-
1 prymitywny
* * *a.1. (= pierwotny) (o ludzie, plemieniu, kulturze) primitive; ( o narzędziach) crude, unsophisticated; (o emocjach, instynktach, formach życia) primitive, primordial.3. sztuka primitive.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prymitywny
-
2 prymitywny
prymitywny warunki primitiv, dürftig; narzędzia, metody primitiv (a BIOL, MAL), simpel; plemiona primitiv; (grubiański) pej primitiv, grob -
3 prymitywny
prymitywny [prɨmitɨvnɨ] adj -
4 prymitywny
прил.• аляповатый• внезапный• грубоватый• грубый• изначальный• невоспитанный• необработанный• неотесанный• непристойный• основной• первичный• первобытный• первоначальный• примитивный• резкий• сырой* * *prymitywn|y\prymitywnyi примитивный* * *примити́вный -
5 prymitywny
1. brut2. grossi3. grossier4. primitif5. style -
6 prymitywny
adj -
7 prymitywny
1 bunúsach 2 graosta 3 mímhúinte 4 míshibhialta -
8 prymitywny
kaba -
9 prymitywny
adj(człowiek, zachowanie, maniery) primitive -
10 prymitywny
[примітивни]adj -
11 prymitywny
примітивний -
12 prymitywny
1 Hilaw2 bubót3 magaspang4 musmós -
13 prymitywny
godek; gödek; harsal; ilkidurmuş -
14 prymitywny
αγενής -
15 prymitywny agitator
примитивный агитаторOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prymitywny agitator
-
16 prymitywny chwyt
примитивная хваткаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prymitywny chwyt
-
17 prymitywny dystrybutor
примитивный распределительOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prymitywny dystrybutor
-
18 prymitywny gatunek
примитивный видOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prymitywny gatunek
-
19 prymitywny intruz
примитивный пришелецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prymitywny intruz
-
20 prymitywny komplet
примитивный комплектOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prymitywny komplet
См. также в других словарях:
prymitywny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, prymitywnyni, prymitywnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozostający na pierwotnym, niskim etapie rozwoju; też: właściwy pierwotnemu człowiekowi, pierwotnemu umysłowi;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prymitywny — prymitywnyni 1. «będący na niskim stopniu rozwoju; pierwotny» Człowiek prymitywny. 2. «świadczący o zacofaniu, o niskim poziomie cywilizacyjnym» Prymitywne życie. Prymitywny sposób myślenia. Prymitywne narzędzia. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
ciosać — 1. Ciosać komuś kołki na głowie, posp. na łbie «robić komuś ciągłe wymówki, zadręczać kogoś psychicznie»: Czytał dużo, a jak czytał, to nic nie robił. Babka mu za to ciągle ciosała kołki na głowie. A. Michnik, J. Tischner, J. Żakowski, Między. 2 … Słownik frazeologiczny
klin — 1. Wbić klin (klina) między kogoś «poróżnić, pokłócić kogoś»: (...) wicepremier powiedział, aby opozycja nie próbowała „w sposób prymitywny” wbijać klina między AWS i UW, bo to się nie uda. Rzecz 04/12/1997. 2. (Wybić) klin klinem «zwalczyć… … Słownik frazeologiczny
artysta — m odm. jak ż IV, CMs. artystayście; lm M. artystayści, DB. artystatów 1. «twórca lub odtwórca dzieła sztuki» Artysta genialny, awangardowy. Artysta dramatyczny, sceniczny, estradowy, kabaretowy, filmowy, cyrkowy. Artysta grafik. Artysta malarz.… … Słownik języka polskiego
barbarzyński — barbarzyńskiscy 1. «pozbawiony kultury, smaku; prymitywny; ignorancki; okrutny» Barbarzyńska walka. Znęcać się nad kimś w barbarzyński sposób. Barbarzyńskie warunki mieszkaniowe. 2. «właściwy barbarzyńcom ludziom niecywilizowanym, dzikim»… … Słownik języka polskiego
bekadło — n III, Ms. bekadłodle; lm D. bekadłodeł «prymitywny sygnalizator akustyczny mający postać tuby, zaopatrzonej w ustnik membranowy, używany do ogłaszania alarmu przez jednostki straży pożarnej w małych osiedlach wiejskich» … Słownik języka polskiego
chałupa — ż IV, CMs. chałupapie; lm D. chałupaup 1. «chłopski dom mieszkalny, zwłaszcza dawny, drewniany, prymitywny» Chałupy kryte słomą. 2. pot. «budynek mieszkalny kiepski, licho zbudowany, chylący się do upadku; buda» 3. pot. «żartobliwie, rubasznie o… … Słownik języka polskiego
chodak — m III, D. a, N. chodakkiem; lm M. i «lichy, prymitywny but, zrobiony z drzewa, łyka, rzadziej ze skóry lub innego materiału; trep, łapeć, kapeć» … Słownik języka polskiego
chorda — ż IV, CMs. chordardzie; lm D. chord zool. «prymitywny szkielet osiowy niższych strunowców (zachowany u wielu ryb), mający postać elastycznego pręta o właściwościach mechanicznych podobnych do chrząstki; struna grzbietowa» ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
chów — m IV, D. chowu, Ms. chowie, blm «racjonalne utrzymywanie zwierząt i opieka nad nimi; pielęgnowanie» Chów bydła, drobiu, królików, świń. Krowa, koń własnego chowu. Zostawić cielę, prosię, źrebię do chowu, na chów. ◊ Domowego chowu «parafiański,… … Słownik języka polskiego