод. — геодезія - geodezja
     геол. — геологія - geologia
     гірн. — гірництво - górnictwo
     грам. — граматика - gramatyka
     див. — дивись - patrz
     екон. — економіка - ekonomia
     елект. — електротехніка- elektrotechnika
     ж — жіночий рід - rodzaj żeński
     зал. — залізничний термін - kolejnictwo
     заст.—застаріле слово - wyraz przestarzały
     здр.—здрібнілий - zdrobniały
     зменш. — зменшений - zdrobniały
     зневаж. — зневажливе слово, вираз - wyraz pogardliwy
     зоол.—зоологія - zoologia
     інформ. — інформатика - informatyka
     істор. — історія - historia
     карт.—термін гри у карти - wyrażenie karciane - Умовні скорочення
     кіно. — кінематографія - filmowy
     книжн. — книжне слово, вираз - książkowy
     кул. — кулінарія - termin kulinarny
     лінгв. — лінгвістика - lingwistyka
     лісн. — лісівництво - leśnictwo
     літер. — літературознавство - literaturoznawstwo
     матем. — математика - matematyka
     мед. — медицина - medycyna
     мист. — мистецтво - sztuka
     мін. — мінералогія - mineralogia
     міф. — міфологія - mitologia
     мн. — множина - liczba mnoga
     мовоз. — мовознавство - językoznawstwo
     мор. — морська справа - termin morski
     муз. — музика - muzyka
     невід. — невідмінюване - nieodmienny
     нуміз. — нумізматика - numizmatyka
     палеон. — палеонтологія - paleontologia
     пед. — педагогіка - pedagogika
     перен. — переносне значення - przenośnie
     пестл. — пестливий - pieszczotliwy
     полігр. — поліграфія - poligrafia
     політ. — політологія - politologia
     прийм. — прийменник - przyimek
     прис. — присудок - orzeczenie
     присл. — прислівник - przysłówek
     прост. — просторічний - pospolity
     псих. — психологія - psychologia
     рer.—регіоналізм - regionalizm
     реліг.—релігія - religia
     рідк. — рідко вживаний - rzadko używany
     розм. — розмовне слово - wyraz potoczny
     с. — середній рід - rodzaj nijaki
     фіз. — фізика - fizyka
     с.гос. — сільське господарство - rolnictwo
     фізіол. — фізіологія - fizjologia
     спец. — спеціальний термін - termin specjalistyczny
     філол. — філологія - filologia
     філос. — філософія - filozofia
     сполуч. — сполучник - spójnik
     фото. — фотографія - fotografia
     спорт. — спортивний термін - termin sportowy
     фраз. — фразеологізм - frazeologizm
     хім. — хімія - chemia
     театр. — театральний термін - termin teatralny
     ч. —чоловічий рід - rodzaj męski
     церк. — церковний термін - kościelny termin
     текст. — текстильний термін - włókiennictwo
     техн. — техніка - technika
     шах. — шаховий термін - szachowy termin
     фарм. — фармація - farmacja
     юрид. — юридичний термін — prawo

    Praktyczny słownik polsko-ukraiński > Objaśnienia skrótów

См. также в других словарях:

  • przenośnie — «w sposób przenośny; obrazowo, metaforycznie» Przenośnie użyty wyraz …   Słownik języka polskiego

  • złoty — złoci 1. «zawierający złoto; zrobiony ze złota; taki jak ze złota (np. pozłacany)» Złoty pierścionek, łańcuszek. Złota obrączka. Złote monety. Złoty kielich. ∆ Złoty medal, złoty krzyż «medal, krzyż ze złota lub pozłacany, stanowiący najwyższe w… …   Słownik języka polskiego

  • łoże — n I; lm D. łóż 1. «duże, wspaniałe łóżko, posłanie; dawniej w ogóle łóżko, posłanie z czegoś» Staroświeckie szerokie łoże. Łoże małżeńskie. ◊ Madejowe łoże «w bajkach: łóżko nabite ostrymi kolcami, przygotowane w piekle dla rozbójnika Madeja;… …   Słownik języka polskiego

  • bogaty — bogatyaci, bogatytszy 1. «posiadający duży majątek, duże dochody; zamożny, majętny» Bogaci ludzie. Być bogatszym od niejednego magnata. Stać się bogatym dzięki własnej pracy. Byli najbogatsi w okolicy. 2. «świadczący o zamożności, dostatku;… …   Słownik języka polskiego

  • cudzysłów — m IV, D. cudzysłówłowu, Ms. cudzysłówłowie; lm M. cudzysłówłowy «znak graficzny w postaci dwóch par przecinków lub klinów, w które ujmuje się wyrazy, powiedzenia lub zdania cytowane, a także wyrazy i zwroty użyte przenośnie lub ironicznie w celu… …   Słownik języka polskiego

  • cygan — m IV, DB. a, Ms. cygannie; lm M. cygannie, DB. ów 1. Cygan «człowiek z koczowniczego plemienia indoeuropejskiego, rozproszonego w Europie i Azji» Obóz, tabor Cyganów. Czarny jak Cygan. □ Dla kompanii (dla towarzystwa) dał się Cygan powiesić. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • cyganeczka — ż III, CMs. cyganeczkaczce; lm D. cyganeczkaczek 1. Cyganeczka «mała Cyganka, dziewczynka cygańska» 2. «przenośnie o dziewczynce śniadej, ciemnowłosej; czarnulka» …   Słownik języka polskiego

  • cyganiak — m III, DB. a, N. cyganiakkiem; lm M. i, DB. ów 1. Cyganiak, pot. «dziecko cygańskie» 2. «przenośnie o śniadym, ciemnowłosym dziecku» …   Słownik języka polskiego

  • cyganiątko — n II, N. cyganiątkokiem; lm D. cyganiątkotek 1. Cyganiątko «dziecko cygańskie» 2. «przenośnie o śniadym, ciemnowłosym dziecku» …   Słownik języka polskiego

  • cyganka — ż III, CMs. cygankance; lm D. cygankanek 1. Cyganka «kobieta z plemienia Cyganów» 2. «przenośnie o kobiecie śniadej, ciemnowłosej» 3. pot. «oszustka, krętaczka, kłamczucha» …   Słownik języka polskiego

  • drzewo — n III, Ms. drzewowie 1. lm D. drzew «każda roślina wieloletnia dużych rozmiarów o wyraźnie wykształconym pniu, który w pewnej wysokości nad ziemią rozgałęzia się w koronę» Drzewo chlebowe, cynamonowe, cytrynowe, figowe, hebanowe, kakaowe,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»