Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

prōcūrātio

  • 1 procuratio

    prōcūrātĭo, ōnis, f. [procuro].
    I.
    In gen.
    1.
    A caring for, taking care of, having the charge of a thing; a charge, superintendence, administration, management, procuration (class.):

    dum me rei publicae non solum cura, sed quaedam etiam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    dum necesse erat, unus omnia poterat: qui, postea quam magistratus creavit, sua cuique procuratio auctoritasque est restituta,

    id. Rosc. Am. 48, 139:

    procuratio templi,

    Varr. R. R. 1, 2, 2:

    mearum rerum existimationisque meae,

    Cic. Fam. 15, 13, 3:

    rerum humanarum,

    id. N. D. 1, 1, 3:

    ministerii,

    Liv. 4, 8:

    annonae,

    Cic. Att. 4, 1, 6:

    male gesta,

    Quint. 7, 4, 35.—In plur.:

    ad amplissimas procurationes promotus,

    charges, offices, Plin. Ep. 7, 31, 3.—
    2.
    An effort, aim, seeking for any thing (post-class.):

    quia benignitas eum per sese ipsa delectet, sine ullā recipiendae gratiae procuratione,

    Gell. 17, 5, 4.—
    II.
    In partic., of religious acts, an averting or expiating of an evil omen or crime by offering the proper sacrifices, an expiatory sacrifice, expiation (class.):

    cum terrae motus factus esset, ut sue plena procuratio fieret,

    Cic. Div. 1, 45, 101:

    prodigii,

    Liv. 7, 6:

    procurationes incesti,

    Tac. A. 12, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > procuratio

  • 2 procuratio

    prōcūrātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de veiller sur, soin de. [st2]2 [-] administration, gestion, charge. [st2]3 [-] sacrifice expiatoire, expiation.
    * * *
    prōcūrātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de veiller sur, soin de. [st2]2 [-] administration, gestion, charge. [st2]3 [-] sacrifice expiatoire, expiation.
    * * *
        Procuratio, Verbale. Cic. Charge et administration qu'on ha des affaires d'autruy, Procuration.
    \
        Procuratio. Cic. Appaisement de l'ire de Dieu par sacrifices, ou autrement.

    Dictionarium latinogallicum > procuratio

  • 3 prōcūrātiō

        prōcūrātiō ōnis, f    [procuro], a caring for, charge, superintendence, administration, management, procuration: rei p.: sua cuique procuratio est restituta: rerum humanarum: ministerii, L.— An expiatory sacrifice, expiation: ut sue plenā procuratio fieret: prodigii, L.
    * * *
    management; administration; charge, responsibility

    Latin-English dictionary > prōcūrātiō

  • 4 procuratio

    prōcūrātio, ōnis, f. (procuro), die Besorgung, Verwaltung einer Sache, bes. im Auftrage od. aus Amtspflicht (s. Osenbr. Cic. Rosc. Am. 139. p. 159), I) eig.: A) im allg.: templi, Varro: rei publicae, Cic.: regni Numidiae, Sall.: speciosi ministerii, Liv.: annonae, Cic.: mearum rerum existimationisque meae, Cic. – B) insbes.: 1) die Amtsverrichtung-, das Amt eines kaiserl. Prokurators (s. prōcūrātorno. II, 3), die Prokuratur, pr. Narbonensis provinciae, Plin. ep.: pr. amplissima, Suet. u. Plin. ep.: Plur., praefecturae et procurationes, Tac. – 2) als t. t. der Religionssprache, eine religiöse Handlung zur Abwendung der üblen Vorbedeutung eines Unglückszeichens od. einer Unglückshandlung durch Opfer u. andere Sühnmittel, die Sühnung, prodigii, Liv.: portenti, Liv.: ut sue plena procuratio fieret, Cic. – Plur., expiationes et procurationes, Cic.: procurationes incesti, Reinigungsgebräuche von der Bl., Tac. – II) übtr., die Bemühung, recipiendae gratiae, Gell. 17, 5, 4.

    lateinisch-deutsches > procuratio

  • 5 procuratio

    prōcūrātio, ōnis, f. (procuro), die Besorgung, Verwaltung einer Sache, bes. im Auftrage od. aus Amtspflicht (s. Osenbr. Cic. Rosc. Am. 139. p. 159), I) eig.: A) im allg.: templi, Varro: rei publicae, Cic.: regni Numidiae, Sall.: speciosi ministerii, Liv.: annonae, Cic.: mearum rerum existimationisque meae, Cic. – B) insbes.: 1) die Amtsverrichtung-, das Amt eines kaiserl. Prokurators (s. procurator no. II, 3), die Prokuratur, pr. Narbonensis provinciae, Plin. ep.: pr. amplissima, Suet. u. Plin. ep.: Plur., praefecturae et procurationes, Tac. – 2) als t. t. der Religionssprache, eine religiöse Handlung zur Abwendung der üblen Vorbedeutung eines Unglückszeichens od. einer Unglückshandlung durch Opfer u. andere Sühnmittel, die Sühnung, prodigii, Liv.: portenti, Liv.: ut sue plena procuratio fieret, Cic. – Plur., expiationes et procurationes, Cic.: procurationes incesti, Reinigungsgebräuche von der Bl., Tac. – II) übtr., die Bemühung, recipiendae gratiae, Gell. 17, 5, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > procuratio

  • 6 procuratio

    prōcūratio, ōnis f. [ procuro ]
    1) попечение, заведывание, управление (rei publicae C; regni Sl)
    2) должность прокуратора, прокуратура (p. Narbonensis provinciae PJ)
    3) культ. искупительный обряд для предотвращения бедствия, умилостивление (expiatio et p. C)
    4) усилие, старание (recipiendae gratiae AG)

    Латинско-русский словарь > procuratio

  • 7 procuratio

    1) ведение дела (по должности), управление чем-нб. (государственными делами), procur. urbica (1. 11 § 2 D. 4, 4);

    rerum provinciae (1. 35 § 2 D. 4, 6. 1. 3 § 4 D. 43, 25).

    2) заведывание делами по поручению частного лица, procurator, cui omnium rerum proc. concessa est (1. 4 § 18 D. 44, 4): полномочие, особ. ведение процесса за кого (1. 32 pr. D. 5, 2);

    procurationem exsequi (1. 25 D. 3, 3. 1. 17 § 16 D. 47, 10).

    2) доверенность для совершения сделок, особ. процессуальных действий, ведения процесса: exsequi, quod proc. emissa praescripserit (1. 21 C. 2, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > procuratio

  • 8 procuratio

    management, administration, diretion, supervision.

    Latin-English dictionary of medieval > procuratio

  • 9 procuratio

    , onis f
      попечение

    Dictionary Latin-Russian new > procuratio

  • 10 procuratiuncula

    prōcūrātiuncula, ae f. [demin. к procuratio ]
    небольшое поручение или маленькая должность по заведованию (чём-л.) Sen

    Латинско-русский словарь > procuratiuncula

  • 11 sexagenarius

    sexāgēnārius, a, um [ sexageni ]
    1) содержащий шестьдесят, состоящий из шестидесяти, напр. 60 дюймовый (в сечении) ( fistula Frontin) или оплачиваемый 60 000 сестерциев ( procuratio CJ)
    sexagenarios de ponte погов. Vrшестидесятилетних стариков долой с моста (так как римлян, достигших этого возраста, молодёжь, якобы, неохотно пропускала через контрольные мостки, по которым проходили избиратели к месту выборов)

    Латинско-русский словарь > sexagenarius

  • 12 procuratiuncula

    prōcūrātiuncula, ae, f. (Demin. v. procuratio), die kleine Besorgung, Sen. ep. 31, 9.

    lateinisch-deutsches > procuratiuncula

  • 13 sexagenarius

    sexāgēnārius, a, um (sexageni), sechzig enthaltend, a) v. Lebl.: fistula, aus einer 60zölligen Platte, eine sechziger Röhre, Frontin. aqu. 54: procuratio, 60000 Sesterze Gehalt eintragende, Corp. inscr. Lat. 6, 1532: fructus, sechzigfache, Cypr. de hab. virg. 21. – b) v. Pers., sechzigjährig, Quint. u.a.: vidua, Hieron.: sexagenarius aetate, Aur. Vict.: maior sexagenario, Eutr. – subst., sexāgēnāriī, ōrum, m., α) sechzig Jahre alte Leute, Sechziger, im Sprichw., sexagenarios de ponte, herunter von der Brücke (in den Komitien) mit den Sechzigern, viell. für: das Alter verdient wenig Beachtung, -hat keine Stimme, Varro bei Non. 523, 21. Fest. 334 (a), 16. Vgl. Marquardt, Römische Staatsverwaltung2 Bd. 3. S. 193. Anmerk. 5. Osenbr. Einl. zu Cic. Rosc. Am. S. 45 ff. Zells Ferienschr. 2. S. 17 ff. – β) Beamte (bes. einige Klassen der Prokuratoren), die 60000 Sesterze Gehalt haben, Cod. Iust. 10, 19, 1. Corp. inscr. Lat. 6, 1624. Vgl. Hirschfeld Röm. Verwaltungsgesch. 1, 261 ff.

    lateinisch-deutsches > sexagenarius

  • 14 attribuo

    attrĭbŭo (adtrĭbŭo), ĕre, bŭi, būtum - tr. - [st2]1 [-] assigner, donner, adjoindre, ajouter, rattacher à. [st2]2 [-] assigner comme paiement, allouer, affecter, payer par délégation. [st2]3 [-] mettre un impôt, mettre une taxe sur. [st2]4 [-] imputer, attribuer.    - iis equos attribuit, Caes. BC. 1, 14: il leur donne des chevaux.    - causam calamitatis alicui attribuere, Cic.: accuser qqn de sa disgrâce.
    * * *
    attrĭbŭo (adtrĭbŭo), ĕre, bŭi, būtum - tr. - [st2]1 [-] assigner, donner, adjoindre, ajouter, rattacher à. [st2]2 [-] assigner comme paiement, allouer, affecter, payer par délégation. [st2]3 [-] mettre un impôt, mettre une taxe sur. [st2]4 [-] imputer, attribuer.    - iis equos attribuit, Caes. BC. 1, 14: il leur donne des chevaux.    - causam calamitatis alicui attribuere, Cic.: accuser qqn de sa disgrâce.
    * * *
        Attribuo, attribuis, attribui, attributum, pen. prod. attribuere. Cic. Attribuer, Bailler, Assigner.
    \
        Attribuere sibi soli. Cic. Prendre le tout à soy, Se donner toute la louange et l'honneur.
    \
        Attribuere causam calamitatis alicui. Cic. Luy en donner le blasme, Luy mettre sus qu'il est cause de quelque meschef, Dire qu'il est cause de la malencontre.
    \
        Quod Sicyonii te laedunt, attribuas Seruilio. Cic. Prens t'en à Servilius.
    \
        Attribuere, pro Dare, vel fidei committere. Liu. Eique omnia exscripta exsignataque attribuit. Luy en bailla la garde, la charge et commission.
    \
        Timor, quem mihi natura pudorque meus attribuit. Cic. Que nature m'a donné et departi.
    \
        Attribuere alicui equum, mancipium, etc. Caesar. Delivrer et bailler.
    \
        Attribuere ciuitates vxoribus solent Persarum reges. Cic. Leur assigner.
    \
        Attribuere locum tertium salici in aestimatione ruris. Pli. Luy donner le tiers pris.
    \
        Attributi finitimis municipiis. Plin. Assignez et baillez.
    \
        Procuratio attributa, atque descripta. Cic. Distribuee et departie et couchee par estat.
    \
        Attribuere negotium aliquod alteri. Caesar. Bailler charge ou commission.
    \
        Attributae pecuniae. Cic. Argent assigné.

    Dictionarium latinogallicum > attribuo

  • 15 procuratiuncula

    prōcūrātiuncula, ae, f. (Demin. v. procuratio), die kleine Besorgung, Sen. ep. 31, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > procuratiuncula

  • 16 sexagenarius

    sexāgēnārius, a, um (sexageni), sechzig enthaltend, a) v. Lebl.: fistula, aus einer 60zölligen Platte, eine sechziger Röhre, Frontin. aqu. 54: procuratio, 60000 Sesterze Gehalt eintragende, Corp. inscr. Lat. 6, 1532: fructus, sechzigfache, Cypr. de hab. virg. 21. – b) v. Pers., sechzigjährig, Quint. u.a.: vidua, Hieron.: sexagenarius aetate, Aur. Vict.: maior sexagenario, Eutr. – subst., sexāgēnāriī, ōrum, m., α) sechzig Jahre alte Leute, Sechziger, im Sprichw., sexagenarios de ponte, herunter von der Brücke (in den Komitien) mit den Sechzigern, viell. für: das Alter verdient wenig Beachtung, -hat keine Stimme, Varro bei Non. 523, 21. Fest. 334 (a), 16. Vgl. Marquardt, Römische Staatsverwaltung2 Bd. 3. S. 193. Anmerk. 5. Osenbr. Einl. zu Cic. Rosc. Am. S. 45 ff. Zells Ferienschr. 2. S. 17 ff. – β) Beamte (bes. einige Klassen der Prokuratoren), die 60000 Sesterze Gehalt haben, Cod. Iust. 10, 19, 1. Corp. inscr. Lat. 6, 1624. Vgl. Hirschfeld Röm. Verwaltungsgesch. 1, 261 ff.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sexagenarius

  • 17 urbanus

    urbicarius, urbicus, городской, urbanae habitationes (1. 4 pr. D. 2, 14);

    urbana aedificia (1. 39 § 1 D. 30);

    via urbica, прот. rustica (см.);

    urbanum praedium, прот. rusticum (1. 1 pr. D. 8, 4. tit. D. 8, 2); особ. строение, прот. земле (Ulp. 19, 1);

    urbana (=urbico usui destinata) penus, suppellex;

    urbanum s. urbicum ministerium;

    urbana familia, mancipia, urbani servi (1. 65 pr. D. 31. 1 27 pr. D. 33, 7);

    urbica (прот. peregrina) negotia administrare (1. 51 D. 26, 7);

    urbica tutela (1. 8 § 9 D. 27, 1), procuratio (1. 11 § 2 D. 4, 4). Praetor urbanus = qui in urbe (inter cives) ius dicebat, прот. peregrinus (1. 2 § 27 D. 1, 2). Praetores, qui urbanis rebus (прот. provincialibus) praesunt (§ 32 eod.);

    urbana s. urbicaria praefectura, достоинство городского префекта (1. 25 C. 2, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > urbanus

  • 18 administratio

    admĭnistrātĭo, ōnis, f. [administro].
    I.
    Lit., a ministration, aid, assistance:

    quae nec haberemus, nisi manus et ars accessissent, nec his sine hominum administratione uteremur,

    Cic. Off. 2, 3, 12:

    aquae,

    the right distribution of, Vitr. 9, 8, 10.— Hence,
    II.
    Fig., the direction, management, or administration of a thing, i. q. curatio, procuratio:

    utrum (di) omni curatione et administratione rerum vacent,

    Cic. N. D. 1, 1, 2:

    rerum magnarum agitatio atque administratio,

    id. Inv. 2, 54, 163:

    mundi,

    id. N. D. 2, 34, 86; so id. Fam. 1, 9; 15, 1:

    portūs,

    the use of, Caes. B. C. 1, 25; 2, 2; Liv. 34, 6; Tac. Agr. 19; so absol.:

    Ideo habentes administrationem,

    ministry, Vulg. 2 Cor. 4, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > administratio

  • 19 implico

    implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).
    I.
    Lit.:

    involvulus in pampini folio se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,

    Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:

    et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,

    Verg. A. 12, 743:

    dextrae se parvus Iulus Implicuit,

    id. ib. 2, 724; cf.:

    implicuit materno bracchia collo,

    Ov. M. 1, 762:

    implicuitque suos circum mea colla lacertos,

    id. Am. 2, 18, 9:

    implicuitque comam laevā,

    grasped, Verg. A. 2, 552:

    sertis comas,

    Tib. 3, 6, 64:

    crinem auro,

    Verg. A. 4, 148:

    frondenti tempora ramo,

    id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):

    aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,

    Verg. A. 11, 752:

    effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,

    id. ib. 10, 894:

    congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,

    id. ib. 11, 632:

    implicare ac perturbare aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    (lues) ossibus implicat ignem,

    Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:

    quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,

    Caes. B. G. 7, 73, 4:

    Canidia brevibus implicata viperis Crines,

    Hor. Epod. 5, 15:

    folium implicatum,

    Plin. 21, 17, 65, § 105:

    intestinum implicatum,

    id. 11, 4, 3, § 9:

    impliciti laqueis,

    Ov. A. A. 2, 580:

    Cerberos implicitis angue minante comis,

    id. H. 9, 94:

    implicitamque sinu absstulit,

    id. A. A. 1, 561:

    impliciti Peleus rapit oscula nati,

    held in his arms, Val. Fl. 1, 264.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:

    di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    contrahendis negotiis implicari,

    id. Off. 2, 11, 40:

    alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,

    id. Lael. 13, 45:

    implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,

    id. Off. 1, 32, 117:

    implicari negotio,

    id. Leg. 1, 3:

    ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,

    id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:

    bello,

    Verg. A. 11, 109:

    eum primo incertis implicantes responsis,

    Liv. 27, 43, 3:

    nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,

    perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:

    paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,

    are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:

    tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,

    Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:

    dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    Deus nullis occupationibus est implicatus,

    id. N. D. 1, 19, 51; cf.:

    implicatus molestis negotiis et operosis,

    id. ib. 1, 20, 52:

    animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,

    id. Tusc. 5, 1, 3:

    Agrippina morbo corporis implicata,

    Tac. A. 4, 53:

    inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,

    Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:

    intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,

    id. Or. 56, 187:

    (voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,

    id. Leg. 1, 17, 47:

    quae quatuor inter se colligata atque implicata,

    id. Off. 1, 5, 15:

    natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,

    id. Rosc. Am. 30, 85;

    and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,

    Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:

    ubi se quisque videbat Implicitum morbo,

    Lucr. 6, 1232:

    graviore morbo implicitus,

    Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:

    implicitus in morbum,

    Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:

    implicitus suspicionibus,

    Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:

    implicitus terrore,

    Luc. 3, 432:

    litibus implicitus,

    Hor. A. P. 424:

    implicitam sinu abstulit,

    Ov. A. A. 1, 562:

    (vinum) jam sanos implicitos facit,

    Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—
    B.
    In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:

    (homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,

    Cic. Fin. 2, 14, 45:

    omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,

    id. Balb. 27, 60:

    (L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,

    id. Brut. 47, 174:

    quibus applicari expediet, non implicari,

    Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:

    aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,

    Cic. Fam. 6, 12, 2:

    implicatus amicitiis,

    id. Att. 1, 19, 8:

    familiaritate,

    id. Pis. 29, 70:

    implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,

    id. Lael. 22, 85. —Hence,
    1.
    implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:

    nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,

    Cic. Fin. 3, 1, 3:

    reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,

    id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med.Comp.:

    implicatior ad loquendum,

    Amm. 26, 6, 18. — Sup.:

    obscurissima et implicatissima quaestio,

    Gell. 6, 2, 15:

    ista tortuosissima et implicatissima nodositas,

    Aug. Conf. 2, 10 init.
    2.
    im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):

    non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,

    Cic. Inv. 2, 23, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > implico

  • 20 inplico

    implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).
    I.
    Lit.:

    involvulus in pampini folio se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,

    Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:

    et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,

    Verg. A. 12, 743:

    dextrae se parvus Iulus Implicuit,

    id. ib. 2, 724; cf.:

    implicuit materno bracchia collo,

    Ov. M. 1, 762:

    implicuitque suos circum mea colla lacertos,

    id. Am. 2, 18, 9:

    implicuitque comam laevā,

    grasped, Verg. A. 2, 552:

    sertis comas,

    Tib. 3, 6, 64:

    crinem auro,

    Verg. A. 4, 148:

    frondenti tempora ramo,

    id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):

    aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,

    Verg. A. 11, 752:

    effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,

    id. ib. 10, 894:

    congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,

    id. ib. 11, 632:

    implicare ac perturbare aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    (lues) ossibus implicat ignem,

    Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:

    quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,

    Caes. B. G. 7, 73, 4:

    Canidia brevibus implicata viperis Crines,

    Hor. Epod. 5, 15:

    folium implicatum,

    Plin. 21, 17, 65, § 105:

    intestinum implicatum,

    id. 11, 4, 3, § 9:

    impliciti laqueis,

    Ov. A. A. 2, 580:

    Cerberos implicitis angue minante comis,

    id. H. 9, 94:

    implicitamque sinu absstulit,

    id. A. A. 1, 561:

    impliciti Peleus rapit oscula nati,

    held in his arms, Val. Fl. 1, 264.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:

    di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    contrahendis negotiis implicari,

    id. Off. 2, 11, 40:

    alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,

    id. Lael. 13, 45:

    implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,

    id. Off. 1, 32, 117:

    implicari negotio,

    id. Leg. 1, 3:

    ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,

    id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:

    bello,

    Verg. A. 11, 109:

    eum primo incertis implicantes responsis,

    Liv. 27, 43, 3:

    nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,

    perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:

    paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,

    are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:

    tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,

    Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:

    dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    Deus nullis occupationibus est implicatus,

    id. N. D. 1, 19, 51; cf.:

    implicatus molestis negotiis et operosis,

    id. ib. 1, 20, 52:

    animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,

    id. Tusc. 5, 1, 3:

    Agrippina morbo corporis implicata,

    Tac. A. 4, 53:

    inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,

    Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:

    intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,

    id. Or. 56, 187:

    (voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,

    id. Leg. 1, 17, 47:

    quae quatuor inter se colligata atque implicata,

    id. Off. 1, 5, 15:

    natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,

    id. Rosc. Am. 30, 85;

    and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,

    Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:

    ubi se quisque videbat Implicitum morbo,

    Lucr. 6, 1232:

    graviore morbo implicitus,

    Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:

    implicitus in morbum,

    Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:

    implicitus suspicionibus,

    Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:

    implicitus terrore,

    Luc. 3, 432:

    litibus implicitus,

    Hor. A. P. 424:

    implicitam sinu abstulit,

    Ov. A. A. 1, 562:

    (vinum) jam sanos implicitos facit,

    Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—
    B.
    In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:

    (homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,

    Cic. Fin. 2, 14, 45:

    omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,

    id. Balb. 27, 60:

    (L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,

    id. Brut. 47, 174:

    quibus applicari expediet, non implicari,

    Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:

    aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,

    Cic. Fam. 6, 12, 2:

    implicatus amicitiis,

    id. Att. 1, 19, 8:

    familiaritate,

    id. Pis. 29, 70:

    implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,

    id. Lael. 22, 85. —Hence,
    1.
    implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:

    nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,

    Cic. Fin. 3, 1, 3:

    reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,

    id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med.Comp.:

    implicatior ad loquendum,

    Amm. 26, 6, 18. — Sup.:

    obscurissima et implicatissima quaestio,

    Gell. 6, 2, 15:

    ista tortuosissima et implicatissima nodositas,

    Aug. Conf. 2, 10 init.
    2.
    im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):

    non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,

    Cic. Inv. 2, 23, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > inplico

См. также в других словарях:

  • Procuratio —    • Procuratĭo,          предохранительное попечение, особенно посредством жертв и умилостивлений, для предотвращения несчастных случаев, предвещаемых чудесами (prodigia) и явлениями природы, землетрясением, кровавым или каменным дождем и т. д.… …   Реальный словарь классических древностей

  • procuratio — index administration, government (administration), supervision Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • PROCURATIO — apud medii aevi Scriptores, quodvis convivium, a procurare, i. e. excipere hospitiô et con viviô, quâ notione vox occurrit apud Lambertum Ardensem, Ekkehardum Iun. de Casibus S. Galli, Arnoldum Lubecensem, Adamum Brem. Rogerum Hovedenum, Alios.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Procuratio abortūs — (lat.), Herbeiführung des Abortus, Abtreibung. Procuratio prodigii, s. Prodigium …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • procuratio — /prokyareysh(iy)ow/ Management of another s affairs by his direction and in his behalf; procuration; agency …   Black's law dictionary

  • procuratio — Procuration; management; administration; a letter of attorney; an attorney in fact; an attorney; an agent …   Ballentine's law dictionary

  • procuratio est exhibitio sumptuum necessariorum facta praelatis, qui diceceses peragrando, ecclesias subjectas visitant — /prokyareysh(iy)ow est eksabish(iy)ow sam(p)tyuwam nesaseriyoram faekta praleytas, kway dayasiyziyz pehragraendow, akliyziyas sabjektas vizataent/ Procuration is the providing of necessaries for the bishops, who, in traveling through their… …   Black's law dictionary

  • procuration — [ prɔkyrasjɔ̃ ] n. f. • 1219; lat. procuratio 1 ♦ Dr. Mandat. ⇒ 2. pouvoir. Procuration générale, spéciale. Donner procuration, sa procuration. Chargé, fondé de procuration. ⇒ mandant. Agir en vertu d une procuration, par procuration. Voter par… …   Encyclopédie Universelle

  • Procurador romano — Saltar a navegación, búsqueda Se llama procurator o procurador entre las magistraturas romanas a quienes ostentaban un cargo, normalmente relacionado con la administración financiera. A partir de quienes como el procurator Augusti tenían… …   Wikipedia Español

  • ДИВИНАЦИЯ —    • Divinatio,        1. искусство и дар гадания, μαντική, т. е. τέχνη. Вера в способность людей предсказывать будущее посредством возбужденной божественной силы и узнавать волю богов, не пользуясь обыкновенными средствами ума, встречается во… …   Реальный словарь классических древностей

  • procuración — ► sustantivo femenino 1 Diligencia y cuidado con que se maneja un negocio o una empresa. SINÓNIMO procura 2 DERECHO Poder dado por una persona a otra para que haga una cosa en su nombre: ■ el director me concedió la procuración en este asunto.… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»