Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

patiens

  • 1 patiens

    pătĭens, entis part. prés. de patior. [st2]1 [-] qui éprouve tel ou tel état. [st2]2 [-] qui souffre, qui supporte, accoutumé à endurer, endurci à; patient, endurant. [st2]3 [-] qui permet, qui consent, indulgent. [st2]4 [-] dur, résistant, tenace.    - patiens aetheris imi, Luc.: jouissant des régions inférieures de l'éther.    - patiens frigoris: capable de supporter le froid, supportant le froid (actuellement).    - patiens frigus: endurant le froid (habituellement).    - amnis navium patiens, Liv. 21, 31, 10: rivière navigable.    - patiens manum, Virg.: (cerf) qui se laisse caresser.    - inediae patiens: qui endure la faim.    - militiae patiens: capable de porter les armes.    - jecur vetustatis patiens, Plin. 11, 37, 76, § 196: foie qui se conserve longtemps.    - patientissimus exercitus, Caes. B. C. 3, 96: armée très résignée.    - patiens vocari, Hor.: qui consent à être appelé.    - saxo patientior, Prop. 1, 16, 29: plus dur que le roc.    - aliquem patientiorem facere, Cic. Q. Fr. 1, 1, 14: rendre qqn. plus patient.
    * * *
    pătĭens, entis part. prés. de patior. [st2]1 [-] qui éprouve tel ou tel état. [st2]2 [-] qui souffre, qui supporte, accoutumé à endurer, endurci à; patient, endurant. [st2]3 [-] qui permet, qui consent, indulgent. [st2]4 [-] dur, résistant, tenace.    - patiens aetheris imi, Luc.: jouissant des régions inférieures de l'éther.    - patiens frigoris: capable de supporter le froid, supportant le froid (actuellement).    - patiens frigus: endurant le froid (habituellement).    - amnis navium patiens, Liv. 21, 31, 10: rivière navigable.    - patiens manum, Virg.: (cerf) qui se laisse caresser.    - inediae patiens: qui endure la faim.    - militiae patiens: capable de porter les armes.    - jecur vetustatis patiens, Plin. 11, 37, 76, § 196: foie qui se conserve longtemps.    - patientissimus exercitus, Caes. B. C. 3, 96: armée très résignée.    - patiens vocari, Hor.: qui consent à être appelé.    - saxo patientior, Prop. 1, 16, 29: plus dur que le roc.    - aliquem patientiorem facere, Cic. Q. Fr. 1, 1, 14: rendre qqn. plus patient.
    * * *
        Patiens, patientis, Participium. Patient, Souffrant, Endurant.
    \
        Patiens, Nomen cum genitiuo: vt Patiens laborum. Ci. Endurci à la peine, au travail.
    \
        Nauium patiens Tyberis. Plin. iunior. Riviere qui porte batteaulx ou navires.
    \
        Operum patiens iuuentus. Virgil. Dure au travail.
    \
        Vetustatis patiens. Plin. Qui dure long temps.

    Dictionarium latinogallicum > patiens

  • 2 patiens

    patiēns, entis, PAdi. (v. patior), I) erduldend, ertragend, fähig, zu erdulden (zu ertragen), A) eig., m. folg. Genet., p. laborum, Sall.: laboris ultra fidem (unglaublich) p., Suet.: pecus nec aestus nec frigoris p., Colum.: p. servitutis, Plin. pan.: equus sessoris p., sich gefallen lassend, Suet.: patientior laboris natura est pueris quam iuvenibus, Quint. – amnis (Rhenus) navium p., Liv. u. Tac.: (campus) p. vomeris, Verg.: animum patientem incommodorum esse et futurum esse, Cic. – B) poet. übtr., hart, nicht nachgiebig, aratrum, Ov.: patientior saxo, Prop. – II) prägn., ausdauernd, geduldig, Cic. u.a.: ut patiens, Hor.: alqm patientiorem lenioremque facere (von einem Briefe), Cic.: miserrimus et patientissimus exercitus, Caes. – m. ad u. Akk. Gerund., ut est gens minime ad morae taedium ferendum patiens, gar nicht geduldig erträgt, Liv. 33, 36, 8.

    lateinisch-deutsches > patiens

  • 3 patiens

    patiēns, entis, PAdi. (v. patior), I) erduldend, ertragend, fähig, zu erdulden (zu ertragen), A) eig., m. folg. Genet., p. laborum, Sall.: laboris ultra fidem (unglaublich) p., Suet.: pecus nec aestus nec frigoris p., Colum.: p. servitutis, Plin. pan.: equus sessoris p., sich gefallen lassend, Suet.: patientior laboris natura est pueris quam iuvenibus, Quint. – amnis (Rhenus) navium p., Liv. u. Tac.: (campus) p. vomeris, Verg.: animum patientem incommodorum esse et futurum esse, Cic. – B) poet. übtr., hart, nicht nachgiebig, aratrum, Ov.: patientior saxo, Prop. – II) prägn., ausdauernd, geduldig, Cic. u.a.: ut patiens, Hor.: alqm patientiorem lenioremque facere (von einem Briefe), Cic.: miserrimus et patientissimus exercitus, Caes. – m. ad u. Akk. Gerund., ut est gens minime ad morae taedium ferendum patiens, gar nicht geduldig erträgt, Liv. 33, 36, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > patiens

  • 4 patiens

    patiens patiens, entis терпеливый, стойкий

    Латинско-русский словарь > patiens

  • 5 patiens

    patiens patiens, entis страдающий

    Латинско-русский словарь > patiens

  • 6 patiēns

        patiēns entis, adj. with comp. and sup.    [P. of patior], bearing, supporting, suffering, enduring, permitting: amnis navium, i. e. navigable, L.: vomeris, V.— Enduring, patient, tolerant: nimium patiens existimor: corpus inediae, S.: pulveris atque solis, H.: ad morae taedium ferundum, L.: in laboribus patientior: patientissimae aures: patientissimus exercitus, Cs.— Enduring, firm, unyielding, hard: aratrum, O.
    * * *
    patientis (gen.), patientior -or -us, patientissimus -a -um ADJ
    patient/long-suffering; tolerant/easy-going; submissive/liable/subsceptible to; hardy; able/willing to endure; capable of bearing/standing up to hard use

    Latin-English dictionary > patiēns

  • 7 patiens

    pătĭens, entis, Part. and P. a., from patior.

    Lewis & Short latin dictionary > patiens

  • 8 patiens

    1. patiēns, entis
    part. praes. к patior
    2. adj.
    (хорошо) переносящий, способный переносить, выносливый (frigoris Col; laboris Su и in laboribus C, pulveris atque solis H); терпеливый, стойкий (miser et p. Cs); непреклонный ( Lacedaemon H); поэт. выдерживающий давление, негнущийся, крепкий (aratrum O; saxum Prp)
    amnis p. navium L, Tсудоходная река

    Латинско-русский словарь > patiens

  • 9 PATIENS

    patient - терпящий, претерпевающий; тот кто подвержен воздействию.

    Латинские философские термины > PATIENS

  • 10 patiens

    patient /(+ gen.) capable of enduring.

    Latin-English dictionary of medieval > patiens

  • 11 patiens

    (m = f = n), patientis (gen.sg.)
      терпеливый, выносливый

    Dictionary Latin-Russian new > patiens

  • 12 PATIENS (PATIENT)

    терпящий, претерпевающий; тот, кто подвержен воздействию.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > PATIENS (PATIENT)

  • 13 patienter

    Латинско-русский словарь > patienter

  • 14 patior

    pătĭor, passus, 3, v. dep. ( act. archaic collat. form patiunto, Cic. Leg. 3, 4, 11: patias, Naev. ap. Diom. p. 395 P.) [cf. Greek PATh, PENTh-, pepontha, penthos], to bear, support, undergo, suffer, endure (syn.: fero, tolero).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    1.
    Tu fortunatu's, ego miser:

    patiunda sunt,

    Plaut. Most. 1, 1, 46; id. Am. 3, 2, 64:

    fortiter malum qui patitur, idem post potitur bonum,

    id. As. 2, 2, 58 Ussing (al. patitur bonum):

    o passi graviora!

    Naev. 1, 24; Verg. A. 1, 199; Cic. Univ. 6:

    belli injurias,

    id. Phil. 12, 4, 9:

    servitutem,

    id. ib. 6, 7, 19:

    toleranter dolores pati,

    id. Tusc. 2, 18, 43:

    gravissimum supplicium,

    Caes. B. C. 2, 30:

    omnia saeva,

    Sall. J. 14, 10:

    et facere et pati fortiter,

    Liv. 2, 12:

    haec patienda censeo potius, quam, etc.,

    id. 21, 13:

    Hannibal damnum haud aegerrime passus est,

    id. 22, 41:

    exilium,

    Verg. A. 2, 638:

    pauperiem,

    Hor. C. 3, 2, 1. [p. 1315] aliae nationes servitutem pati possunt, populi Romani propria est libertas, Cic. Phil. 6, 7, 19:

    extremam pati fortunam,

    Caes. B. C. 2, 32:

    aequo animo magnum morbum pati,

    Sen. Ep. 66, 36:

    mentietur in tormentis qui dolorem pati potest,

    Quint. 5, 10, 70:

    qui nec totam servitutem pati possunt, nec totam libertatem,

    Tac. H. 1, 16:

    non potest generosus animus servitutem pati,

    Sen. Contr. 4, 24, 1:

    hiemem et aestatem juxta pati,

    Sall. J. 85, 33.—
    (β).
    Absol.:

    dolor tristis res est... ad patiendum tolerandumque difficilis,

    Cic. Tusc. 2, 7, 18; Ov. Am. 1, 8, 75.—
    2.
    To suffer, have, meet with, be visited or afflicted with (mostly postAug.):

    poenam,

    Quint. 11, 3, 32; Plin. Ep. 2, 11, 20; Val. Max. 6, 2, 1; Sen. Contr. 1, 5, 6:

    incommodum,

    Quint. 11, 3, 32:

    vim,

    Suet. Ner. 29:

    quicquid in captivum invenire potest, passurum te esse cogita,

    Curt. 4, 6, 26:

    mortem pati,

    Lact. Epit. 50, 1; Sen. Ep. 94, 7:

    indignam necem,

    Ov. M. 10, 627:

    mortem,

    id. Tr. 1, 2, 42:

    rem modicam,

    Juv. 13, 143:

    adversa proelia,

    Just. 16, 3, 6:

    infamiam,

    Sen. Ep. 74, 2:

    sterilitatem famemque,

    Just. 28, 3, 1:

    cladem pati (post-Aug. for cladem accipere, etc.),

    Suet. Caes. 36 init.; so,

    naufragium,

    Sen. Herc. Oet. 118:

    morbum,

    Veg. 1, 17, 11; Gell. 17, 15, 6:

    cruciatus corporis,

    Sen. Suas. 6, 10:

    ultima,

    Curt. 3, 1, 6:

    injuriam,

    Sen. Ep. 65, 21:

    ut is in culpā sit, qui faciat, non is qui patiatur injuriam,

    Cic. Lael. 21, 78; cf.:

    de tribus unum esset optandum: aut facere injuriam nec accipere... optimum est facere, impune si possis, secundum nec facere nec pati,

    id. Rep. 3, 13, 23.—
    B.
    In partic.
    1.
    In mal. part., to submit to another's lust, to prostitute one's self, Plaut. Capt. 4, 2, 87; cf. Sall. C. 13, 3; Sen. Q. N. 1, 16; Petr. 25; 140.—
    2.
    To suffer, to pass a life of suffering or privation ( poet.):

    certum est in silvis inter spelaea ferarum Malle pati,

    Verg. E. 10, 53:

    novem cornix secula passa,

    Ov. M. 7, 274; Luc. 5, 313; Sen. Thyest. 470. —
    II.
    Transf.
    A.
    To suffer, bear, allow, permit, let (syn.:

    sino, permitto): illorum delicta,

    Hor. S. 1, 3, 141.—With acc. and inf.:

    neque tibi bene esse patere, et illis, quibus est, invides,

    Plaut. Ps. 4, 7, 36; Ter. Phorm. 3, 3, 3:

    siquidem potes pati esse te in lepido loco,

    Plaut. Poen. 3, 3, 83:

    ista non modo homines, sed ne pecudes quidem passurae esse videntur,

    Cic. Cat. 2, 9, 20:

    nobiscum versari jam diutius non potes: non feram, non patiar, non sinam,

    id. ib. 1, 5, 10:

    quantum illius ineuntis aetatis meae patiebatur pudor,

    id. de Or. 2, 1, 3:

    nullo se implicari negotio passus est,

    id. Lig. 1, 3:

    duo spondei non fere se jungi patiuntur,

    Quint. 9, 4, 101:

    aut persuasurum se aut persuaderi sibi passurum,

    Liv. 32, 36, 2:

    ut vinci se consensu civitatis pateretur,

    id. 2, 2, 9; 6, 23, 8; Curt. 8, 9, 23.—With acc.:

    neque enim dilationem pati tam vicinum bellum poterat,

    Liv. 1, 14, 6:

    recentis animi alter (consul)... nullam dilationem patiebatur,

    id. 21, 52, 2.—With quin:

    non possum pati, Quin tibi caput demulceam,

    Ter. Heaut. 4, 5, 13:

    nullum patiebatur esse diem, quin in foro diceret,

    Cic. Brut. 88, 302.— Poet. with part.:

    nec plura querentem Passa,

    Verg. A. 1, 385; 7, 421 (= passa queri, etc.).—Hence, facile, aequo animo pati, to be well pleased or content with, to acquiesce in, submit to: aegre, iniquo animo, moleste pati, to be displeased, offended, indignant at:

    quaeso aequo animo patitor,

    Plaut. As. 2, 2, 108:

    apud me plus officii residere facillime patior,

    Cic. Fam. 5, 7, 2; 1, 9, 21:

    consilium meum a te probari... facile patior,

    id. Att. 15, 2, 2; id. Verr. 2, 3, 2, § 5:

    cum indigne pateretur nobilis mulier... in conventum suam mimi filiam venisse,

    id. ib. 2, 5, 12, §

    31: periniquo patiebar animo, te a me digredi,

    id. Fam. 12, 18, 1; Liv. 4, 18.—
    2.
    To submit:

    patior quemvis durare laborem,

    Verg. A. 8, 677:

    pro quo bis patiar mori,

    Hor. C. 3, 9, 15.—
    B.
    To experience, undergo, to be in a certain state of mind or temper:

    nonne quiddam pati furori simile videatur,

    Quint. 1, 2, 31.—
    C.
    In gram., to be passive, to have a passive sense:

    (verbum) cum haberet naturam patiendi,

    a passive nature, Quint. 1, 6, 10:

    modus patiendi,

    id. 1, 6, 26; 9, 3, 7.— Hence, pătĭens, entis, P. a., bearing, supporting, suffering, permitting.
    A.
    Lit.:

    amnis navium patiens,

    i. e. navigable, Liv. 21, 31, 10:

    vomeris,

    Verg. G. 2, 223: vetustatis, lasting, Plin. 11, 37, 76, § 196:

    equus patiens sessoris,

    Suet. Caes. 61.—
    B.
    Transf.
    1.
    That has the quality of enduring, patient:

    nimium patiens et lentus existimor,

    Cic. de Or. 2, 75, 305:

    animus,

    Ov. P. 4, 10, 9.— Comp.:

    meae quoque litterae te patientiorem lenioremque fecerunt,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 14.— Sup.:

    patientissimae aures,

    Cic. Lig. 8, 24:

    patientissimus exercitus,

    Caes. B. C. 3, 96.—
    2.
    That has the power of endurance, firm, unyielding, hard ( poet.):

    patiens aratrum,

    Ov. Am. 1, 15, 31:

    saxo patientior illa Sicano,

    Prop. 1, 16, 29.—Hence, adv.: pătĭenter, patiently:

    alterum patienter accipere, non repugnanter,

    Cic. Lael. 25, 91:

    patienter et fortiter ferre aliquid,

    id. Phil. 11, 3, 7:

    patienter et aequo animo ferre difficultates,

    Caes. B. C. 3, 15:

    prandere olus,

    Hor. Ep. 1, 17, 13.— Comp.:

    patientius alicujus potentiam ferre,

    Cic. Fam. 1, 8, 4.— Sup.:

    patientissime ferre aliquid,

    Val. Max. 4, 3, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > patior

  • 15 patior

    passus sum, patī depon.
    1) терпеть, претерпевать, переносить (dolores, servitutem C; naufragium SenT, Eutr; sitim L)
    supplicium patitur non nova culpa novum O — не я первый совершил этот проступок, но первый несу за него кару терпеливо сносить, переносить (omnia C; pauperiem H)
    quidvis et facere et p. H — (нужда заставляет) делать и выносить всё, что придётся
    p. muliebria Sl, Pt или venĕrem O, тж. p. virum Sen, Pt, Tertviro subire
    2) страдать, мучиться
    nihil gravius audenti, quam ignavo patiendum (est) T — храбрецу приходится страдать ничуть не больше, чем трусу
    3)
    а) подвергаться, испытывать (p. injuriam Sen)
    4) разрешать, допускать, позволять (aliquid C, Sl etc.)
    qui oculos nostros patiuntur Sen — то, что доступно нашему глазу
    non possum p., quin tibi caput demulceam Ter — не могу удержаться, чтобы не обнять тебя
    5) грам. иметь страдательное значение
    6) продолжаться, длиться, существовать ( novem saecula passa cornix O)
    7) получать, обретать (bonum Pl; quietem QC). — см. тж. patiens

    Латинско-русский словарь > patior

  • 16 impatiens

    im-patiēns, entis (in u. patiens), Adi. m. Compar. u. Superl., das griech. ἀπαθής, I) unvermögend etw. zu ertragen, etw. nicht gern ertragend (erduldend), nicht geneigt zu leiden, -zu erdulden, ungeduldig, a) v. Pers., laborum, Ov.: vulneris, Verg.: irae, seines Zorns nicht Herr, Ov.: veritatis, der W. unzugänglich, Curt.: dominationis, dem Zwang widerstrebend, Plin. pan.: facetiarum, empfindlich gegen usw., Macr.: morae, wegen des V. ungeduldig, Suet.: so auch morarum, Amm.: quietis, dem die R. unerträglich (verhaßt) ist, mit der R. nimmer befreundet, Vell. u. Sen.: societatis, sich in kein geselliges Zusammenleben fügend, ungesellig, Tac.: obsidionis, nicht imstande, bei einer B. auszuharren, Tac.: contumeliarum ferendarum, Sen.: viri, voll Abneigung gegen, Ov.: frigoris, Mela: solis, pulveris, tempestatum, Tac.: maris, Petron.: impatientissimus famis, Colum.: terra frugiferarum arborum impatiens, Tac. Germ. 5: elephanti impatientissimi frigoris, Solin. – m. folg. Infin., imp. ultra gemitu cohibere furorem, Sil.: imp. nescire torum, Claud. – absol., impatiens et aeger animi, Lact.: calidus et imp. dux, Eutr.: heros impatiens, Val. Flacc. – b) übtr., v. Lebl., cera imp. caloris, Ov.: navis imp. gubernaculi, Curt.: impatiens frigoris (v. Gewächsen), Mela: pisum impatientissimum frigorum, Plin. – absol., animus, ungeduldig im Zorn, seiner nicht Herr, Ov.: gaudium, maßlose, Min. Fel.: impatientissima sollicitudo, Gell. – nihil impatientius imperitiā, Macr. 7, 4, 30. – II) empfindungslos, A) im allg., gefühllos, Ov. am. 3, 7, 36. Lact. 5, 22, 5. – B) philos. t. t. der Stoiker, empfindungslos, unanregbar = leidenschaftslos aus Grundsätzen, Sen. ep. 9, 1.

    lateinisch-deutsches > impatiens

  • 17 patientia

    patientia, ae, f. (patiens), der Zustand des patiens, das Erleiden, das Erdulden, Ertragen, I) im allg.: famis, frigoris, Cic.: contumeliarum, Sen.: dedecoris, Curt.: audiendi, Quint.: ille extra patientiam malorum est, vos supra patientiam, Sen. – II) prägn.: A) das Ertragen der Anstrengungen, widrigen Geschickes, von Lasten usw., die Ausdauer, die Duldsamkeit, Arbeitsamkeit u. dgl., Cic. u.a.: p. corporis, Sen.: in carendo, Cic.: belli necessitatibus non eam patientiam adhibere, quam etc., für die Bedürfnisse des Krieges nicht dieselbe Ausdauer beweisen, Liv. – B) das Sichpreisgeben zur Wollust, Cic. u.a. – C) die Nachgiebigkeit, 1) im guten Sinne, die Nachsicht, Geduld, Cic. u.a. – 2) im üblen Sinne, a) die Gleichgültigkeit, Mattherzigkeit, Plin. ep. u.a. – b) die Unterwürfigkeit, oft bei Tac. – D) die Entsagung, Genügsamkeit, quem simplici panno patientia velat, Hor. ep. 1, 17, 25.

    lateinisch-deutsches > patientia

  • 18 cassis

    [st1]1 [-] cassis, ĭdis, f.: casque en métal, casque.    - sub casside, Plin. 13, 3, 4, § 23: à la guerre, sous les armes.    - ætas patiens cassidis, Juv. 7, 33: âge propre à la guerre. [st1]2 [-] cassis, is, m. (casses, ium): rets, filets de chasse; piège, embûches.
    * * *
    [st1]1 [-] cassis, ĭdis, f.: casque en métal, casque.    - sub casside, Plin. 13, 3, 4, § 23: à la guerre, sous les armes.    - ætas patiens cassidis, Juv. 7, 33: âge propre à la guerre. [st1]2 [-] cassis, is, m. (casses, ium): rets, filets de chasse; piège, embûches.
    * * *
        Cassis, huius cassis, m. g. Une rez, Un filé.
    \
        Decidit praeda in meos casses. Ouid. Est tombé en mes rez, en mes filez.
    \
        Impedita cassibus dama. Mart. Empestré, Prins au filé, Enfilé.
    \
        Cassis, huius cassidis, pen. corr. foe. gen. Caesar. Un heaulme, Une testiere, Un bonnet de fer, Une salade, Un bassinet, Un cabasset, Un armet.
    \
        Apex toruae cassidis. Stat. Le plumas, ou le timbre, Le pennache.
    \
        Cristata pennis. Ouid. Emplumassee, Garnie de plumars.
    \
        Laxata cassis. Claud. Ouverte.

    Dictionarium latinogallicum > cassis

  • 19 impatiens

    im-patiēns, entis (in u. patiens), Adi. m. Compar. u. Superl., das griech. ἀπαθής, I) unvermögend etw. zu ertragen, etw. nicht gern ertragend (erduldend), nicht geneigt zu leiden, -zu erdulden, ungeduldig, a) v. Pers., laborum, Ov.: vulneris, Verg.: irae, seines Zorns nicht Herr, Ov.: veritatis, der W. unzugänglich, Curt.: dominationis, dem Zwang widerstrebend, Plin. pan.: facetiarum, empfindlich gegen usw., Macr.: morae, wegen des V. ungeduldig, Suet.: so auch morarum, Amm.: quietis, dem die R. unerträglich (verhaßt) ist, mit der R. nimmer befreundet, Vell. u. Sen.: societatis, sich in kein geselliges Zusammenleben fügend, ungesellig, Tac.: obsidionis, nicht imstande, bei einer B. auszuharren, Tac.: contumeliarum ferendarum, Sen.: viri, voll Abneigung gegen, Ov.: frigoris, Mela: solis, pulveris, tempestatum, Tac.: maris, Petron.: impatientissimus famis, Colum.: terra frugiferarum arborum impatiens, Tac. Germ. 5: elephanti impatientissimi frigoris, Solin. – m. folg. Infin., imp. ultra gemitu cohibere furorem, Sil.: imp. nescire torum, Claud. – absol., impatiens et aeger animi, Lact.: calidus et imp. dux, Eutr.: heros impatiens, Val. Flacc. – b) übtr., v. Lebl., cera imp. caloris, Ov.: navis imp. gubernaculi, Curt.: impatiens frigoris (v. Gewächsen), Mela: pisum impatientissimum frigorum, Plin. – absol., animus, ungeduldig im
    ————
    Zorn, seiner nicht Herr, Ov.: gaudium, maßlose, Min. Fel.: impatientissima sollicitudo, Gell. – nihil impatientius imperitiā, Macr. 7, 4, 30. – II) empfindungslos, A) im allg., gefühllos, Ov. am. 3, 7, 36. Lact. 5, 22, 5. – B) philos. t. t. der Stoiker, empfindungslos, unanregbar = leidenschaftslos aus Grundsätzen, Sen. ep. 9, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impatiens

  • 20 patientia

    patientia, ae, f. (patiens), der Zustand des patiens, das Erleiden, das Erdulden, Ertragen, I) im allg.: famis, frigoris, Cic.: contumeliarum, Sen.: dedecoris, Curt.: audiendi, Quint.: ille extra patientiam malorum est, vos supra patientiam, Sen. – II) prägn.: A) das Ertragen der Anstrengungen, widrigen Geschickes, von Lasten usw., die Ausdauer, die Duldsamkeit, Arbeitsamkeit u. dgl., Cic. u.a.: p. corporis, Sen.: in carendo, Cic.: belli necessitatibus non eam patientiam adhibere, quam etc., für die Bedürfnisse des Krieges nicht dieselbe Ausdauer beweisen, Liv. – B) das Sichpreisgeben zur Wollust, Cic. u.a. – C) die Nachgiebigkeit, 1) im guten Sinne, die Nachsicht, Geduld, Cic. u.a. – 2) im üblen Sinne, a) die Gleichgültigkeit, Mattherzigkeit, Plin. ep. u.a. – b) die Unterwürfigkeit, oft bei Tac. – D) die Entsagung, Genügsamkeit, quem simplici panno patientia velat, Hor. ep. 1, 17, 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > patientia

См. также в других словарях:

  • Patiens — (von lateinisch pati „leiden“) bezeichnet in der Linguistik die semantische Rolle, die nicht aktiv handelt, sondern etwas erleidet. Ein Patiens hat keine Kontrolle über die durch das Verb des Satzes ausgedrückte Handlung. Das Patiens ist somit… …   Deutsch Wikipedia

  • patiens — index patient, phlegmatic Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Patiens, S. (1) — 1S. Patiens, Ep. Conf. (8. Jan.). Der heil. Patiens stammte nach der zu Metz vorfindlichen Ueberlieferung, die aber mit seinem lateinischen Namen nicht harmonirt, aus einer vornehmen griechischen Familie in Kleinasien. Als der hl. Evangelist… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Patiens — Pa|ti|ens 〈[ tsjɛns] n.; ; unz.〉 Ziel des Geschehens innerhalb eines Satzes; Ggs Agens (4); → Lexikon der Sprachlehre * * * Pa|ti|ens [ pa:t̮si̯ɛns ], das; , [lat. patiens, ↑ Patient] (Sprachwiss.): Ziel eines durch das Verb ausgedrückten aktiven …   Universal-Lexikon

  • Patiens, S. (2) — 2S. Patiens, Ep. Conf. (11. Sept.). Dieser heil. Bekenner und Bischof von Lyon soll nach dem hl. Eucherius3 um die Mitte des fünften Jahrh. auf den bischöflichen Sitz erhoben, nach Andern aber erst kurz vor dem Jahre 470 zu dieser Würde gelangt… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Patiens — Pa|ti|ens das; , <zu lat. patiens »leidend«, vgl. ↑Patient> Ziel eines durch ein Verbum ausgedrückten Verhaltens, ↑Akkusativobjekt (Sprachw.); vgl. 3↑Agens …   Das große Fremdwörterbuch

  • Patiens (Heiliger) — Patiens († 4. Jahrhundert in Metz) war ein früher Bischof von Metz und ein Heiliger. Die Legende berichtet, dass Patiens ein Grieche und Schüler des Evangelisten Johannes gewesen sei. Diesem sei auf wundersame Weise offenbart worden, dass das… …   Deutsch Wikipedia

  • PATIENS et Faciens — duo rerum principia, ex Stoicorum sententia. Diog. Laertius princ. in Zennone, ubi cum Patiens de materia explicâsset, Facientis, sive τοῦ ποιοῦντος nomine verbum Dei, ὑποςτατικὸν denotari, apertis fere verbis significare videtur, Τὸ δὲ ποιοῦν,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • patiens — (лат.) терпеливый …   Словарь ботанических терминов

  • Patiens — Den handlingen går ud over. Syn. patient. Se Agens. 1. Grammatisk objekt i en akiv sætning. 2. Logisk subjekt i en passiv sætning. Ex: drengen slår hunden (aktiv) hunden slås af drengen (passiv) …   Danske encyklopædi

  • Patiens — Pạ|ti|ens 〈n.; Gen.: , Pl.: ; Sprachw.〉 Ziel eines Geschehens innerhalb eines Satzes, Akkusativobjekt; Ggs.: Agens (4) [Etym.: lat., Part. Präs. zu pati »leiden«] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»