powalić

См. также в других словарях:

• powalić — kogoś na kolana zob. kolano 4. Powalić kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka …   Słownik frazeologiczny

• powalić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}powalać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… …   Słownik języka polskiego

• powalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przewrócić się ciężko, bezwładnie, całym swym ciężarem; zwalić się, runąć, gruchnąć (zwykle o czymś wysokim) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie burzy maszt powalił się na pokład. Stracił przytomność i powalił się bezwładnie na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powalać — Powalić kogoś na kolana zob. kolano 4. Powalić kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka …   Słownik frazeologiczny

• powalać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powalaćam, powalaća, powalaćają, powalaćany {{/stl 8}}– powalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, powalaćlę, powalaćli, powalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przewracać kogoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łopatka — Położyć, powalić, rozłożyć, kłaść kogoś na (obie) łopatki a) pot. «pokonać kogoś, być znacznie lepszym od kogoś, wyraźnie wyprzedzać kogoś w jakiejś rywalizacji»: Należało więc główne siły skoncentrować na froncie zachodnim, rzucić je na Francję… …   Słownik frazeologiczny

• kolano — 1. Błagać, prosić (kogoś) o coś na kolanach, na klęczkach «błagać, prosić usilnie, uniżenie, poniżając się»: Gdyby jeszcze obiecali, że na wikcie więziennym stracę 10 kilo, błagałabym na klęczkach, żeby mnie zamknięto. Mam za słabą wolę, żeby się …   Słownik frazeologiczny

• łopatka — ż III, CMs. łopatkatce; lm D. łopatkatek 1. «mała łopata, najczęściej zabawka dziecinna; także: rodzaj szufelki lub niewielkiej łyżeczki w kształcie łopaty; ilość materiału mogąca zmieścić się na łopatce» Dziecko bawiło się łopatką i wiaderkiem.… …   Słownik języka polskiego

• obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… …   Słownik języka polskiego

• powalać — I dk I, powalaćam, powalaćasz, powalaćają, powalaćaj, powalaćał, powalaćany «zabrudzić, umazać czymś; poplamić» Powalać ręce atramentem. Powalać spodnie o brudną ławkę. powalać się «pobrudzić się, ulec powalaniu, zostać powalanym» Powalać się… …   Słownik języka polskiego