Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

prāvitās

  • 1 pravitas

    prāvĭtas, ātis, f. [pravus], crookedness, inequality, irregularity, deformity (class.).
    I.
    Lit.:

    pravitas membrorum,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29:

    corporis pravitates,

    id. Leg. 1, 19, 51:

    oris,

    a distorting of the mouth in speaking, id. de Or. 2, 22, 91; id. Fin. 5, 17, 47:

    statuminum,

    Col. 4, 20:

    curvaturae,

    Pall. 4, 11.—
    II.
    Trop., irregularity, impropriety, bad condition, perverseness:

    quae ista est pravitas Quaeve amentia?

    Ter. Heaut. 5, 2, 20: ne malā consuetudine ad aliquam deformitatem pravitatemque veniamus, impropriety in speaking, in gestures, etc., Cic. de Or. 1, 34, 136:

    ominis,

    a bad omen, Gell. 1, 22, 21:

    tortuosae orationis,

    id. 5, 20, 1.—
    B.
    In partic., of character, viciousness, untowardness, perverseness, depravity:

    animi,

    perverseness, Q. Cic. Petit. Cons. 10, 40:

    mentis,

    Cic. Vatin. 6, 14:

    in istā pravitate perstabitis?

    id. Ac. 2, 8, 26:

    consilii,

    Tac. H. 3, 41:

    interitus pravitatis,

    Cic. Fin. 2, 9, 27; Tac. A. 14, 38:

    morum,

    id. H. 4, 44:

    cordis,

    Vulg. Deut. 29, 19 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > pravitas

  • 2 pravitas

    prāvitās, ātis, f. (pravus), I) die Krümme, Ungleichheit, Unregelmäßigkeit, der ungleiche Wuchs, membrorum, corporis, Cic.: statuminum, Colum.: curvaturae, Pallad.: oris, Verdrehung, Verzerrung des Mundes, Cic.: ne malā consuetudine ad aliquam deformitatem pravitatemque veniamus, häßliche u. verunstaltende Gebärden annehmen, Cic. – II) übtr.: A) übh., die Verkehrtheit, Unregelmäßigkeit, Unschicklichkeit, schlimme Beschaffenheit, ad pravitatem venire, Cic.: ominis, ein schlimmes, ungünstiges Omen, Gell.: tortuosae orationis, Gell. – B) insbes., die Verkehrtheit im Denken u. Tun, die verkehrte Richtung, Verschrobenheit, Verworfenheit, quae est ista pravitas et amentia? Ter.: pr. consulum, Liv.: hominis, Sall.: animi, Q. Cic.: mentis, Cic. – Plur., Verkehrtheiten, Ggstz. recta (gute Eigenschaften), Cic.: pravitates animi, Cic.: pravitates uxorum, Tac.

    lateinisch-deutsches > pravitas

  • 3 pravitas

    prāvitās, ātis, f. (pravus), I) die Krümme, Ungleichheit, Unregelmäßigkeit, der ungleiche Wuchs, membrorum, corporis, Cic.: statuminum, Colum.: curvaturae, Pallad.: oris, Verdrehung, Verzerrung des Mundes, Cic.: ne malā consuetudine ad aliquam deformitatem pravitatemque veniamus, häßliche u. verunstaltende Gebärden annehmen, Cic. – II) übtr.: A) übh., die Verkehrtheit, Unregelmäßigkeit, Unschicklichkeit, schlimme Beschaffenheit, ad pravitatem venire, Cic.: ominis, ein schlimmes, ungünstiges Omen, Gell.: tortuosae orationis, Gell. – B) insbes., die Verkehrtheit im Denken u. Tun, die verkehrte Richtung, Verschrobenheit, Verworfenheit, quae est ista pravitas et amentia? Ter.: pr. consulum, Liv.: hominis, Sall.: animi, Q. Cic.: mentis, Cic. – Plur., Verkehrtheiten, Ggstz. recta (gute Eigenschaften), Cic.: pravitates animi, Cic.: pravitates uxorum, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pravitas

  • 4 prāvitās

        prāvitās ātis, f    [pravus], crookedness, distortion, deformity: membrorum: corporis pravitates. —Fig., irregularity, impropriety: malā consuetudine ad aliquam pravitatem venire.—Of character, viciousness, untowardness, perverseness, depravity: quae ista est pravitas? T.: mentis: in istā pravitate perstabitis?: morum, Ta.: pravitates animi.
    * * *
    bad condition; viciousness, perverseness, depravity

    Latin-English dictionary > prāvitās

  • 5 pravitas

    prāvitās, ātis f. [ pravus ]
    1) искривлённость ( membrorum C); кривобокость ( corporis C); неправильность, уродливость ( oris C)
    2) превратность, негодность, порочность, испорченность (morum T; consulum L)
    3) pl. пороки ( pravitates animi C)

    Латинско-русский словарь > pravitas

  • 6 pravitas

    негодность, низость, prav. dogmatis (1. 58 § 4 C. Th. 16, 5);

    societatis (1. 4 pr. C. Th. 16, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > pravitas

  • 7 pravitas

    crookedness, depravity, deformity, perversity.

    Latin-English dictionary of medieval > pravitas

  • 8 pravitas

    , atis f
      порочность

    Dictionary Latin-Russian new > pravitas

  • 9 Искривлённость

    - pravitas (membrorum);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Искривлённость

  • 10 Кривобокость

    - pravitas (corporis);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Кривобокость

  • 11 Неправильность

    - pravitas (oris); mendositas; mendum; inaequalitas; inaequabilitas;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Неправильность

  • 12 Порочность

    - pravitas (morum; consulum); pravum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Порочность

  • 13 Превратность

    - pravitas (morum; consulum); perversitas; mobilitas; rota;

    • превратности судьбы - vicissitudines fortunae; varietates fortunae; fortuna varia;

    • жизнь полна превратностей - vita varia est;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Превратность

  • 14 Уродливость

    - pravitas (oris); deformitas;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Уродливость

  • 15 inemendabilis

    in-ēmendābilis, e
    неисправимый ( pravitas Q); непоправимый ( error VM)

    Латинско-русский словарь > inemendabilis

  • 16 induresco

    in-dūrēsco, dūruī, ere, hart werden, sich verhärten, I) eig.: stiria induruit, Verg.: antequam grana indurescant, Colum.: vetus condyloma iam induruit, Cels.: limus interdum in crustam indurescit, Frontin. aqu. – II) übertr.: A) körperl.: corpus ipso induruit usu, härtete sich ab, Ov.: sic veneficiis corpus induruit, ut saxa reverberet, Sen. rhet.: totos induruit artus, erstarkte, Lucan. – B) moralisch: ante animum nostrum formare incipimus et recorrigere, quam indurescat pravitas eius, Sen.: franges enim citius quam corrigas, quae in pravum induruerunt, Quint. – v. Pers., indulsit vitiis; simul et emarcuit et induruit, Sen.: miles induruerat pro Vitellio, hielt unerschütterlich treu zu V., Tac.: tam obstinate magis ac magis (Atticum) induruisse, bleibe mehr u. mehr hartnäckig u. unerschütterlich bei seinem Entschlusse, Plin. ep.

    lateinisch-deutsches > induresco

  • 17 inemendabilis

    in-ēmendābilis, e, unverbesserlich, unheilbar, pravitas, Quint. 1, 1, 37: oris incommoda, Quint. 11, 3, 12: iste affectus, Sen. de ira 3, 41, 4: inem. est enim error, qui etc., Val. Max. 7, 2, 2.

    lateinisch-deutsches > inemendabilis

  • 18 mirus

    mīrus, a, um, wunderbar, erstaunlich, auffallend, seltsam, alacritas, Cic.: desiderium urbis, Cic.: scientia pugnandi, Vell.: pravitas, Vell.: sibi mirum videri (es käme ihm wunderbar vor), quid in sua Gallia populo Romano negotii esset, Caes.: mirum quid solus secum secreto ille agat, was Wunder its's wohl, was er allein für sich besonders spricht, Plaut.: non mirum fecit, nichts Wunderbares, Ter.: nec mirum est, und das ist kein Wunder, Cic.: neutr. pl. subst., nimia mira memoras, gar zu große Wunderdinge, Plaut.: tanta mira, so große Wunderdinge, Plaut.: septem mira, die sieben Weltwunder, Lact. 3, 24, 1. – Comparat., mirior tibi videor, Titin. com. 161: quid enim hoc mirius? Varro sat. Men. 206. – Besondere Verbndgg.: a) (= θαυμαστον οἷον) mirum quam od. quantum, zum Verwundern, erstaunlich, außerordentlich, mirum quam inimicus erat, Cic.: mirum quantum ocior medicina est, Plin.: mirum quantum profuit, Liv.: mit folg. Conjunctiv, mirum quantum fidei fuerit, Liv. – b) als parenthet. Ausruf: mirum, o Wunder! Ov.: u. so quid mirum? was Wunder? Ov. – so auch nec mirum, und (es ist) kein Wunder, Auct. b. Afr. 26, 5 u. 73, 2. – c) mirum ni, es sollte mich wundern, wenn nicht usw. = ich wette, daß, ich stehe dafür, höchst wahrscheinlich, unstreitig, ganz sicher (s. Lorenz Plaut. Pseud. 1196. Wagner Ter. heaut. 663), mirum ni domi est, Ter.: mirum ni cantem? ich soll wohl gar singen? Nov. com. fr.: mirumque esse, ni iam exteriore parte castra hostium oppugnentur, Liv.: so auch mirum nisi, Caecil. com. 101. Ov. met. 7, 12: u. mira sunt, ni etc., Plaut. (s. Brix Plaut. trin. 861). – d) nisi mirumst, wenn es nicht ganz sonderbar hergeht, wenn nicht etwas uns ganz Unerratbares vorliegt, Plaut. Pseud. 1213. Caecil. com. 255. – e) mirum quin m. Konj., eig. ein Wunder, weshalb nicht = das fehlte noch, daß usw., doch wohl nicht gar, mirum quin dicat, Plaut. (vgl. Brix Plaut. trin. 495). – f) mirum est ut m. Konj., es ist wunderbar, auffallend, daß usw., sed ut in cunis fuerit anguis non tam est mirum, Cic. de div. 2, 66: nam mirum dictu, ut sit omnis Sarmatarum virtus velut extra ipsos, Tac. hist. 1, 79: mihi illud videri mirum, ut una illaec capra uxoris simiai dotem ambederit, Plaut. merc. 240. – g) mirum est ut (wie) od. quam (wie) m. Konj., mirum est ut animus agitatione motuque corporis excitetur, Plin. ep. 1, 6, 2 (vgl. 7, 9, 13): mirum est quam efficiat in quod incubuit, Plin. ep. 4, 7, 1. – h) haud mirum est m. folg. Acc. u. Infin., haud mirum est Dareum non temperasse animo, Curt. 5, 9 (26), 9. – i) miris modis, erstaunlich, auffallend, außerordentlich (s. Brix Plaut. trin. 931), odisse, Ter.: m. m. di ludos faciunt hominibus, Plaut.: laudare, Liv.: ebenso mirum in modum, Caes. b. G. 1, 41, 1.

    lateinisch-deutsches > mirus

  • 19 Aussprache

    Aussprache, appellatio (das Aussprechen eines Buchstabens etc.). – pronuntiatus (die Aussprache nach dem Akzent, die Betonung). – locutio (das Reden, wenn man die Worte ausspricht). – os (die Sprache, insofern sie durch den Mund sich äußert). – vox (die Stimme des Sprechenden); verb. os et vox (eine volltönende Aussprache). – vocis sonus, im Zshg. bl. sonus (der Ton der Stimme). – eine angenehme Au., suavis appellatio litterarum; litterarum appellandarum suavitas: die breite Au., latitudo verborum: durch eine breite Au., valde dilatandis litteris: die geschärfte Au. einer Silbe, correptio (Ggstz. die gedehnte, verlängerte, productio). – eine gute, richtige Au., emendata locutio: eine schlechte, oris pravitas: eine deutliche, explanata vocum expressio; os explanatum od. planum: eine undeutliche, os confusum: eine angenehme, suavitas vocis od. oris ac vocis; os iucundum: eine seine, os urbanum: eine leichte, geläufige, os facile: eine harte, asperitas soni: eine bäuerische, derbe, sonus vocis agrestis; oris rusticitas; rustica vox et agrestis (z. B. quosdam delectat): eine etwas bäuerische, sonus subrusticus: [302] eine fremde Au., sonus peregrinus; oris peregrinitas; os barbarum; os in peregrinum sonum corruptum (eine gebrochene, wie wenn ein Franzose deutsch radebrecht). – eine deutliche Au. haben, plane loqui: eine deutliche u. reine Au. haben, exprimere verba et suis quasque litteras sonis enuntiare: eine gezierte Au. haben, putidius exprimere litteras (die Buchstaben, pedantisch herauspressen): eine undeutliche Au. haben, litteras neglegentius obscurare: eine breite Au. haben, litteras dilatare (in bezug auf die Buchstaben); voces distrahere (in bezug auf die Worte): eine plumpe u. fremde Au. haben, pingue quiddam sonare atque peregrinum: eine etwas sehr bäuerische Au. haben, subagreste quiddam planeque subrusticum sonare.

    deutsch-lateinisches > Aussprache

  • 20 fehlerhaft

    fehlerhaft, vitiosus. mendosus (s. »Fehler« die Substst.). – pravus (verkehrt, verderbt). – sehr s., v. Schriften, in quo multa vitia insunt (in bezug auf Sprachfehler, wie Barbarismen, Solözismen); in quo multa perperam dicta sunt (in bezug auf den Inhalt); mendosissime descriptus (in bezug auf die Arbeitdes Abschreibers od. Setzers). – Adv.vitiose (z.B. handeln, verfahren [facere], sprechen, schließen). – vitio (durch einen Fehler, z.B. creari). mendose (z.B. schreiben). – perperam (verkehrt, falsch, z.B. verbum dicere [gebrauchen]). – der Brief ist s. geschrieben, epistula parumemendata est. Fehlerhaftigkeit, pravitas (Verkehrtheit) – vitium (der Fehler, z.B. die [878] F. des Hafens zeigen, vitium portus ostendere).

    deutsch-lateinisches > fehlerhaft

См. также в других словарях:

  • pravitas — index distortion Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Wucher — (Fenus iniquum), 1) im Allgemeinen ein Geschäft, bei welchem der eine Theil für den Verkauf, die Darleihung od. die Überlassung eines Gegenstandes zum Gebrauch einen höheren Gewinn genommen hat, als er nach den Voraussetzungen des gewöhnlichen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • pravedad — (Del lat. pravitas, atis.) ► sustantivo femenino culto Perversidad, corrupción de costumbres. * * * pravedad (del lat. «pravĭtas, ātis») f. Depravación o corrupción. * * * pravedad. (Del lat. pravĭtas, ātis). f. Iniquidad, perversidad, corrupción …   Enciclopedia Universal

  • Depravity — De*prav i*ty, n. [From {Deprave}: cf. L. pravitas crookedness, perverseness.] The state of being depraved or corrupted; a vitiated state of moral character; general badness of character; wickedness of mind or heart; absence of religious feeling… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pravity — Prav i*ty, n. [L. pravitas, from pravus crooked, perverse.] Deterioration; degeneracy; corruption; especially, moral crookedness; moral perversion; perverseness; depravity; as, the pravity of human nature. The pravity of the will. South. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Total depravity — Depravity De*prav i*ty, n. [From {Deprave}: cf. L. pravitas crookedness, perverseness.] The state of being depraved or corrupted; a vitiated state of moral character; general badness of character; wickedness of mind or heart; absence of religious …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Sisu — [ˈsisu] ist ein finnischer Begriff, der eine angeblich nur den Finnen eigene mentale Eigenschaft bezeichnet. Das Wort gilt als unübersetzbar, kann aber mit „Kraft“, „Ausdauer“ oder „Beharrlichkeit“, auch „Unnachgiebigkeit“ oder „Kampfgeist“… …   Deutsch Wikipedia

  • Usūra — (lat.), 1) Nutzung, Nutzungsgeld; 2) Zins, Zinsen, Interessen, s.u. Zinsen. U. maritĭma, die hohen Zinsen, welche bei der Bodmerei der Gelddarleiher zu nehmen berechtigt ist. Usurarĭa pravĭtas, unerlaubte, strafbare Zinsnehmung, s.u. Wucher.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Wucher — (lat. foenus iniquum, usuraria pravitas das Vergehen des Gläubigers, höhere Zinsen zu nehmen als die landesüblichen, sei es offen (zu viel Procente) od. versteckt (Provisionen, Höherschreibung der Schuldsumme als wirklich Geld angelehnt wurde,… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Religious Toleration —     Religious Toleration     † Catholic Encyclopedia ► Religious Toleration     Toleration in general signifies patient forbearance in the presence of an evil which one is unable or unwilling to prevent. By religious toleration is understood the… …   Catholic encyclopedia

  • Adelpha syma — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»