-
1 procuratio
prōcūratio, ōnis f. [ procuro ]1) попечение, заведывание, управление (rei publicae C; regni Sl)2) должность прокуратора, прокуратура (p. Narbonensis provinciae PJ)3) культ. искупительный обряд для предотвращения бедствия, умилостивление (expiatio et p. C)4) усилие, старание (recipiendae gratiae AG) -
2 procuratio
1) ведение дела (по должности), управление чем-нб. (государственными делами), procur. urbica (1. 11 § 2 D. 4, 4);2) заведывание делами по поручению частного лица, procurator, cui omnium rerum proc. concessa est (1. 4 § 18 D. 44, 4): полномочие, особ. ведение процесса за кого (1. 32 pr. D. 5, 2);rerum provinciae (1. 35 § 2 D. 4, 6. 1. 3 § 4 D. 43, 25).
2) доверенность для совершения сделок, особ. процессуальных действий, ведения процесса: exsequi, quod proc. emissa praescripserit (1. 21 C. 2, 13).procurationem exsequi (1. 25 D. 3, 3. 1. 17 § 16 D. 47, 10).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > procuratio
-
3 procuratio
, onis fпопечение -
4 procuratiuncula
prōcūrātiuncula, ae f. [demin. к procuratio ]небольшое поручение или маленькая должность по заведованию (чём-л.) Sen -
5 sexagenarius
sexāgēnārius, a, um [ sexageni ]1) содержащий шестьдесят, состоящий из шестидесяти, напр. 60 дюймовый (в сечении) ( fistula Frontin) или оплачиваемый 60 000 сестерциев ( procuratio CJ)2) шестидесятилетний Q, Susexagenarios de ponte погов. Vr — шестидесятилетних стариков долой с моста (так как римлян, достигших этого возраста, молодёжь, якобы, неохотно пропускала через контрольные мостки, по которым проходили избиратели к месту выборов) -
6 urbanus
urbicarius, urbicus, городской, urbanae habitationes (1. 4 pr. D. 2, 14);urbana aedificia (1. 39 § 1 D. 30);
via urbica, прот. rustica (см.);
urbanum praedium, прот. rusticum (1. 1 pr. D. 8, 4. tit. D. 8, 2); особ. строение, прот. земле (Ulp. 19, 1);
urbana (=urbico usui destinata) penus, suppellex;
urbanum s. urbicum ministerium;
urbana familia, mancipia, urbani servi (1. 65 pr. D. 31. 1 27 pr. D. 33, 7);
urbica (прот. peregrina) negotia administrare (1. 51 D. 26, 7);
urbica tutela (1. 8 § 9 D. 27, 1), procuratio (1. 11 § 2 D. 4, 4). Praetor urbanus = qui in urbe (inter cives) ius dicebat, прот. peregrinus (1. 2 § 27 D. 1, 2). Praetores, qui urbanis rebus (прот. provincialibus) praesunt (§ 32 eod.);
urbana s. urbicaria praefectura, достоинство городского префекта (1. 25 C. 2, 13).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > urbanus
См. также в других словарях:
Procuratio — • Procuratĭo, предохранительное попечение, особенно посредством жертв и умилостивлений, для предотвращения несчастных случаев, предвещаемых чудесами (prodigia) и явлениями природы, землетрясением, кровавым или каменным дождем и т. д.… … Реальный словарь классических древностей
procuratio — index administration, government (administration), supervision Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
PROCURATIO — apud medii aevi Scriptores, quodvis convivium, a procurare, i. e. excipere hospitiô et con viviô, quâ notione vox occurrit apud Lambertum Ardensem, Ekkehardum Iun. de Casibus S. Galli, Arnoldum Lubecensem, Adamum Brem. Rogerum Hovedenum, Alios.… … Hofmann J. Lexicon universale
Procuratio abortūs — (lat.), Herbeiführung des Abortus, Abtreibung. Procuratio prodigii, s. Prodigium … Meyers Großes Konversations-Lexikon
procuratio — /prokyareysh(iy)ow/ Management of another s affairs by his direction and in his behalf; procuration; agency … Black's law dictionary
procuratio — Procuration; management; administration; a letter of attorney; an attorney in fact; an attorney; an agent … Ballentine's law dictionary
procuratio est exhibitio sumptuum necessariorum facta praelatis, qui diceceses peragrando, ecclesias subjectas visitant — /prokyareysh(iy)ow est eksabish(iy)ow sam(p)tyuwam nesaseriyoram faekta praleytas, kway dayasiyziyz pehragraendow, akliyziyas sabjektas vizataent/ Procuration is the providing of necessaries for the bishops, who, in traveling through their… … Black's law dictionary
procuration — [ prɔkyrasjɔ̃ ] n. f. • 1219; lat. procuratio 1 ♦ Dr. Mandat. ⇒ 2. pouvoir. Procuration générale, spéciale. Donner procuration, sa procuration. Chargé, fondé de procuration. ⇒ mandant. Agir en vertu d une procuration, par procuration. Voter par… … Encyclopédie Universelle
Procurador romano — Saltar a navegación, búsqueda Se llama procurator o procurador entre las magistraturas romanas a quienes ostentaban un cargo, normalmente relacionado con la administración financiera. A partir de quienes como el procurator Augusti tenían… … Wikipedia Español
ДИВИНАЦИЯ — • Divinatio, 1. искусство и дар гадания, μαντική, т. е. τέχνη. Вера в способность людей предсказывать будущее посредством возбужденной божественной силы и узнавать волю богов, не пользуясь обыкновенными средствами ума, встречается во… … Реальный словарь классических древностей
procuración — ► sustantivo femenino 1 Diligencia y cuidado con que se maneja un negocio o una empresa. SINÓNIMO procura 2 DERECHO Poder dado por una persona a otra para que haga una cosa en su nombre: ■ el director me concedió la procuración en este asunto.… … Enciclopedia Universal