-
1 powołać
глаг.• взывать• вызывать• призывать• создать• ссылаться* * *powoła|ć\powołaćny сов. 1. призвать;\powołać do wojska (do służby wojskowej) призвать в армию (на военную службу);
\powołać na jakieś stanowisko назначить на какой-л. пост (на какую-л. должность);\powołać na świadka а) призвать в свидетели;
б) вызвать в суд в качестве свидетеля:2. установить, образовать, создать;\powołać komisję создать комиссию; ● \powołać do życia а) установить, образовать, создать;
б) восстановить, возродить, оживить+1. wezwać 2. ustanowić, stworzyć
* * *powołany сов.1) призва́тьpowołać do wojska (do służby wojskowej) — призва́ть в а́рмию (на вое́нную слу́жбу)
powołać na jakieś stanowisko — назна́чить на како́й-л. пост (на каку́ю-л. до́лжность)
powołać na świadka — 1) призва́ть в свиде́тели; 2) вы́звать в суд в ка́честве свиде́теля
2) установи́ть, образова́ть, созда́тьpowołać komisję — созда́ть коми́ссию
•Syn: -
2 powołać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powołać
-
3 powołać
-
4 powołać
-
5 powołać
convoquer -
6 powołać
1. утворити; призначити;2. призвати;3. закликати;4. покликати -
7 powołać do życia
1) установи́ть, образова́ть, созда́ть2) восстанови́ть, возроди́ть, оживи́ть -
8 powołać się
-
9 powołać\ się
сов. сослаться -
10 powołać kogoś na stanowisko
• appointSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powołać kogoś na stanowisko
-
11 powołać komisję
• set up committee -
12 powołać rząd
создать отрядOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > powołać rząd
-
13 powołać się
послатися, покликатися -
14 raz powołać
раз создатьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > raz powołać
-
15 powoł|ać
pf — powoł|ywać impf Ⅰ vt 1. (wyznaczyć) to appoint- powołać rząd to appoint a. form a government- powołać zarząd to appoint a board- powołać kogoś na stanowisko dyrektora to appoint sb as director a. to appoint sb to the position of director- powołać kogoś na świadka to call sb as a witness2. (wezwać) to recruit- powołać do wojska to call up (into the army), to enlist- został powołany do służby w marynarce he enlisted in naval service- powołać pod broń książk. to call to arms [obywateli, rezerwistów]Ⅱ powołać się — powoływać się to cite vi (na kogoś/coś sb/sth); to invoke vi (na kogoś/coś sb/sth); to quote vi (na kogoś/coś sb/sth); to point (na coś to sth)- powołać się na przepisy to cite the regulations- powołując się na list in reference to [sb’s] letter- powołać się na kogoś to cite sb as an authority a. a reference- możesz się tu na mnie powołać you can quote me on that■ powołać do życia towarzystwo naukowe/komisję to set up a scientific society/committeeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powoł|ać
-
16 powoływać
impf ⇒ powołać* * *-uję, -ujesz, -ać; perf; vt( wyznaczać) to appointpowoływać kogoś do wojska — to conscript sb (BRIT), to call sb up (BRIT), to draft sb (US)
powoływać kogoś na świadka — PRAWO to call sb as a witness
powoływać coś do życia — to bring sth into being lub existence
* * *ipf.1. (= wybrać) appoint; powołać kogoś na świadka summons sb; powołać do wojska call up; powołać pod broń muster in.2. (= utworzyć) create; powołać do życia bring l. call into being.ipf.(= odwoływać się do kogoś, czegoś) refer ( na coś to sth); (na przepis, precedens) invoke ( na coś sth); prawn. plead ( na coś sth); powoływać się na kogoś make reference to sb; powoływać się na chorobę psychiczną prawn. plead insanity.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powoływać
-
17 powoływać
I. vt\powoływać kogoś na świadka jdn als Zeugen benennenpowołać kogoś na stanowisko ministra spraw zagranicznych jdn zum Außenminister berufen2) ( wzywać)\powoływać kogoś do wojska jdn zum Militär[dienst] einberufen3) \powoływać coś do życia etw ins Leben rufenII. vr1) ( opierać się na)\powoływać się na czyjąś wypowiedź sich +akk auf +akk jds Aussage berufen, auf +akk jds Aussage Bezug nehmenmożesz się na mnie powołać du kannst dich auf mich berufen2) ( rościć sobie)\powoływać się na prawo/przywilej sich +akk auf ein Recht/Vorrecht berufen [ lub stützen] -
18 świadek
świadek oskarżenia/obrony — witness for the prosecution/defence (BRIT) lub defense (US)
* * *mp1. prawn. witness; świadek oskarżenia/obrony witness for the prosecution/defense; powołać l. wezwać na świadka summon l. subpoena as a witness; powołać l. wezwać świadka call a witness; być świadkiem w sprawie ( jako świadek oskarżenia) be a witness for the prosecution; ( jako świadek obrony) be a witness for the defense.2. (= obserwator) witness; naoczny świadek eyewitness; Świadkowie Jehowy rel. Jehovah's Witnesses; być świadkiem czegoś witness sth; rozmawiać przy świadkach talk in the presence of witnesses; chcę porozmawiać z tobą bez świadków I want to talk to you in private; Bóg mi świadkiem I swear to God.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świadek
-
19 komisja
сущ.• доверенность• комиссия• комитет• правление• совет• управление* * *комиссия (комитет)komis (pośrednictwo) комиссия (посредничество)prowizja разг. комиссия (комиссионные)* * *komisj|a♀ комиссия;\komisja skrutacyjna счётная комиссия; \komisja odbiorcza приёмочная комиссия, комиссия по приёмке; powołać \komisjaę создать комиссию
* * *жкоми́ссияkomisja skrutacyjna — счётная коми́ссия
komisja odbiorcza — приёмочная коми́ссия, коми́ссия по приёмке
powołać komisję — созда́ть коми́ссию
-
20 powoływać
глаг.• взывать• вызывать• назвать• призывать• скликать• созвать• создавать• созывать• ссылаться• упоминать• цитировать* * *powoływa|ć\powoływaćny несов. 1. призывать;2. устанавливать, образовывать, создавать; ср. powołać+1. wzywać 2. ustanawiać, tworzyć
* * *powoływany несов.1) призыва́ть2) устана́вливать, образо́вывать, создава́ть; ср. powołaćSyn:
См. также в других словарях:
powołać — coś do życia «zapoczątkować, utworzyć coś»: Szpitalom pomagają również samorządy i fundacje powoływane do życia przez prywatne i państwowe firmy. ŻW 27/12/2001. Bóg kogoś powołał do swojej chwały zob. chwała 1 … Słownik frazeologiczny
powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… … Słownik języka polskiego
powołać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. powoływać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powoływać się – powołać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} mówiąc, pisząc o czymś, wskazywać na coś (wypowiedzi, stwierdzenia, fakty, zdarzenia itp., które miały miejsce) w celu poparcia swojej racji, sprawy, uzasadnienia czegoś lub skłonienia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powoływać – powołać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do życia {{/stl 13}}{{stl 7}} założyć, zainicjować, zapoczątkować coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powołano do życia kolejną partię. Powoływać do życia nową organizację, zrzeszenie, klub sportowy, bibliotekę. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powoływać – powołać pod broń — {{/stl 13}}{{stl 7}} mobilizować, wcielać do armii : {{/stl 7}}{{stl 10}}W trzecim roku wojny zaczęto powoływać pod broń coraz młodsze roczniki poborowych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powoływać — → powołać … Słownik języka polskiego
powoływać — Powołać coś do życia «zapoczątkować, utworzyć coś»: Szpitalom pomagają również samorządy i fundacje powoływane do życia przez prywatne i państwowe firmy. ŻW 27/12/2001. Bóg kogoś powołał do swojej chwały zob. chwała 1 … Słownik frazeologiczny
powoływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, powoływaćłuję, powoływaćłuje, powoływaćany {{/stl 8}}– powołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, powoływaćam, powoływaća, powoływaćają, powoływaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
sędzia — m, D. sędziadziego (sędziadzi), C. sędziadziemu (sędziadzi), B. sędziadziego (sędziadzię), W. sędziadzio, N. sędziadzią, Ms. sędziadzi (sędziadzim); lm M. sędziadziowie, DB. sędziadziów 1. «funkcjonariusz publiczny zawodowo lub niezawodowo… … Słownik języka polskiego
