Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

prōmissiō

  • 1 promissio

    prōmissĭo, ōnis f. [promitto].
    I.
    In gen., a promising, promise (class. only in sing.; prop. the act of promising; cf. promissum, the thing promised):

    provinciae,

    Cic. Att. 8, 9, 4:

    auxilii,

    id. Fam. 4, 13, 1:

    scelerum,

    id. Phil. 8, 3, 10; cf. Don. Ter. And. 2, 3, 27.—
    II.
    In partic., rhet. t. t., a promising:

    tum promissio, si audierint, probaturos,

    Cic. de Or. 2, 83, 339; 3, 53, 205.

    Lewis & Short latin dictionary > promissio

  • 2 prōmissiō

        prōmissiō ōnis, f    [pro+MIT-], a promising, promise: provinciae: scelerum.—In rhet., a promise.
    * * *
    promise; act/instance of promising; guarantee that proof will come (rhetoric)

    Latin-English dictionary > prōmissiō

  • 3 promissio

    a promise

    Latin-English dictionary of medieval > promissio

  • 4 tailgneachd

    I.
    prophecy; for tairgneachd, q.v.
    II.
    tairgneachd, tailgneachd, tairgire
    prophecy, Irish tairrgire, tairgire, prophecy, promise, Old Irish tairngire, promissio: *to-air-ind-gar-iâ, root gar as in goir.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > tailgneachd

  • 5 tairgire

    tairgneachd, tailgneachd, tairgire
    prophecy, Irish tairrgire, tairgire, prophecy, promise, Old Irish tairngire, promissio: *to-air-ind-gar-iâ, root gar as in goir.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > tairgire

  • 6 tairgneachd

    tairgneachd, tailgneachd, tairgire
    prophecy, Irish tairrgire, tairgire, prophecy, promise, Old Irish tairngire, promissio: *to-air-ind-gar-iâ, root gar as in goir.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > tairgneachd

  • 7 denunciatio

    dēnuntĭātĭo ( - ciatio), ōnis, f. [denuntio], an indication, intimation, announcement, declaration.
    (α).
    With gen. obj. = significatio:

    quae est enim ista a deis profecta significatio et quasi denuntiatio calamitatum?

    Cic. Div. 2, 25, 54:

    belli,

    id. Phil. 6, 2, 4; cf. Liv. 21, 19:

    armorum,

    id. 45, 3 fin.:

    testimonii,

    threatening to summon as a witness, Cic. Fl. 6, 14; cf. denuntio, no. I.: denuntiatione periculi permovere aliquem, by a menacing, *Caes. B. C. 3, 9:

    ingentis terroris,

    Liv. 3, 36: accusatorum, i. e. information, an informing, = delatio, Suet. Aug. 66.—With gen. subj.:

    Catilinae,

    Cic. Sull. 18, 52: boni civis (i. e. professio, promissio), Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:

    quietis,

    warning in a dream, Vell. 2, 70, 1.—
    (β).
    Absol.: huic denuntiationi ille pareat? Cic. Phil. 6, 3, 5; Quint. 4, 55 al.

    Lewis & Short latin dictionary > denunciatio

  • 8 denuntiatio

    dēnuntĭātĭo ( - ciatio), ōnis, f. [denuntio], an indication, intimation, announcement, declaration.
    (α).
    With gen. obj. = significatio:

    quae est enim ista a deis profecta significatio et quasi denuntiatio calamitatum?

    Cic. Div. 2, 25, 54:

    belli,

    id. Phil. 6, 2, 4; cf. Liv. 21, 19:

    armorum,

    id. 45, 3 fin.:

    testimonii,

    threatening to summon as a witness, Cic. Fl. 6, 14; cf. denuntio, no. I.: denuntiatione periculi permovere aliquem, by a menacing, *Caes. B. C. 3, 9:

    ingentis terroris,

    Liv. 3, 36: accusatorum, i. e. information, an informing, = delatio, Suet. Aug. 66.—With gen. subj.:

    Catilinae,

    Cic. Sull. 18, 52: boni civis (i. e. professio, promissio), Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:

    quietis,

    warning in a dream, Vell. 2, 70, 1.—
    (β).
    Absol.: huic denuntiationi ille pareat? Cic. Phil. 6, 3, 5; Quint. 4, 55 al.

    Lewis & Short latin dictionary > denuntiatio

  • 9 dos

    dōs, ōtis ( gen. plur. dotium, Dig. 23, 3, 9, § 1 al.;

    dotum,

    Val. Max. 4, 4, 11; Tert. Cult. Fem. 2, 9), f. [1. do, like the Sicilian dôtinê, from didonai, Varr. L. L. 5, § 175 Müll.], a marriage portion, dowry (for syn. cf.: donum, largitio, munus, donatio, etc.).
    I.
    Prop., Plaut. Am. 2, 2, 209; id. Ep. 2, 1, 11 [p. 612] et saep.; Ter. And. 5, 4, 47; id. Heaut. 5, 1, 64 sq. al.; Cic. Caecin. 25 fin.; id. Fl. 35; id. Att. 14, 13, 5; Caes. B. G. 6, 19, 1; Hor. S. 1, 2, 131; id. Ep. 1, 6, 36 et saep.—Cf. on the legal regulations respecting the dos and the t. t. used in them (dotis datio, dictio, promissio, etc.), Cod. Just. 5, 12; Dig. 23, 3 tit.:

    De jure dotium,

    Just. Inst. 2, 7, 3; Cod. Just. 5, 15: De dote cauta, non numerata; id. 5, 11: De dotis promissione et nuda pollicitatione; Dig. 33, 4 tit.: De dote praelegata; ib. 37, 7: De dotis collatione; cf. Rein's Privatr. p. 194 sq. —
    II.
    Transf., a gift, endowment, talent, property, quality (freq. since the Aug. per.; cf.:

    indoles, ingenium, facultates, virtutes): (juris civilis) artem verborum dote locupletasti,

    Cic. de Or. 1, 55:

    vinearum (pedamenta, vimina),

    Col. 4, 30, 1; cf.

    praediorum,

    Dig. 33, 7, 2; ib. 20, § 3:

    magnae uvarum,

    Col. 3, 2, 17; cf.:

    omnis unionum,

    Plin. 9, 35, 56, § 112:

    mulsi,

    id. 22, 24, 50, § 108:

    aquatilium,

    id. 32, 11, 53, § 142:

    formae,

    Ov. M. 9, 717; cf.

    oris,

    id. ib. 5, 562:

    corporis,

    id. ib. 583:

    ingenii (opp. bona corporis),

    id. A. A. 2, 112; so Curt. 3, 6, 20:

    corporis,

    Sen. Vit. Beat. 8, 3:

    corporis animique dotes,

    Suet. Tit. 3; cf.:

    naturae fortunaeque,

    Plin. Ep. 3, 3, 4:

    omnes belli et togae,

    Vell. 1, 12, 3 et saep.: silvarum dotes, the delights, i. e. the chase, Grat. Cyn. 252:

    est quoque carminibus meritas celebrare puellas Dos mea,

    my gift, Ov. Am. 1, 10, 60:

    infelix perii dotibus ipse meis,

    id. Pont. 2, 7, 48:

    dos erat ille (sc. Phaon) loci,

    the ornament, id. H. 15, 146:

    teneritas in dote (est),

    is highly prized, Plin. 19, 8, 41, § 141.

    Lewis & Short latin dictionary > dos

  • 10 fallaciosus

    fallācĭōsus, a, um, adj. [fallacia], deceitful, deceptive, fallacious (post-class.):

    argumenta (with vafra),

    Gell. 7, 3, 34:

    ambages,

    id. 14, 1, 34:

    promissio,

    App. M. 8, p. 205, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > fallaciosus

  • 11 pollicitatio

    pollĭcĭtātĭo, ōnis, f. [pollicitor], a promising, a promise (class. but not in Cic., who uses promissio, promissum; usu. plur.):

    vereor ne istaec pollicitatio Te in crimen populo ponat,

    Plaut. Trin. 3, 3, 10:

    hinc pollicitationes aufer,

    Ter. Phorm. 5, 6, 18:

    huic magnis praemiis pollicitationibusque persuadet, ut, etc.,

    Caes. B. G. 3, 18; 3, 26; 7, 1; id. B. C. 3, 108; Sall. J. 61, 4; Sen. Ben. 3, 19, 3; Plin. Ep. 10, 33, 3; Auct. B. Afr. 35; Dig. 50, 12, 1 sqq.—In sing.: cum (legionem) ad se arcessisset Antonius hac pollicitatione, denarios quingenos singulis militibus daturum, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4; Inscr. Grut. 422, 3:

    ex nudā pollicitatione nulla actio nascitur,

    Paul. Sent. 5, 12, 9; Vulg. Heb. 4, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > pollicitatio

  • 12 promitto

    prō-mitto, mīsi, missum, 3 (sync. forms:

    promisti for promisisti,

    Ter. Ad. 5, 8, 17; Cat. 110, 3:

    promisse for promisisse,

    id. 110, 5:

    promissem,

    Plaut. Bacch. 5, 1, 12; archaic inf. pass. promittier, id. ib. 4, 8, 32), v. a.
    I.
    Lit., to let go forward, to send or put forth, to let hang down, let grow, etc. (rare;

    not in Cic.): ramos vel ferro compescunt vel longius promittunt,

    suffer to grow longer, Col. 5, 6, 11.—Reflex., to grow:

    nec ulla arborum avidius se promittit,

    Plin. 16, 26, 44, § 107.—Of the hair, the beard, to let hang down, let grow:

    satis constat multos mortales capillum ac barbam promisisse,

    Liv. 6, 16, 4; 5, 41; cf.:

    pogoniae, quibus inferiore ex parte promittitur juba,

    Plin. 2, 25, 22, § 89.— Transf.:

    (Sonus lusciniae) promittitur revocato spiritu,

    is drawn out, prolonged, Plin. 10, 29, 43, § 82;

    Gallia est longe et a nostris litoribus huc usque promissa,

    Mel. 1, 3; v. infra, P. a.—
    II.
    Trop., of speech.
    A.
    To say beforehand, to forebode, foretell, predict, prophesy (very rare):

    praesertim cum, si mihi alterum utrum de eventu rerum promittendum esset, id futurum, quod evenit, exploratius possem promittere,

    Cic. Fam. 6, 1, 5:

    ut (di) primis minentur extis, bene promittant secundis,

    id. Div. 2, 17, 38.—Of signs or omens, to forebode, portend:

    pari in meliora praesagio in Caesaris castris omnia aves victimaeque promiserant,

    Flor. 4, 7, 9:

    promittunt omina poenas,

    Val. Fl. 6, 730: clarum fore (Servium) visa circa caput flamma promiserat, Flor 1, 6, 1; 1, 7, 9.—Also, in gen., to denote beforehand:

    stella... vindemiae maturitatem promittens,

    Plin. 18, 31, 74, § 309.—
    B.
    To promise, hold out, cause to expect, give hope or promise of, assure (class. and freq.; syn.: polliceor, spondeo, recipio), constr. with acc., an object-clause, or de:

    domum,

    Plaut. Most. 1, 3, 28:

    sestertia septem,

    Hor. Ep. 1, 7, 81:

    carmen,

    id. Epod. 14, 7, dona, Ov Tr. 4, 2, 7:

    auxilium alicui,

    id. M. 13, 325:

    opem,

    id. F 5, 247:

    salutem,

    Luc. 4, 235:

    ea quae tibi promitto ac recipio,

    Cic. Fam. 5, 8, 5:

    si Neptunus quod Theseo promiserat, non fecisset,

    id. Off. 1, 10, 32:

    dii faxint, ut faciat ea quae promittit!

    id. Att. 16, 1, 6.— With inf. (usu. fut. inf.):

    promitto, recipio, spondeo, C. Caesarem talem semper fore civem, qualis hodie sit,

    Cic. Phil. 5, 18, 51; cf.:

    promitto, in meque recipio fore eum, etc.,

    id. Fam. 13, 10, 3:

    quem inimicissimum futurum esse promitto et spondeo,

    id. Mur. 41, 90:

    surrepturum pallam promisit tibi,

    Plaut. As. 5, 2, 80; id. Aul. 2, 2, 42; cf. id. Men. 5, 4, 6:

    promisit Apollo Ambiguam tellure novā Salamina futuram,

    Hor. C. 1, 7, 28; id. S. 1, 6, 34.—With inf. pres.:

    si operam dare promittitis,

    Plaut. Trin. prol. 5; id. Bacch. 4, 8, 79; id. Rud. 2, 6, 56: magorum vanitas ebrietati eas resistere [p. 1465] promittit, Plin. 37, 9, 40, § 124; cf.:

    se remedium afferer tantamque vim morbi levaturum esse promisit,

    Curt. 3, 6, 2 monstrare, Amm. 22, 7, 5:

    promittere oratorem,

    to give promise of becoming, Sen. Contr 4, 29, 10; cf.:

    per ea scelera se parricidam,

    excite fears lest he become, Quint. Decl. 1, 6:

    me Promisi ultorem,

    Verg. A. 2, 96.—With de:

    de alicujus voluntate promittere,

    Cic. Fam. 7, 5, 1:

    de me tibi sic promitto atque confirmo, me, etc.,

    id. ib. 3, 10, 1; Hor. S. 1, 4, 103:

    promittere damni infecti,

    i. e. to promise indemnification for, become answerable for the possible damage, Cic. Top 4, 22.—
    C.
    With ut and subj.:

    promiserat ut daret,

    Vulg. 2 Par. 21, 7.—Of things' terra ipsa promittit (aquas), gives promise of, leads one to expect water, Plin. 31, 3, 27, § 45:

    debet extremitas (picturae) sic desinere, ut promittat alia post se,

    to lead one to suppose, to suggest, id. 35, 10, 36, § 68; Sen. Hippol. 569.—
    2.
    In partic.
    a.
    To promise to come, to engage one's self to meet any one, to dine, sup, etc., Plaut. Stich. 3, 2, 19 sq.; 4, 2, 16:

    ad fratrem,

    Cic. de Or. 2, 7, 27:

    ad cenam mihi,

    Phaedr. 4, 23, 15; Petr. 10; so,

    tibi me promittere noli,

    to expect me, Ov. M. 11, 662.—
    b.
    To promise something to a deity, i. e. to vow:

    donum Jovi dicatum atque promissum,

    Cic. Verr. 2, 5, 72, § 184:

    nigras pecudes Diti,

    Tib. 3, 5, 33; Juv 13, 233; Petr 88; Flor. 1, 11, 4.—
    c.
    To offer as a price (post-Aug.):

    pro domo sestertium millies promittens,

    Plin. 17. 1, 1, § 3. —Hence, prōmissus, a, um, P a.
    A.
    Lit., hanging down, long; of the hair: coma, Varr. ap. Non. 362, 32; Liv. 38, 17, 3; Ov. Tr. 4, 2, 34:

    Britanni capillo sunt promisso,

    Caes. B. G. 5, 14; so,

    capillus,

    Nep. Dat. 3, 1:

    barba,

    Verg. E. 8, 34; Liv. 2, 23, 4:

    barba omnibus promissa erat,

    id. 5, 41, 9; Plin. Ep. 2, 7, 7; Just. 4, 4, 1.—Of the dewlap:

    boves palearibus amplis et paene ad genua promissis,

    Col. 6, 1, 3.—Of the belly:

    sues ventre promisso,

    Col. 7, 9, 1.—
    B.
    Subst.: prōmissum, i, n., a promise (very freq. in prose and poetry; cf.

    promissio, pollicitatio),

    Cic. Verr 2, 5, 53, § 139:

    voto quodam et promisso teneri,

    id. Att. 12, 18, 1:

    constantia promissi,

    id. ib. 4, 17, 1:

    promissum absolvere,

    Varr. R. R. 2, 11, 1:

    facere,

    Cic. Off. 1, 10, 31; 3, 25, 95:

    exigere,

    id. ib. 3, 25, 94:

    ludere aliquem promisso inani,

    Ov. F. 3, 685.—In plur.:

    pacta et promissa servare,

    Cic. Off. 3, 24, 92:

    illis promissis standum non est, quae, etc.,

    id. ib. 1, 10, 32:

    promissis manere,

    Verg. A. 2, 160:

    promissa firmare,

    Ov. M. 10, 430:

    multa fidem promissa levant,

    Hor. Ep. 2, 2, 10:

    dic aliquid dignum promissis,

    id. S. 2, 3, 6:

    quo promissa (Ennii) cadant,

    i. e. the expectations which he raises, id. Ep. 2, 1, 52:

    promissa dare,

    to make promises, Cat. 63, 239; to fulfil, Ov. M. 2, 51.

    Lewis & Short latin dictionary > promitto

  • 13 verax

    vērax, ācis, adj. [verus], speaking truly, true, veracious (very rare):

    si eris verax, tuā ex re facies,

    Plaut. Capt. 5, 2, 6; 5, 2, 15:

    oraculum,

    Cic. Div. 1, 19, 38:

    saga,

    Tib. 1, 2, 41:

    signa,

    id. 4, 1, 119:

    sensus,

    Cic. Ac. 2, 25, 79: visa quietis tranquilla atque veracia, id. Div. 1, 29, 61:

    Liber,

    Hor. S. 1, 4, 89.— With inf.:

    vosque veraces cecinisse Parcae,

    Hor. C. S. 25.— Comp.:

    Herodotum cur veraciorem ducam Ennio?

    Cic. Div. 2, 56, 116.— Sup.:

    veracissima promissio,

    Aug. Ep. 6.— Adv.: vērācĭter, truly, veraciously (opp. simulatorie), Plaut. ap. Prisc. p. 1010 P.; Aug. Civ. Dei, 4, 4; 6, 10; id. ap. Hier. Ep. 56, 3; Ambros. Ep. 17, 1: Platonem acutius atque veracius intellexisse, Aug. Civ. Dei, 8, 4; 5, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > verax

См. также в других словарях:

  • promissió — pro|mis|si|ó Mot Agut Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • Jacopo Tiepolo — Wappen Jacopo Tiepolos Jacopo Tiepolo († 19. Juli 1249) war der 43. Doge von Venedig. Er regierte von 1229 bis 1249. Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • Oswald Bayer — (* 30. September 1939 in Nagold) ist lutherischer Theologe und lehrte zuletzt als Professor für Systematische Theologie an der evangelisch theologischen Fakultät der Eberhard Karls Universität Tübingen. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werk 3 …   Deutsch Wikipedia

  • Doge De Venise — Le doge de Venise, XVIe siècle Le Doge (du latin dux, « chef ») est le dirigeant de la république de Venise. Sommaire …   Wikipédia en Français

  • Doge de Venise — Le doge de Venise, XVIe siècle Le Doge (du latin dux, « duc ») est le dirigeant de la république de Venise. Sommaire 1 …   Wikipédia en Français

  • Doge de venise — Le doge de Venise, XVIe siècle Le Doge (du latin dux, « chef ») est le dirigeant de la république de Venise. Sommaire …   Wikipédia en Français

  • Liste des doges de Venise — Doge de Venise Le doge de Venise, XVIe siècle Le Doge (du latin dux, « chef ») est le dirigeant de la république de Venise. Sommaire …   Wikipédia en Français

  • Oswald Bayer — Born September 30, 1939 Nagold, Germany Occupation Theologian , Luther Scholar Oswald Bayer (born September 30, 1939 in Nagold) is a German Lutheran theologian, and is Professor Emeritus of Systematic Theology at the Evangelical Theological… …   Wikipedia

  • Figuration (Literaturwissenschaft) — Unter Figuration versteht man in der Literaturwissenschaft die Gestaltwerdung des Dichterwortes durch den Leib des Schauspielers. Der auch von anderen, an der Gestaltwerdung von Ideen interessierten Wissenschaften aufgegriffene Begriff wurde 1938 …   Deutsch Wikipedia

  • Mercè Rodoreda — i Gurguí Nacimiento 10 de octubre de 1908 Barcelona, Cataluña, España …   Wikipedia Español

  • ПРИДАНОЕ —     I.    • Dos          (относительно προΐξ, см. Matrimonium, Брак, 3), взятое мужем за женой имущество. Varr. l. l. 5, 175. Снабжать дочерей П. было делом чести для отца, и государство покровительствовало этому обычаю, ввиду облегчения браков.… …   Реальный словарь классических древностей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»