-
1 duresco
duresco, ĕre, durŭi - intr. - [st2]1 [-] durcir, se durcir, s’endurcir. [st2]2 [-] Quint. prendre un style dur, écrire d'une manière sèche.* * *duresco, ĕre, durŭi - intr. - [st2]1 [-] durcir, se durcir, s’endurcir. [st2]2 [-] Quint. prendre un style dur, écrire d'une manière sèche.* * *Duresco, durescis, durui, durescere, Durum fieri. Colum. S'endurcir. -
2 duresco
dūrēsco, ruī, —, ere [ durus ]а) твердеть, уплотняться ( limus durescit V)б) перен. окостеневать, застывать ( in lectione alicujus Q) -
3 duresco
dūrēsco, dūruī, ere (durus, nach Prisc. 8, 30 v. dureo), hart werden, sich verhärten, frigoribus durescit umor, gefriert, Cic.: situ durescit campus, setzt sich, sackt sich, Verg.: limus durescit, Verg.: limus, qui interdum in crustam durescit, Frontin. aqu.: articulus durescat necesse est, die Glieder müssen steif werden, Quint. – übtr., pueri durescunt (verknöchern) in Gracchorum lectione, Quint. 2, 5, 21.
-
4 duresco
dūrēsco, dūruī, ere (durus, nach Prisc. 8, 30 v. dureo), hart werden, sich verhärten, frigoribus durescit umor, gefriert, Cic.: situ durescit campus, setzt sich, sackt sich, Verg.: limus durescit, Verg.: limus, qui interdum in crustam durescit, Frontin. aqu.: articulus durescat necesse est, die Glieder müssen steif werden, Quint. – übtr., pueri durescunt (verknöchern) in Gracchorum lectione, Quint. 2, 5, 21. -
5 dūrēscō
dūrēscō ruī, —, ere, inch. [durus], to grow hard, harden: durescit umor: campus, V.: oraque duruerant, O.: durescente materiā, Ta. -
6 duresco
I.Prop.: durescit humor, * Cic. N. D. 2, 10, 26; so in the praes.:II.limus,
Verg. E. 8, 80:campus,
id. G. 1, 72:corpus,
Ov. M. 8, 607:curalium,
id. ib. 15, 417:oraque duruerant,
id. ib. 2, 831:durescente materia,
Tac. G. 45.—Trop.: in alicujus lectione, qs. to become ossified, Quint. 2, 5, 21; 10, 5, 16. -
7 in-dūrēscō
in-dūrēscō uī, —, ere, inch, to grow hard on, stiffen upon: Stiria inpexis induruit barbis, V.: saxo induruit tumor, to stone, O.—Fig.: miles induruerat pro Vitellio, had become firmly attached, Ta. -
8 ob-dūrēscō
ob-dūrēscō ruī, —, ere, to grow hard: Gorgonis voltu, i. e. to be petrified, Pr.—To become hardened, grow insensible, be obdurate: usu obduruerat civitatis patientia: animus ad dolorem: quorum (amicorum) alii obduruerunt. -
9 induresco
in-dūrēsco, ruī, —, ere1) твердеть, застывать ( stiria induruit V)2) крепнуть, закаляться ( corpus induruit usu O) -
10 obduresco
ob-dūrēsco, dūruī, —, ere1) становиться твёрдым, твердеть ( diuturnitate Vr)2) превращаться в камень, каменеть ( Gorgonis vultu Prp)3) закаляться ( contra fortunam C) -
11 reduresco
re-dūrēsco, —, —, ere -
12 eduresco
ē-dūrēsco, ere, hart werden, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 34, 182.
-
13 induresco
in-dūrēsco, dūruī, ere, hart werden, sich verhärten, I) eig.: stiria induruit, Verg.: antequam grana indurescant, Colum.: vetus condyloma iam induruit, Cels.: limus interdum in crustam indurescit, Frontin. aqu. – II) übertr.: A) körperl.: corpus ipso induruit usu, härtete sich ab, Ov.: sic veneficiis corpus induruit, ut saxa reverberet, Sen. rhet.: totos induruit artus, erstarkte, Lucan. – B) moralisch: ante animum nostrum formare incipimus et recorrigere, quam indurescat pravitas eius, Sen.: franges enim citius quam corrigas, quae in pravum induruerunt, Quint. – v. Pers., indulsit vitiis; simul et emarcuit et induruit, Sen.: miles induruerat pro Vitellio, hielt unerschütterlich treu zu V., Tac.: tam obstinate magis ac magis (Atticum) induruisse, bleibe mehr u. mehr hartnäckig u. unerschütterlich bei seinem Entschlusse, Plin. ep.
-
14 obduresco
ob-dūrēsco, dūruī, ere, hart werden, I) eig., Cato r. r. 50 extr. Varro r. r. 3, 14, 5: Gorgonis et satius fuit obdurescere vultu, zu Stein zu erstarren, Prop. 2, 25, 13: cubando in lecto hic exspectando obdurui (wurde steif), Plaut. truc. 916. – II) bildl., hart-, unempfindlich-, gefühllos werden, das Gefühl verlieren, ipse obdurui, Cic.: dociliora sunt ingenia, priusquam obduruerunt, Quint.: nisi diuturnā desperatione rerum obduruisset animus ad dolorem novum, Cic.: his iam inveteratis consuetudine obduruimus, Cic.: quis contra studia naturae tam vehementer obduruit, ut etc., Cic.
-
15 reduresco
re-dūrēsco, ere, wieder hart werden, Vitr. 1, 4, 3.
-
16 eduresco
ē-dūrēsco, ere, hart werden, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 34, 182.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > eduresco
-
17 induresco
in-dūrēsco, dūruī, ere, hart werden, sich verhärten, I) eig.: stiria induruit, Verg.: antequam grana indurescant, Colum.: vetus condyloma iam induruit, Cels.: limus interdum in crustam indurescit, Frontin. aqu. – II) übertr.: A) körperl.: corpus ipso induruit usu, härtete sich ab, Ov.: sic veneficiis corpus induruit, ut saxa reverberet, Sen. rhet.: totos induruit artus, erstarkte, Lucan. – B) moralisch: ante animum nostrum formare incipimus et recorrigere, quam indurescat pravitas eius, Sen.: franges enim citius quam corrigas, quae in pravum induruerunt, Quint. – v. Pers., indulsit vitiis; simul et emarcuit et induruit, Sen.: miles induruerat pro Vitellio, hielt unerschütterlich treu zu V., Tac.: tam obstinate magis ac magis (Atticum) induruisse, bleibe mehr u. mehr hartnäckig u. unerschütterlich bei seinem Entschlusse, Plin. ep.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > induresco
-
18 obduresco
ob-dūrēsco, dūruī, ere, hart werden, I) eig., Cato r. r. 50 extr. Varro r. r. 3, 14, 5: Gorgonis et satius fuit obdurescere vultu, zu Stein zu erstarren, Prop. 2, 25, 13: cubando in lecto hic exspectando obdurui (wurde steif), Plaut. truc. 916. – II) bildl., hart-, unempfindlich-, gefühllos werden, das Gefühl verlieren, ipse obdurui, Cic.: dociliora sunt ingenia, priusquam obduruerunt, Quint.: nisi diuturnā desperatione rerum obduruisset animus ad dolorem novum, Cic.: his iam inveteratis consuetudine obduruimus, Cic.: quis contra studia naturae tam vehementer obduruit, ut etc., Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obduresco
-
19 reduresco
re-dūrēsco, ere, wieder hart werden, Vitr. 1, 4, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reduresco
-
20 eduresco
ē-dūresco, ĕre, v. inch. n., to grow hard, Cael. Aur. Acut. 2, 34, 182.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
durcir — [ dyrsir ] v. <conjug. : 2> • fin XIIe; de dur I ♦ V. tr. 1 ♦ Rendre dur, plus dur. La chaleur durcit la terre. Durcir l acier. ⇒ tremper. L âge durcit les artères, les tissus. ⇒ indurer. 2 ♦ Fig. Rendre plus fort, moins sensible. ⇒… … Encyclopédie Universelle
ԲՐՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 518 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 11c չ. σκληρύνομαι duresco, ξηραίνομαι areo, aresco, τυλοῦμαι calleo, πήγνωμαι pangor, algeo Բիրտ լինել իրաց, այսինքն խիստ եւ պինդ կամ կարծր՝ որպէս բիր կամ փայտ. խստանալ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԽՍՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 0988 Chronological Sequence: Early classical, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c չ. σκληρύνομαι duresco, induror. Խիստ լինել. որպէս կարծրանալ. պնդանալ. կոշտանալ. պնդանալ, ամըրնալ, կոշտ ըլլալ. ... *Ի ջրոց՝ որ պաղեալ խստանան. Շիր.: *Ջուր է, եւ ապա … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)