-
1 powoływać
глаг.• взывать• вызывать• назвать• призывать• скликать• созвать• создавать• созывать• ссылаться• упоминать• цитировать* * *powoływa|ć\powoływaćny несов. 1. призывать;2. устанавливать, образовывать, создавать; ср. powołać+1. wzywać 2. ustanawiać, tworzyć
* * *powoływany несов.1) призыва́ть2) устана́вливать, образо́вывать, создава́ть; ср. powołaćSyn:
См. также в других словарях:
ekspert — m IV, DB. a, Ms. ekspertrcie; lm M. ekspertrci, DB. ów «specjalista powoływany do wydawania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, wchodzących w zakres jego kompetencji; biegły, rzeczoznawca» Ekspert sądowy. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
komisarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «oficer policji; ranga, stopień oficerski w policji» 2. «pełnomocnik dyplomatyczny niektórych państw w krajach nie mających pełnej suwerenności» 3. «urzędnik stały lub powołany okresowo do wypełnienia specjalnych… … Słownik języka polskiego
parlamentarny — parlamentarnyni «odnoszący się do parlamentu, odbywający się w parlamencie, rządzony według zasad parlamentaryzmu» Grupa, frakcja parlamentarna (jakiegoś stronnictwa, jakiejś partii). Komisja parlamentarna. Mniejszość, większość parlamentarna.… … Słownik języka polskiego
premier — m IV, DB. a, Ms. premiererze; lm M. premiererzy, DB. ów «szef rządu powoływany przez głowę państwa lub parlament; w Polsce: prezes rady ministrów» Stanowisko, urząd, funkcje premiera. Powołać premiera. Poruczyć premierowi utworzenie nowego… … Słownik języka polskiego
przysięgły — przysięgłygli «uprawniony do wykonywania pewnej funkcji na podstawie urzędowo złożonej przysięgi» Adwokat, tłumacz, geometra przysięgły. ∆ Sędzia przysięgły «w niektórych państwach: członek niezawodowy ławy przysięgłych, powołany do udziału w… … Słownik języka polskiego
rzeczoznawca — m odm. jak ż II, DCMs. rzeczoznawcacy; lm M. rzeczoznawcacy, DB. rzeczoznawcaców «specjalista powoływany do wydawania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, wchodzących w zakres jego kwalifikacji zawodowych; biegły, ekspert» Rzeczoznawca… … Słownik języka polskiego
sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są … Słownik języka polskiego
burgrabia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IX {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urzędnik w zamkach oraz w miastach królewskich i biskupich w średniowiecznych Niemczech, sprawujący funkcje wojskowe i sądownicze {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
premier — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. premiererze; lm M. premiererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} szef rządu powoływany przez głowę państwa lub parlament, tworzący rząd i odpowiedzialny za całokształt jego działalności; w Polsce (w oficjalnej nazwie): prezes … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sąd koleżeński — {{/stl 13}}{{stl 7}} sąd nieformalny, powoływany doraźnie w ramach jakiejś małej grupy, aby osądzić postępowanie lub spory jej członków {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień