-
1 prymitywny
* * *a.1. (= pierwotny) (o ludzie, plemieniu, kulturze) primitive; ( o narzędziach) crude, unsophisticated; (o emocjach, instynktach, formach życia) primitive, primordial.3. sztuka primitive.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prymitywny
-
2 prymitywny
adj(człowiek, zachowanie, maniery) primitive -
3 typ prymitywny
• primitive type -
4 prymitywn|y
adj. grad. 1. (pierwotny) [osoba, plemiona, instynkt] primitive, primordial- prymitywne formy życia primitive forms of life2. (nienowoczesny) [narzędzia, metody, zabudowania] primitive, crude- żyli w prymitywnych warunkach, bez bieżącej wody i gazu they lived in primitive conditions, without running water or gas3. pejor. (prostacki) [osoba, rozrywka] crude pejor., oafish pejor.; [rozmowa, humor] primitive pejor., crude pejor.- prymitywny sposób myślenia a primitive way of thinking- prymitywny język primitive a. impoverished languageThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prymitywn|y
-
5 barbarzyński
adjbarbaric, barbarous* * *a.1. (= prymitywny, prostacki) barbarous.2. (= okrutny, zły) barbaric.3. (= pierwotny) savage, uncivilized.4. hist. barbarian, vandalic.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > barbarzyński
-
6 niewybredny
adj* * *a.1. (= niekapryśny) (np. klient) not fastidious.2. (= niewymagający) (np. widownia) undemanding.3. (= prymitywny) (żart, gust) unrefined.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niewybredny
-
7 pierwotny
(człowiek, kultura) primitive; (las, puszcza) primeval, primaeval (BRIT), (plan, kolor) original* * *a.1. (= dawny) primordial, primeval, primal; las pierwotny primeval forest.2. (= prymitywny) primitive; człowiek pierwotny primitive man; narzędzia pierwotne primitive tools; kultura pierwotna primitive culture.3. (= początkowy) initial, original, incipient.4. (= wcześniejszy, ważniejszy) primary; funkcja pierwotna mat. primitive.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pierwotny
-
8 szałas
m (G szałasu) 1. (tymczasowe schronienie) shelter 2. (prymitywny domek) shack; (myśliwski) cabin; (pasterski) chalet- □ Święto Szałasów Relig. The Feast of Tabernacles* * ** * *mishelter, shanty, lean-to, hut; ( indiański) lodge.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szałas
-
9 ch|ów
m sgt (G chowu) Roln. (bydła, drobiu) breeding- chów ptaków aviculture- czy to krowa własnego chowu? did you breed this cow yourself?■ domowego chowu (prymitywny) primitive- angielszczyzna domowego chowu primitive EnglishThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ch|ów
См. также в других словарях:
prymitywny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, prymitywnyni, prymitywnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozostający na pierwotnym, niskim etapie rozwoju; też: właściwy pierwotnemu człowiekowi, pierwotnemu umysłowi;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prymitywny — prymitywnyni 1. «będący na niskim stopniu rozwoju; pierwotny» Człowiek prymitywny. 2. «świadczący o zacofaniu, o niskim poziomie cywilizacyjnym» Prymitywne życie. Prymitywny sposób myślenia. Prymitywne narzędzia. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
ciosać — 1. Ciosać komuś kołki na głowie, posp. na łbie «robić komuś ciągłe wymówki, zadręczać kogoś psychicznie»: Czytał dużo, a jak czytał, to nic nie robił. Babka mu za to ciągle ciosała kołki na głowie. A. Michnik, J. Tischner, J. Żakowski, Między. 2 … Słownik frazeologiczny
klin — 1. Wbić klin (klina) między kogoś «poróżnić, pokłócić kogoś»: (...) wicepremier powiedział, aby opozycja nie próbowała „w sposób prymitywny” wbijać klina między AWS i UW, bo to się nie uda. Rzecz 04/12/1997. 2. (Wybić) klin klinem «zwalczyć… … Słownik frazeologiczny
artysta — m odm. jak ż IV, CMs. artystayście; lm M. artystayści, DB. artystatów 1. «twórca lub odtwórca dzieła sztuki» Artysta genialny, awangardowy. Artysta dramatyczny, sceniczny, estradowy, kabaretowy, filmowy, cyrkowy. Artysta grafik. Artysta malarz.… … Słownik języka polskiego
barbarzyński — barbarzyńskiscy 1. «pozbawiony kultury, smaku; prymitywny; ignorancki; okrutny» Barbarzyńska walka. Znęcać się nad kimś w barbarzyński sposób. Barbarzyńskie warunki mieszkaniowe. 2. «właściwy barbarzyńcom ludziom niecywilizowanym, dzikim»… … Słownik języka polskiego
bekadło — n III, Ms. bekadłodle; lm D. bekadłodeł «prymitywny sygnalizator akustyczny mający postać tuby, zaopatrzonej w ustnik membranowy, używany do ogłaszania alarmu przez jednostki straży pożarnej w małych osiedlach wiejskich» … Słownik języka polskiego
chałupa — ż IV, CMs. chałupapie; lm D. chałupaup 1. «chłopski dom mieszkalny, zwłaszcza dawny, drewniany, prymitywny» Chałupy kryte słomą. 2. pot. «budynek mieszkalny kiepski, licho zbudowany, chylący się do upadku; buda» 3. pot. «żartobliwie, rubasznie o… … Słownik języka polskiego
chodak — m III, D. a, N. chodakkiem; lm M. i «lichy, prymitywny but, zrobiony z drzewa, łyka, rzadziej ze skóry lub innego materiału; trep, łapeć, kapeć» … Słownik języka polskiego
chorda — ż IV, CMs. chordardzie; lm D. chord zool. «prymitywny szkielet osiowy niższych strunowców (zachowany u wielu ryb), mający postać elastycznego pręta o właściwościach mechanicznych podobnych do chrząstki; struna grzbietowa» ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
chów — m IV, D. chowu, Ms. chowie, blm «racjonalne utrzymywanie zwierząt i opieka nad nimi; pielęgnowanie» Chów bydła, drobiu, królików, świń. Krowa, koń własnego chowu. Zostawić cielę, prosię, źrebię do chowu, na chów. ◊ Domowego chowu «parafiański,… … Słownik języka polskiego