-
101 Worte
Wort n (Wort[e]s; Wörter und Worte) ( Vokabel) słowo; ( Ausdruck) wyraz; ( pl Worte) ( Äundßerung) słowo, słówko; in einer Diskussion usw głos;Wort für Wort słowo w słowo;im wahrsten Sinne des Wortes w całym tego słowa znaczeniu;Worte des Dankes wyrazy podziękowania;schöne Worte ( Phrasen) piękne słówka;das ist mein letztes Wort to moje ostatnie słowo;davon ist kein Wort wahr w tym nie ma ani słowa prawdy;mit anderen Worten innymi słowy;mit eigenen Worten swoimi słowami;schade um jedes Wort szkoda słów;spare dir deine Worte szkoda twoich słów, fam. po co ta mowa;mir fehlen die Worte brak mi słów;ein paar Worte wechseln zamieni(a)ć (ze sobą) parę słów;ohne ein Wort zu sagen nic nie mówiąc, nie powiedziawszy ani słowa;ein Wort ergab das andere … od słowa do słowa …;jemandem aufs Wort glauben wierzyć k-u na słowo;in Wort und Schrift w mowie i piśmie;jemandem das Wort erteilen udzielać <- lić> k-u głosu;ums Wort bitten, sich zu Wort melden prosić o głos;das Wort hat … głos ma …;das Wort ergreifen zab(ie)rać głos;jemandem das Wort entziehen odbierać < odebrać> k-u głos;jemandem ins Wort fallen przer(y)wać k-u w pół słowa;nicht zu Wort kommen nie móc dojść do słowa;jemanden nicht zu Wort kommen lassen nie da(wa)ć k-u dojść do słowa, nie dopuszczać <- puścić> k-o do słowa;sein Wort geben da(wa)ć słowo;sein Wort brechen <z>łamać słowo;(sein) Wort halten dotrzym(yw)ać słowa;nicht viele Worte machen nie marnować słów;kein Wort (darüber)! ani słowa (o tym)!;geflügelte Worte skrzydlate słowa -
102 ładnie
-
103 uporczywie
uporczywie [upɔrʧ̑ɨvjɛ] adv -
104 usilnie
prosić dringend, inständig; starać się eifrig, unentwegt -
105 anrufen
an|rufenI. vt1) ( telefonieren)jdn \anrufen dzwonić [ perf za-] do kogoś2) jureine höhere Instanz \anrufen odwoływać [ perf odwołać] się do wyższej instancjiII. vi[bei jdm/für jdn] \anrufen prosić [kogoś/w czyimś imieniu] -
106 darum
1) ( deshalb) dlategosie ist zwar klein, aber \darum nicht schwach wprawdzie jest mała, ale mimo to nie słabawarum? — \darum! dlaczego? — dlatego!2) ( örtlich)\darum [herum] dookoła; s. a. um3) ( um diese Angelegenheit)jdn \darum bitten etw zu tun prosić [ perf po-] kogoś, żeby coś zrobiłes geht \darum, wer am schnellsten laufen kann chodzi o to, kto potrafi najszybciej biegać -
107 ersuchen
ersuchen *vt1) (form: auffordern)jdn um etw \ersuchen upraszać kogoś o coś ( oficj)jdn \ersuchen etw zu tun upraszać kogoś o zrobienie czegoś ( oficj)Sie werden ersucht sich zur Verfügung zu halten jest Pan proszony o pozostawanie do dyspozycji2) ( bitten)[jdn] um etw \ersuchen prosić [ perf po-] [kogoś] o coś -
108 Gunst
jds \Gunst genießen cieszyć się czyimiś względamijds \Gunst gewinnen zyskać sobie czyjeś łaskidie \Gunst der Stunde sprzyjająca chwila fjdm eine \Gunst erweisen wyświadczyć komuś uprzejmośćum eine \Gunst bitten prosić [ perf po-] o przysługę4) zu seinen/meinen/... \Gunsten na jego/moją/... korzyść -
109 Hilfe
Hilfe ['hɪlfə] <-, -n> fgegenseitige \Hilfe wzajemna pomoc fjdn um \Hilfe bitten prosić [ perf po-] kogoś o pomocum \Hilfe rufen wołać [ perf za-] [o] pomocjdm zu \Hilfe kommen przyjść komuś z pomocąhol' \Hilfe! sprowadź pomoc![zu] \Hilfe! na pomoc!, ratunku!mit \Hilfe eines Seils z[a] pomocą linyetw zu \Hilfe nehmen posługiwać [ perf posłużyć] się czymś3) (Haushalts\Hilfe) pomoc f domowa6) erste \Hilfe pierwsza pomoc f
См. также в других словарях:
prosić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, prosić sięsi się {{/stl 8}}– oprosić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o maciorze: rodzić młode, prosięta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Maciora niedługo będzie się prosić, oprosiła się. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prosić się — Ja się na (ten) świat nie prosiłem (nie prosiłam) «wyrażenie używane zwykle przez dziecko w stosunku do rodziców, gdy mają o coś do niego pretensje»: Jak twój język parszywy mógł takie słowa wymówić i nie zamienić się w kamień? A on, jakby mu… … Słownik frazeologiczny
prosić — ndk VIa, proszę, prosićsisz, proś, prosićsił, proszony 1. «w grzecznej formie zwracać się do kogoś, by coś uzyskać, otrzymać, wyjednać, by kogoś do czegoś skłonić» Prosić koleżankę do telefonu. Prosić rodzinę do stołu. Prosić o pomoc. Prosić o… … Słownik języka polskiego
prosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, proszę, prosićsi, proś, proszony {{/stl 8}}– poprosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwracać się do kogoś, nalegać, zwykle w sposób uprzejmy, dla… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prosić [poprosić] o rękę — {{/stl 13}}{{stl 33}} o mężczyźnie: proponować kobiecie małżeństwo, oświadczać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Gdy poprosił ją o rękę, zgodziła się bez wahania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prosić — pot. Ktoś, coś (jest taki, takie), że proszę (siadać) «zwrot będący wyrazem pewnego uznania albo rubasznej aprobaty»: Zapewniam pana: realny socjalizm to była świetnie zorganizowana bida z nędzą. Organizacja, że proszę siadać. R. M. Groński,… … Słownik frazeologiczny
oprosić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}prosić się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
proszenie się — n I rzecz. od I, II prosić się … Słownik języka polskiego
nie dać się (długo, dwa razy) prosić — {{/stl 13}}{{stl 33}} szybko, chętnie zgodzić się na czyjąś prośbę, propozycję itp.; chętnie przystać na coś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Nie dała się dwa razy prosić i zaśpiewała jeszcze raz. Nie dam się prosić, chętnie skosztuję. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie trzeba [nie musi się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}(długo, dwa razy) prosić {{/stl 13}}{{stl 7}} ktoś chętnie i szybko godzi (zgodził) się na czyjąś prośbę, propozycję itp., chętnie przystaje (przystał) na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}On jest z tych, których nie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać się — 1. Dać się lubić «być miłym, zasługiwać na sympatię»: Waluś prędko oswoił się z internatem. Był miłym dzieckiem, dawał się lubić. I. Newerly, Pamiątka. 2. Dać się poznać jako ktoś «okazać się jakimś»: Bronisław Czech, urodzony w 1908 roku w… … Słownik frazeologiczny