-
1 procuratio
prōcūrātĭo, ōnis, f. [procuro].I.In gen.1.A caring for, taking care of, having the charge of a thing; a charge, superintendence, administration, management, procuration (class.):2.dum me rei publicae non solum cura, sed quaedam etiam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,
Cic. Ac. 1, 3, 11:dum necesse erat, unus omnia poterat: qui, postea quam magistratus creavit, sua cuique procuratio auctoritasque est restituta,
id. Rosc. Am. 48, 139:procuratio templi,
Varr. R. R. 1, 2, 2:mearum rerum existimationisque meae,
Cic. Fam. 15, 13, 3:rerum humanarum,
id. N. D. 1, 1, 3:ministerii,
Liv. 4, 8:annonae,
Cic. Att. 4, 1, 6:male gesta,
Quint. 7, 4, 35.—In plur.:ad amplissimas procurationes promotus,
charges, offices, Plin. Ep. 7, 31, 3.—An effort, aim, seeking for any thing (post-class.):II.quia benignitas eum per sese ipsa delectet, sine ullā recipiendae gratiae procuratione,
Gell. 17, 5, 4.—In partic., of religious acts, an averting or expiating of an evil omen or crime by offering the proper sacrifices, an expiatory sacrifice, expiation (class.):cum terrae motus factus esset, ut sue plena procuratio fieret,
Cic. Div. 1, 45, 101:prodigii,
Liv. 7, 6:procurationes incesti,
Tac. A. 12, 8. -
2 prōcūrātiō
prōcūrātiō ōnis, f [procuro], a caring for, charge, superintendence, administration, management, procuration: rei p.: sua cuique procuratio est restituta: rerum humanarum: ministerii, L.— An expiatory sacrifice, expiation: ut sue plenā procuratio fieret: prodigii, L.* * *management; administration; charge, responsibility -
3 procuratio
management, administration, diretion, supervision. -
4 administratio
admĭnistrātĭo, ōnis, f. [administro].I.Lit., a ministration, aid, assistance:II.quae nec haberemus, nisi manus et ars accessissent, nec his sine hominum administratione uteremur,
Cic. Off. 2, 3, 12:aquae,
the right distribution of, Vitr. 9, 8, 10.— Hence,Fig., the direction, management, or administration of a thing, i. q. curatio, procuratio:utrum (di) omni curatione et administratione rerum vacent,
Cic. N. D. 1, 1, 2:rerum magnarum agitatio atque administratio,
id. Inv. 2, 54, 163:mundi,
id. N. D. 2, 34, 86; so id. Fam. 1, 9; 15, 1:portūs,
the use of, Caes. B. C. 1, 25; 2, 2; Liv. 34, 6; Tac. Agr. 19; so absol.:Ideo habentes administrationem,
ministry, Vulg. 2 Cor. 4, 1. -
5 implico
implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).I.Lit.:II.involvulus in pampini folio se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,
Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,
Verg. A. 12, 743:dextrae se parvus Iulus Implicuit,
id. ib. 2, 724; cf.:implicuit materno bracchia collo,
Ov. M. 1, 762:implicuitque suos circum mea colla lacertos,
id. Am. 2, 18, 9:implicuitque comam laevā,
grasped, Verg. A. 2, 552:sertis comas,
Tib. 3, 6, 64:crinem auro,
Verg. A. 4, 148:frondenti tempora ramo,
id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,
Verg. A. 11, 752:effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,
id. ib. 10, 894:congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,
id. ib. 11, 632:implicare ac perturbare aciem,
Sall. J. 59, 3:(lues) ossibus implicat ignem,
Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,
Caes. B. G. 7, 73, 4:Canidia brevibus implicata viperis Crines,
Hor. Epod. 5, 15:folium implicatum,
Plin. 21, 17, 65, § 105:intestinum implicatum,
id. 11, 4, 3, § 9:impliciti laqueis,
Ov. A. A. 2, 580:Cerberos implicitis angue minante comis,
id. H. 9, 94:implicitamque sinu absstulit,
id. A. A. 1, 561:impliciti Peleus rapit oscula nati,
held in his arms, Val. Fl. 1, 264.Trop.A.In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:B.di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,
Cic. Div. 1, 36, 79:contrahendis negotiis implicari,
id. Off. 2, 11, 40:alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,
id. Lael. 13, 45:implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,
id. Off. 1, 32, 117:implicari negotio,
id. Leg. 1, 3:ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,
id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:bello,
Verg. A. 11, 109:eum primo incertis implicantes responsis,
Liv. 27, 43, 3:nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,
perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,
are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,
Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,
Cic. Ac. 1, 3, 11:Deus nullis occupationibus est implicatus,
id. N. D. 1, 19, 51; cf.:implicatus molestis negotiis et operosis,
id. ib. 1, 20, 52:animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,
id. Tusc. 5, 1, 3:Agrippina morbo corporis implicata,
Tac. A. 4, 53:inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,
Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,
id. Or. 56, 187:(voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,
id. Leg. 1, 17, 47:quae quatuor inter se colligata atque implicata,
id. Off. 1, 5, 15:natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,
id. Rosc. Am. 30, 85;and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,
Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:ubi se quisque videbat Implicitum morbo,
Lucr. 6, 1232:graviore morbo implicitus,
Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:implicitus in morbum,
Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:implicitus suspicionibus,
Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:implicitus terrore,
Luc. 3, 432:litibus implicitus,
Hor. A. P. 424:implicitam sinu abstulit,
Ov. A. A. 1, 562:(vinum) jam sanos implicitos facit,
Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:1.(homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,
Cic. Fin. 2, 14, 45:omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,
id. Balb. 27, 60:(L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,
id. Brut. 47, 174:quibus applicari expediet, non implicari,
Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,
Cic. Fam. 6, 12, 2:implicatus amicitiis,
id. Att. 1, 19, 8:familiaritate,
id. Pis. 29, 70:implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,
id. Lael. 22, 85. —Hence,implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:2.nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,
Cic. Fin. 3, 1, 3:reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,
id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med. — Comp.:implicatior ad loquendum,
Amm. 26, 6, 18. — Sup.:obscurissima et implicatissima quaestio,
Gell. 6, 2, 15:ista tortuosissima et implicatissima nodositas,
Aug. Conf. 2, 10 init. —im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,
Cic. Inv. 2, 23, 69. -
6 inplico
implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).I.Lit.:II.involvulus in pampini folio se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,
Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,
Verg. A. 12, 743:dextrae se parvus Iulus Implicuit,
id. ib. 2, 724; cf.:implicuit materno bracchia collo,
Ov. M. 1, 762:implicuitque suos circum mea colla lacertos,
id. Am. 2, 18, 9:implicuitque comam laevā,
grasped, Verg. A. 2, 552:sertis comas,
Tib. 3, 6, 64:crinem auro,
Verg. A. 4, 148:frondenti tempora ramo,
id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,
Verg. A. 11, 752:effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,
id. ib. 10, 894:congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,
id. ib. 11, 632:implicare ac perturbare aciem,
Sall. J. 59, 3:(lues) ossibus implicat ignem,
Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,
Caes. B. G. 7, 73, 4:Canidia brevibus implicata viperis Crines,
Hor. Epod. 5, 15:folium implicatum,
Plin. 21, 17, 65, § 105:intestinum implicatum,
id. 11, 4, 3, § 9:impliciti laqueis,
Ov. A. A. 2, 580:Cerberos implicitis angue minante comis,
id. H. 9, 94:implicitamque sinu absstulit,
id. A. A. 1, 561:impliciti Peleus rapit oscula nati,
held in his arms, Val. Fl. 1, 264.Trop.A.In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:B.di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,
Cic. Div. 1, 36, 79:contrahendis negotiis implicari,
id. Off. 2, 11, 40:alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,
id. Lael. 13, 45:implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,
id. Off. 1, 32, 117:implicari negotio,
id. Leg. 1, 3:ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,
id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:bello,
Verg. A. 11, 109:eum primo incertis implicantes responsis,
Liv. 27, 43, 3:nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,
perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,
are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,
Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,
Cic. Ac. 1, 3, 11:Deus nullis occupationibus est implicatus,
id. N. D. 1, 19, 51; cf.:implicatus molestis negotiis et operosis,
id. ib. 1, 20, 52:animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,
id. Tusc. 5, 1, 3:Agrippina morbo corporis implicata,
Tac. A. 4, 53:inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,
Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,
id. Or. 56, 187:(voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,
id. Leg. 1, 17, 47:quae quatuor inter se colligata atque implicata,
id. Off. 1, 5, 15:natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,
id. Rosc. Am. 30, 85;and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,
Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:ubi se quisque videbat Implicitum morbo,
Lucr. 6, 1232:graviore morbo implicitus,
Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:implicitus in morbum,
Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:implicitus suspicionibus,
Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:implicitus terrore,
Luc. 3, 432:litibus implicitus,
Hor. A. P. 424:implicitam sinu abstulit,
Ov. A. A. 1, 562:(vinum) jam sanos implicitos facit,
Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:1.(homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,
Cic. Fin. 2, 14, 45:omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,
id. Balb. 27, 60:(L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,
id. Brut. 47, 174:quibus applicari expediet, non implicari,
Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,
Cic. Fam. 6, 12, 2:implicatus amicitiis,
id. Att. 1, 19, 8:familiaritate,
id. Pis. 29, 70:implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,
id. Lael. 22, 85. —Hence,implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:2.nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,
Cic. Fin. 3, 1, 3:reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,
id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med. — Comp.:implicatior ad loquendum,
Amm. 26, 6, 18. — Sup.:obscurissima et implicatissima quaestio,
Gell. 6, 2, 15:ista tortuosissima et implicatissima nodositas,
Aug. Conf. 2, 10 init. —im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,
Cic. Inv. 2, 23, 69. -
7 Moneta
Mŏnēta, ae (archaic gen. Monetas, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 679 P.), f. [moneo].I.The mother of the Muses, a transl. of the Gr. Mnêmosunê: Mnêmosunê Moneta, Gloss. Philox.; cf. Cic. N. D. 3, 18, 47; Hyg. Fab. praef.: filia Monetas, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 679 P.—II.A surname of Juno, in whose temple at Rome money was coined: cum terrae motus factus esset, Ut sue plena procuratio fieret, vocem ab aede Junonis ex arce exstitisse;B.quocirca Junonem illam appellatam Monetam,
Cic. Div. 1, 45, 101; cf. id. Phil. 7, 1, 1; Liv. 7, 28, 4; Ov. F. 1, 638; 6, 183; Val. Max. 1, 8, 3; Lact. 2, 7, 11:ubi nunc aedes atque officina Monetae est,
Liv. 6, 20, 13.—Transf.1.The place for coining money, the mint: ad Philotimum scripsi de viatico, sive a moneta, sive ab Oppiis, i. e. taken from the mint or borrowed from the Oppian usurers, Cic. Att. 8, 7, 3; Sid. Carm. 23, 41:2.monetae officinator,
master of the mint, Inscr. Orell. 3227:monetae aequator,
ib. 3228.—Coined money, coin, money ( poet. and in post-Aug. prose):3.victaque concedit prisca moneta novae,
Ov. F. 1, 222:nigrae, i. e. aereae,
Mart. 1, 100, 13; Paul. Sent. 5, 25, 1:falsam monetam percussisse,
id. ib. 5, 12, 12:probata,
Vulg. Gen. 23, 16.—A stamp or die for coining money:a novā monetā,
of a new stamp, Mart. 12, 55, 8.—Hence, trop.:communi feriat carmen triviale moneta,
of the common stamp, in ordinary style, Juv. 7, 55:jam tempus est quaedam ex nostrā, ut ita dicam, monetā proferri,
Sen. Ben. 3, 35, 1:nomina Graeca Latinā monetā percussa,
of the Latin stamp, App. Mag. p. 298, 33. -
8 procuratiuncula
prōcūrātĭuncŭla, ae, f. dim. [procuratio], a small charge or administration (post-Aug.), Sen. Ep. 31, 8.
См. также в других словарях:
Procuratio — • Procuratĭo, предохранительное попечение, особенно посредством жертв и умилостивлений, для предотвращения несчастных случаев, предвещаемых чудесами (prodigia) и явлениями природы, землетрясением, кровавым или каменным дождем и т. д.… … Реальный словарь классических древностей
procuratio — index administration, government (administration), supervision Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
PROCURATIO — apud medii aevi Scriptores, quodvis convivium, a procurare, i. e. excipere hospitiô et con viviô, quâ notione vox occurrit apud Lambertum Ardensem, Ekkehardum Iun. de Casibus S. Galli, Arnoldum Lubecensem, Adamum Brem. Rogerum Hovedenum, Alios.… … Hofmann J. Lexicon universale
Procuratio abortūs — (lat.), Herbeiführung des Abortus, Abtreibung. Procuratio prodigii, s. Prodigium … Meyers Großes Konversations-Lexikon
procuratio — /prokyareysh(iy)ow/ Management of another s affairs by his direction and in his behalf; procuration; agency … Black's law dictionary
procuratio — Procuration; management; administration; a letter of attorney; an attorney in fact; an attorney; an agent … Ballentine's law dictionary
procuratio est exhibitio sumptuum necessariorum facta praelatis, qui diceceses peragrando, ecclesias subjectas visitant — /prokyareysh(iy)ow est eksabish(iy)ow sam(p)tyuwam nesaseriyoram faekta praleytas, kway dayasiyziyz pehragraendow, akliyziyas sabjektas vizataent/ Procuration is the providing of necessaries for the bishops, who, in traveling through their… … Black's law dictionary
procuration — [ prɔkyrasjɔ̃ ] n. f. • 1219; lat. procuratio 1 ♦ Dr. Mandat. ⇒ 2. pouvoir. Procuration générale, spéciale. Donner procuration, sa procuration. Chargé, fondé de procuration. ⇒ mandant. Agir en vertu d une procuration, par procuration. Voter par… … Encyclopédie Universelle
Procurador romano — Saltar a navegación, búsqueda Se llama procurator o procurador entre las magistraturas romanas a quienes ostentaban un cargo, normalmente relacionado con la administración financiera. A partir de quienes como el procurator Augusti tenían… … Wikipedia Español
ДИВИНАЦИЯ — • Divinatio, 1. искусство и дар гадания, μαντική, т. е. τέχνη. Вера в способность людей предсказывать будущее посредством возбужденной божественной силы и узнавать волю богов, не пользуясь обыкновенными средствами ума, встречается во… … Реальный словарь классических древностей
procuración — ► sustantivo femenino 1 Diligencia y cuidado con que se maneja un negocio o una empresa. SINÓNIMO procura 2 DERECHO Poder dado por una persona a otra para que haga una cosa en su nombre: ■ el director me concedió la procuración en este asunto.… … Enciclopedia Universal