-
1 implico
Iimplicare, implicavi, implicatus Vinvolve, implicate; interweave; be intimately connected/a maze PASS; hem inIIimplicare, implicui, implicatus Vinvolve, implicate; interweaveIIIimplicare, implicui, implicitus Vinvolve, implicate; interweave; be intimately connected/a maze PASS; hem in -
2 ad - misceō
ad - misceō scuī, xtus (mīstus), ēre, to add so as to form a mixture, mix with, admix: admixto calore: ille (aër) multo calore admixtus est: aquae calorem. — Fig., to mingle, mix in with: huic generi orationis illud alterum: versūs admisceri orationi. — To add, join, mingle, merge in, scatter through: antesignanos, among the cavalry, Cs.: stirpem admisceri Phrygiam, that a Phrygian stock is mixed (with ours), V.: his Antonianos milites, Cs.—To implicate, mix up: ne me admisceas, T.—With se or pass, to mix oneself up, interfere, meddle: ne te admisce, T.: ad id consilium admiscear? -
3 aggregō (ad-g-)
aggregō (ad-g-) āvī, ātus, āre, to add to a flock, bring together in a flock. — Fig., to attach, join, include: te in nostrum numerum, count you one of us: se ad eorum amicitiam, joined their alliance, Cs.—To connect: filium ad patris interitum, i. e. to implicate in. — To collect, bring together, make one body: se: eodem naufragos. -
4 cōnectō
cōnectō (not connecto), —, nexus, ere [com+ necto], to bind together, connect, entwine, join, unite, link: omnia inter se conexa: (apes) pedibus conexae ad limina pendent, V.: nodos, O.— Fig., to connect: amicitia cum voluptate conectitur: discrimini patris filiam, to involve in, Ta.— In discourse, to connect, join, compose: illud ex pluribus continuatis conectitur: Verba, H. — In philos., to conclude, infer: omne, quod ipsum ex se conexum sit, every identical proposition.* * *conectere, conexi, conexus V TRANSjoin/fasten/link together, connect/associate; lead to; tie; implicate/involve -
5 implicō (in-pl-)
implicō (in-pl-) āvī or uī, ātus or itus, āre, to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp: incertos orbīs, V.: quam flumine curvo Implicuit Cephisos, O.: comam laevā, grasped, V.: pedes, V.: inter se acies, V.: aciem, S.: (lues) ossibus implicat ignem, V.: bracchia collo, O.: Canidia brevibus implicata viperis Crines, H.—Fig., to attach closely, connect intimately, unite, associate, join (only pass. or with se): qui nostris familiaritatibus implicantur: implicata inscientiā impudentia est: implicatus amicitiis: haec ratio pecuniarum implicata est cum illis pecuniis, etc.—To entangle, implicate, involve, envelop, embarrass, engage: di vim suam hominum naturis implicant: alienis (rebus) nimis implicari: ipse tuā defensione implicabere: nisi irae implicaverint animos vestros, confounded, L.: tanti errores implicant temporum (sc. scriptorem), such confused chronology, L.: multis officiis implicatum tenere: quae quattuor inter se conligata atque implicata: eripere atris Litibus implicitum, H.— P. perf., in the phrase: implicitus morbo or in morbum, sick, disabled by sickness: morbo implicitum exercitum tenere, L.: graviore morbo implicitus, Cs.: implicitus in morbum, N. -
6 adgrego
adgregare, adgregavi, adgregatus V TRANScollect, include, group, implicate; (cause to) flock/join together, attach -
7 adligo
adligare, adligavi, adligatus V TRANSbind/fetter (to); bandage; hinder, impede, detain; accuse; implicate/involve in -
8 aggrego
aggregare, aggregavi, aggregatus V TRANScollect, include, group, implicate; (cause to) flock/join together, attach -
9 alligo
alligare, alligavi, alligatus V TRANSbind/fetter (to); bandage; hinder, impede, detain; accuse; implicate/involve in -
10 connecto
connectere, connexi, connexus V TRANSjoin/fasten/link together, connect/associate; lead to; tie; implicate/involve -
11 adgrego
* I.To bring or add to a flock: ADGREGARE: ad gregem ducere, Paul. ex Fest. p. 23 Müll.—Hence,II.To add to something: se adgregare, to attach one's self to, to follow or adhere to (more rare than adjungere, and only in prose, but class.):si secum suos eduxerit, et eodem ceteros naufragos adgregaverit,
Cic. Cat. 1, 12:filium eodem indicio ad patris interitum,
to implicate in, id. Vatin. 10, 25:te semper in nostrum numerum adgregare soleo,
to add to, reckon among, id. Mur. 7, 16:meam voluntatem ad summi viri dignitatem adgregāssem,
had shown my zeal for the increase of his reputation, id. Fam. 1, 9: se ad eorum amicitiam, to join or ally themselves to, Caes. B. G. 6, 12; Vell. 2, 91:oppidani adgregant se Amphotero,
Curt. 4, 5; and instead of se adgregare, the pass.:ne desciscentibus adgregarentur,
Suet. Ner. 43. -
12 admisceo
ad-miscĕo, scui, xtum (better than -stum), 2, v. a., to add to by mingling, to mix with, mingle with, to admix (in admiscere there is a ref. to a principal constituent, to which something is added; in immiscere, to the intimate union of the ingredients; in permiscere, to the removal of their distinct characteristics).I.Lit., constr. with the abl. of that with which any thing is mingled:II.aër multo calore admixtus,
Cic. N. D. 2, 10, 27 (cf. on the contr. ib. § 26: aquae admixtum calorem;and soon after: admixtum calorem): genus radicis admixtum lacte,
Caes. B. C. 3, 48.— With in with acc.:admixtis in heminam seminis resinae coclearibus duobus,
Plin. 26, 10, 66, § 104.—With cum:admiscent torrefacta sesama cum aniso,
Col. 12, 15.—Transf.A.Of things, to mingle in, to mix with, to add to, etc.:B.nec tamen admiscent in eorum corpus inane,
Lucr. 1, 745: deus bonis omnibus mundum implevit;mali nihil admiscuit,
Cic. Univ. 3: se admiscere atque implicare hominum vitiis, id. Fragm. ap. Aug. de Trin. 14, 19:sed hoc cum iis rationibus admisceri nolo,
be mixed up, id. Att. 7, 1:admiscere huic generi orationis illud alterum,
id. de Or. 2, 49:versus admiscere orationi,
id. Tusc. 2, 11, 26:admiscenda venus est timori,
Ov. A. A. 3, 609:non admixtus fidei,
Vulg. Heb. 4, 2; ib. Eccli. 23, 10.—Of persons.1.To mix up with, to add or join to:2.his Antonianos milites admiscuerat,
Caes. B. C. 3. 4:expeditos antesignanos admiscuit,
id. ib. 3, 75 fin.:ad id consilium admisceor,
Cic. Phil. 12, 16:admiscerenturne plebeii,
i. e. whether the plebeians should be admitted to the number of the decemvirs, Liv. 3, 32, 7:admixti funditoribus sagittarii,
Curt. 3, 9; Verg. A. 7, 579.—To involve or entangle in a thing: se, to interfere or meddle with:ita tu istaec tua misceto, ne me admisceas,
Ter. Heaut. 4, 5, 35:ne te admisce: nemo accusat, Syre, te,
id. ib. 5, 2, 22:ad id consilium admiscear?
Cic. Phil. 12, 7:Trebatium vero meum, quod isto admisceas nihil est,
implicate, involve in, id. Q. Fr. 3, 1, 3.—Hence, admixtus, a, um, P. a., that is mingled with something, mixed, not simple:simplex animi natura est, nec habet in se quidquam admixtum,
Cic. de Sen. 21:nihil est animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,
id. Tusc. 1, 29.— Comp., sup., and adv. not used. -
13 aggrego
* I.To bring or add to a flock: ADGREGARE: ad gregem ducere, Paul. ex Fest. p. 23 Müll.—Hence,II.To add to something: se adgregare, to attach one's self to, to follow or adhere to (more rare than adjungere, and only in prose, but class.):si secum suos eduxerit, et eodem ceteros naufragos adgregaverit,
Cic. Cat. 1, 12:filium eodem indicio ad patris interitum,
to implicate in, id. Vatin. 10, 25:te semper in nostrum numerum adgregare soleo,
to add to, reckon among, id. Mur. 7, 16:meam voluntatem ad summi viri dignitatem adgregāssem,
had shown my zeal for the increase of his reputation, id. Fam. 1, 9: se ad eorum amicitiam, to join or ally themselves to, Caes. B. G. 6, 12; Vell. 2, 91:oppidani adgregant se Amphotero,
Curt. 4, 5; and instead of se adgregare, the pass.:ne desciscentibus adgregarentur,
Suet. Ner. 43. -
14 conecto
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387. -
15 conexum
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387. -
16 connexe
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387. -
17 connexum
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387. -
18 immendo
immendo, āvi, ātum, 1, v. a. [in-mendum], to involve in a fault, implicate: quos non emendamus, sed nos potius immendamus, Aug. Cont. Mendac, 3, 6. -
19 implico
implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).I.Lit.:II.involvulus in pampini folio se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,
Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,
Verg. A. 12, 743:dextrae se parvus Iulus Implicuit,
id. ib. 2, 724; cf.:implicuit materno bracchia collo,
Ov. M. 1, 762:implicuitque suos circum mea colla lacertos,
id. Am. 2, 18, 9:implicuitque comam laevā,
grasped, Verg. A. 2, 552:sertis comas,
Tib. 3, 6, 64:crinem auro,
Verg. A. 4, 148:frondenti tempora ramo,
id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,
Verg. A. 11, 752:effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,
id. ib. 10, 894:congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,
id. ib. 11, 632:implicare ac perturbare aciem,
Sall. J. 59, 3:(lues) ossibus implicat ignem,
Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,
Caes. B. G. 7, 73, 4:Canidia brevibus implicata viperis Crines,
Hor. Epod. 5, 15:folium implicatum,
Plin. 21, 17, 65, § 105:intestinum implicatum,
id. 11, 4, 3, § 9:impliciti laqueis,
Ov. A. A. 2, 580:Cerberos implicitis angue minante comis,
id. H. 9, 94:implicitamque sinu absstulit,
id. A. A. 1, 561:impliciti Peleus rapit oscula nati,
held in his arms, Val. Fl. 1, 264.Trop.A.In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:B.di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,
Cic. Div. 1, 36, 79:contrahendis negotiis implicari,
id. Off. 2, 11, 40:alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,
id. Lael. 13, 45:implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,
id. Off. 1, 32, 117:implicari negotio,
id. Leg. 1, 3:ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,
id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:bello,
Verg. A. 11, 109:eum primo incertis implicantes responsis,
Liv. 27, 43, 3:nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,
perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,
are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,
Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,
Cic. Ac. 1, 3, 11:Deus nullis occupationibus est implicatus,
id. N. D. 1, 19, 51; cf.:implicatus molestis negotiis et operosis,
id. ib. 1, 20, 52:animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,
id. Tusc. 5, 1, 3:Agrippina morbo corporis implicata,
Tac. A. 4, 53:inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,
Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,
id. Or. 56, 187:(voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,
id. Leg. 1, 17, 47:quae quatuor inter se colligata atque implicata,
id. Off. 1, 5, 15:natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,
id. Rosc. Am. 30, 85;and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,
Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:ubi se quisque videbat Implicitum morbo,
Lucr. 6, 1232:graviore morbo implicitus,
Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:implicitus in morbum,
Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:implicitus suspicionibus,
Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:implicitus terrore,
Luc. 3, 432:litibus implicitus,
Hor. A. P. 424:implicitam sinu abstulit,
Ov. A. A. 1, 562:(vinum) jam sanos implicitos facit,
Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:1.(homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,
Cic. Fin. 2, 14, 45:omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,
id. Balb. 27, 60:(L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,
id. Brut. 47, 174:quibus applicari expediet, non implicari,
Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,
Cic. Fam. 6, 12, 2:implicatus amicitiis,
id. Att. 1, 19, 8:familiaritate,
id. Pis. 29, 70:implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,
id. Lael. 22, 85. —Hence,implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:2.nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,
Cic. Fin. 3, 1, 3:reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,
id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med. — Comp.:implicatior ad loquendum,
Amm. 26, 6, 18. — Sup.:obscurissima et implicatissima quaestio,
Gell. 6, 2, 15:ista tortuosissima et implicatissima nodositas,
Aug. Conf. 2, 10 init. —im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,
Cic. Inv. 2, 23, 69. -
20 innecto
in-necto, nexŭi, nexum, 3 (innectier for innecti, Prud. Psych. 375), v. a., to tie, join, bind, attach, connect, or fasten to, together, or about.I.Lit.:II.paribus palmas amborum innexuit armis,
Verg. A. 5, 425:colla auro,
id. ib. 8, 661:tempora sertis,
to deck, garland, Ov. Tr. 5, 3, 3:fauces laqueo,
to encircle, id. M. 10, 378:colla lacertis,
id. ib. 11, 240:bracchia collo,
Stat. Th. 4, 26:ambos innectens manibus,
id. ib. 1, 511:mancipia compedibus,
Col. 11, 1, 22: innecti cervicibus, to fasten upon, cling to, or embrace the neck, Tac. H. 4, 46; cf.:tunc placuit caesis innectere vincula silvis,
Luc. 2, 670; v. Orelli ad Hor. Epod. 17, 72.— With acc.:nodos et vincula rupit, Queis innexa pedem malo pendebat ab alto,
Verg. A. 5, 511:vipereum crinem vittis innexa cruentis,
id. ib. 6, 281.—Trop.A.In gen., to connect one thing with another, adduce or devise successively, weave, frame, contrive:B.causas innecte morandi,
Verg. A. 4, 51:moras,
Stat. Th. 5, 743:fraudem clienti,
Verg. A. 6, 609.—In partic.1. 2.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
implicate — im·pli·cate / im plə ˌkāt/ vt cat·ed, cat·ing: to involve as a consequence, corollary, or natural inference firing the federal employee because of her protest implicate s the First Amendment Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster.… … Law dictionary
Implicate — Im pli*cate, v. t. [imp. & p. p. {Implicated}; p. pr. & vb. n. {Implicating}.] [L. implicatus, p. p. of implicare to involve; pref. im in + plicare to fold. See {Employ}, {Ply}, and cf. {Imply}, {Implicit}.] 1. To infold; to fold together; to… … The Collaborative International Dictionary of English
implicate — (v.) early 15c., to convey in a fable; c.1600, intertwine, wreathe, from L. implicatus, pp. of implicare to involve, entwine (see IMPLICATION (Cf. implication)). Meaning involve a person in a crime, charge, etc., is from 1797. Related:… … Etymology dictionary
implicate — *involve Analogous words: *concern, affect: incriminate (see ACCUSE) Contrasted words: *exculpate, absolve, acquit, exonerate … New Dictionary of Synonyms
implicate — [v] imply, involve accuse, affect, associate, blame, charge, cite, compromise, concern, connect, embroil, entangle, frame, hint, impute, include, incriminate, inculpate, insinuate, lay at one’s door*, link, mean, mire, name, pin on*, point finger … New thesaurus
implicate — ► VERB 1) show to be involved in a crime. 2) (be implicated in) bear some of the responsibility for. 3) convey (a meaning or intention) indirectly; imply. DERIVATIVES implicative adjective. ORIGIN Latin implicare fold in, involve, imply … English terms dictionary
implicate — [im′pli kāt΄] vt. implicated, implicating [< L implicatus, pp. of implicare, to enfold, involve: see IMPLY] 1. a) to show to have a connection with a crime, fault, etc.; involve b) to show to be involved or concerned 2. Rare to imply … English World dictionary
implicate — v. (D; tr.) to implicate in (to implicate smb. in a scandal) * * * [ ɪmplɪkeɪt] (D; tr.) to implicate in (to implicate smb. in a scandal) … Combinatory dictionary
implicate — verb (T) 1 to show or seem to show that someone is involved in something wrong or criminal: implicate sb in sth: The letter seemed to implicate Mitchell in the robbery. 2 to show or seem to show that something is the cause of something bad or… … Longman dictionary of contemporary English
implicate — UK [ˈɪmplɪkeɪt] / US [ˈɪmplɪˌkeɪt] verb [transitive, often passive] Word forms implicate : present tense I/you/we/they implicate he/she/it implicates present participle implicating past tense implicated past participle implicated 1) to show or… … English dictionary
implicate — [[t]ɪ̱mplɪkeɪt[/t]] implicates, implicating, implicated VERB To implicate someone means to show or claim that they were involved in something wrong or criminal. → See also implicated [V n in n] Allegations had appeared in the press implicating… … English dictionary