Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

prōspĭcĭentĭa

  • 1 prōspicientia

        prōspicientia ae, f    [prospicio], foresight, forethought, precaution: vigilia et prospicientia.

    Latin-English dictionary > prōspicientia

  • 2 prospicientia

    prōspĭcĭentĭa, ae, f. [prospicio].
    I.
    Foresight, forethought, precaution:

    vigilia et prospicientia,

    Cic. Phil. 7, 7, 19; Ambros. Off. 1, 21: Creatoris, id. Hexaëm. 3, 9.—
    * II.
    A view; hence, an appearance, shape, form, Tert. adv. Val. 26.

    Lewis & Short latin dictionary > prospicientia

  • 3 prospicientia

    prōspicientia, ae f. [ prospicio ]
    1) осмотрительность, предусмотрительность (vigilia et p. C)
    2) внешний вид, образ ( prospicientiam alicujus rei induisse Tert)

    Латинско-русский словарь > prospicientia

  • 4 prospicientia

    prōspicientia, ae, f. (prospicio), I) die Vorsicht, Vorsorge, Fürsorge, nostra vigilia et pr., Cic. Phil. 7, 19: unius, Ambros. de off. 1, 21: creatoris, Ambros. hexaëm. 3, 9: aeterni dei, Chalcid. Tim. 34 B.: caelestis, ibid. 44 D.: divina, ibid. 53 B. – II) der Anblick, konkret = die Gestalt, Tert. adv. Val. 26.

    lateinisch-deutsches > prospicientia

  • 5 prospicientia

    prōspicientia, ae, f. (prospicio), I) die Vorsicht, Vorsorge, Fürsorge, nostra vigilia et pr., Cic. Phil. 7, 19: unius, Ambros. de off. 1, 21: creatoris, Ambros. hexaëm. 3, 9: aeterni dei, Chalcid. Tim. 34 B.: caelestis, ibid. 44 D.: divina, ibid. 53 B. – II) der Anblick, konkret = die Gestalt, Tert. adv. Val. 26.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > prospicientia

  • 6 vigilia

    ae f. [ vigil ]
    1) бодрствование, ночное бдение (corpus patiens vigiliae Sl); бессонная ночь ( vigiliae Demosthĕnis C)
    vigilias in aliquā re consumere C — проводить бессонные ночи в чём-л.
    2) караул (преим. ночной), охрана, стража ( vigiliarum nocturnarum curam per urbem alicui mandare L); караульная служба
    exercitus stationibus vigiliisque fessus L — войско, утомлённое дневными и ночными караулами
    3) личный состав караула, стража
    4) время стояния на посту, ночная смена (четвёртая часть ночи, продолжительность которой менялась в зависимости от времени года)
    6) (= vigilantia) бдительность, неусыпные заботы (v. et prospicientia C)
    7) мед. бессонница ( senum CC)

    Латинско-русский словарь > vigilia

  • 7 vigilia

    vigilia, ae, f. (vigil), das Wachen, I) im allg.: a) übh., das Wachen, das Nachtwachen, Plur. auch = durchwachte Nächte, patiens vigiliae, Sall.: cum vigilia labor, Cels.: Demosthenis vigiliae, Cic.: cuius omnes vigilias in stupris constat esse consumptas, der bekanntermaßen alle Nächte in Buhlschaft u. Ehebruch hingebracht hat, Cic. – b) als krankhafter Zustand, die Schlaflosigkeit bei Tag und bei Nacht (Ggstz. somnus), senum, Cels.: nocturna, Cels.: continuatā nocte et die vigiliā, Cels.: cum somnus (Schlafsucht) aut vigilia urget, Cels. – II) insbes.: A) das Wachen zur Sicherheit eines Ortes, bes. der Stadt od. des Lagers, die Wache, 1) eig. u. meton.: a) eig.: vigilias agere (Wache halten) ad aedes sacras, Cic., in porta, Liv.: vigilias servare, Tac.: scutum ferre in vigiliam, auf die Wache, zur Wache, Liv.: vestra tecta custodiis vigiliisque defendite, Cic.: cura vigiliarum nocturnarum, Liv. – b) meton.: α) die Zeit der Nachtwache, bei den Römern der vierte Teil der Nacht, prima vigilia, Liv.: secunda, Liv.: tertia, Caes.: quarta, Liv. – β) die Wache haltenden Soldaten, die Wache, der Wachtposten, si excubiae, si vigiliae, si delecta iuventus, Cic.: urbs vigiliis munita, Cic.: vigilias ponere, Sall.: vigilias disponere, Liv.: vigilias circuire, die Runde machen, Sall. – γ) die Wache = das Wachthaus, Corp. inscr. Lat. 1, 1139 (wo synk. Akk. Plur. viglias). – 2) bildl., die Wachsamkeit, die unermüdliche Tätigkeit, der unermüdete Eifer, die unermüdete Fürsorge eines Staatsmannes auf seinem Posten (Ggstz. somnus), labore, vigiliā, periculo invictus, Vell.: ut vacuum metu populum Romanum nostrā vigiliā et prospicientiā redderemus, Cic.: ubi res vigiliam exigeret, exsomnis, Vell.: in somnum a vigiliis, ab armis ad voluptates conversa civitas, Vell. – dah. meton., cupio iam vigiliam meam tibi tradere, meinen Posten (mein Amt), Cic. ep. 11, 24, 1. – B) als relig. t.t., das Wachen zu religiöser Feier, die nächtliche Feier, Cereris vigiliae, Plaut. aul. prol. 36 u. 795.

    lateinisch-deutsches > vigilia

  • 8 vigilia

    vigilia, ae, f. (vigil), das Wachen, I) im allg.: a) übh., das Wachen, das Nachtwachen, Plur. auch = durchwachte Nächte, patiens vigiliae, Sall.: cum vigilia labor, Cels.: Demosthenis vigiliae, Cic.: cuius omnes vigilias in stupris constat esse consumptas, der bekanntermaßen alle Nächte in Buhlschaft u. Ehebruch hingebracht hat, Cic. – b) als krankhafter Zustand, die Schlaflosigkeit bei Tag und bei Nacht (Ggstz. somnus), senum, Cels.: nocturna, Cels.: continuatā nocte et die vigiliā, Cels.: cum somnus (Schlafsucht) aut vigilia urget, Cels. – II) insbes.: A) das Wachen zur Sicherheit eines Ortes, bes. der Stadt od. des Lagers, die Wache, 1) eig. u. meton.: a) eig.: vigilias agere (Wache halten) ad aedes sacras, Cic., in porta, Liv.: vigilias servare, Tac.: scutum ferre in vigiliam, auf die Wache, zur Wache, Liv.: vestra tecta custodiis vigiliisque defendite, Cic.: cura vigiliarum nocturnarum, Liv. – b) meton.: α) die Zeit der Nachtwache, bei den Römern der vierte Teil der Nacht, prima vigilia, Liv.: secunda, Liv.: tertia, Caes.: quarta, Liv. – β) die Wache haltenden Soldaten, die Wache, der Wachtposten, si excubiae, si vigiliae, si delecta iuventus, Cic.: urbs vigiliis munita, Cic.: vigilias ponere, Sall.: vigilias disponere, Liv.: vigilias circuire, die Runde machen, Sall. – γ) die Wache = das Wachthaus, Corp. inscr. Lat. 1, 1139
    ————
    (wo synk. Akk. Plur. viglias). – 2) bildl., die Wachsamkeit, die unermüdliche Tätigkeit, der unermüdete Eifer, die unermüdete Fürsorge eines Staatsmannes auf seinem Posten (Ggstz. somnus), labore, vigiliā, periculo invictus, Vell.: ut vacuum metu populum Romanum nostrā vigiliā et prospicientiā redderemus, Cic.: ubi res vigiliam exigeret, exsomnis, Vell.: in somnum a vigiliis, ab armis ad voluptates conversa civitas, Vell. – dah. meton., cupio iam vigiliam meam tibi tradere, meinen Posten (mein Amt), Cic. ep. 11, 24, 1. – B) als relig. t.t., das Wachen zu religiöser Feier, die nächtliche Feier, Cereris vigiliae, Plaut. aul. prol. 36 u. 795.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vigilia

  • 9 vigilia

    vĭgĭlĭa, ae, f. ( neutr. collat. form vĭgĭ-lĭum, Varr. ap. Non. p. 232, 4) [vigil].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., wakefulness, sleeplessness, a lying awake:

    ut neque vigilia praecesserit neque ventris resolutio,

    Cels. 2, 6:

    corporum robora nocturnā vigiliā minuere,

    id. 1 init.:

    cui non sunt auditae Demosthenis vigiliae?

    Cic. Tusc. 4, 19, 44; id. Par. prooem. § 5.—
    B.
    In partic.
    1.
    Lit., a keeping awake for the security of a place, esp. of a city or camp, a watching, watch, guard (cf.:

    excubiae, statio): noctu vigilias agere ad aedes sacras,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, § 93:

    vestra tecta custodiis vigiliisque defendite,

    id. Cat. 2, 12, 26:

    exercitus stationibus vigiliisque fessus,

    Liv. 5, 48, 6:

    vigiles scutum in vigiliam ferre vetuit,

    to take on guard, id. 44, 33, 8:

    vigiliarum nocturnarum curam per urbem magistratibus mandavimus,

    id. 39, 16, 12.—
    b.
    Transf.
    (α).
    A watch, i. e. the time of keeping watch by night, among the Romans a fourth part of the night:

    nox in quattuor vigilias dividitur, quae singulae trium horarum spatio supputantur,

    Hier. Ep. 140, 8:

    primā vigiliā capite arma frequentes,

    Liv. 5, 44, 7; 10, 34, 13; 21, 27, 2:

    cum puer tuus ad me secundā fere vigiliā venisset,

    Cic. Fam. 3, 7, 4:

    de tertiā vigiliā,

    Caes. B. G. 1, 12:

    tertiā vigiliā,

    id. ib. 2, 33; Liv. 9, 44, 10:

    de quartā vigiliā,

    Caes. B. G. 1, 40.—
    (β).
    The watch, i. e. those standing on guard, watchmen, sentinels:

    milites disponit, non certis spatiis intermissis sed perpetuis vigiliis stationibusque,

    Caes. B. C. 1, 21; 2, 19; Cic. Mil. 25, 67; Sall. C. 32, 1; id. J. 45, 2; 100, 4; Liv. 39, 14, 10.—
    2.
    A watching at religious festivals, nightly vigils:

    Cereris vigiliae,

    Plaut. Aul. prol. 36; 4, 10, 65.—
    II.
    Trop., watchfulness, vigilance (the figure taken from military sentinels; perh. only in the foll. passages;

    whereas vigilantia is far more freq.): ut vacuum metu populum Romanum nostrā vigiliā et prospicientiā redderemus,

    Cic. Phil. 7, 7, 19; cf.:

    quasi in vigiliā quādam consulari ac senatoriā,

    id. ib. 1, 1, 1: cupio jam vigiliam meam, Brute, tibi tradere: sed ita, ut ne desim constantiae meae, my post, i. e. my office, duty, id. Fam. 11, 24, 1.— Plur.: cum summis vigiliis aliquid perficere, Just. Inst. prooem. § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > vigilia

См. также в других словарях:

  • Prospicience — Pro*spi cience, n. [L. prospicientia, fr. prospiciens, p. pr. of prospicere. See {Prospect}.] The act of looking forward. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • prospicience — noun seeing ahead; knowing in advance; foreseeing • Syn: ↑prevision, ↑foresight, ↑farsightedness • Derivationally related forms: ↑prospicient, ↑farsighted (for: ↑farsightedness …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»